The purpose of this study was to fi

The purpose of this study was to fill the current knowledge gap on school-age children’s
representation of romantic love. To this end, in our main experiment, we used
a drawing task to avoid the drawbacks of verbal tasks and to secure indirect access to
children’s representations. Performing content analysis, we identified graphic indicators
used by children to depict romantic love in their drawings. Children’s depiction of
these graphic indicators varied as a function of age and gender.
It is important to note first that none of the drawings we collected was rated as
non-expressive, regardless of drawer’s age. This means that, in our sample, every
child—even the youngest—was able to depict at least one graphic indicator of romantic
love in his or her drawing. However, in line with H1, we found age differences in the
number of graphic indicators used: between 6 and 10 years old, children used an
increasing number of graphic indicators in their drawings. More precisely, we found an
increasing use with age of five graphic indicators out of seven (i.e., ‘speech’, ‘cheeks’,
‘heart-shaped eyes’, ‘sophisticated outfit’ and ‘weather’). A control experiment ruled
out the possibility that older children were more apt than younger ones to make
changes in their second drawing, regardless of their representation of the topic. Indeed,
when asked to draw a tree and then a Christmas tree (i.e., a topic that even young
children are expected to know very well and to have an elaborate representation of),
younger and older children did not significantly differ in terms of the number of
graphic indicators depicted in their Christmas tree drawings. In our opinion, the age
progression we observed in children’s depiction of a person in love thus reflects
children’s developing representation of romantic love. Using a more elaborate and
complex representation, children were gradually able to access more expressive ideas
to depict the emotion of love in their drawings (Brechet et al., 2009; Jolley, 2010). For
instance, the increasing use of the indicator ‘speech’ with age is likely to be related to
children’s developing comprehension that words are a powerful medium through
which romantic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อเติมเต็มช่องว่างความรู้ในปัจจุบันเกี่ยวกับเด็กวัยเรียนที่
เป็นตัวแทนของความรักโรแมนติก ด้วยเหตุนี้ในการทดลองหลักของเราที่เราใช้
งานการวาดภาพเพื่อหลีกเลี่ยงข้อบกพร่องของงานทางวาจาและการรักษาความปลอดภัยการเข้าถึงทางอ้อมเพื่อ
การแสดงของเด็ก ๆ ดำเนินการวิเคราะห์เนื้อหาเราระบุตัวชี้วัดกราฟิก
ที่ใช้โดยเด็กที่จะแสดงให้เห็นถึงความรักที่โรแมนติกในภาพวาดของพวกเขา ภาพเด็กของ
ตัวชี้วัดเหล่านี้แตกต่างกันกราฟิกเป็นหน้าที่ของอายุและเพศ.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบไม่มีแรกที่ของภาพวาดที่เราเก็บรวบรวมได้รับการจัดอันดับเป็น
ที่ไม่แสดงออกไม่คำนึงถึงอายุของลิ้นชัก ซึ่งหมายความว่าในตัวอย่างของเราทุกคน
แม้กระทั่งเด็กที่อายุน้อยที่สุดก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นถึงอย่างน้อยหนึ่งตัวบ่งชี้กราฟิกของความโรแมนติก
ความรักในการวาดภาพของเขาหรือเธอ อย่างไรก็ตามในสอดคล้องกับ H1 เราพบความแตกต่างของอายุใน
จำนวนของตัวชี้วัดที่ใช้กราฟิก: ระหว่างวันที่ 6 และ 10 ปีเด็กที่ใช้
จำนวนที่เพิ่มขึ้นของตัวชี้วัดในการวาดภาพกราฟิกของพวกเขา อย่างแม่นยำมากขึ้นเราพบว่า
การใช้งานที่เพิ่มขึ้นกับอายุห้าตัวชี้วัดกราฟิกจากเจ็ด (เช่น 'คำพูด' 'แก้ม'
'ตารูปหัวใจ', 'เครื่องแต่งกายที่มีความซับซ้อน' และ 'อากาศ') การทดสอบการควบคุมการปกครอง
ออกเป็นไปได้ว่าเด็กมีความฉลาดมากขึ้นกว่าคนที่อายุน้อยกว่าจะทำให้
การเปลี่ยนแปลงในการวาดภาพที่สองของพวกเขาโดยไม่คำนึงถึงการเป็นตัวแทนของพวกเขาในหัวข้อ อันที่จริง
เมื่อถามว่าจะวาดต้นไม้แล้วต้นคริสต์มาส (เช่นหัวข้อที่แม้หนุ่ม
เด็กที่คาดว่าจะรู้เป็นอย่างดีและจะมีการแสดงที่ซับซ้อนของ)
เด็กเล็กและผู้สูงอายุที่ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของจำนวน ของ
ตัวชี้วัดกราฟิกที่ปรากฎในภาพวาดต้นคริสต์มาสของพวกเขา ในความเห็นของเราอายุ
ความก้าวหน้าที่เราตั้งข้อสังเกตในภาพของเด็ก ๆ เป็นคนที่อยู่ในความรักจึงสะท้อนให้เห็นถึง
การพัฒนาเด็กเป็นตัวแทนของความรักโรแมนติก การใช้ที่ซับซ้อนมากขึ้นและ
การแสดงที่ซับซ้อนเด็ก ๆ ค่อยๆสามารถเข้าถึงความคิดที่แสดงออกมากขึ้น
เพื่อแสดงถึงอารมณ์ความรู้สึกของความรักในการวาดภาพของพวกเขา (Brechet et al, 2009;. Jolley 2010) สำหรับ
ตัวอย่างเช่นการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของตัวบ่งชี้ 'คำพูด' กับอายุมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับ
ความเข้าใจในการพัฒนาเด็กว่าคำพูดเป็นสื่อที่มีประสิทธิภาพผ่าน
ที่โรแมนติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีวัตถุประสงค์เพื่อเติมช่องว่างความรู้ในปัจจุบันในวัยเรียน
เด็กเป็นตัวแทนของความรักโรแมนติก ทั้งนี้ ในการทดลองหลักของเรา เราใช้
รูปวาดงานเพื่อหลีกเลี่ยงข้อด้อยของงานด้วยวาจาและการเข้าถึงการรับรองทางอ้อม

เด็ก ดำเนินการวิเคราะห์เนื้อหา เราระบุตัวบ่งชี้
กราฟิกใช้งานโดยเด็กจะแสดงถึงความรักโรแมนติกในแบบของพวกเขา เด็กวาดภาพกราฟิกที่หลากหลายเหล่านี้ของ
ตัวชี้วัดการทำงานของอายุและเพศ
เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบก่อนว่า ไม่มีของแบบที่เราเก็บคะแนน
ไม่แสดงออก ไม่ว่าลิ้นชักรุ่น ซึ่งหมายความว่า ในตัวอย่างของเราทุก
เด็กอายุน้อยที่สุดแม้สามารถแสดงอย่างน้อยหนึ่งตัวบ่งชี้กราฟิกของโรแมนติก
ความรักในแบบของเขา หรือเธอ อย่างไรก็ตาม ในบรรทัดกับ H1 , เราพบความแตกต่างของอายุในหมายเลขของตัวบ่งชี้
ใช้กราฟิก : ระหว่าง 6 และ 10 ขวบ เด็กใช้
เพิ่มจำนวนของกราฟิกตัวบ่งชี้ในแบบของพวกเขา เราพบ
มากขึ้นแน่นอนการใช้งานที่เพิ่มขึ้นกับอายุของห้ากราฟิกตัวบ่งชี้จากเจ็ด ( เช่น ' การพูด ' , ' ' แก้ม '
'heart-shaped ตา ' ' ซับซ้อน ' และ ' อากาศ ' ชุด ) ควบคุมการทดลองปกครอง
เรื่องความเป็นไปได้ที่เด็กมีมากขึ้น apt มากกว่าน้องให้
การวาดรูปที่สองของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นตัวแทนของพวกเขาในหัวข้อ แน่นอน
เมื่อถามว่า การวาดต้นไม้ แล้วก็ต้นไม้คริสต์มาส ( เช่น หัวข้อที่เด็ก
แม้คาดว่าจะทราบดี และมีความละเอียดการแสดง ) ,
เด็ก และเก่าไม่มีความแตกต่างในแง่ของจำนวนของตัวชี้วัดที่ปรากฎในภาพวาด
กราฟิกต้นไม้คริสต์มาสของพวกเขา ในความเห็นของเรา อายุ
ความก้าวหน้าที่เราพบในการวาดภาพของเด็กของคนที่มีความรักจึงสะท้อน
เด็กพัฒนาเป็นตัวแทนของความรักโรแมนติก ใช้ความละเอียดและซับซ้อนมากขึ้น
แทน เด็กก็ค่อย ๆ สามารถเข้าถึงความคิดที่แสดงออก
เพื่อแสดงถึงอารมณ์ของความรักในแบบของตนเอง ( brechet et al . , 2009 ; จอลลีย์ , 2010 ) สำหรับ
อินสแตนซ์ใช้ที่เพิ่มขึ้นของคำบ่งชี้ ' ' อายุน่าจะเกี่ยวข้องกับ
เด็กพัฒนาความเข้าใจในคำที่เป็นสื่อที่ทรงพลังผ่าน
ที่โรแมนติก