From the very beginning, girl’s fam

From the very beginning, girl’s family objected strongly on her
dating this guy, saying that it has got to do with family
background, & that the girl will have to suffer for the rest of her life if she
were to be with him.

Due to family’s pressure, the couple quarreled very often. Though
the girl loved the guy deeply, she always asked him: “How deep is your
love for me?” As the guy is not good with his words, this often caused
the girl to be very upset. With that & the family’s pressure, the girl
often vents her anger on him. As for him, he only endured it in silence.

After a couple of years, the guy finally graduated & decided to
further his studies overseas. Before leaving, he proposed to the girl:

“I’m not very good with words. But all I know is that I love you.

If you allow me, I will take care of you for the rest of my life. As
for your family, I’ll try my best to talk them round. Will you marry
me?” The girl agreed, & with the guy’s determination, the family finally
gave in & agreed to let them get married. So before he left, they
got engaged. The girl went out to the working society, whereas the guy
was overseas, continuing his studies. They sent their love through
emails & phone calls. Though it was hard, but both never thought of giving up.

One day, while the girl was on her way to work, she was knocked
down by a car that lost control. when she woke up, she saw her parents
beside her bed. She realized that she was badly injured. Seeing her
mum crying, she wanted to comfort her. But she realized that all
that could come out of her mouth was just a sigh. she had lost her voice….

The doctor says that the impact on her brain has caused her to lose
her voice. Listening to her parents’ comfort, but with nothing
coming out from her, she broke down. During the stay in hospital, besides
silence cry,..it’s still just silence cry that accompanied her.

Upon reaching home, everything seems to be the same. Except for the
ringing tone of the phone. Which pierced into her heart everytime it rang.

She does not wish to let the guy know & not wanting to be a burden to
him, she wrote a letter to him saying that she does not wish to wait any longer.

With that, she sent the ring back to him. In return, the guy sent
millions & millions of reply, countless of phonecalls,. . all the
girl could do, besides crying, is still crying…. The parents decided
to move away, hoping that she could eventually forget everything & be happy.

With a new environment, the girl learns sign language & started a
new life. Telling herself everyday that she must forget the guy. One
day, her friend came & told her that he’s back. She asked her friend not
to let him know what happened to her. Since then, there wasn’t anymore news of him.

A year has passed & her friend came with an envelope, containing a
invitation card for the guy’s wedding. The girl was shattered. When
she open the letter, she saw her name in it instead. When she was
about to ask her friend what’s going on, she saw the guy standing in front of her.

He used sign language to tell her “I’ve spent a year to learn sign
language. Just to let you know that I’ve not forgotten our promise.
Let me have the chance to be your voice. I Love You.” With that, he
slipped the ring back into her finger. The girl finally smiled.

Treat every relationship as if it’s the last one, then you’ll know
how to Give. Treat every moment as is it’s the last day, then you’ll know how to treasure.

Treasure what you have right now, or else you will regret one day…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากเริ่มต้น ครอบครัวของเด็กหญิง objected ขอกับเธอ นัดนี้ผู้ชาย ว่า ที่ มีกับครอบครัว พื้นหลัง และว่า เธอจะต้องทุกข์ที่เหลือของชีวิตของเธอถ้าเธอ ได้อยู่กับเขา เนื่องจากแรงกดดันของครอบครัว คู่ quarreled บ่อย แม้ว่า สาวรักคนลึกซึ้ง เธอเสมอขอให้เขา: "ลึกเป็นของคุณ รักฉัน" เป็นคนไม่ดีกับคำพูดของเขา ซึ่งมักจะเกิดขึ้น สาวจะอืดมาก ที่ และความดันของครอบครัว หญิงสาว มักช่องความโกรธของเธอบนเขา สำหรับเขา เขาเท่าทนมันในความเงียบ หลังจากสองสามปี คนสุดท้ายจบศึกษา และตัดสินใจ ไปศึกษาต่างประเทศของเขา ก่อน เขาเสนอให้เธอ: "ฉันไม่ดีกับคำ แต่ทั้งหมดที่ฉันรู้ว่า ฉันรักคุณ ถ้าคุณให้ฉัน ฉันจะดูแลคุณสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของฉัน เป็น สำหรับครอบครัวของคุณ ฉันจะพยายามดีที่สุดพูดให้รอบ จะคุณแต่งงานหรือไม่ ฉัน" หญิงสาวตกลง และ ด้วยความมุ่ง มั่นของผู้ชาย ครอบครัวสุดท้าย ให้ใน และตกลงที่จะให้พวกเขาแต่งงาน ดังนั้นก่อนที่เขาซ้าย พวกเขา มีส่วนร่วม หญิงสาวไปทำงานสังคม ในขณะที่คน ถูกต่างประเทศ ศึกษาของเขาต่อ ส่งความรักผ่าน อีเมล์และโทรศัพท์ ว่ายาก แต่ทั้งสองไม่เคยคิดท้อถอย วันหนึ่ง ในขณะที่หญิงสาวเธอไปทำงาน เธอถูกโบว์ลิ่ง ลงรถที่ควบคุมการสูญหาย เมื่อเธอตื่นขึ้น เธอเห็นพ่อแม่ ข้างเตียงของเธอ เธอรู้ว่า เธอถูกบอบ เห็นเธอ สี่มุมที่ร้องไห้ เธอต้องการความสะดวกสบายของเธอ แต่เธอตระหนักว่าทั้งหมด ที่ได้มาจากเธอปากถูกเพียงแยกกันได้ เธอได้สูญเสียเสียงของเธอ... แพทย์กล่าวว่า ผลกระทบต่อสมองของเธอเกิดเธอจะสูญเสีย เสียงของเธอ ฟังสบายของพ่อแม่ แต่ไม่มีอะไร เธอออกมาจากเธอ ยากจนลง ห้องพักในโรงพยาบาล นอกจาก เงียบร้องไห้, ...ก็ยังแค่ร้องไห้เงียบที่มาพร้อมกับเธอ เมื่อถึงบ้าน ทุกอย่างน่าจะเหมือนกัน ยกเว้นการ เสียงดังของโทรศัพท์ ซึ่ง pierced เข้าทุกครั้งหัวใจของเธอมันรัง เธอไม่ต้องการให้คนรู้ และไม่อยากเป็นภาระให้ เขา เธอเขียนจดหมายให้เขาพูดว่า เธอไม่ต้องรอ ที่เธอส่งแหวนไปยังเขา กลับ คนส่ง ล้านและล้านตอบ นับไม่ถ้วนของ phonecalls, . ทั้งหมดนี้ สาว ไม่ นอกจากร้องไห้ ร้องไห้ยัง... การตัดสินใจของผู้ปกครอง การย้าย เก็บ หวังที่เธอสามารถก็ลืมทุกอย่าง และมีความสุข มีสภาพแวดล้อมใหม่ สาวรู้ภาษาสัญลักษณ์ และเริ่มต้นการ ชีวิตใหม่ บอกตัวเองทุกวันว่า เธอต้องลืมคน หนึ่ง วัน เพื่อนของเธอมา และบอกเธอว่า เขาจะกลับมา เธอถามเพื่อนของเธอไม่ เพื่อให้เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ตั้งแต่นั้น เลยอีกข่าวของเขา ปีแล้ว และเพื่อนของเธอมาพร้อมกับซอง ประกอบด้วยการ บัตรเชิญสำหรับงานแต่งงานของผู้ชาย หญิงสาวถูกมลาย เมื่อ เธอเปิดตัวอักษร เธอเห็นชื่อเธอไปแทน เมื่อเธอถูก เกี่ยวกับถามเพื่อนของเธอจะเกิดอะไรขึ้น เธอเห็นผู้ชายยืนอยู่ตรงหน้า เขาใช้ภาษาสัญลักษณ์บอกเธอ "ผมได้ใช้เวลาหนึ่งปีเพื่อเรียนรู้สัญลักษณ์ ภาษา เพียงเพื่อให้คุณทราบว่า ฉันไม่เคยลืมสัญญาของเรา ให้ฉันมีโอกาสที่จะได้เสียงของคุณ ผมรักคุณ" กับเขาว่า เล็ดรอดแหวนนิ้วของเธอไว้ หญิงสาวยิ้มสุดท้าย รักษาความสัมพันธ์ทุกถ้าวันสุดท้าย แล้วคุณจะรู้ วิธีการให้ รักษาทุกช่วงเวลาเป็นวันสุดท้าย แล้วคุณจะรู้ว่าสมบัติ สิ่งที่คุณมีตอนนี้สมบัติ มิฉะนั้นคุณจะเสียใจวันหนึ่ง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากจุดเริ่มต้นครอบครัวสาวของคัดค้านอย่างรุนแรงกับเธอ
เดทผู้ชายคนนี้บอกว่ามันได้มีการทำกับครอบครัวของ
พื้นหลังและว่าหญิงสาวจะต้องทนทุกข์สำหรับส่วนที่เหลือในชีวิตของเธอว่าเธอ
จะอยู่กับเขา. เนื่องจาก ความดันของครอบครัวทั้งคู่ทะเลาะกันบ่อยมาก แม้ว่าหญิงสาวที่รักคนที่แต่งตัวประหลาดลึกเธอมักจะถามเขาว่า "วิธีลึกเป็นของคุณ? ความรักให้กับฉัน "ในฐานะที่เป็นคนไม่ดีกับคำพูดของเขานี้มักเกิดจากหญิงสาวที่จะอารมณ์เสียมาก โดยที่ความดันและครอบครัวของหญิงสาวที่มักจะระบายความโกรธของเธอกับเขา ในฐานะที่เป็นสำหรับเขาเขาเพียง แต่ทนมันอยู่ในความเงียบ. หลังจากที่คู่ของปีที่ผ่านมาคนที่แต่งตัวประหลาดในที่สุดก็จบการศึกษาและตัดสินใจที่จะเรียนต่อในต่างประเทศของเขา ก่อนออกเดินทางเขาเสนอให้หญิงสาว: "ฉันไม่ดีมากด้วยคำพูด แต่ทั้งหมดที่ผมรู้ก็คือว่าผมรักคุณ. ถ้าคุณอนุญาตให้ฉันฉันจะดูแลคุณสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน ในฐานะที่เป็นสำหรับครอบครัวของคุณฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะพูดคุยกับพวกเขารอบ คุณจะแต่งงานกับผมไหม? "หญิงสาวที่ตกลงกันและด้วยความมุ่งมั่นของผู้ชายคนในครอบครัวในที่สุดให้ในและตกลงที่จะปล่อยให้พวกเขาได้แต่งงาน ดังนั้นก่อนที่เขาจะออกจากพวกเขาได้หมั้น หญิงสาวเดินออกไปสู่สังคมการทำงานในขณะที่คนที่แต่งตัวประหลาดได้รับในต่างประเทศอย่างต่อเนื่องการศึกษาของเขา พวกเขาส่งความรักของพวกเขาผ่านทางอีเมลและโทรศัพท์ แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยาก แต่ทั้งสองไม่เคยคิดให้ขึ้น. วันหนึ่งในขณะที่หญิงสาวที่อยู่ในทางของเธอไปทำงานเธอก็ล้มลงมาจากรถที่สูญเสียการควบคุม เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอเห็นพ่อแม่ของเธออยู่ข้างเตียงของเธอ เธอรู้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส เห็นเธอร้องไห้แม่ของเธออยากจะปลอบใจเธอ แต่เธอรู้ว่าทั้งหมดที่จะออกมาจากปากของเธอเป็นเพียงแค่ถอนหายใจ เธอได้สูญเสียเสียงของเธอ ... . หมอบอกว่าผลกระทบต่อสมองของเธอได้ทำให้เธอต้องสูญเสียเสียงของเธอ ฟังสบายพ่อแม่ของเธอ แต่ไม่มีอะไรออกมาจากเธอยากจนลง ในระหว่างการเข้าพักในโรงพยาบาลนอกจากร้องไห้เงียบ .. ก็ยังคงเป็นเพียงความเงียบที่มาพร้อมกับเสียงร้องของเธอ. เมื่อมาถึงบ้านทุกอย่างน่าจะเหมือนกัน ยกเว้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ ซึ่งเจาะเข้าไปในหัวใจของเธอทุกครั้งที่มันดังขึ้น. เธอไม่ต้องการที่จะให้คนรู้และไม่อยากเป็นภาระให้เขาเธอเขียนจดหมายถึงเขาบอกว่าเธอไม่ต้องการที่จะรอนาน ๆ . กับที่เธอส่ง แหวนกลับไปที่เขา ในทางกลับกันคนที่แต่งตัวประหลาดที่ส่งล้านและล้านตอบนับไม่ถ้วนของ phonecalls ,. . ทั้งหมดสาวสามารถทำนอกเหนือจากการร้องไห้ยังคงร้องไห้ ... พ่อแม่ตัดสินใจที่จะย้ายออกไปหวังว่าในที่สุดเธอก็จะลืมทุกอย่างและมีความสุข. กับสภาพแวดล้อมใหม่ให้สาว ๆ ได้เรียนรู้ภาษามือและเริ่มต้นชีวิตใหม่ บอกตัวเองทุกวันว่าเธอจะต้องลืมคนที่แต่งตัวประหลาด หนึ่งวันเพื่อนของเธอมาและบอกเธอว่าเขากลับมา เธอถามเพื่อนของเธอไม่ได้ที่จะให้เขารู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้อีกต่อไปข่าวของเขา. ปีที่ผ่านมาและเพื่อนของเธอมาพร้อมกับซองจดหมายที่มีบัตรเชิญสำหรับงานแต่งงานของผู้ชาย สาวถูกทำลาย เมื่อเธอเปิดจดหมายที่เธอเห็นชื่อของเธอในนั้นแทน เมื่อเธออายุได้เกี่ยวกับการที่จะขอให้เพื่อนของเธอสิ่งที่เกิดขึ้นเธอเห็นผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ. เขาใช้ภาษามือที่จะบอกเธอ "ผมเคยใช้เวลาหนึ่งปีที่จะเรียนรู้การเข้าสู่ระบบภาษา เพียงเพื่อให้คุณรู้ว่าฉันไม่ลืมสัญญาของเรา. ให้ฉันมีโอกาสที่จะเป็นเสียงของคุณ I Love You. "ด้วยการที่เขาลื่นแหวนกลับเข้าไปในนิ้วของเธอ สาวยิ้มในที่สุด. รักษาความสัมพันธ์ทุกราวกับว่ามันเป็นคนสุดท้ายแล้วคุณจะรู้ว่าวิธีการที่จะให้ รักษาทุกช่วงเวลาเป็นมันเป็นวันสุดท้ายแล้วคุณจะรู้วิธีที่จะสมบัติ. เทรเชอร์สิ่งที่คุณมีในขณะนี้หรืออื่น ๆ คุณจะเสียใจวันหนึ่ง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากจุดเริ่มต้นมาก ครอบครัวของหญิงสาวคัดค้านขอเธอ
เดทกับผู้ชายคนนี้ ว่าได้มีอะไรกับครอบครัว
&ที่ผู้หญิงจะต้องประสบสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ ถ้าเธอ
เป็นกับเขาด้วย

เนื่องจากความกดดันของครอบครัว คู่รักทะเลาะกันบ่อยมาก แม้ว่า
สาวรักผู้ชายลึกๆ เธอมักจะถามเขา : " ความรักของคุณ
ฉันอยู่ลึกแค่ไหน ?" เป็นผู้ชายที่ไม่ดีกับคำพูดของเขา นี้มักจะเกิดจาก
สาวจะโกรธมาก กับที่&ครอบครัวของความดัน , สาว
มักจะระบายความโกรธของเธอเลย สำหรับเขา เขาก็จะทน อยู่ในความเงียบ

หลังจากสองสามปี ผู้ชายก็จบ&ตัดสินใจ

ต่อการศึกษาของเขาที่ต่างประเทศ ก่อนจะไป เขาเสนอให้ผู้หญิง :

" ผมไม่ดีกับคำแต่ทั้งหมดที่ผมรู้คือ ผมรักคุณ

ถ้าคุณอนุญาต ผมจะดูแลคุณไปตลอดชีวิต โดย
สำหรับครอบครัวของคุณ ผมจะพยายามพูดให้เขาตลอด คุณจะแต่งงานกับ
ฉัน ? " ผู้หญิงที่เห็นด้วย&ด้วยความมุ่งมั่นของผู้ชาย , ครอบครัวในที่สุด
ให้ใน&ตกลงที่จะให้พวกเขาแต่งงานกัน ดังนั้น ก่อนที่เขาจะจากไป เขา
หมั้นแล้ว สาวเข้าสังคมทำงาน ในขณะที่ผู้ชาย
อยู่ต่างประเทศ การศึกษาต่อของเขา พวกเขาส่งความรักผ่าน&
อีเมล์โทรศัพท์ ถึงแม้ว่ามันจะยาก แต่ทั้งคู่ไม่เคยคิดยอมแพ้

วันนึง ในขณะที่หญิงสาวกำลังอยู่ระหว่างทางไปทำงาน เธอเคาะ
ลงโดยรถที่สูญเสียการควบคุม เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอเห็น
พ่อแม่ของเธออยู่ข้างๆเตียงของเธอ เธอตระหนักว่าเธอได้รับบาดเจ็บ เห็นแม่ของเธอ
ร้องไห้ เธออยากจะปลอบเธอแต่เธอตระหนักว่า
ที่ออกมาจากปากเธอแค่ถอนหายใจ เธอได้สูญเสียเสียงของเธอ . . . . . . .

หมอบอกว่าผลกระทบต่อสมองของเธอก็ทำให้เธอต้องสูญเสีย
เสียงของเธอ ฟังสบาย พ่อแม่เธอ แต่ไม่มีอะไร
ออกมาจากเธอ เธอเสีย ระหว่างอยู่ในโรงพยาบาล นอกจาก
เงียบร้องไห้ . . . . . . . มันก็แค่ความเงียบ ร้องไห้ไปกับเธอ

เมื่อถึงบ้าน ทุกอย่างจะต้องเป็นเหมือนเดิม ยกเว้น
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ ที่ทิ่มแทงหัวใจทุกครั้งที่มันดัง

เธอไม่ปรารถนาที่จะให้คนรู้ว่า&ไม่อยากเป็นภาระ
เขา เธอเขียนจดหมายถึงเขา เธอบอกว่าเธอไม่อยากจะรออีกต่อไป

ด้วย ที่เธอส่งแหวนคืนให้เขา ในทางกลับกัน คนที่ส่ง
ล้าน&ล้านตอบนับไม่ถ้วนของ phonecalls , . ทุก
ผู้หญิงสามารถทำอะไรได้ นอกจากร้องไห้ ยังคงร้องไห้ . . . . . . . พ่อแม่ตัดสินใจ
ย้ายไป หวังว่าเธอจะลืมทุกอย่าง ในที่สุด&มีความสุข

กับสภาพแวดล้อมใหม่ ผู้หญิงเรียนรู้ภาษามือ
&เริ่มชีวิตใหม่ บอกตัวเองทุกวันว่า เธอต้องลืมผู้ชายคนนั้น หนึ่ง
วัน เพื่อนของเธอมา&บอกเธอว่าเขากลับมาแล้วเธอถามเพื่อนของเธอไม่ได้
ให้เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่มีอีกต่อไป ข่าวของเค้า

เป็นปีแล้ว &เพื่อนมากับซองจดหมายที่มี
การ์ดเชิญสำหรับงานแต่งงานของผู้ชาย หญิงสาวแหลกสลาย เมื่อ
เธอเปิดจดหมาย เธอเห็นชื่อเธอในนั้นแทน เมื่อเธอ
อยากถามเพื่อนของเธอว่าเกิดอะไรขึ้นเธอเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

เขาใช้ภาษามือบอกเธอว่า " ฉันใช้เวลาเป็นปีเพื่อเรียนรู้เครื่องหมาย
ภาษา เพียงเพื่อให้คุณทราบว่าฉันได้ลืมคำสัญญาของเรา
ผมมีโอกาสจะเป็นเสียงของคุณ ฉัน รัก เธอ " กับที่เขา
ลื่นแหวนเข้านิ้ว แล้วเด็กหญิงก็ยิ้ม

รักษาความสัมพันธ์ทุกเป็นถ้าเป็นครั้งสุดท้าย แล้วคุณจะรู้
วิธีการให้ รักษาทุกช่วงเวลา เหมือนมันเป็นวันสุดท้าย แล้วคุณจะรู้วิธีการสมบัติ

สมบัติสิ่งที่คุณมีตอนนี้ ไม่งั้นคุณจะเสียใจ วันหนึ่ง . . . . . . .