To our surprise, no significant dif

To our surprise, no significant differences could be detected for
the bitter TDS parameter among the 2010 Gewürztraminer wines,
although it included the most bitter wine of the entire study by
applying skin fermentation. By examining the TDS curves, this
unexpected result could be rationalized by the fact that not the bitterness,
but astringency was dominating the taste and aftertaste of
this particular wine (Fig. 3f). Thus, dumping effects elicited by
astringency during TI analysis could be accountable for the significant
increase in bitter Imax and area under the curve (Clark &
Lawless, 1994). However, DA which is not susceptible to dumping
effects, revealed a significant increase in both bitter and astringent
intensities. The dominance curves for bitter and astringency follow
a similar curvature, which could be explained by the fact that phenols
in white wine indeed exhibit bitter and astringent properties
(Noble, 1994). However, bitterness was always perceived less
dominant than astringency. To conclude, wines may have differed
in bitterness as indicated by DA and TI, but TDS was unable to
detect these differences by focusing on the strongest perceived,
dominating sensory modality, which was not bitterness, but astringency
in this particular wines.
Bitter beverages such as beer and strong black coffee have been
shown to be rejected because of their taste (Fallon & Rozin, 1983).
Astringency, like bitterness, is often perceived as a negative attribute,
such as in soy products, dairy products, nuts, and juices
(Lesschaeve & Noble, 2005). However it is difficult to study the
impact of bitterness and astringency on consumer preferences, as
individuals who like bitterness and astringency in red wines would
never describe the wine as bitter but use instead associations like
‘‘lot of character’’ or ‘‘long aftertaste’’. Vice versa, dislike of red wines
is rationalized by the term bitter, including those wines which are
more astringent or acidic (Lesschaeve & Noble, 2005). It can be speculated
that preference ratings of consumers may be more strongly
related to the attributes dominating the second half of the taste period
such as astringency, sourness or bitterness. At this stage, less
persistent retronasally perceived odors or taste attributes of shorter
duration, such as sweetness, have already disappeared. Thus, TDS
data should be taken into account when examining the effect of
these modalities in wines on consumer preference by external preference
mapping. According to Meillon et al.(2010) a Syrah wine in
which alcohol was reduced by the highest rate (5.5% vol.), not only
showed an overwhelming dominance of astringency, but also the
lowest overall liking of all wines. The authors rationalize this outcome
not so much with a negative connotation to astringency, but
a lack of other sensory attributes such as fruitiness of berries or
woodiness. Finally and quite intriguing, Ng, Chaya, and Hort
(2012) linked TDS dominance rates at different points in time with
overall liking of black currant products and could predict consumer
preference better with TDS than with DA data.
Conclusions
The objective of the paper was to demonstrate the versatility
and power of temporal sensory techniques to reveal the sensory
impact of skin contact during white wine making, a worldwideused
oenological treatment. It was demonstrated that TDS results
helped to understand multidimensional sensory modifications
due to altered extraction of bitter and astringent phenols as well
as sourness attenuating potassium from berry skins. While assessment
during DA relies on the intensity perceived at one point in
time, TDS is monitoring all relevant in-mouth modalities simultaneously
in a constant manner. Requesting all relevant sensory
traits, TDS does not suffer from dumping effects such as TI analysis
which focuses on one modality only. Furthermore, TDS helped to
understand subtle differences caused by skin contact with healthy
and botrytized grape material, which were not revealed by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะแปลกใจของเรา ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญไม่พบในพารามิเตอร์ TDS ขมระหว่าง 2010 Gewürztraminer ไวน์แม้ว่าจะรวมไวน์ขมมากที่สุดของการศึกษาทั้งหมดโดยใช้หมักผิว โดยเส้นโค้ง TDS การตรวจสอบนี้ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิดที่อาจ rationalized ความจริงที่ไม่ขื่นแต่ astringency มีอำนาจเหนือรสและวานิลาของไวน์พิเศษนี้ (Fig. 3f) ดังนั้น ถ่ายโอนข้อมูล elicited โดยลักษณะพิเศษastringency ระหว่างตี้วิเคราะห์อาจรับผิดชอบสำคัญเพิ่มในขมไอแม็กซ์และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง (Clark &มร.เจอราร์ดเมสทราเยต์ 1994) อย่างไรก็ตาม ดาที่ไม่ไวต่อการถ่ายโอนข้อมูลผล เปิดเผยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้งขมและยาสมานแผลปลดปล่อยก๊าซ ตามเส้นโค้งครอบงำขมและ astringencyการโค้งคล้าย ซึ่งสามารถอธิบายความจริงว่า phenolsในไวน์ขาวจริงแสดงคุณสมบัติ astringent และขม(ตระกูล 1994) อย่างไรก็ตาม ขื่นถูกเสมอถือว่าน้อยโดดเด่นกว่า astringency คลังที่อาจมีการแตกต่างไวน์เพื่อสรุปในรสขมตามที่ระบุ โดยดา และตี้ แต่ TDS ไม่สามารถตรวจสอบความแตกต่างเหล่านี้ โดยเน้นแข็งแกร่งมองเห็นอำนาจเหนือ modality รับความรู้สึก ซึ่งไม่ขื่น แต่ astringencyในไวน์เฉพาะนี้การเครื่องดื่มเช่นเบียร์และกาแฟดำขมได้แสดงการถูกปฏิเสธเนื่องจากรสชาติของพวกเขา (ฟอลลอน & Rozin, 1983)Astringency เช่นรสขม มักถือว่าเป็นแอตทริบิวต์เป็นค่าลบเช่นผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง นม ถั่ว และน้ำผลไม้(Lesschaeve & โนเบิล 2005) อย่างไรก็ตาม ก็ยากที่จะศึกษาการส่งผลกระทบต่อรสขมและ astringency ในลักษณะผู้บริโภค เป็นผู้ที่ชอบรสขมและ astringency ในไวน์แดงจะไม่เคยอธิบายไวน์เป็นขม แต่ใช้แทนความสัมพันธ์เช่น''มากอักขระ '' หรือ ''ยาววานิลา '' ในทางกลับกัน ไม่ชอบไวน์แดงrationalized โดยคำขม ไวน์เหล่านั้นซึ่งรวมถึงยาสมานแผลเพิ่มเติม หรือกรด (Lesschaeve & โน เบิล 2005) สามารถคาดการณ์ที่จัดอันดับความสำคัญของผู้บริโภคอาจจะมีอย่างรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับแอตทริบิวต์ที่มีอำนาจเหนือครึ่งหลังของรอบระยะเวลารสชาติเช่น astringency, sourness หรือรสขม ในขั้นตอนนี้ น้อยแบบ retronasally การรับรู้กลิ่นหรือรสแอตทริบิวต์ของสั้นระยะเวลา เช่นความหวานหอม มีแล้วหายไป ดังนั้น TDSข้อมูลควรนำมาพิจารณาและเมื่อผลของการตรวจสอบmodalities เหล่านี้ในไวน์ชอบผู้บริโภคโดยการกำหนดลักษณะภายนอกการแมป ตาม Meillon et al.(2010) Syrah เป็นไวน์ในแอลกอฮอล์ที่ถูกลดลง ด้วยอัตราสูงสุด (ปี 5.5%), ไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นการปกครองครอบงำของ astringency แต่การชื่นชอบโดยรวมต่ำที่สุดของไวน์ทั้งหมด ผู้เขียน rationalize ผลนี้ไม่มาก ด้วยนัยลบให้ astringency แต่ขาดคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสอื่น ๆ เช่น fruitiness ของครบ หรือwoodiness ในที่สุด และค่อนข้างตลอด Ng ชายา และ Hort(2012) เชื่อมโยง TDS ครอบงำราคาจุดแตกต่างกันในเวลาโดยรวมถูกใจแบล็คเคอผลิตภัณฑ์ และสามารถทำนายว่า ผู้บริโภคความดีกับ TDS มากกว่าข้อมูลดาบทสรุปวัตถุประสงค์ของกระดาษถูกแสดงให้ เห็นถึงความคล่องตัวในและไฟฟ้าชั่วคราวเทคนิคการรับความรู้สึกให้เหมาะกับการรับความรู้สึกผลกระทบของผิวติดต่อระหว่างไวน์ขาวที่ทำ การ worldwideusedรักษา oenological มันถูกแสดงว่า TDS ผลช่วยเข้าใจแก้ไขหลายทางประสาทสัมผัสเนื่องสกัดขม และ astringent phenols เช่นการเปลี่ยนแปลงเป็น sourness attenuating โพแทสเซียมจากสกินเบอร์รี่ ขณะที่ประเมินระหว่างดาอาศัยความเข้ม ณจุดหนึ่งในการรับรู้เวลา TDS จะตรวจในปาก modalities ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดพร้อมกันในลักษณะที่คง ร้องขอทั้งหมดที่เกี่ยวข้องทางประสาทสัมผัสลักษณะ TDS ไม่ประสบผลการถ่ายโอนข้อมูลเช่นการวิเคราะห์ตี้ซึ่งเน้น modality ที่หนึ่งเท่านั้น นอกจากนี้ TDS ช่วยให้เข้าใจความแตกต่างรายละเอียดที่เกิดจากผิวสัมผัสกับสุขภาพและองุ่น botrytized ซึ่งถูกเปิดเผยโดยไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แปลกใจของเราไม่แตกต่างกันอาจจะมีการตรวจพบขม TDS พารามิเตอร์ในหมู่ 2010 ไวน์Gewürztraminer, แม้ว่ามันจะรวมถึงไวน์ที่รุนแรงที่สุดของการศึกษาทั้งหมดโดยใช้การหมักผิว โดยการตรวจสอบเส้นโค้ง TDS นี้ผลที่ไม่คาดคิดอาจจะเหตุผลจากข้อเท็จจริงที่ว่าไม่ขม, แต่ astringency ถูกครอบครองรสชาติและรสของไวน์นี้โดยเฉพาะ(รูป. 3f) ดังนั้นผลกระทบที่เกิดจากการทุ่มตลาดastringency ระหว่างการวิเคราะห์ TI อาจจะรับผิดชอบอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในไอแมกซ์ขมและพื้นที่ใต้เส้นโค้ง(คลาร์กและกฎหมาย 1994) แต่อัยการซึ่งไม่ได้เป็นความเสี่ยงที่จะทิ้งผลกระทบที่เผยให้เห็นเพิ่มขึ้นอย่างมากทั้งในขมและฝาดเข้ม เส้นโค้งการปกครองสำหรับขมและฝาดตามความโค้งที่คล้ายกันซึ่งอาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าฟีนอลในไวน์ขาวแน่นอนแสดงคุณสมบัติขมและฝาด(โนเบิล, 1994) แต่ความขมขื่นถูกมองว่าน้อยมักจะโดดเด่นกว่าฝาด สรุปไวน์อาจจะแตกต่างกันในความขมขื่นตามที่ระบุโดย DA และ TI แต่ TDS ไม่สามารถที่จะตรวจสอบความแตกต่างเหล่านี้โดยมุ่งเน้นไปที่แข็งแกร่งรับรู้อำนาจเหนือกิริยาทางประสาทสัมผัสซึ่งไม่ขมขื่นแต่ฝาดในไวน์นี้โดยเฉพาะ. เครื่องดื่มขมเช่น เป็นเบียร์และกาแฟดำที่แข็งแกร่งได้รับการแสดงที่จะปฏิเสธเพราะรสชาติของพวกเขา(ฟอลลอนและ Rozin, 1983). ฝาดเช่นขมขื่นเป็นที่รับรู้มักจะเป็นคุณลักษณะเชิงลบเช่นผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองผลิตภัณฑ์นม, ถั่ว, และน้ำผลไม้ (Lesschaeve & Noble, 2005) แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะศึกษาผลกระทบของความขมขื่นและฝาดกับการตั้งค่าของผู้บริโภคเป็นผู้ที่ชอบรสขมและฝาดในไวน์แดงจะไม่เคยอธิบายไวน์เป็นขมแต่ใช้สมาคมแทนเช่น'' จำนวนมากของตัวละคร '' หรือ '' ค้างอยู่ในคอยาว '' ในทางกลับกันไม่ชอบของไวน์แดงเป็นเหตุผลโดยระยะขมรวมทั้งไวน์ผู้ที่มีความฝาดมากขึ้นหรือเป็นกรด(Lesschaeve & Noble, 2005) ก็สามารถที่จะคาดการณ์ว่าการให้คะแนนความพึงพอใจของผู้บริโภคที่อาจจะมากขึ้นอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับคุณลักษณะอำนาจเหนือช่วงครึ่งหลังของช่วงเวลาที่รสชาติเช่นฝาด, เปรี้ยวหรือรสขม ในขั้นตอนนี้น้อยถาวรรับรู้กลิ่น retronasally หรือแอตทริบิวต์รสชาติของที่สั้นกว่าระยะเวลาเช่นความหวานได้หายไปแล้ว ดังนั้น TDS ข้อมูลที่ควรจะนำมาพิจารณาเมื่อตรวจสอบผลกระทบของรังสีเหล่านี้ในไวน์อยู่กับความชอบของผู้บริโภคโดยการตั้งค่าภายนอกทำแผนที่ ตามที่ Meillon et al. (2010) เป็นไวน์ Syrah ในที่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลดลงอัตราที่สูงที่สุด(? 5.5% โดยปริมาตร.) ไม่เพียง แต่แสดงให้เห็นว่าการปกครองที่ครอบงำของฝาดแต่ยังความชอบโดยรวมต่ำสุดของไวน์ทั้งหมด ผู้เขียนเหตุผลนี้ผลไม่มากที่มีความหมายเชิงลบที่จะฝาดแต่ขาดของคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสอื่นๆ เช่น fruitiness ของผลเบอร์รี่หรือwoodiness ในที่สุดและน่าสนใจมากงะชายาและ Hort (2012) ที่เชื่อมโยง TDS อัตราการปกครองที่จุดที่แตกต่างกันในเวลาที่มีความชอบโดยรวมของผลิตภัณฑ์ลูกเกดดำและสามารถทำนายของผู้บริโภคการตั้งค่าที่ดีกว่ากับTDS กว่ากับข้อมูล DA. สรุปวัตถุประสงค์ของกระดาษเป็นแสดงให้เห็นถึงความเก่งกาจและพลังของเทคนิคทางประสาทสัมผัสชั่วที่จะเปิดเผยประสาทสัมผัสผลกระทบของการสัมผัสทางผิวหนังในระหว่างการทำไวน์ขาวเป็นworldwideused รักษา oenological มันก็แสดงให้เห็นว่าผลการ TDS ช่วยในการทำความเข้าใจการปรับเปลี่ยนทางประสาทสัมผัสหลายมิติเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของการสกัดฟีนอลขมและฝาดเช่นกันเป็นความเปรี้ยวลดทอนโพแทสเซียมจากหนังเบอร์รี่ ในขณะที่การประเมินในช่วง DA อาศัยอยู่กับความเข้มของการรับรู้ที่จุดหนึ่งในเวลาTDS คือการตรวจสอบที่เกี่ยวข้องทั้งหมดรังสีในปากพร้อมกันในลักษณะคงที่ ขอประสาทสัมผัสที่เกี่ยวข้องทั้งหมดลักษณะ TDS ไม่ประสบผลกระทบจากการทุ่มตลาดเช่นการวิเคราะห์ TI ซึ่งมุ่งเน้นเพียงหนึ่งกิริยา นอกจากนี้ TDS ช่วยในการเข้าใจความแตกต่างที่ลึกซึ้งที่เกิดจากการสัมผัสทางผิวหนังที่มีสุขภาพดีวัสดุองุ่นและbotrytized ซึ่งไม่ได้ถูกเปิดเผยโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่จะแปลกใจของเราไม่มีความแตกต่างสามารถถูกตรวจพบ
ขม TDS พารามิเตอร์ระหว่าง 2010 และกิ่ว rztraminer ไวน์
ถึงแม้ว่ามันจะรวมไวน์ขมมากที่สุดของทั้งหมดที่ศึกษาโดย
ใช้หมักผิว โดยการตรวจสอบ TDS เส้นโค้งผลที่ไม่คาดคิดนี้
อาจเป็นเงินบาท โดยข้อเท็จจริงที่ว่า ไม่มีรสขม แต่ตาลเป็น dominating

รสชาติและรสชาติของไวน์นี้โดยเฉพาะ ( ภาพที่ขา ) ดังนั้นทิ้งผลโดยใช้
astringency ในระหว่างการวิเคราะห์ Ti สามารถรับผิดชอบสำคัญ
เพิ่มขมไอแม็กซ์ และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง ( คลาร์ก&
เลส , 1994 ) อย่างไรก็ตาม อัยการที่ไม่เสี่ยงต่อการทิ้งผล เปิดเผยผลการเพิ่มทั้งขมและฝาด
เข้ม .การปกครองเส้นโค้งสำหรับขมและ astringency ตาม
เป็นโค้งที่คล้ายกันซึ่งอาจจะอธิบายความจริงที่ว่าฟีนอลในไวน์ขาวแน่นอน

( มีขมและฝาดคุณสมบัติของโนเบิล , 1994 ) อย่างไรก็ตาม ความขมขื่นก็รับรู้น้อยลง
เด่นกว่าตาล . สรุปไวน์อาจมีแตกต่างกัน
ในความขมขื่น ( ดาและ Ti แต่ TDS ไม่สามารถ
ตรวจสอบความแตกต่างเหล่านี้ โดยเน้นที่การรับรู้ ,
และกิริยาที่ไม่ขม แต่ตาล

ในไวน์นี้โดยเฉพาะ เครื่องดื่มที่มีรสขม เช่น เบียร์ และแข็งแรง กาแฟดำมี
เป็นปฏิเสธเพราะรสชาติของพวกเขา ( ฟอลลอน&กซานเดอร์ โรซิน , 1983 ) .
astringency เป็นอย่างขมขื่น การรับรู้มักจะเป็นคุณลักษณะเชิงลบ
เช่นในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองผลิตภัณฑ์จากนม ถั่ว และผลไม้
( lesschaeve &โนเบิล , 2005 ) แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะศึกษาผลกระทบของความขมขื่นและ astringency

ต่อความชอบของผู้บริโภค เป็นบุคคลที่ชอบความขมขื่นและ astringency ในไวน์แดงจะ
ไม่เคยอธิบายไวน์ขมแต่ใช้แทนสมาคมชอบ
''lot ของตัวละคร ' ' หรือ ' ' 'long เล็กน้อย ' ' ในทางกลับกัน , ไม่ชอบไวน์แดง
เป็นเงินบาท โดยระยะขม รวมทั้งไวน์ซึ่งเป็น
มากขึ้นฝาดหรือกรด ( lesschaeve &โนเบิล , 2005 ) มันสามารถสันนิษฐานว่า การจัดอันดับของผู้บริโภค

อาจจะแข็งแรงกว่าที่เกี่ยวข้องกับแอตทริบิวต์ในครึ่งหลังของช่วงชิม
เช่น astringency รสเปรี้ยวหรือรสขม ในขั้นตอนนี้ น้อยกว่า
การรับรู้กลิ่นหรือรสชาติแบบถาวร retronasally คุณลักษณะระยะเวลาสั้น
, เช่น ความหวานก็หายไป ดังนั้น ข้อมูล TDS
ควรจะนำมาพิจารณาเมื่อพิจารณาผลของ
เหล่านี้ modalities ในไวน์ที่ผู้บริโภคชอบ โดยแผนผังความชอบ
ภายนอก ตาม meillon et al . ( 2010 ) ซีราไวน์
แอลกอฮอล์ที่ลดลงของอัตราสูงสุด (  5.5 % Vol . ไม่เพียง
)มีอำนาจครอบงำของตาล แต่ยัง
สุดชอบรวมของทั้งหมดไวน์ ผู้เขียนได้อธิบายนี้ผล
ไม่มากด้วยนัยลบ astringency แต่
ขาดคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสอื่น ๆ เช่น fruitiness เบอร์รี่หรือ
woodiness . ในที่สุด และค่อนข้างน่าสนใจ NG ชายา และ ปากช่อง
( 2012 ) เชื่อมโยง TDS การปกครองอัตราในจุดที่แตกต่างกันในเวลากับ
ความชอบโดยรวมของผลิตภัณฑ์ลูกเกดสีดำและสามารถทำนายได้ดีกว่าผู้บริโภค
ความชอบ TDS กับดาข้อมูล .

สรุปวัตถุประสงค์ของกระดาษ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเก่งกาจ
และพลังของเทคนิคประสาทสัมผัสและเปิดเผยผลกระทบในเชิง
ติดต่อผิวระหว่างไวน์ขาวให้ , worldwideused
oenological รักษา มันแสดงให้เห็นว่าผลลัพธ์
TDSช่วยให้เข้าใจการเปลี่ยนแปลงทางประสาทสัมผัสหลายมิติ
เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงการสกัดของขมและฝาดฟีนอลเช่นกัน
เป็นสูตรลดโพแทสเซียมจาก Berry สกิน ในขณะที่การประเมิน
ระหว่างดา ขึ้นอยู่กับความเข้มของจุดหนึ่งใน
เวลา TDS คือการตรวจสอบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องในปาก modalities พร้อมกัน
ในลักษณะคงที่ ขอลักษณะทางประสาทสัมผัส
ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดTDS ไม่ประสบจากการทุ่มตลาด ผลกระทบเช่น TI การวิเคราะห์
ซึ่งเน้นหนึ่ง กิริยาเท่านั้น นอกจากนี้ , TDS ช่วย

เข้าใจแตกต่างที่ลึกซึ้งที่เกิดจากการสัมผัสกับสุขภาพ
botrytized องุ่นและวัสดุที่ไม่เปิดเผย โดย