My Father in Law is Lu Bu - Chapter

My Father in Law is Lu Bu - Chapter 5 - Shooting of Palm in Xiapi
My Father in Law is Lu Bu - Chapter 5 - Shooting of Palm in Xiapi

Original by Bro Got a Gun, Translated by James

“Fucking hell! Seems like I will be dying here!” Liu Mang smiled wryly. He wiped the blood from his body. This blood was mostly from his enemies while some were from his new subordinates. Earlier, a guard that he did not even know the name of took a slash for him and was chopped in half through the waist.

The East Gate was broken through, the South Gate was also broken through. Only the West Gate and the North Gate are left standing.

With the two Gates being broken through, the Cao army troops started pouring into Xiapi. In the two hours, Liu Mang and his troops had only advanced a couple hundred meters. In this period of time, nearly a hundred of his troops was killed. Amongst them was one who he just recently appointed company commander. One of his leg was chopped off. Although he wasn't dead, but on the battlefield, he is not far from death.

This was only a couple hundred meters! If he managed to advance toward the inner city, how many of his three hundred troops would be left? Liu Mang’s felt that his body was already without strength. He does not know how many people he had killed so far.

Human lives in a troubled time are like grass. Liu Mang’s movement had already became mechanical - kill, kill again, change blade and kill, kill again.

“Sire, we cannot advance anymore!” Cheng Yu arrived next to Liu Mang after killing some enemies. He gasped and shouted. He also knew that the route they’re on was very difficult. However, he did not expect it to be like this. If they delay any longer, the incoming Cao troops will increase exponentially. In that time, before meeting Lu Bu, their whole battalion might be wiped out.

Liu Mang deflected an incoming spear with his blade and then killed a Cao soldier. He said “we must continue advancing regardless!” Liu Mang did not regret his stupid decision. He rarely gets moved by others. Lu Bu moved him and these three hundred soldiers also did.

“It’s only death. What, Cheng Yu are you afraid?!” Liu Mang satirized. “If you’re afraid of death then get lost!”

“Who says I’m afraid! The only thing I fear is my mother!” Cheng Yu also got angry. For him to be seen as being afraid of death, it was no less than an extraordinary humiliation!

This route was like a huge mountain, blocking Liu Mang and his troop’s advance. They had been delayed for another hour.

Now, Liu Mang really cannot even lift a blade. His arms was numbed and difficult to move. After finally repulsing an attack from the Cao troops, Liu Mang directly sat onto the ground.

The sky gradually darkened. The smell of blood was everywhere. Corpses filled the city. There’s Cao army corpses, Lu Bu army corpses and also regular civilians.

“Halt, Lu Bu army!” Another wave of Cao soldiers showed up. This time, however, the highest officer was a general instead of the squad leaders or company commanders that they have encountered thus far.

With a red tasseled helmet, body covered in armor, and on a white horse. This enemy general was very imposing.

“Ha ha ha ha! Perhaps today is I, Xiahou De’s lucky day! To encounter so many Lu Bu remnant soldiers! Ho, there’s also a big fish!” The Cao general on the horse laughed loudly. He obviously thought Liu Mang to be a top figure in the Lu Bu army. After all, he was wearing golden armor that isn't reserved for ordinary people. “Remnant soldiers of Lu Bu, listen up! Quickly get on your knees and surrender! You will be spared! Else, you will be immediately executed!”

Xiahou De?! Liu Mang did not have any recollection of such a person. The people besieging Xiapi should be Xiahou Yuan and Xiahou Dun. Is this Xiahou De also of the Xiahou clan?

With no time to think, Liu Mang used all his strength and roared “All troops prepare for engagement!” Actually, without Liu Mang’s words, all these soldiers already stood up. They stood up in spite of all the sword wounds, blade wounds, fatigue and pain. While they could die in battle, they absolutely cannot surrender to live for they are the Lu Bu army!

“Good backbone, to dare resist!” The praisingly expression of Xiahou De soon changed to one of bloodthirst. He too did not want them to surrender because if they did, they he won’t have anyone to kill. Having not taken part in the siege, he wanted to at least have some small fries for his blade.

“Haha. While having backbone is good. You must also have the abilities to back it up!” Xiahou De thumped his horse and it started lunging toward Liu Mang. In his point of view, Liu Mang, the person in a golden armor, was the highest officer in the whole battalion.

“Trying to kill me?! No fucking way!” After having experienced so many life and death encounters, Liu Mang too displayed a fierce expression.

Liu Mang was not an idiot. The opponent was riding a horse. To take the horse head on, he’ll just get

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อในกฎหมายมี Lu Bu -บทที่ 5 - การถ่ายภาพของปาล์มใน Xiapiพ่อในกฎหมายมี Lu Bu -บทที่ 5 - การถ่ายภาพของปาล์มใน Xiapiต้นฉบับ ด้วยครับได้ปืน แปล โดย James"ร่วมเพศนรก ดูเหมือนว่าฉันจะตายนี่" Liu Mang ยิ้ม wryly เขาเช็ดเลือดจากร่างกายของเขา เลือดนี้ได้จากศัตรูส่วนใหญ่ในขณะที่บางจากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาใหม่ ก่อนหน้านี้ ยามที่เขาไม่ได้รู้ชื่อเอาเครื่องหมายทับสำหรับเขา และถูกสับครึ่งผ่านเอว เสียประตูทิศตะวันออกผ่าน ยังเสียประตูใต้ผ่าน เฉพาะประตูทิศตะวันตกและประตูเหนือเหลือยืนอยู่มีประตูสองถูกหักผ่าน Cao ทัพเริ่มการเทลงใน Xiapi 2 ชั่วโมง Liu Mang และกองกำลังของเขามีเพียงขั้นสูงสองร้อยเมตร ในช่วงของเวลา เกือบร้อยกองกำลังของเขาถูกฆ่าตาย ในหมู่พวกเขาเป็นคนหนึ่งที่เขาเพิ่งแต่งผู้บัญชาการบริษัท หนึ่งในขาของเขาถูกสับออก ถึงแม้ ว่าเขาไม่ได้ตาย แต่ ในสนามรบ เขาอยู่ไม่ไกลจากความตาย นี้เป็นเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ถ้าเขาจัดการก้าวหน้าไปทางตัวเมือง จำนวนพลสามร้อยจะถูกทิ้งหรือไม่ สักหลาด Liu Mang ที่ร่างกายของเขามีอยู่แล้ว โดยไม่มีความแข็งแรง เขาไม่รู้จักคนที่เขาได้ฆ่าเท่านั้นชีวิตของมนุษย์ในเวลามีปัญหาอยู่เช่นหญ้า เคลื่อนไหว Liu Mang แล้วได้กลายเป็นเครื่องจักรกล - เปลี่ยนใบมีด และฆ่า ฆ่าอีก ฆ่า ฆ่าอีกครั้ง "ฝ่าบาท พวกเราไม่ล่วงหน้าอีกต่อไป" เทียหยกมาถึงถัดจาก Liu Mang หลังจากฆ่าศัตรูบาง เขา gasped และตะโกน เขาก็รู้ว่า เส้นทางพวกเขากำลังยาก อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังให้เป็นเช่นนี้ ถ้าพวกเขาล่าช้าอีกต่อไป ทหารโจเข้ามาจะเพิ่มขึ้นชี้แจง ในเวลานั้น ก่อนประชุม Lu Bu กองพันทั้งหมดของพวกเขาอาจจะเช็ดออกLiu Mang นั้นมีหอกเข้ากับมีดของเขา และฆ่าทหารเกา เขากล่าวว่า "เราจะก้าวหน้าไม่" Liu Mang ไม่เสียใจตัดสินโง่ เขาไม่ค่อยได้ที่ย้ายไปที่อื่น Lu Bu ย้ายเขา และทหารเหล่านี้สามร้อยยังได้"มันคือความตายเท่านั้น อะไร เทียหยกคุณกลัว? " Liu Mang satirized "ถ้าคุณกลัวตาย แล้วได้รับหายไป" "ใครบอกว่า ฉันกลัว สิ่งเดียวที่ผมกลัวคือ แม่ของฉัน" เทียหยกยังมีโกรธ เขาจะมองเห็นได้เป็นการกลัวตาย ก็ไม่ต่ำกว่าความอัปยศอดสูเป็นพิเศษ เส้นทางนี้เป็นเหมือนภูเขาใหญ่ บล็อก Liu Mang และล่วงหน้าของกองทหารของเขา พวกเขาได้ถูกเลื่อนออกไปสำหรับชั่วโมงอื่นตอนนี้ Liu Mang จริง ๆ ไม่สามารถแม้จะยกใบมีด แขนของเขาถูก numbed และยากที่จะย้าย หลังสุดท้าย repulsing การโจมตีจากทหารเกา Liu Mang ตรงนั่งลงบนพื้นดินท้องฟ้าที่ค่อย ๆ มืดลง กลิ่นของเลือดถูกทุกที่ ศพเต็มเมือง มีศพกองทัพเกา Lu Bu ศพกองทัพ และพลเรือนทั่วไป“Halt, Lu Bu army!” Another wave of Cao soldiers showed up. This time, however, the highest officer was a general instead of the squad leaders or company commanders that they have encountered thus far.With a red tasseled helmet, body covered in armor, and on a white horse. This enemy general was very imposing. “Ha ha ha ha! Perhaps today is I, Xiahou De’s lucky day! To encounter so many Lu Bu remnant soldiers! Ho, there’s also a big fish!” The Cao general on the horse laughed loudly. He obviously thought Liu Mang to be a top figure in the Lu Bu army. After all, he was wearing golden armor that isn't reserved for ordinary people. “Remnant soldiers of Lu Bu, listen up! Quickly get on your knees and surrender! You will be spared! Else, you will be immediately executed!” Xiahou De?! Liu Mang did not have any recollection of such a person. The people besieging Xiapi should be Xiahou Yuan and Xiahou Dun. Is this Xiahou De also of the Xiahou clan?With no time to think, Liu Mang used all his strength and roared “All troops prepare for engagement!” Actually, without Liu Mang’s words, all these soldiers already stood up. They stood up in spite of all the sword wounds, blade wounds, fatigue and pain. While they could die in battle, they absolutely cannot surrender to live for they are the Lu Bu army!“Good backbone, to dare resist!” The praisingly expression of Xiahou De soon changed to one of bloodthirst. He too did not want them to surrender because if they did, they he won’t have anyone to kill. Having not taken part in the siege, he wanted to at least have some small fries for his blade.
“Haha. While having backbone is good. You must also have the abilities to back it up!” Xiahou De thumped his horse and it started lunging toward Liu Mang. In his point of view, Liu Mang, the person in a golden armor, was the highest officer in the whole battalion.

“Trying to kill me?! No fucking way!” After having experienced so many life and death encounters, Liu Mang too displayed a fierce expression.

Liu Mang was not an idiot. The opponent was riding a horse. To take the horse head on, he’ll just get

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่อของฉันในกฎหมายเป็นบูลู - บทที่ 5 - ยิงปาล์มใน Xiapi
พ่อของฉันในกฎหมายเป็นบูลู - บทที่ 5 - ยิงปาล์มใน Xiapi ต้นฉบับโดย Bro Got ปืนแปลโดยเจมส์"ไอ้นรก! ดูเหมือนว่าผมจะตายที่นี่แล้ว! "หลิว Mang ยิ้มถึงคราว เขาเช็ดเลือดออกจากร่างกายของเขา เลือดนี้เป็นส่วนใหญ่มาจากศัตรูของเขาในขณะที่บางคนมาจากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาใหม่ ก่อนหน้านี้ยามที่เขาไม่ได้รู้ว่าชื่อของเอาเฉือนสำหรับเขาและถูกสับในช่วงครึ่งปีที่ผ่านเอว. ประตูตะวันออกเสียผ่านประตูทางทิศใต้ยังได้รับการหักผ่าน เฉพาะ West Gate และภาคเหนือประตูจะถูกทิ้งให้ยืน. ด้วยสองประตูถูกหักผ่านที่เฉากองทัพเริ่มเทลงใน Xiapi ในช่วงสองชั่วโมงหลิว Mang และกองทัพของเขาได้สูงเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ในช่วงเวลานี้เกือบร้อยทหารของเขาถูกฆ่าตาย ในหมู่พวกเขาเป็นคนหนึ่งที่เขาเพิ่งได้รับการแต่งตั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ บริษัท ผู้บัญชาการ หนึ่งในขาของเขาถูกตัดออกไป แม้ว่าเขาจะยังไม่ตาย แต่ในสนามรบเขาอยู่ไม่ไกลจากความตาย. นี่เป็นเพียงไม่กี่ร้อยเมตร! ถ้าเขามีการจัดการที่จะก้าวไปสู่เมืองชั้นในจำนวนเท่าใดสามร้อยทหารของเขาจะถูกทิ้ง? หลิว Mang รู้สึกว่าร่างกายของเขามีอยู่แล้วโดยไม่ต้องมีความแข็งแรง เขาไม่ทราบว่าหลายคนที่เขาได้ฆ่าเพื่อให้ห่างไกล. ชีวิตมนุษย์ในเวลาที่มีปัญหาเหมือนหญ้า การเคลื่อนไหวหลิว Mang ได้แล้วกลายเป็นกล - ฆ่าฆ่าอีกครั้งเปลี่ยนใบมีดและฆ่าฆ่าอีกครั้ง. "ฝ่าบาทเราไม่สามารถก้าวไปอีกต่อไป!" เฉิงหยูเข้ามาติดกับหลิวมั่งหลังจากฆ่าศัตรูบาง เขาอ้าปากค้างและตะโกน นอกจากนี้เขายังรู้ว่าเส้นทางที่พวกเขากำลังเป็นเรื่องยากมาก แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเช่นนี้ หากพวกเขาล่าช้าอีกต่อไปทหารเฉาเข้ามาจะเพิ่มขึ้นชี้แจง ในเวลานั้นก่อนการประชุมบูลูกองทัพทั้งหมดของพวกเขาอาจถูกลบออกไป. หลิว Mang หักเหหอกเข้ามาพร้อมกับใบมีดของเขาแล้วฆ่าทหารเฉา เขากล่าวว่า "เราจะต้องดำเนินการต่อไปโดยไม่คำนึงถึงความก้าวหน้า!" หลิวมั่งไม่เสียใจกับการตัดสินใจของเขาโง่ เขาจะไม่ค่อยได้รับการย้ายโดยคนอื่น Lu Bu ย้ายเขาและเหล่าทหารสามร้อยก็. "มันเป็นเพียงความตายเท่านั้น สิ่งที่เฉิงหยูที่คุณกลัว ?! "หลิว Mang เสียดสี "ถ้าคุณกลัวความตายนั้นได้หายไป!" "ใครบอกว่าฉันกลัว! สิ่งเดียวที่ฉันกลัวเป็นแม่ของฉัน! "เฉิงหยูยังโกรธ สำหรับเขาที่จะเห็นว่าเป็นกลัวความตายมันก็ไม่น้อยกว่าความอัปยศอดสูพิเศษ! เส้นทางนี้เป็นเหมือนภูเขาใหญ่ปิดกั้นหลิว Mang และกองทหารของเขาล่วงหน้า พวกเขาได้รับการเลื่อนออกไปอีกชั่วโมง. ตอนนี้หลิว Mang จริงๆไม่สามารถแม้แต่จะยกใบมีด อ้อมแขนของเขาถูกชาและยากที่จะย้าย ในที่สุดหลังจากที่ repulsing การโจมตีจากกองกำลังเฉาหลิว Mang โดยตรงนั่งลงบนพื้นดิน. ท้องฟ้ามืดค่อยๆ กลิ่นของเลือดคือทุกที่ ศพเต็มเมือง มีเฉาศพกองทัพบูลูศพทหารและพลเรือนยังปกติ. "หยุดบูลูกองทัพ!" คลื่นของทหารเฉาอีกปรากฏตัวขึ้น เวลานี้ แต่เจ้าหน้าที่สูงสุดเป็นนายพลแทนของผู้นำทีมหรือผู้บัญชาการ บริษัท ที่พวกเขาได้พบป่านนี้. ด้วยหมวกกันน็อกพู่สีแดง, ร่างกายปกคลุมในชุดเกราะและม้าขาว ศัตรูทั่วไปนี่คือการจัดเก็บภาษีมาก. "ฮ่าฮ่า! บางทีในวันนี้คือผมโชคดีวันโฮวเดอร์! จะพบทหารที่เหลือ Lu Bu จำนวนมาก! โฮนอกจากนี้ยังมีปลาใหญ่! "ความเฉาทั่วไปเกี่ยวกับม้าหัวเราะเสียงดัง เห็นได้ชัดว่าเขาคิดว่าหลิวมั่งจะเป็นตัวเลขสูงสุดในกองทัพบูลู หลังจากที่ทุกคนเขาสวมชุดเกราะสีทองที่ไม่ได้สงวนไว้สำหรับคนธรรมดา "ทหารที่เหลืออยู่ของ Lu Bu ฟังขึ้น! ได้อย่างรวดเร็วบนหัวเข่าของคุณและยอมแพ้! คุณจะได้รับการงดเว้น! อื่นคุณจะดำเนินการได้ทันที " โฮวเด ?! หลิวมั่งไม่ได้มีความทรงจำของคนเช่นใด คนล้อม Xiapi ควรจะแฮหัวเอี๋ยนและแฮหัวตุ้น นี่คือโฮว De ยังของตระกูลโฮว? มีเวลาที่จะคิดว่าไม่มีหลิว Mang ใช้ความแข็งแกร่งของเขาและคำราม "ทหารเตรียมความพร้อมสำหรับการสู้รบ!" จริงๆแล้วไม่มีคำหลิว Mang ของทหารเหล่านี้ทั้งหมดแล้วลุกขึ้นยืน พวกเขาลุกขึ้นยืนทั้งๆที่ทุกบาดแผลดาบแผลใบความเมื่อยล้าและปวด ขณะที่พวกเขาจะตายในการต่อสู้ของพวกเขาอย่างไม่สามารถยอมให้มีชีวิตอยู่เพื่อที่พวกเขามีกองทัพ Lu Bu! "กระดูกสันหลังดีกล้าต้านทาน!" การแสดงออกของ praisingly โฮวเดอเร็ว ๆ นี้เปลี่ยนไปเป็นหนึ่งใน bloodthirst เขาก็ไม่ได้ต้องการให้พวกเขาที่จะยอมแพ้เพราะถ้าพวกเขาพวกเขาเขาจะไม่ได้มีใครที่จะฆ่า หลังจากไม่ได้รับการมีส่วนร่วมในการล้อมเขาอยากจะอย่างน้อยมีขนาดเล็กทอดบางอย่างสำหรับดาบของเขา. "ฮ่าฮ่า ในขณะที่มีกระดูกสันหลังเป็นสิ่งที่ดี นอกจากนี้คุณยังจะต้องมีความสามารถในการสำรอง! "โฮวเดทุบม้าของเขาและมันเริ่มพุ่งไปทางหลิวมั่ง ในมุมมองของเขาหลิว Mang คนในชุดเกราะสีทองที่เป็นเจ้าหน้าที่ที่สูงที่สุดในกองทัพทั้ง. "พยายามที่จะฆ่าฉัน ?! ไม่มีทางร่วมเพศ! "หลังจากที่มีประสบการณ์ชีวิตและความตายจำนวนมากดังนั้นการเผชิญหน้าหลิว Mang เกินไปแสดงการแสดงออกที่รุนแรง. หลิวมั่งก็ไม่ได้เป็นคนงี่เง่า ฝ่ายตรงข้ามได้ขี่ม้า เพื่อที่จะใช้หัวม้าบนเขาก็จะได้รับ