Labor migration has become the safe

Labor migration has become the safety valve to the country’s unemployment crisis and a major source of foreign exchange: It has surged way past the domestic job market as the remaining option for many Filipinos. In 2000 alone, more than 800,000 Filipinos were deployed abroad while only less than 200,000 were effectively added to the domestic labor market.(1) As unemployment has worsened under the Arroyo administration compared to the past 50 years some 3,000 Filipinos leave the country every day for overseas jobs – or a total of more than 1 million every year. With remittances growing by the year – 14.4 billion US dollars in 2007 constituting 10 percent of the country’s GDP – the government target is to increase labor migration to 2 million by 2010.(2) And the government is determined to meet the target: From January to April this year there were 516,466 migrant workers deployed thus raising the daily departure to 4,314 from last year’s 3,000.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การโยกย้ายแรงงานกลายเป็น วาล์วความปลอดภัยวิกฤตการว่างงานของประเทศและเป็นแหล่งสำคัญของแลก: ได้จากการเพิ่มขึ้นเลยตลาดงานในประเทศเป็นตัวเลือกที่เหลือสำหรับ Filipinos หลาย ใน 2000 คนเดียว Filipinos มากกว่า 800000 ถูกจัดวางต่างประเทศในขณะที่เพิ่ม 200000 เท่านั้นน้อยกว่าตลาดแรงงานในประเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพ (1) เป็นการว่างงานมี worsened ภายในอาร์โรโย่เมื่อเทียบกับปี 50 ผ่านมาบาง Filipinos 3000 ออกนอกประเทศทุกวันสำหรับงานต่างประเทศจำนวนมากกว่า 1 ล้านทุกปี ด้วยการชำระเงินผ่านธนาคารเติบโต โดยปี – 14.4 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2007 ค่าร้อยละ 10 ของ GDP ของประเทศ – เป้าหมายรัฐบาลคือการ เพิ่มแรงงานย้ายถิ่นไป 2 ล้าน 2010 (2) และรัฐบาลจะกำหนดให้ตรงกับเป้าหมาย: จากเดือนมกราคมถึงเมษายนปีนี้ มีแรงงานข้ามชาติ 516,466 ปรับเพิ่มออกเดินทางทุกวันจาก 3000 ปีในที่ 4,314 ดัง นั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเคลื่อนย้ายแรงงานได้กลายเป็นวาล์วความปลอดภัยที่จะเกิดวิกฤตการว่างงานของประเทศและเป็นแหล่งสำคัญของเงินตราต่างประเทศ: จะได้เพิ่มขึ้นทางที่ผ่านมาตลาดงานในประเทศเป็นตัวเลือกที่เหลืออยู่สำหรับชาวฟิลิปปินส์จำนวนมาก ในปี 2000 เพียงอย่างเดียวกว่า 800,000 ชาวฟิลิปปินส์ถูกนำไปใช้ในต่างประเทศขณะที่มีเพียงน้อยกว่า 200,000 มีการเพิ่มประสิทธิภาพในการเข้าสู่ตลาดแรงงานในประเทศ. (1) ขณะที่อัตราการว่างงานได้แย่ลงภายใต้การบริหารอาร์โรโยเมื่อเทียบกับที่ผ่านมา 50 ปีชาวฟิลิปปินส์ 3,000 คนออกจากประเทศทุกวัน สำหรับงานในต่างประเทศ - หรือรวมกว่า 1 ล้านคนทุกปี ด้วยการส่งเงินที่เพิ่มขึ้นโดยปี - 14.4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2007 คิดเป็นร้อยละ 10 ของจีดีพีของประเทศ - เป้าหมายของรัฐบาลคือการเพิ่มการอพยพแรงงานถึง 2 ล้านบาทโดยปี 2010 (2) และรัฐบาลมุ่งมั่นที่จะตอบสนองเป้าหมาย: ตั้งแต่เดือนมกราคม ถึงเดือนเมษายนปีนี้มี 516,466 แรงงานข้ามชาติที่นำไปใช้จึงยกออกเดินทางทุกวันเพื่อ 4314 จากปี 3000 ที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย้ายถิ่นแรงงานได้กลายเป็นความปลอดภัยวาล์ววิกฤติการว่างงานของประเทศและเป็นแหล่งที่มาของเงินตราต่างประเทศมีเพิ่มขึ้นที่ผ่านมาทางงานตลาดภายในประเทศเป็นอีกทางเลือกสำหรับชาวฟิลิปปินส์หลาย ในปี 2000 คนเดียวมากกว่า 800000 ฟิลิปปินส์ที่ถูกใช้งานในต่างประเทศ ในขณะที่น้อยกว่า 200000 เพิ่มได้อย่างมีประสิทธิภาพตลาดแรงงานในประเทศ( 1 ) การว่างงานลงได้ ภายใต้การบริหารอาร์โรโยเมื่อเทียบกับที่ผ่านมา 50 ปี 3000 บางฟิลิปปินส์ออกจากประเทศทุกๆ วัน ต่างประเทศ งาน–หรือรวมกว่า 1 ล้านทุกปี กับสังคมเพิ่มมากขึ้น โดยในปี– 144 พันล้านดอลลาร์ในปี 2007 กองทุนร้อยละ 10 ของ GDP ของประเทศ และรัฐบาลมีเป้าหมายที่จะเพิ่มการโยกย้ายแรงงานถึง 2 ล้านบาท โดยปี 2010 ( 2 ) และรัฐบาลมุ่งมั่นที่จะตอบสนองเป้าหมาย : ตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนเมษายนปีนี้มีแรงงานข้ามชาติจำนวนมากจึงเพิ่ม 516466 ออกเดินทางทุกวัน 4314 จากปีที่แล้ว เป็น 3000