My beautiful new watch had run eigh

My beautiful new watch had run eighteen months without losing or gaining, and without breaking any part of its machinery or stopping. I had come to believe it infallible in its judgments about the time of day, and to consider its constitution and its anatomy imperishable. But at last, one night, I let it run down. I grieved about it as if it were a recognized messenger and forerunner of calamity. But by and by I cheered up, set the watch by guess, and commanded my bodings and superstitions to depart. Next day I stepped into the chief jeweler's to set it by the exact time, and the head of the establishment took it out of my hand and proceeded to set it for me. Then he said, "She is four minutes slow – regulator wants pushing up." I tried to stop him – tried to make him understand that the watch kept perfect time. But no; all this human cabbage could see was that the watch was four minutes slow, and the regulator MUST be pushed up a little; and so, while I danced around him in anguish, and implored him to let the watch alone, he calmly and cruelly did the shameful deed. My watch began to gain. It gained faster and faster day by day. Within the week it sickened to a raging fever, and its pulse went up to a hundred and fifty in the shade. At the end of two months it had left all the timepieces of the town far in the rear, and was a fraction over thirteen days ahead of the almanac. It was away into November enjoying the snow, while the October leaves were still turning. It hurried up house rent, bills payable, and such things, in such a ruinous way that I could not abide it. I took it to the watchmaker to be regulated. He asked me if I had ever had it repaired. I said no, it had never needed any repairing. He looked a look of vicious happiness and eagerly pried the watch open, and then put a small dice box into his eye and peered into its machinery. He said it wanted cleaning and oiling, besides regulating – come in a week. After being cleaned and oiled, and regulated, my watch slowed down to that degree that it ticked like a tolling bell. I began to be left by trains, I failed all appointments, I got to missing my dinner; my watch strung out three days' grace to four and let me go to protest; I gradually drifted back into yesterday, then day before, then into last week, and by and by the comprehension came upon me that all solitary and alone I was lingering along in week before last, and the world was out of sight. I seemed to detect in myself a sort of sneaking fellow-feeling for the mummy in the museum, and desire to swap news with him. I went to a watch maker again. He took the watch all to pieces while I waited, and then said the barrel was "swelled." He said he could reduce it in three days. After this the watch AVERAGED well, but nothing more. For half a day it would go like the very mischief, and keep up such a barking and wheezing and whooping and sneezing and snorting, that I could not hear myself think for the disturbance; and as long as it held out there was not a watch in the land that stood any chance against it. But the rest of the day it would keep on slowing down and fooling along until all the clocks it had left behind caught up again. So at last, at the end of twenty-four hours, it would trot up to the judges' stand all right and just in time. It would show a fair and square average, and no man could say it had done more or less than its duty. But a correct average is only a mild virtue in a watch, and I took this instrument to another watchmaker. He said the kingbolt was broken. I said I was glad it was nothing more serious. To tell the plain truth, I had no idea what the kingbolt was, but I did not choose to appear ignorant to a stranger. He repaired the kingbolt, but what the watch gained in one way it lost in another. It would run awhile and then stop awhile, and then run awhile again, and so on, using its own discretion about the intervals. And every time it went off it kicked back like a musket. I padded my breast for a few days, but finally took the watch to another watchmaker. He picked it all to pieces, and turned the ruin over and over under his glass; and then he said there appeared to be something the matter with the hair- trigger. He fixed it, and gave it a fresh start. It did well now, except that always at ten minutes to ten the hands would shut together like a pair of scissors, and from that time forth they would travel together. The oldest man in the world could not make head or tail of the time of day by such a watch, and so I went again to have the thing repaired. This person said that the crystal had got bent, and that the mainspring was not straight. He also remarked that part of the works needed half- soling. He made these things all right, and then my timepiece performed unexceptionably, save that now and then, after working along quietly for nearly eight hours, everything inside would let go all of a sudden and begin to buzz like a bee, and the hands would straightway begin to spin round and round so fast that their individuality was lost completely, and they simply seemed a delicate spider's web over the face of the watch. She would reel off the next twenty-four hours in six or seven minutes, and then stop with a bang. I went with a heavy heart to one more watchmaker, and looked on while he took her to pieces. Then I prepared to cross-question him rigidly, for this thing was getting serious. The watch had cost two hundred dollars originally, and I seemed to have paid out two or three thousand for repairs. While I waited and looked on I presently recognized in this watchmaker an old acquaintance – a steamboat engineer of other days, and not a good engineer, either. He examined all the parts carefully, just as the other watchmakers had done, and then delivered his verdict with the same confidence of manner.

He said: "She makes too much steam – you want to hang the monkey-wrench on the safety-valve!"

I brained him on the spot, and had him buried at my own expense.

My uncle William (now deceased, alas!) used to say that a good horse was a good horse until it had run away once, and that a good watch was a good watch until the repairers got a chance at it. And he used to wonder what became of all the unsuccessful tinkers, and gunsmiths, and shoemakers, and engineers, and blacksmiths; but nobody could ever tell him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาฬิกาใหม่สวยงามได้ทำงานเดือนสิบแปดโดย ไม่สูญเสีย หรือได้รับ และไม่ มีการตัดส่วนหนึ่งส่วนใดของเครื่องจักร หรือหยุด ได้มาเชื่อผิดพลาดในการตัดสินเกี่ยวกับเวลาของวัน และ การพิจารณาของรัฐธรรมนูญและกายวิภาคของ imperishable แต่ในที่สุด คืนหนึ่ง ให้มันโทรม ฉัน grieved เกี่ยวกับเรื่องนั้นยอมรับร่อและคิวของภัยพิบัติ แต่โดยและโดยฉันโห่ร้องค่า ตั้งค่านาฬิกา โดยเดา และสั่ง bodings และ superstitions ออกของฉัน ของวันถัดไปฉันก้าวเข้าไปในอัญมณีประธานเพื่อ ตั้งเวลาแน่นอน และหัวก่อตั้งเอาออกจากมือของฉัน และครอบครัวการตั้งค่าสำหรับฉัน แล้ว เขากล่าวว่า "เธอเป็นสี่นาทีช้า – ควบคุมต้องการผลักดันค่า" ฉันพยายามหยุดเขา – พยายามให้เขาเข้าใจว่า นาฬิกาเก็บไว้เวลาที่สมบูรณ์แบบ แต่ ไม่ ทั้งกะหล่ำปลีนี้มนุษย์สามารถเห็นได้ว่า นาฬิกา 4 นาทีช้า และควบคุมต้องมีการผลักดันขึ้นเล็กน้อย และดังนั้น ใน ขณะที่ฉันเต้นรอบในความปวดร้าว implored เขาให้ชมเพียงอย่างเดียว เบา ๆ และ cruelly ทำหนังสือถึงแม้ นาฬิกาของฉันเริ่มที่จะได้รับ จะได้รับเร็วขึ้น และเร็วขึ้นแต่ละวัน ภายในสัปดาห์ นั้น sickened การไข้โกรธ และชีพจรของไปถึงเป็นร้อย และสิบในร่ม เมื่อสิ้นสุดเดือนที่ 2 มันได้ทิ้งนาฬิกาทั้งหมดที่เมืองไกลหลัง และมีสิบสามลักษณะวันก่อน almanac เศษส่วน จะถูกเก็บในพฤศจิกายนเพลิดเพลินกับหิมะ ในขณะที่เดือนตุลาคม ใบไม้ก็ยังคงเปิด จะรีบขึ้นให้เช่าบ้าน จ่ายบิล และ สิ่งดังกล่าว ในล่มลักษณะที่ฉันอาจไม่ปฏิบัติมัน ผมก็พามันไป watchmaker ให้ถูกระเบียบ เขาบอกถ้า ผมเคยเคยมีก็ซ่อมแซม ผมว่า ไม่มี มันไม่เคยมีต้องซ่อมแซมใด ๆ เขามอง ดูความสุขทายา และกระหาย pried เปิดดู แล้วใส่กล่องลูกเต๋าเล็ก ๆ ลงไปในตาของเขา และ peered เป็นเครื่องจักรที่ เขากล่าวว่า จะต้องทำความสะอาด และลื่น นอกจากควบคุม – มาในหนึ่งสัปดาห์ หลังจากทำความสะอาด และ oiled และควบคุม นาฬิกาชะลอตัวลงไปที่ระดับที่มัน ticked เช่นระฆัง tolling เริ่มซ้าย โดยรถไฟ ล้มเหลวไม่นัดหมายทั้งหมด ผมขาดหายไปของฉันเย็น นาฬิกา strung ออกพระคุณสามวันสี่ และผมไปประท้วง ฉันค่อย ๆ ลอยกลับไปเมื่อวานนี้ แล้ววันก่อน จากนั้นเป็นสัปดาห์ และโดยและโดยการทำความเข้าใจมาตามฉัน ว่า ทุกปัจเจกและเดียวได้ลิ้มรสพร้อมในสัปดาห์ก่อนล่าสุด และโลกถูกตา ฉันดูเหมือนจะพบตัวเองในการเรียงลำดับของความรู้สึกเพื่อนด้อมสำหรับมัมมี่ในพิพิธภัณฑ์ และความปรารถนาที่จะแลกเปลี่ยนข่าวสารกับเขา ผมไปดูเครื่องชงอีก เขาได้ชมทั้งหมดเป็นชิ้นในขณะที่ฉันรอ และกล่าวว่า กระบอกแล้ว ถูก "swelled" เขากล่าวว่า เขาไม่ลดใน 3 วัน หลังจากนี้ นาฬิกาเฉลี่ยดี แต่ไม่มีอะไรมากขึ้น สำหรับครึ่งวัน มันจะไปเช่นร้ายมาก และเก็บเช่นเก้ง และหายใจมีเสียงหวีด และยาว และจาม และ snorting ว่าฉันไม่ได้ยินเองคิดรบกวน และ ตราบใดที่มันจัดออกไม่มีนาฬิกาในแผ่นดินที่ยืนโอกาสใด ๆ กับมัน แต่ส่วนเหลือของวันนั้นจะให้ช้าลง และ fooling ไปจนถึงนาฬิกาที่มันได้ทิ้ง caught ขึ้นอีก เพื่อที่สุดท้าย ท้ายของยี่สิบสี่ชั่วโมง มันจะวิ่งเหยาะ ๆ ถึง ผู้พิพากษายืนขวาทั้งหมด และเพียง ในเวลา มันจะแสดงค่าเฉลี่ยยุติธรรมและสี่เหลี่ยม และไม่สามารถพูดมันทำมากกว่าหรือน้อยกว่างาน แต่ค่าเฉลี่ยที่ถูกต้องเท่านั้นประเสริฐอ่อนในนาฬิกา และฉันเอาเครื่องมือนี้เพื่อ watchmaker ที่อื่น เขากล่าวว่า kingbolt ถูกตัดขาด กล่าวว่า ผมดีใจที่มันไม่มีอะไรรุนแรงมากขึ้น พูดความจริงธรรมดา ผมมีความคิด kingbolt ถูก แต่ฉันไม่เลือกซะให้คนแปลกหน้าที่ปรากฏ เขาซ่อมแซม kingbolt การ แต่อะไรนาฬิกาได้ในที่สุดมันหายไปอีก มันจะทำงานสักครู่แล้ว หยุดสักครู่ แล้วอีกสักครู่ และอื่น ๆ โดยใช้ดุลพินิจของตนเองเกี่ยวกับช่วงเวลา และทุกครั้งที่ออก ไป กลับมันเตะเช่นปืนคาบศิลา ผมเบาะเต้านมของฉันกี่วัน แต่สุดท้าย เอานาฬิกาไป watchmaker อื่น เขารับทั้งหมดเป็นชิ้น และทำลายน่าภายใต้เขาแก้ว แล้ว เขากล่าวว่า มีปรากฏเป็นสิ่งสำคัญกับทริกผม เขาคงได้ และให้เริ่มต้น มันขณะนี้ ยกเว้นว่าเสมอในสิบนาทีสิบ มือจะปิดเข้าด้วยกันเช่นคู่ของกรรไกร และจากนั้น มาพวกเขาจะไปเที่ยวกัน คนเก่าแก่ที่สุดในโลกไม่สามารถทำให้หัวหรือหางของเวลาของวัน ด้วยเช่นนาฬิกา และดังนั้น ฉันไปอีกมีสิ่งซ่อมแซม คนนี้กล่าวว่า เดอะคริสตัลมีมีเงี้ยว และ mainspring ได้ไม่ตรง เขายังกล่าวว่า ส่วนหนึ่งของงานต้องครึ่ง - soling เขาทำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดขวา และนาฬิกาของฉันดำเนินการ unexceptionably บันทึกว่า คราว หลังจากทำตามอย่างเงียบ ๆ เกือบแปดชั่วโมง ทุกอย่างภายในจะปล่อยทันที และเริ่ม buzz เช่นผึ้ง และมือจะ straightway เริ่มหมุนรอบตลอดเพื่อให้รวดเร็วที่ บุคลิกลักษณะของพวกเขาหายไปอย่างสมบูรณ์ และพวกเขาดูเหมือนเพียงแค่เว็บของแมงมุมที่ละเอียดอ่อนกว่าหน้าของนาฬิกา เธอจะหมุนปิด ๒๔ ชั่วโมงถัดไปในนาทีที่หก หรือเจ็ด และหยุดโครมคราม ผมไป ด้วยหัวใจหนัก watchmaker หนึ่งเพิ่มเติม และมองในขณะที่เขาพาเธอไปชิ้น แล้วผมเตรียมไป cross-question เขา rigidly สำหรับสิ่งนี้คือการร้ายแรง นาฬิกามีทุน สองร้อยเหรียญเดิม และฉันดูเหมือนจะมีจ่ายเงินสองหรือสามพันสำหรับการซ่อมแซม ในขณะที่ฉันรอ และมองใน ฉันปัจจุบันรู้จักใน watchmaker นี้มีอายุความใกล้ชิด – วิศวกรรมกลไฟวันอื่น ๆ และไม่มีดีช่าง อย่างใดอย่างหนึ่ง เขาตรวจสอบทุกส่วนอย่างรอบคอบ เหมือน watchmakers อื่น ๆ มีทำ และจากนั้น ส่งเขาพิพากษา ด้วยความมั่นใจเหมือนกันของลักษณะการเขากล่าวว่า: "เธอทำให้เกินไอน้ำ – ต้องการแขวนกุญแจลิงบนวาล์วความปลอดภัย"ฉัน brained เขาในจุด และมีเขาฝังอยู่ที่ค่าใช้จ่ายของตัวเองลุงของฉัน William (ขณะนี้เสียชีวิตแล้ว อนิจจา) ใช้พูดว่า ม้าดีคือ ม้าดีจนกว่ามันก็วิ่งไปหนึ่งครั้ง และว่า ดูดีไม่ดูดีจนกว่า repairers จะได้มีโอกาสที่จะ และเคยสงสัยอะไรกลายเป็นทั้งหมด tinkers สำเร็จ และ gunsmiths, shoemakers และวิศวกร และแบล็คสมิ ธบี แต่ไม่มีใครไม่เคยบอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูใหม่สวยงามวิ่งแปดเดือนโดยไม่ต้องสูญเสียหรือได้รับ และโดยไม่ทำลายส่วนใดส่วนหนึ่งของเครื่องจักร หรือ หยุด ผมถึงเชื่อว่ามันไม่ผิดพลาดในการตัดสินเกี่ยวกับเวลาของวันและพิจารณารัฐธรรมนูญและกายวิภาคศาสตร์ที่ยั่งยืน . แต่ในที่สุด คืนนั้น ผมปล่อยให้มันวิ่งลง ฉันเศร้าเกี่ยวกับมันเหมือนกับว่ามันเป็น ได้รับการยอมรับ และผู้ส่งสารของหายนะแต่แล้ว ผมเชียร์มาตั้งดู โดยคิดว่า สั่งให้ฉัน bodings และความเชื่อทางไสยศาสตร์ เพื่อออกเดินทาง วันถัดไปผมก้าวเข้าสู่หัวหน้า jeweler เพื่อตั้งค่าโดยเวลาที่แน่นอนและหัวของการเอาออกจากมือของฉันและเริ่มที่จะตั้งค่ามันสำหรับฉัน จากนั้นเขากล่าวว่า " เธอเป็นนาทีสี่ควบคุม–ช้าต้องการผลักดันขึ้น" ผมแค่พยายามจะหยุดเขา และพยายามที่จะทำให้เขาเข้าใจได้ว่าดูเก็บไว้ที่สมบูรณ์แบบเวลา แต่ ไม่ ทั้งหมดนี้จะเห็นได้ว่ามนุษย์กะนาฬิกา 4 นาที ช้า และควบคุม ต้องดันขึ้นเล็กน้อย และดังนั้น ในขณะที่ฉันเต้นรอบเขาในความเจ็บปวด และขอให้เขาไปดูคนเดียว เขาอย่างใจเย็นและทารุณทำน่าอดสู นาฬิกาของฉันเริ่มที่จะได้รับได้รับเร็วขึ้นและเร็วขึ้น โดย วัน วัน ภายในสัปดาห์มันป่วยเป็นไข้ที่บ้าคลั่งและชีพจรไปร้อยห้าสิบ ในที่ร่ม เมื่อครบสองเดือนแล้วมันก็เอานาฬิกาของเมืองห่างไกลในด้านหลัง และเศษมากกว่าสิบสามวันข้างหน้าของปูม . มันอยู่ในพฤศจิกายนเพลิดเพลินกับหิมะ ในขณะที่เดือนตุลาคม ใบไม้ยังเปลี่ยนมันรีบขึ้น ค่าเช่าบ้าน ค่าจ่าย และสิ่งต่าง ๆ เช่น วิธีที่ผมจะย่อยยับไม่ปฏิบัติมัน ผมเอาไปให้ช่างทำนาฬิกาถูกควบคุม เขาถามฉันว่าฉันได้เคยมีการซ่อมแซม ฉันบอกว่า ไม่ มันไม่เคยต้องการใด ๆ ซ่อมแซม เขาเงยหน้ามองความสุขของหินและตั้งหน้าตั้งตางัดดู เปิดแล้วใส่กล่องลูกเต๋าเล็ก ๆ ในสายตาของเขาและดึงเข้าสู่เครื่องจักรเขาบอกว่า มันต้องการการทำความสะอาดและการเอาอกเอาใจ นอกเหนือจากการควบคุม–มาในสัปดาห์ หลังการทำความสะอาดและหยอดน้ำมัน และการควบคุมนาฬิกาของฉันชะลอตัวลงในระดับที่เป็น ticked เหมือนระฆังกระดิ่ง ฉันเริ่มที่จะถูกทิ้งไว้โดยรถไฟ ผมพลาดการนัดหมายทั้งหมด ผมต้องพลาดอาหารเย็นของฉัน ฉันดูแย่มากสามวันเกรซี่ไปประท้วง ผมค่อยๆลอยกลับเข้ามาเมื่อวานนี้แล้ววันก่อน จากนั้นในสัปดาห์สุดท้าย และโดยและโดยความเข้าใจมาเมื่อฉันโดดเดี่ยวและเดียวดายฉันเอ้อระเหยทั้งหมดไปในสัปดาห์ที่แล้ว และโลกก็ลับไปจากสายตา ดูเหมือนผมจะตรวจสอบในตัวเองเหมือนแอบเพื่อนทำให้มัมมี่ในพิพิธภัณฑ์ และประสงค์จะแลกเปลี่ยนข่าวกับเขา ฉันไปดูเครื่องอีก เขาเอานาฬิกาทุกชิ้นในขณะที่ฉันรอแล้วบอกว่าบาร์เรล " บวม " เขาบอกว่า เขาจะลดใน 3 วัน หลังนี้ดูอยู่เหมือนกัน แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ครึ่งวัน มันจะไปชอบอีกมาก และให้ทัน เช่น สุนัขเห่าและ wheezing และไอกรนและจามและ snorting ที่ฉันไม่สามารถได้ยินเสียงตัวเองคิดสำหรับการรบกวน ;ตราบเท่าที่มันทำให้ไม่มีนาฬิกาในแผ่นดินที่ยืนโอกาสใด ๆ กับมัน แต่ส่วนที่เหลือของวันจะช่วยในการชะลอตัวลงและหลอกไปจนนาฬิกามันทิ้งไว้ข้างหลังจับไว้อีกครั้ง ในที่สุดในตอนท้ายของ 24 ชั่วโมง มันก็จะวิ่งขึ้นไปของผู้พิพากษายืนก็ได้ แค่ในเวลา มันจะแสดงโดยยุติธรรมและสี่เหลี่ยมไม่มีใครสามารถพูดมันได้ มากกว่า หรือ น้อยกว่า ตามหน้าที่ของมัน แต่เฉลี่ยที่ถูกต้องเป็นเพียงอ่อนคุณธรรมในนาฬิกาและฉันเอาเครื่องมือนี้กับนาฬิกาอื่น เขากล่าวว่า kingbolt เสีย . ผมบอกว่า ผมดีใจที่ไม่มีอะไรร้ายแรงมาก จะบอกเรื่องจริง ผมไม่มีความคิดอะไร kingbolt อยู่ แต่ผมไม่ได้เลือกที่จะปรากฏโง่กับคนแปลกหน้า kingbolt เขาซ่อม ,แต่สิ่งที่เห็นได้ในทางหนึ่งมันก็หายไปในอีก มันจะวิ่งสักพักแล้วหยุดสักครู่ แล้วก็วิ่งกันอีกครั้ง และ ใช้ดุลยพินิจของตัวเองเกี่ยวกับช่วงเวลา และทุกครั้งที่มันออกไปมันไล่กลับเหมือนปืน . ผมมีเบาะที่เต้านมของฉันสำหรับสองสามวัน แต่สุดท้ายก็เอาไปให้ช่างซ่อมนาฬิกาอื่น เขาเก็บมันทุกชิ้นและเปิดทำลายซ้ำแล้วซ้ำอีกในแก้วของเขา แล้วเขากล่าวว่าดูเหมือนจะอะไรกับผม - เรียก เขาทำมันและให้มันเริ่มต้นใหม่ มันทำตอนนี้ ยกเว้นว่าตลอดสิบนาทีสิบมือจะปิดกันเหมือนกรรไกร และตั้งแต่เวลานั้นมา พวกเขาจะเดินทางด้วยกันชายที่เก่าแก่ที่สุดในโลกไม่สามารถทำให้หัวหรือหางของเวลาของวันเช่นนาฬิกา , และดังนั้นฉันไปอีกครั้งเพื่อได้สิ่งที่ซ่อมแซม . คนผู้นี้กล่าวว่า คริสตัล ได้งอ และว่า ส่วนสำคัญที่สุดคือไม่ตรง นอกจากนี้เขายังตั้งข้อสังเกตว่า ในส่วนของงานต้องการครึ่งโซลิง . เขาทำสิ่งเหล่านี้ก็ได้ แล้วนาฬิกาของฉันดำเนินการไม่มีที่ติ บันทึกนั่นแล้วหลังจากทำงานไปเงียบๆ เกือบแปดชั่วโมง ทุกอย่างที่อยู่ภายใน จะปล่อยให้ไปในทันที และเริ่มทำเสียงพึมพำเหมือนผึ้ง และมือจะทันทีเริ่มหมุนไปรอบๆอย่างรวดเร็วว่าบุคลิกลักษณะของพวกเขาหายไปอย่างสมบูรณ์และพวกเขาเพียงแค่ดูละเอียดอ่อนแมงมุมเว็บทั่วใบหน้าของนาฬิกา เธอจะทำให้ปิด 24 ชั่วโมงถัดไปในหกหรือเจ็ดนาทีและหยุดแล้วมีบาง ฉันไปกับหัวใจหนักไปอีก ช่างซ่อมนาฬิกา และมอง ขณะที่เขาพาเธอออกเป็นชิ้นๆ ฉันเตรียมที่จะข้ามคำถามเขา rigidly สำหรับสิ่งนี้เริ่มจะจริงจัง นาฬิกามีต้นทุนสองร้อยเหรียญเดิม และผมจะต้องจ่าย สอง หรือ สามพัน สำหรับการซ่อมแซมในขณะที่ฉันรอ และมองปัจจุบันรู้จักในนี้รู้จักช่างซ่อมนาฬิกาเก่าและเรือกลไฟ วิศวกรของวันอื่น ๆและไม่ได้เป็นวิศวกรที่ดีได้เหมือนกัน เขาจะตรวจสอบทุกส่วนอย่างรอบคอบเช่นเดียวกับในอื่น ๆทำ แล้วส่งคำตัดสินของเขากับความมั่นใจของลักษณะเดียวกัน

เขากล่าวว่า :" เธอทำมากเกินไปไอน้ำ–คุณต้องการที่จะแขวนประแจลิงบนวาล์วความปลอดภัย !

ผมไม่มีสมองเขาทันที และเขาถูกฝังอยู่ที่ค่าใช้จ่ายของฉันเอง

ลุงวิลเลี่ยม ของฉัน ( ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว อนิจจา ! ) ใช้เพื่อกล่าวว่าม้าดีม้าดีจนกว่าจะได้วิ่งหนีไปอีกครั้ง และดูดีก็ให้ดีจนกว่าจะซ่อมได้มีโอกาสที่เขาเคยสงสัยว่าเป็นทั้งหมดไม่ประสบความสำเร็จ Tinkers และช่างปืน และ shoemakers วิศวกร และ ช่างตีดาบ แต่ไม่มีใครเคยบอกเขา