In his 2006 book Surrealism and Cin

In his 2006 book Surrealism and Cinema, Michael Richardson argues that surrealist works cannot be defined by style or form, but rather as results of the practice of surrealism. Richardson writes: "Surrealists are not concerned with conjuring up some magic world that can be defined as 'surreal'. Their interest is almost exclusively in exploring the conjunctions, the points of contact, between different realms of existence. Surrealism is always about departures rather than arrivals."[1] Rather than a fixed aesthetic, Richardson defines surrealism as "a shifting point of magnetism around which the collective activity of the surrealists revolves."

Surrealism draws upon irrational imagery and the subconscious mind. Surrealists should not, however, be mistaken as whimsical or incapable of logical thought rather, most Surrealists promote themselves as revolutionaries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2006 หนังสือลัทธิเหนือจริงของเขาและโรงภาพยนตร์ Michael ริชาร์ดสันจนที่ ไม่สามารถกำหนดงาน surrealist ตามสไตล์หรือแบบฟอร์ม แต่แทนที่จะ เป็นผลลัพธ์ของการปฏิบัติของลัทธิเหนือจริง ริชาร์ดสันเขียน: "Surrealists ไม่เกี่ยวข้องกับการปลุกผีขึ้นบางโลกเวทมนตร์ที่สามารถกำหนดเป็น 'เหนือจริง' สนใจของพวกเขาโดยเฉพาะในการสำรวจสันธาน สถานที่ของผู้ติดต่อ ระหว่างอาณาจักรต่าง ๆ ของการดำรงอยู่ได้ ลัทธิเหนือจริงได้เสมอเกี่ยวกับออกแทนที่มาถึง"[1] Rather อยู่มากกว่าความถาวร ริชาร์ดสันกำหนดลัทธิเหนือจริงเป็น "เลื่อนลอยจุดของสถานที่รวมกิจกรรมของ surrealists ที่หมุน"ลัทธิเหนือจริงวาดภาพจำนวนอตรรกยะและใจ subconscious Surrealists อย่างไรก็ตาม ควรดาวตามปกติเป็นการเพ้อฝัน หรือไม่สามารถคิดแบบตรรกะแต่ Surrealists ส่วนใหญ่ส่งเสริมตัวเองเป็นการปฏิวัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหนังสือของเขาสถิตยศาสตร์ 2006 และโรงภาพยนตร์, ไมเคิลริชาร์ดระบุว่าผลงาน surrealist ไม่สามารถกำหนดตามสไตล์หรือรูปแบบ แต่เป็นผลของการปฏิบัติของสถิตยศาสตร์ ริชาร์ดเขียน: "Surrealists ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการปลุกผีขึ้นบางส่วนของโลกวิเศษที่สามารถกำหนดเป็น 'เหนือ' ความสนใจของพวกเขาคือเกือบเฉพาะในการสำรวจสันธานจุดของการติดต่อระหว่างอาณาจักรที่แตกต่างกันของการดำรงอยู่สถิตยศาสตร์อยู่เสมอเกี่ยวกับการออกเดินทางค่อนข้าง.. กว่าขาเข้า. "[1] แทนที่จะคงความงาม, ริชาร์ดกำหนดสถิตยศาสตร์เป็น" จุดขยับของสนามแม่เหล็กรอบที่กิจกรรมรวมของ surrealists หมุน. " Surrealism วาดบนภาพที่ไม่มีเหตุผลและจิตใต้สำนึก Surrealists ไม่ควร แต่จะเข้าใจผิดว่าเป็นอย่างกระทันหันหรือความสามารถในการคิดเชิงตรรกะค่อนข้างมากที่สุด Surrealists ส่งเสริมตัวเองเป็นปฎิวัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 2549 หนังสือเซอร์เรียลิสม์และโรงภาพยนตร์ , ไมเคิล ริชาร์ดสัน ระบุว่าไม่สามารถกำหนดโดย Surrealist ผลงานสไตล์หรือรูปแบบ แต่เป็นเพราะผลของการปฏิบัติของเหมือนฝัน . ริชาร์ดสันเขียน : " surrealists ปลุกผีขึ้นมาไม่ได้เกี่ยวข้องกับโลกเวทมนตร์ที่สามารถกำหนดเป็น ' เหนือจริง ' ความสนใจของพวกเขาเป็นเกือบเฉพาะในการสํารวจคำสันธาน จุดของการติดต่อระหว่างอาณาจักรต่างๆของการดำรงอยู่ เซอร์เรียลิสต์อยู่เสมอเกี่ยวกับขาออกมากกว่าขาเข้า " [ 1 ] แทนที่จะถาวร ความงาม ริชาร์ดสัน กําหนด ป้ายสี " การขยับจุดแม่เหล็กรอบ ๆซึ่งกิจกรรมร่วมของ surrealists revolves "

ลัทธิเหนือจริงวาดตามภาพที่ไม่มีเหตุผลและจิตใต้สํานึก surrealists ไม่ควร อย่างไรก็ตามถูกเข้าใจผิดว่าเป็น แปลก หรือ สามารถคิดเชิงตรรกะ แต่ surrealists มากที่สุดส่งเสริมตัวเองเป็นนักปฏิวัติ