Doi Inthanon National Park encompas

Doi Inthanon National Park encompasses the highest mountain In Thailand.Located in Chiang Mai Province Doi Inthanon, as well as several lesser summits. The doi (mountain) is largely a granite batholith intruding a southerly extension of the Shan Hills range and forming the divide between the Nam Mae Ping river to the east and the Nam Mae Chaem river to the west. Lower elevations in the most easterly pant of the park are limestone formations and contain a number of caves.
Formerly known as Doi Angka, the mountain now bears (since 1899) a shortened version of the name of Chiang Mai's last sovereign, King Inthawichayanon. During his reign, he had, with great foresight, expressed his concern for the forests of the northern hill country as the watershed for all of central Thailand. The modern study of rain forest hydrology has borne out his early convictions and given substance to Thai folklore which describes this hill region as the home of the Phiphannam, the 'spirit who shares water'. Before the King died near the turn of this century, he commanded that his remains be placed at the top of this mountain: his ashes at the summit stupa are visited by thousands of people each year.

The park covers an area of 48,240 ha. Its lowlands below 800 meters in elevation are warm and very dry during the rain-free season, but the summit of Doi Inthanon, at 2565 meters, has a climate more like Canada than Thailand. The temperature has been known to drop as low as -8 degrees C. and frosts are not unusual during the cool, dry season. January is the coldest month: an average nighttime temperature is 5.5 degrees C. At any season, Doi Inthanon is a comfortable reprieve from the heat of the lowlands. At altitudes above 1000 meters, rainfall exceeds 2500 mm, considerably more than at nearby Chiang Mai. Even in the dry season, November to April, there is rare but occasional rain or the summit may be shrouded in cloud for a part of the day; persistent mist is an important factor in the maintenance of moist forest there.

The various sub montane forest formations at higher elevations are a unique asset of the park. They have dominant species belonging to temperate climate families rather than tropical. The summit area supports the only red rhododendron in Thailand (R. delavayi); it blooms from December through February. There are also two white-blossomed species abundant on Doi Inthanon which are restricted to only a few other sites.

Where mists are persistent, the slopes carry a moist hill evergreen or 'cloud forest' with many epiphytes, plants which live on tree trunks and branches but do not receive their moisture and nutrients from the host tree as do true parasitic plants. Instead, they are nurtured by the accumulation of dust particles and humus around their 'root' area and the moisture retained there, augmented by frequent bathing in cloud and mist. Epiphytic orchids are also abundant, along with lichens, lianas and fern.
At mid-elevations, 800 - 1500 meters, two species of pine are present, Pinus merkusii mixed with dipterocarp in the lower range, and P. kesiya with oak and laurel on drier slopes in the upper range. The pines are thought to be a relic from a prehistoric cooler climatic period when flora from the Sino-Himalayan region migrated southward. At the mid-elevations of the park, much of the forest has been removed by the activities of swidden cultivators and the slopes have converted to fire climax grasslands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดอยอินทนนท์อุทยานแห่งชาติครอบคลุมภูเขาที่สูงที่สุดใน Thailand.Located ในจังหวัดเชียงใหม่ดอยอินทนนท์เช่นเดียวกับยอดที่น้อยกว่าหลาย ๆ ดอย (ภูเขา) ส่วนใหญ่เป็นหินแกรนิต batholith บุกรุกอันเป็นส่วนขยายของช่วงฉานฮิลส์และกลายเป็นแบ่งกันระหว่างแม่น้ำน้ำแม่ปิงไปทางทิศตะวันออกและแม่น้ำแม่แจ่มน้ำไปทางทิศตะวันตก เอนไซม์ไลในกางเกงตะวันออกมากที่สุดของสวนสาธารณะที่มีการก่อตัวของหินปูนและมีจำนวนของถ้ำ.
เดิมชื่อ angka ดอยภูเขาหมี (ตั้งแต่ 1899) คร่าว ๆ ของชื่อของอธิปไตยที่ผ่านมาเชียงใหม่กษัตริย์พระเจ้าอินทวิชยานนท์ ในช่วงรัชสมัยของเขาเขาได้ด้วยการมองการณ์ไกลที่ยิ่งใหญ่แสดงความกังวลของเขาสำหรับป่าไม้ของประเทศทางตอนเหนือของเนินเขาที่เป็นสันปันน้ำทั้งหมดของภาคกลางของประเทศไทย การศึกษาที่ทันสมัยของอุทกวิทยาป่าฝนได้พัดพาออกจากความเชื่อมั่นในช่วงต้นของเขาและสารที่มอบให้กับชาวบ้านไทยซึ่งอธิบายภูมิภาคเนินเขานี้เป็นบ้านของ Phiphannam ที่ 'จิตวิญญาณของผู้ถือหุ้นน้ำ ก่อนที่พระมหากษัตริย์เสียชีวิตอยู่ใกล้หันของศตวรรษนี้เขาสั่งว่าซากศพของเขาถูกวางไว้ที่ด้านบนของภูเขานี้. ขี้เถ้าของเขาที่ยอดเจดีย์ที่จะเข้าเยี่ยมชมโดยนับพันของคนในแต่ละปีสวนสาธารณะที่ครอบคลุมพื้นที่48,240 เฮกตาร์ ที่ราบลุ่มต่ำกว่า 800 เมตรในระดับความสูงมีความอบอุ่นและแห้งมากในช่วงฤดูฝนฟรี แต่ยอดดอยอินทนนท์ที่ 2,565 เมตรมีสภาพภูมิอากาศมากขึ้นเช่นแคนาดากว่าประเทศไทย อุณหภูมิได้รับการรู้จักที่จะลดลงต่ำที่สุดเท่าที่ -8 องศาเซลเซียสและน้ำค้างไม่ได้ผิดปกติในช่วงเย็นฤดูแล้ง เดือนมกราคมเป็นเดือนที่หนาวเย็นที่อุณหภูมิกลางคืนเฉลี่ยอยู่ที่ 5.5 องศาเซลเซียสที่ฤดูกาลใด ๆ ที่ดอยอินทนนท์เป็นอภัยโทษสะดวกสบายจากความร้อนของที่ราบลุ่มที่ ที่ระดับความสูง 1,000 เมตรเหนือปริมาณน้ำฝนเกิน 2,500 มิลลิเมตรมากเกินกว่าที่อยู่ใกล้เชียงใหม่ แม้จะอยู่ในฤดูแล้งพฤศจิกายนถึงเดือนเมษายนมีฝนที่หายาก แต่เป็นครั้งคราวหรือการประชุมสุดยอดอาจจะปกคลุมไปด้วยเมฆเป็นส่วนหนึ่งของวัน; หมอกถาวรเป็นปัจจัยสำคัญในการบำรุงรักษาป่าชื้นมี. ก่อป่าต่างๆย่อยภูเขาที่สูงกว่าเป็นสินทรัพย์ที่ไม่ซ้ำกันของสวนสาธารณะ พวกเขามีสายพันธุ์ที่โดดเด่นเป็นของครอบครัวพอสมควรสภาพภูมิอากาศเขตร้อนมากกว่า พื้นที่การประชุมสุดยอดสนับสนุนมังคเลสีแดงเดียวในประเทศไทย (ร delavayi); บุปผาตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนกุมภาพันธ์ นอกจากนี้ยังมีสองสีขาวเบ่งบานชนิดที่อุดมสมบูรณ์บนดอยอินทนนท์ซึ่งถูก จำกัด เพียงเว็บไซต์อื่น ๆ ไม่กี่. ที่ไหนหมอกเป็นถาวรเนินเขาพกเอเวอร์กรีนฮิลล์ชื้นหรือเมฆป่ากับ epiphytes หลายพืชที่อาศัยอยู่บนต้นไม้และ สาขา แต่ไม่ได้รับความชุ่มชื้นและสารอาหารจากต้นไม้ที่เป็นเจ้าภาพเช่นเดียวกับพืชกาฝากที่แท้จริง แต่พวกเขาได้รับการเลี้ยงดูจากการสะสมของฝุ่นละอองและซากพืชรอบพื้นที่ของตน 'ราก' และความชุ่มชื้นไว้ที่นั่นเติมโดยการอาบน้ำบ่อยในเมฆและหมอก กล้วยไม้อิงอาศัยนอกจากนี้ยังมีความอุดมสมบูรณ์พร้อมกับไลเคนและเฟิร์นเถาวัลย์. ในระดับกลาง, 800 - 1500 เมตรสองสายพันธุ์จากไม้สนที่มีอยู่ทั้งสนสองใบผสมกับเต็งรังในช่วงที่ต่ำกว่าและพีสามใบกับโอ๊คและลอเรลใน ลาดแห้งในช่วงบน ต้นสนจะคิดว่าเป็นของที่ระลึกจากยุคก่อนประวัติศาสตร์ในช่วงเวลาเย็นภูมิอากาศเมื่อพืชจากเทือกเขาหิมาลัยอพยพไปทางทิศใต้ ที่ระดับกลางของสวนสาธารณะมากของป่าได้ถูกลบออกจากกิจกรรมคราดไร่เลื่อนลอยและความลาดชันที่มีการแปลงไฟไหม้ทุ่งหญ้าจุดสุดยอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดอยอินทนนท์ เป็นอุทยานแห่งชาติ ครอบคลุมภูเขาที่สูงที่สุดในประเทศไทย ตั้งอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ ดอยอินทนนท์ , เช่นเดียวกับหลายน้อยที่ยอดเขา ดอย ( ภูเขา ) ส่วนใหญ่เป็นหินแกรนิต batholith บุกรุกขยายไปทางใต้ของรัฐฉาน ฮิลล์ ช่วงสร้างแยกน้ำแม่ปิง แม่น้ำตะวันออกและน้ำแม่แจ่มแม่น้ำตะวันตกลดความสูงในกางเกงไปทางทิศตะวันออกสุดของอุทยานฯ มีหินปูนก่อตัว และประกอบด้วยจำนวนของถ้ำ
เดิมเรียกว่าดอยตัวเลข , ภูเขาตอนนี้หมี ( ตั้งแต่ 1899 ) ย่อมาจากชื่อของจักรพรรดิสุดท้ายของเชียงใหม่ กษัตริย์พระเจ้าอินทวิชยานนท์ . ในช่วงรัชสมัยของเขา เขาได้มีการมองอนาคตยอดเยี่ยมแสดงความกังวลของเขาในป่าของภาคเหนือของประเทศเขาเป็นลุ่มน้ำทั้งหมดของภาคกลางของประเทศไทย การศึกษาสมัยใหม่ของอุทกวิทยาป่าไม้ฝนที่เกิดจากความเชื่อในวัยเด็กของเขา และให้สารไทยพื้นบ้านซึ่งอธิบายถึงเนินเขา เขตนี้เป็นหน้าแรกของ phiphannam , จิตวิญญาณที่หุ้น ' น้ำ ' ก่อนที่กษัตริย์ตายใกล้หันของศตวรรษนี้เขาสั่งว่า ศพของเขาถูกวางไว้ที่ด้านบนของภูเขานี้ : ขี้เถ้าของเขาที่ยอดเจดีย์จะเข้าชมโดยนับพันของผู้คนในแต่ละปี

อุทยานแห่งชาติครอบคลุมพื้นที่ของ 48240 ฮา ของพื้นที่ราบด้านล่างในระดับความสูง 800 เมตรจะอบอุ่นและแห้งมากในช่วงฤดูฝน ฟรี แต่ยอดของดอยอินทนนท์ ที่ 2 , 565 เมตร มีสภาพอากาศเหมือนแคนาดากว่าประเทศไทยอุณหภูมิที่ได้รับทราบเพื่อวางเป็นต่ำเป็น - 8 องศา และมีน้ำค้างแข็งไม่ได้ผิดปกติในช่วงฤดูเย็น เดือนมกราคมเป็นเดือนที่หนาวที่สุดอุณหภูมิกลางคืน : เฉลี่ย 5.5 องศา ในทุกฤดูกาล ดอยอินทนนท์เป็นหอสังเกตการณ์สบายจากความร้อนของสกอตแลนด์ตอนใต้ . ที่ระดับความสูงเหนือ 1 , 000 เมตร ปริมาณน้ำฝนเกินกว่า 2 , 500 มิลลิเมตร มากเกินกว่าที่เชียงใหม่แม้ในฤดูแล้ง พฤศจิกายน - เมษายน ไม่มีฝน หรือ สุดยอดหายาก แต่บางครั้งอาจจะปกคลุมไปด้วยเมฆเป็นส่วนหนึ่งของวัน หมอกแบบถาวร เป็นปัจจัยสำคัญในการรักษาความชุ่มชื้นของป่าที่นั่น

หลายๆ ซับป่าภูเขาก่อตัวที่ความสูงเป็นทรัพย์สินเฉพาะของสวนสาธารณะพวกเขามีชนิดเด่นที่เป็นของครอบครัวภูมิอากาศมากกว่าเขตร้อน พื้นที่การประชุมสนับสนุนเฉพาะสีแดง rhododendron ในประเทศไทย ( R . delavayi ) ; มันออกดอกเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์ นอกจากนี้ยังมีสองสีขาวเบ่งบานชนิดดาษดื่นบนดอยอินทนนท์ ซึ่งมีจำกัดเพียงไม่กี่เว็บไซต์อื่น ๆ .

ที่หมอกเป็นแบบถาวรลาดเนินชื้นป่าดิบเขาหรือป่า ' เมฆ ' กับหลายอาศัยพืชที่อาศัยอยู่บนต้นไม้และกิ่งก้านลำต้นแต่ไม่ของพวกเขาได้รับความชื้นและสารอาหารจากต้นไม้จริงโฮสต์เช่นโรคพืช แทน พวกเขากำลังใหม่ โดยการสะสมของฝุ่นละออง และซากพืชรอบของพวกเขา ' ราก ' พื้นที่และความชื้นสะสมมีเติมโดยการอาบน้ำบ่อยในเมฆและหมอก กล้วยไม้อิงอาศัย ยังมีชุกชุมพร้อมด้วยไลเคนและเถา , ใบเฟิร์น
ที่ระดับกลาง , 800 - 1 , 500 เมตร สองชนิดมีต้นสน Pinus merkusii ปัจจุบันผสมกับป่าเต็งรัง ในช่วงล่าง และหน้าใบโอ๊กลอเรลในที่แห้งและลาดในช่วงบนต้นสนมีความคิดที่จะสืบทอดประวัติศาสตร์ภูมิอากาศเย็น ช่วงที่พืชจากภูมิภาคไซโนหิมาลายันอพยพไปทางใต้ ที่ระดับกลางของสวนสาธารณะ , มากของป่าได้ถูกลบออกโดยกิจกรรมข่าวสารและลาดมีปลูกแปลงไฟไคลแม็กซ์ ทุ่งหญ้า