Old English (450 - 1100 AD): During

Old English (450 - 1100 AD): During the 5th Century AD three Germanic tribes (Saxons, Angles, and Jutes) came to the British Isles from various parts of northwest Germany as well as Denmark. These tribes were warlike and pushed out most of the original, Celtic-speaking inhabitants from England into Scotland, Wales, and Cornwall. One group migrated to the Brittany Coast of France where their descendants still speak the Celtic Language of Breton today.

Through the years, the Saxons, Angles and Jutes mixed their different Germanic dialects. This group of dialects forms what linguists refer to as Old English or Anglo-Saxon. The word "English" was in Old English "Englisc", and that comes from the name of the Angles. The Angles were named from Engle, their land of origin.

Before the Saxons the language spoken in what is now England was a mixture of Latin and various Celtic languages which were spoken before the Romans came to Britain (54-5BC). The Romans brought Latin to Britain, which was part of the Roman Empire for over 400 years. Many of the words passed on from this era are those coined by Roman merchants and soldiers. These include win (wine), candel (candle), belt (belt), weall (wall). ("Language Timeline", The British Library Board)

The influence of Celtic upon Old English was slight. In fact, very few Celtic words have lived on in the English language. But many of place and river names have Celtic origins: Kent, York, Dover, Cumberland, Thames, Avon, Trent, Severn.

The arrival of St. Augustine in 597 and the introduction of Christianity into Saxon England brought more Latin words into the English language. They were mostly concerned with the naming of Church dignitaries, ceremonies, etc. Some, such as church, bishop, baptism, monk, eucharist and presbyter came indirectly through Latin from the Greek.

Around 878 AD Danes and Norsemen, also called Vikings, invaded the country and English got many Norse words into the language, particularly in the north of England. The Vikings, being Scandinavian, spoke a language (Old Norse) which, in origin at least, was just as Germanic as Old English.

Words derived from Norse include: sky, egg, cake, skin, leg, window (wind eye), husband, fellow, skill, anger, flat, odd, ugly, get, give, take, raise, call, die, they, their, them. ("The Origin and History of the English Language", Kryss Katsiavriades)

Several written works have survived from the Old English period. The most famous is a heroic epic poem called "Beowulf". It is the oldest known English poem and it is notable for its length - 3,183 lines. Experts say "Beowulf" was written in Britain more than one thousand years ago. The name of the person who wrote it is unknown.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษเก่า (450-1100 AD): ระหว่างดั้งเดิมศตวรรษที่ 5 สาม เผ่า (ชาวแซกซัน มุม และงเกิลส์) มาเกาะอังกฤษจากส่วนต่าง ๆ ของตะวันตกเฉียงเหนือเยอรมนีเป็นเดนมาร์ก เผ่านี้ได้โหด และผลักออกเดิม พูดภาษาเซลติกอาศัยอยู่จากประเทศอังกฤษในสกอตแลนด์ เวลส์ และคอร์นวอลล์ กลุ่มหนึ่งย้ายไปบริตตานีชายฝั่งของฝรั่งเศสที่ลูกหลานของพวกเขายังคงพูดภาษาเซลติกของเบรตอนวันนี้ปี ชาวแซกซัน มุม และงเกิลส์ผสมสำเนียงดั้งเดิมของพวกเขาแตกต่างกัน กลุ่มของสำเนียงนี้ฟอร์มอะไรภาษาศาสตร์เรียกว่าเก่าอังกฤษหรือแองโกล-แซ็กซอน คำว่า "ภาษาอังกฤษ" ในภาษาอังกฤษโบราณ "อังกฤษ" และที่มาจากชื่อของมุม มุมตั้งชื่อจาก Engle ที่ดินกำเนิดก่อนชาวแซกซัน ภาษาที่พูดในอังกฤษถูกละตินและภาษาเซลติกต่าง ๆ ซึ่งได้พูดก่อนที่ชาวโรมันมาถึงสหราชอาณาจักร (54-5BC) ชาวโรมันนำมาติราชอาณาจักร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันกว่า 400 ปี หลายคำที่ถูกส่งผ่านจากยุคนี้มีเหล่านั้นว่า โดยโรมันพ่อค้าและทหาร เหล่านี้รวมถึงเข็มขัด (เข็มขัด) candel (เทียน) ชนะ (ไวน์) weall (ผนัง) ("ภาษาไลน์" คณะกรรมการห้องสมุดอังกฤษ)อิทธิพลของเซลติกเมื่ออังกฤษเก่าแก้ไขเล็กน้อย ในความเป็นจริง คำกี่เซลติกได้อาศัยอยู่ในภาษาอังกฤษ แต่ชื่อสถานที่และแม่น้ำมีต้นกำเนิดที่เซลติก: Kent, York โดเวอร์ คัมเบอร์แลนด์ เทมส์ เอวอน Trent เซเวิร์นการมาถึงของ St. Augustine ใน 597 และการแนะนำของศาสนาคริสต์ในอังกฤษดาวนำคำศัพท์ละตินเป็นภาษาอังกฤษ พวกเขาส่วนใหญ่มีความกังวลกับการตั้งชื่อบุคคลโบสถ์ พิธี ฯลฯ บางคน เช่นคริสตจักร บิชอป การรับบัพติศมา พระ ศีลมหาสนิท และ presbyter อ้อมผ่านมาละตินจากที่กรีกประมาณ 878 โฆษณาเดนส์และนอร์สเม็น ไวกิ้ง เรียกว่าบุกประเทศ และภาษาอังกฤษได้หลายคำนอร์สเป็นภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือของอังกฤษ ไวกิ้ง ถูก สแกนดิเนเวียพูดภาษา (นอร์ส) ซึ่ง ในกำเนิดน้อย เป็นเพียง ตระกูลเป็นภาษาอังกฤษโบราณคำที่มาจากนอร์สรวม: ท้องฟ้า ไข่ เค้ก ผิว ขา หน้าต่าง (ลมตา), สามี เพื่อน ทักษะ ความโกรธ แบน แปลก น่า เกลียด รับ ให้ ใช้ ยก โทร ตาย พวกเขา พวก เขา พวกเขา ("มาและประวัติของภาษาอังกฤษ", Kryss Katsiavriades)งานเขียนต่าง ๆ มีชีวิตรอดจากช่วงอังกฤษเก่า ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดเป็นบทกวีมหากาพย์วีรบุรุษที่เรียกว่า "เบวูล์ฟ" มันเป็นบทกวีอังกฤษที่เก่าแก่เป็นที่รู้จัก และน่าสังเกตสำหรับความยาว - บรรทัด 3,183 ผู้เชี่ยวชาญกล่าว "วูล์ฟ" เขียนขึ้นในสหราชอาณาจักรมากกว่า 1,000 ปี ชื่อของผู้เขียนก็ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อังกฤษ (450 - 1100 AD): ในช่วงศตวรรษที่ 5 สามเผ่าดั้งเดิม (แอกซอนมุมและ Jutes) มาถึงเกาะอังกฤษจากส่วนต่างๆของภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเยอรมนีเช่นเดียวกับเดนมาร์ก ชนเผ่าเหล่านี้เป็นสงครามและผลักดันออกมากที่สุดของเดิมชาวเซลติกที่พูดจากประเทศอังกฤษสกอตแลนด์เวลส์และคอร์นวอลล์ กลุ่มหนึ่งอพยพไปยังฝั่งบริตตานีของฝรั่งเศสที่ลูกหลานของพวกยังคงพูดภาษาของเซลติกในวันนี้เบร. ปีที่ผ่านมาแอกซอนและมุม Jutes ผสมภาษาดั้งเดิมของพวกเขาที่แตกต่างกัน กลุ่มภาษานี้เป็นสิ่งที่นักภาษาศาสตร์เรียกว่าภาษาอังกฤษเก่าหรือแองโกลแซกซอน คำว่า "ภาษาอังกฤษ" อยู่ในอังกฤษ "Englisc" และที่มาจากชื่อของมุม มุมที่ถูกตั้งชื่อจาก Engle ที่ดินของตน. ก่อนแอกซอนภาษาที่พูดในตอนนี้อังกฤษเป็นส่วนผสมของภาษาละตินและเซลติกต่างๆที่พูดก่อนที่ชาวโรมันมาถึงสหราชอาณาจักร (54-5BC) ชาวโรมันนำละตินอังกฤษซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันมานานกว่า 400 ปี หลายคำที่ส่งผ่านจากยุคนี้เป็นผู้ประกาศเกียรติคุณจากพ่อค้าและทหารโรมัน เหล่านี้รวมถึงชนะ (ไวน์) candel (เทียน), เข็มขัด (เข็มขัด) weall (ผนัง) ( "ภาษา" ระยะเวลาคณะกรรมการหอสมุดแห่งชาติอังกฤษ) อิทธิพลของเซลติกเมื่อภาษาอังกฤษเป็นเล็กน้อย ในความเป็นจริงคำเซลติกน้อยมากที่ได้อาศัยอยู่ในภาษาอังกฤษ แต่ส่วนมากของชื่อสถานที่และแม่น้ำที่มีต้นกำเนิดเซลติก:. เคนท์, York, โดเวอร์คัมเบอร์แลนด์เทมส์, เอวอน, เทรนต์เวิร์นมาถึงของเซนต์ออกัสติใน 597 และการแนะนำของศาสนาคริสต์เข้าแซ็กซอนอังกฤษนำคำภาษาละตินมากยิ่งขึ้นในภาษาอังกฤษ ภาษา. พวกเขาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการตั้งชื่อของบุคคลสำคัญในคริสตจักรพิธีกร ฯลฯ บางอย่างเช่นคริสตจักรบิชอปบัพติศมาพระภิกษุสงฆ์และพระศีลมหาสนิทมาโดยอ้อมผ่านละตินจากภาษากรีก. รอบ 878 AD เดนมาร์กและคอกล้อมที่เรียกว่าไวกิ้งบุก ประเทศและภาษาอังกฤษมีคำนอร์สจำนวนมากเป็นภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ ไวกิ้งเป็นสแกนดิเนเวีพูดภาษา (เก่านอร์ส) ซึ่งในการให้กำเนิดอย่างน้อยเป็นเพียงเป็นภาษาเยอรมันเป็นภาษาอังกฤษ. คำมาจากนอร์สรวมถึง: ท้องฟ้า, ไข่, เค้ก, ผิวหนังขาหน้าต่าง (ตาลม) สามีของเพื่อนทักษะความโกรธ, แบน, แปลกน่าเกลียดได้รับให้ใช้ยกโทรตายพวกเขา, พวกเขาพวกเขา ( "ที่มาและประวัติความเป็นมาของภาษาอังกฤษ" Kryss Katsiavriades) งานเขียนหลายคนจะมีชีวิตรอดจากยุคเก่าอังกฤษ ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือบทกวีมหากาพย์วีรบุรุษที่เรียกว่า "วูล์ฟ" มันเป็นที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันในบทกวีภาษาอังกฤษและมันก็เป็นเรื่องน่าทึ่งสำหรับความยาวของมัน - 3,183 เส้น ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า "วูล์ฟ" เขียนในสหราชอาณาจักรมากกว่าหนึ่งพันปีที่ผ่านมา ชื่อของบุคคลที่เขียนมันไม่เป็นที่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษ ( 450 - ค.ศ. 1100 ) : ในช่วงศตวรรษที่โฆษณาสามเผ่าดั้งเดิม ( ชาวแซกซัน มุม และ ปอกระเจา ) มาถึงเกาะอังกฤษ จากส่วนต่าง ๆของภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเยอรมนี รวมทั้งเดนมาร์ก ชนเผ่าเหล่านี้สงครามและผลักออกส่วนใหญ่ของเดิมเป็นชาวเซลติก พูด อังกฤษ สกอตแลนด์ เวลส์ และ คอร์นเวล กลุ่มหนึ่งอพยพไปยัง Brittany ชายฝั่งของฝรั่งเศส ที่ลูกหลานของพวกเขายังคงพูดภาษาเซลติคของเบรตันวันนี้ผ่านปี ปาร์ก แจบอม มุม และชนจูตผสมภาษาถิ่นที่แตกต่างกันของพวกเขาดั้งเดิม . กลุ่มภาษาของนักภาษาศาสตร์แบบฟอร์มสิ่งที่อ้างถึงเป็นภาษาอังกฤษหรือแองโกลแซ็กซอน คำว่า " อังกฤษ " ในภาษาอังกฤษ " englisc " ซึ่งมาจากชื่อของมุม มุมตั้งชื่อจากอีเกิ้ล ที่ดิน ที่เดิม .ก่อนที่ชนแซ็กซอนภาษาพูดในสิ่งที่ตอนนี้อังกฤษเป็นส่วนผสมของภาษาละตินและภาษาเซลติกต่าง ๆซึ่งถูกพูดก่อนที่ชาวโรมันมาอังกฤษ ( 54-5bc ) โรมพาละตินอังกฤษซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันมานานกว่า 400 ปี หลายคำที่ตกทอดจากยุคนั้นสร้างโดยพ่อค้าและทหารโรมัน เหล่านี้รวมถึงชนะ ( ไวน์ ) , รายการ ( เทียน ) , เข็มขัด ( เข็มขัด ) , weall ( ผนัง ) ( " ภาษาระยะเวลา " อังกฤษคณะกรรมการห้องสมุด )อิทธิพลของ เซลติก เมื่ออังกฤษเก่าเล็กน้อย ในความเป็นจริงน้อยมากที่ เซลติก คำที่ได้อาศัยอยู่ในภาษาอังกฤษ แต่หลายสถานที่และชื่อแม่น้ำมีต้นกำเนิดเซลติก : เคนท์ , นิวยอร์ก , Dover , Cumberland , เทมส์ , Avon , เทรนท์ เวิร์น .การมาถึงของนักบุญออกัสตินในและเบื้องต้นของศาสนาคริสต์เป็นชาวอังกฤษอังกฤษพาละตินเพิ่มเติมคำภาษาอังกฤษ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการตั้งชื่อสถานที่ โบสถ์ พิธีกร ฯลฯ เช่น โบสถ์บิชอป , บัพติศมาและพิธีศีลมหาสนิท , พระ , พระมาทางอ้อมผ่านละตินจากกรีกรอบแล้วโฆษณาและเดนมาร์กชาวนอร์สที่เรียกว่าไวกิ้งบุกประเทศและภาษาอังกฤษมีคำนอร์สหลายภาษา โดยเฉพาะในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ ไวกิ้ง , สแกนดิเนเวีย , พูดภาษา ( เก่านอร์ส ) ซึ่งในประเทศอย่างน้อยก็เป็นภาษาเยอรมันเป็นภาษาอังกฤษแก่คำที่มาจากนอร์สรวมถึง : ท้องฟ้า , ไข่ , เค้ก , ผิว , ขา , หน้าต่าง ( ลมตา ) , สามี , เพื่อน , ทักษะ , ความโกรธ , แบน , แปลก , น่าเกลียด , ให้ , ให้ , จัดการ , เพิ่ม , โทร , ตาย , พวกเขา , พวกเขา , พวกเขา ( " ประวัติของภาษาอังกฤษ " kryss katsiavriades )หลายงานที่เป็นลายลักษณ์อักษรมีรอดจากยุคอังกฤษโบราณ ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือบทกวีมหากาพย์วีรบุรุษเรียกว่า " เจิ้งเหอ " มันเป็นกลอนเก่าแก่ที่สุดที่รู้จักภาษาอังกฤษและเป็นเด่น - 3183 ความยาวของเส้น ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า " เจิ้งเหอ " เขียนอยู่ในอังกฤษมากกว่าหนึ่งพันปี ชื่อของผู้เขียน มันไม่รู้จัก