The anecdotes that parents retell a

The anecdotes that parents retell about their child’s early speech (to the intense embarrassment of the grown - up child) usually involve examples of the strange use of words. Having been warned that flies bring germs into the house, one child was asked what “germs” were and the answer was “something the flies play with.” It is not always possible to determine so precisely the meanings that children attach to the words they use. It seems that during the holophrastic stage many children use their limited vocabulary to refer to a large number of unrelated objects. One child first used bow-wow to refer to a dog and then to a fur piece with glass eyes, a set of cufflinks and even a bath thermometer. The word bow-wow seemed to have a meaning like “object with shiny bits.” Other children often extend bow-wow to refer to cats, cows and horses. This process is called overextension and the most common pattern is for the child to overextend the meaning of a word on the basis of similarities of shape, sound and size, and, to a lesser extent, movement and texture. Thus the word ball is extended to all
kinds of round objects, including a lampshade, a doorknob and the moon. Or, a ticktock is initially used for a watch, but can also be used for a bathroom scale with a round dial. On the basis of size, presumably, the word fly was first used for the insect and then came to be used for specks of dirt and even crumbs of bread. Apparently due to similarities of texture, the expression sizo was first used by one child for scissors, and then extended to all metal objects. The semantic development in a child’s use of words is usually a process of overextension initially, followed by a gradual process of narrowing down the application of each term as more words are learned. Although overextension has been well-documented in children’s speech production, it isn’t necessarily used in speech comprehension. One two-year-old used apple, in speaking, to refer to a number of other round objects like a tomato and a ball, but had no difficulty picking out the apple, when asked, from a set of round objects including a ball and a tomato.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ผู้ปกครอง retell เกี่ยวกับของเด็กพูดก่อน (เพื่อความรุนแรงลำบากใจการปลูก- ค่าเด็ก) มักจะ เกี่ยวข้องกับตัวอย่างการใช้คำแปลก ๆ มีการเตือนว่า แมลงวันนำเชื้อโรคเข้าไปในบ้าน เด็กถูกถามอะไรที่เป็น "เชื้อโรค" และคำตอบคือ "อย่างแมลงวันเล่นด้วย กัน" มันไม่เสมอสามารถตรวจสอบได้อย่างแม่นยำดังนั้นความหมายที่เด็กแนบกับคำที่พวกเขาใช้ ดูเหมือนว่า ช่วง holophrastic เด็กหลายคนใช้คำศัพท์จำกัดอ้างถึงจำนวนมากของวัตถุไม่เกี่ยวข้อง เด็กใช้ bow-wow อ้างสุนัข แล้ว ไปชิ้นส่วนขนตาแก้ว ชุดของกระดุมข้อมือ และแม้แต่เครื่องวัดอุณหภูมิน้ำครั้งแรก Word bow-wow ที่ดูเหมือนจะ มีความหมายเช่น "วัตถุกับบิตเงา" เด็กคนอื่น ๆ มักจะขยาย bow-wow ถึงแมว วัว และม้า กระบวนการนี้เรียกว่า overextension และรูปแบบทั่วไปคือให้เด็ก overextend ความหมายของคำพื้นฐานของความคล้ายคลึงกัน ของขนาด และรูปทรง เสียง และ ขอบเขตน้อยกว่า การเคลื่อนไหว และพื้นผิว จึง ขยายลูกคำทั้งหมดkinds of round objects, including a lampshade, a doorknob and the moon. Or, a ticktock is initially used for a watch, but can also be used for a bathroom scale with a round dial. On the basis of size, presumably, the word fly was first used for the insect and then came to be used for specks of dirt and even crumbs of bread. Apparently due to similarities of texture, the expression sizo was first used by one child for scissors, and then extended to all metal objects. The semantic development in a child’s use of words is usually a process of overextension initially, followed by a gradual process of narrowing down the application of each term as more words are learned. Although overextension has been well-documented in children’s speech production, it isn’t necessarily used in speech comprehension. One two-year-old used apple, in speaking, to refer to a number of other round objects like a tomato and a ball, but had no difficulty picking out the apple, when asked, from a set of round objects including a ball and a tomato.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ว่าพ่อแม่เล่าเกี่ยวกับการพูดในช่วงต้นของเด็ก (กับความลำบากใจที่รุนแรงของการปลูก - เด็กขึ้นไป) มักจะเกี่ยวข้องกับตัวอย่างของการใช้งานที่แปลกของคำ ได้รับการเตือนว่าแมลงวันนำเชื้อโรคเข้าไปในบ้านของเด็กคนหนึ่งถูกถามว่า "เชื้อโรค" เป็นและคำตอบก็คือ "สิ่งที่แมลงวันเล่นกับ." มันเป็นไปไม่ได้เสมอเพื่อตรวจสอบอย่างแม่นยำความหมายที่ว่าเด็กแนบไปกับคำที่พวกเขา ใช้. ดูเหมือนว่าในช่วงที่เด็ก ๆ หลายเวที holophrastic ใช้คำศัพท์ที่ จำกัด ของพวกเขาในการอ้างถึงเป็นจำนวนมากของวัตถุที่ไม่เกี่ยวข้องกัน เด็กคนหนึ่งครั้งแรกที่ใช้ธนูว้าวในการอ้างถึงสุนัขและหลังจากนั้นจะเป็นชิ้นส่วนที่ทำจากขนสัตว์ด้วยตาแก้วชุดของกระดุมข้อมือและแม้กระทั่งเครื่องวัดอุณหภูมิอาบน้ำ คำน้อม-WOW ดูเหมือนจะมีความหมายเช่น "วัตถุกับบิตเงา." เด็กคนอื่น ๆ มักจะขยายโบว์ว้าวในการอ้างถึงแมววัวและม้า กระบวนการนี้เรียกว่า overextension และรูปแบบที่พบมากที่สุดคือสำหรับเด็กที่จะ overextend ความหมายของคำบนพื้นฐานของความคล้ายคลึงกันของรูปร่างเสียงและขนาดและในระดับที่น้อยกว่าการเคลื่อนไหวและพื้นผิว ดังนั้นคำว่าลูกจะขยายไปยังทุก
ชนิดของวัตถุรอบรวมทั้งโคมไฟ, ลูกบิดประตูและดวงจันทร์ หรือเป็น ticktock ถูกนำมาใช้ครั้งแรกสำหรับการดู แต่ยังสามารถใช้สำหรับการชั่งน้ำหนักที่มีปุ่มหมุนรอบ บนพื้นฐานของขนาดสมมุติ Fly คำว่าเป็นครั้งแรกที่ใช้สำหรับแมลงและจากนั้นก็จะถูกนำมาใช้เพื่อจุดของสิ่งสกปรกและแม้กระทั่งเศษขนมปัง เห็นได้ชัดเนื่องจากความคล้ายคลึงกันของเนื้อ sizo แสดงออกเป็นครั้งแรกที่ใช้โดยเด็กคนหนึ่งสำหรับกรรไกรและจากนั้นขยายไปยังวัตถุที่เป็นโลหะทั้งหมด การพัฒนาความหมายในการใช้งานของเด็กของคำมักจะเป็นกระบวนการของการ overextension ขั้นต้นตามด้วยกระบวนการที่ค่อยๆแคบลงของแอพลิเคชันของแต่ละคำที่เป็นคำพูดมากขึ้นมีการเรียนรู้ แม้ว่า overextension ได้รับเอกสารที่ดีพอในการผลิตการพูดของเด็กก็ไม่จำเป็นต้องใช้ในการเข้าใจคำพูด หนึ่งที่ใช้ในแอปเปิ้ลสองปีในการพูดในการอ้างถึงจำนวนของวัตถุรอบอื่น ๆ เช่นมะเขือเทศและลูก แต่มีความยากลำบากไม่มีการเลือกออกแอปเปิ้ลเมื่อถามจากชุดของวัตถุรอบรวมทั้งลูกและ มะเขือเทศ.