40 freshmen were given information

40 freshmen were given information indicating that on the average, college students improve their grades from the freshman to the upperclass years, and they were shown videotaped interviews of upperclassmen who reported that their GPAs had improved since their freshman year. Ss who received the information, compared to those who did not, (a) were significantly less apt to leave college by the end of the sophomore year, (b) had a significantly greater increase in GPA 1 yr after the study, and (c) performed significantly better on sample items from the Graduate Record Exam. The self-report evidence for the cognitive processes mediating these behavioral changes was weak. A more positive mood was reported only by Ss who performed a reasons analysis (i.e., who were asked to list reasons why their grades might improve). This divergent pattern of behavioral and self-report results is discussed in terms of the hypothesis that the determinants of behavioral results differ from the determinants of self-report results in self-attribution studies. (23 ref) (PsycINFO Database Record (c) 2012 APA, all rights reserved)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฟรชเมน 40 ได้รับข้อมูลที่ระบุว่า โดยเฉลี่ย นักพัฒนาของเกรดจากการวิชาฯ ปี upperclass และพวกเขาได้แสดงการสัมภาษณ์ videotaped ของ upperclassmen ที่รายงานว่า ตนอื่น GPAs ได้ดีขึ้นตั้งแต่ปีนักวิชาฯ Ss ที่รับข้อมูล การเปรียบเทียบกับผู้ที่ไม่, (ก) มีมากน้อยฉลาดออกจากวิทยาลัย โดยสิ้นปี sophomore, (b) มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าเกรดเฉลี่ย 1 ปีหลังจากที่ศึกษา และ (ค) ดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญดีกว่าบนตัวอย่างสินค้าจากสอบระเบียนบัณฑิต หลักฐานรายงานด้วยตนเองสำหรับกระบวนการรับรู้เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเหล่านี้เป็นสื่อกลางอ่อนแอ อารมณ์ยิ่งบวกมีรายงาน โดย Ss ที่ทำการวิเคราะห์สาเหตุ (เช่น ที่ถูกต้องรายการเหตุผลทำไมเกรดของพวกเขาอาจปรับปรุง) กล่าวถึงรูปแบบพฤติกรรมตนเองรายงานผลนี้ขันติธรรมในสมมติฐานว่า ดีเทอร์มิแนนต์ของผลลัพธ์ของพฤติกรรมที่แตกต่างจากดีเทอร์มิแนนต์ของรายงานด้วยตนเองผลการศึกษาแสดงตนเอง (อ้างอิงที่ 23) (ระเบียนฐานข้อมูล PsycINFO (c) 2012 อาป้า สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

40 นักศึกษาได้รับข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ยนักศึกษาปรับปรุงผลการเรียนของพวกเขาจากน้องไปที่ชนชั้นปีและพวกเขาก็แสดงให้เห็นถึงการสัมภาษณ์วีดิโอของ upperclassmen ที่รายงานว่าผลการเรียนของพวกเขาได้ดีขึ้นตั้งแต่ปีแรกของพวกเขา เอสเอสที่ได้รับข้อมูลเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ (ก) อย่างมีนัยสำคัญน้อยแนวโน้มที่จะออกจากโรงเรียนภายในสิ้นปีปีที่ (ข) มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเกรดเฉลี่ย 1 ปีหลังจากการศึกษาและ (ค ) ดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญที่ดีขึ้นในรายการตัวอย่างจากการสอบ Graduate Record หลักฐานที่ตนเองรายงานสำหรับกระบวนการทางปัญญา mediating การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเหล่านี้เป็นคนอ่อนแอ อารมณ์เชิงบวกมากขึ้นได้รับการรายงานโดยเฉพาะ Ss ผู้ดำเนินการวิเคราะห์เหตุผล (เช่นผู้ที่ถูกขอให้แสดงรายการเหตุผลเกรดของพวกเขาอาจปรับปรุง) รูปแบบนี้แตกต่างของพฤติกรรมและผลการรายงานตนเองจะกล่าวถึงในแง่ของสมมติฐานที่ว่าปัจจัยของผลพฤติกรรมแตกต่างจากปัจจัยของตัวเองผลการรายงานในการศึกษาแสดงที่มาด้วยตนเองที่ (23 อ้างอิง) (PsycINFO บันทึกฐานข้อมูล (c) 2012 APA, สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

40 คนได้รับข้อมูลที่ระบุว่าโดยเฉลี่ยนักศึกษาปรับปรุงผลการเรียนจากน้องใหม่กับรุ่นพี่ปี และพวกเขาก็แสดงวีดิโอสัมภาษณ์รุ่นพี่ที่รายงานว่าพวกเขามีการปรับปรุงของพวกเขามีตั้งแต่ปีหนึ่ง SS ที่ได้รับข้อมูล เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ ,( ก ) อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าฉลาดที่จะออกจากวิทยาลัยโดยการสิ้นสุดของปี 2 ( B ) ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากกว่า 1 ปี เกรดเฉลี่ยหลังเรียน และ ( c ) ปฏิบัติที่ดีในรายการตัวอย่างจากบัณฑิตบันทึกการสอบ หลักฐานสำหรับการรายงานกระบวนการไกล่เกลี่ยการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเหล่านี้อ่อนแออารมณ์ที่เป็นบวกมากขึ้น มีการรายงานโดยเฉพาะ SS ที่ดำเนินการวิเคราะห์สาเหตุ ( เช่น ผู้ถูกถามในรายการเหตุผลทำไมเกรดของพวกเขาอาจจะเพิ่ม ) รูปแบบนี้ซึ่งผลพฤติกรรมก้าวร้าวและจะกล่าวถึงในแง่ของสมมติฐานที่กำหนดพฤติกรรมของผลลัพธ์ที่แตกต่างจากปัจจัยของ รายงานผลการศึกษาต่อตนเอง( 23 อ้างอิง ) ( psycinfo บันทึกฐานข้อมูล ( C ) 2012 อาภาทั้งหมดสงวนสิทธิ์ )