Scott, D.L., White, S.P., Otwinowsk

Scott, D.L., White, S.P., Otwinowski, Z., Yuan, W., Gelb, M.H., Sigler, P.B., 1990. Interfacial catalysis: the mechanism of phospholipase A2. Science 250, 1541–1546.
In contrast with many other soluble enzymes, PLA2s have the unique property of acting preferentially upon aggregated substrates, such as micelles, monolayers or vesicles, a phenomenon known as ‘interfacial activation’. The understanding of this unusual catalytic mechanism had been a puzzle for a long time, and required a precise structural characterization. In the early years of that decade, various groups, working with pancreatic PLA2s, had proposed a mechanism of catalysis for these enzymes (Verheij et al., 1980; Dijkstra et al., 1981). However, the structural details associated with catalysis were largely unknown by the late 1980s.
An ambitious structural project was undertaken through a collaboration between researchers of the universities of Yale, in New Haven, and Washington, in Seattle. In three papers published in the journal Science in 1990, these groups described the 3D structures of PLA2s from the venoms of the Chinese cobra (now classified as N. atra), and the honeybee (Apis mellifera) in a complex with a phosphonate transition-state analogue synthesized by them (White et al., 1990; Scott et al., 1990a,b). These structures were compared with that of the uninhibited cobra enzyme. The structural comparison of complexed and uncomplexed PLA2s allowed for the analysis of
structural alterations upon substrate binding and also for the identification of critical residues involved in substrate binding and catalysis. Results showed that the phosphonate emulated the tetrahedral intermediate of esterolysis, and the interactions of this molecule with key catalytic residues of the enzymes were demonstrated. A catalytic mechanism was proposed, which was similar to the one previously advanced by Verheij et al. (1980), and included a proton extraction from a water molecule by His48 and its stabilization by Asp99, the formation of a tetrahedral intermediate, and its further productive collapse to yield the products of hydrolysis. The coordination geometry of calcium and its role in stabilizing the tetrahedral intermediate were described, as well as the residues involved in such coordination. It was demonstrated that the sn-1 and sn-2 alkyl substituents were located parallel in a hydro- phobic channel extending from the catalytic site to the surface of the molecule close to the N-terminus. Likewise, the interfacial binding surface was identified in the vicinity of the mouth of the hydrophobic channel and included the first half of the amino terminal helix and additional hydrophobic residues.
On the basis of these structural findings, it was concluded that interfacial binding does not induce an allosteric transition of the enzyme since the protein back- bone and primary calcium site are superimposable in the native and complexed N. atra PLA2 structures. Thus, the interaction of the enzyme with its substrate occurs in an internal surface that is shielded from bulk solvent, i.e. the phospholipid molecules undergoing hydrolysis leave the aggregate and reach the catalytic surface by facilitated diffusion through a hydrophobic channel whose opening is in the interfacial binding surface. Hence, significant structural change is not necessary to achieve substrate transfer to the productive-mode binding site, and the transfer of substrate to the active site occurs without solvation of the hydrophobic alkyl groups. Clearly, these events cannot occur in the case of dispersed phospholipids, only in aggregated ones. These elegant and detailed crystallographic studies significantly contributed to understanding the structural features associated with PLA2 enzymatic activity and illuminated the mechanisms of interfacial catalysis.
The following is a personal account of this work by David L. Scott: “Interfacial catalysis, circa the late 1980s, was a mystical concept that provoked great conjecture, and even heated debate, among otherwise mannerly researchers. My thesis advisor, Paul B. Sigler MD PhD, a gifted scientist with a penchant for strong opinions, likened understanding the structural basis for interfacial catalysis to the quest for the Holy Grail. Earlier X-ray crystallographic structures of extracellular phospholipases A2 (ePLA2) from pancreas and rattlesnake venom had created a basis for informed conjecture. New techniques, such as site-directed mutagenesis and protein over-expression, provided means to refine these theories while easing the tedium of preparing milligram quantities of ultra pure protein for crystallization trials. The advent of synchrotron radiation sources, sensitive digital detectors, and desktop computing reduced the time needed to collect and analyze crystallographic datasets from months to mere hours.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สก็อต อิน สีขาว บริษัทเอสพี Otwinowski, z. หยวน ปริมาณ Gelb, M.H., Sigler, P.B., 1990 เร่งปฏิกิริยา interfacial: กลไกของ phospholipase A2 วิทยาศาสตร์ 250, 1541-1546In contrast with มากเอนไซม์ละลายอื่น ๆ PLA2s มีคุณสมบัติเฉพาะของโน้ตเมื่อรวมพื้นผิว เช่น micelles, monolayers หรือ อสุจิ ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า 'interfacial เปิดใช้งาน' ความเข้าใจกลไกการตัวเร่งปฏิกิริยานี้ปกติมีปริศนามานาน และต้องจำแนกโครงสร้างที่ชัดเจน ในปีแรกของทศวรรษที่ กลุ่มต่าง ๆ การทำงานกับตับอ่อน PLA2s ได้นำเสนอเป็นกลไกเร่งปฏิกิริยาของเอนไซม์เหล่านี้ (Verheij et al., 1980 Dijkstra et al., 1981) อย่างไรก็ตาม รายละเอียดโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับการเร่งปฏิกิริยามีส่วนใหญ่ไม่รู้จักปลายทศวรรษที่ 1980ดำเนินโครงการโครงสร้างที่มีความทะเยอทะยานความร่วมมือระหว่างนักวิจัยมหาวิทยาลัยเยล ในนิวเฮ วอชิงตัน ซีแอตเทิลใน ในเอกสารสามตีพิมพ์ในวารสารที่ในปี 1990 กลุ่มเหล่านี้อธิบายโครงสร้าง 3D ของ PLA2s จากดีของงูเห่าจีน (ตอนนี้แบ่งเป็นตอนเหนือ atra), และน้ำผึ้งอิลอก (Apis mellifera) ในกับอนาล็อกเปลี่ยนสถานะเป็น phosphonate ที่สังเคราะห์ โดยพวกเขา (สีขาวและ al., 1990 สก็อต et al., 1990a, b) โครงสร้างเหล่านี้ถูกเปรียบเทียบกับของเอนไซม์งูเห่ายิ่ง การเปรียบเทียบโครงสร้างของ PLA2s complexed และ uncomplexed ได้วิเคราะห์โครงสร้างเปลี่ยนแปลง ตามพื้นผิวผูก และ สำหรับรหัสของตกค้างที่สำคัญเกี่ยวข้องกับรวมพื้นผิวและเร่งปฏิกิริยา ผลพบว่า phosphonate ที่จำลองกลาง tetrahedral ของ esterolysis และการโต้ตอบของโมเลกุลนี้ มีตกคีย์ตัวเร่งปฏิกิริยาของเอนไซม์ได้แสดง กลไกตัวเร่งปฏิกิริยาที่เสนอ ซึ่งที่หนึ่งก่อนหน้านี้ ขั้นสูงโดย Verheij et al. (1980), และรวมแยกโปรตอนจากโมเลกุลน้ำ โดย His48 และเสถียรภาพของ Asp99 การก่อตัวของกลาง tetrahedral และการเพิ่มเติมประสิทธิภาพยุบให้ผลิตภัณฑ์ของไฮโตรไลซ์ เรขาคณิตการประสานงานของแคลเซียมและบทบาทของมันใน stabilizing ปานกลาง tetrahedral ได้อธิบาย และตกเกี่ยวข้องในการประสานงานดังกล่าว มันถูกแสดงว่า substituents alkyl sn 1 และ sn 2 มีอยู่แบบขนานในการช่องน้ำ phobic ขยายจากไซต์ตัวเร่งปฏิกิริยากับพื้นผิวของโมเลกุลใกล้กับ N-นัส ในทำนองเดียวกัน ผิวผูก interfacial ระบุอีกปากช่อง hydrophobic และรวมครึ่งแรกของเกลียวเทอร์มินัลอะมิโนและ hydrophobic ตกเพิ่มเติมโดยการค้นพบโครงสร้างเหล่านี้ มันถูกสรุปว่า ผูก interfacial ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง allosteric ของเอนไซม์นี้ตั้งแต่หลังกระดูกโปรตีน และแคลเซียมหลักเว็บไซต์ superimposable ในโครงสร้างดั้งเดิม และ complexed ตอนเหนือ atra PLA2 ดัง การโต้ตอบของเอนไซม์ที่ มีพื้นผิวเกิดขึ้นในพื้นผิวภายในที่มีร่มจากตัวทำละลายจำนวนมาก เช่นฟอสโฟลิพิดโมเลกุลระหว่างไฮโตรไลซ์ปล่อยรวม และถึงผิวตัวเร่งปฏิกิริยา โดยฟาผ่านช่องทาง hydrophobic ที่เปิดอยู่ในพื้นผิว interfacial ผูก ด้วยเหตุนี้ เปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญไม่จำเป็นต้องให้พื้นผิวการโอนย้ายไซต์โหมดประสิทธิภาพรวม และการโอนย้ายของพื้นผิวไปใช้เกิดขึ้น โดย solvation กลุ่ม hydrophobic alkyl ชัดเจน เหตุการณ์เหล่านี้ไม่เกิดขึ้นในกรณีของ phospholipids กระจัดกระจาย ในรวมคน ศึกษา crystallographic นี้สง่างาม และละเอียดมากส่วนการทำความเข้าใจเกี่ยวกับลักษณะโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของเอนไซม์ในระบบ PLA2 และ และกลไกการเร่งปฏิกิริยา interfacialต่อไปนี้เป็นบัญชีส่วนบุคคลขึ้นโดย David L. สก็อต: "เร่งปฏิกิริยา Interfacial เซอร์กาปลายทศวรรษ 1980 เป็นแนวลึกลับที่ท่านข้อความคาดการณ์ที่ดี และแม้กระทั่งความร้อนอภิปราย ระหว่างนักวิจัยหรือ mannerly ฉันปรึกษาวิทยานิพนธ์ Paul B. Sigler MD ปริญญาเอก นักวิทยาศาสตร์พรสวรรค์ซาวน่าสำหรับความคิดเห็นที่แข็งแกร่ง likened เข้าใจพื้นฐานโครงสร้างสำหรับเร่งปฏิกิริยา interfacial เพื่อแสวงหาจอกศักดิ์สิทธิ์ ก่อนหน้านี้เอ็กซ์เรย์ crystallographic โครงสร้างของ extracellular phospholipases A2 (ePLA2) จากตับอ่อนและงูหางกระดิ่งพิษได้สร้างพื้นฐานสำหรับข้อความคาดการณ์ทราบ เทคนิคใหม่ เช่นตรงไซต์ mutagenesis และโปรตีนเกินนิพจน์ ให้หมายถึงการปรับปรุงทฤษฎีเหล่านี้ในขณะที่ผ่อนคลาย tedium ของ milligram ปริมาณโปรตีนบริสุทธิ์พิเศษเตรียมความพร้อมสำหรับการทดลองตกผลึก มายแหล่งรังสี synchrotron ตรวจจับดิจิตอลที่สำคัญ และคอมพิวเตอร์เดสก์ท็อปลดเวลาที่ต้องการรวบรวม และวิเคราะห์ datasets crystallographic เดือนเพียงชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สกอตต์, DL, สีขาว, SP, Otwinowski, Z. , หยวน, W. , สีเหลือง, MH, Sigler, PB 1990 ปฏิกิริยา Interfacial: กลไกของ phospholipase A2 วิทยาศาสตร์ 250, 1541-1546.
ในทางตรงกันข้ามกับเอนไซม์ที่ละลายน้ำอื่น ๆ อีกมากมาย PLA2s มีคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของการแสดงพิเศษเมื่อพื้นผิวรวมเช่น micelles, monolayers หรือถุง, ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า 'ยืนยันการใช้งานสัมผัส' ความเข้าใจในกลไกการเร่งปฏิกิริยาที่ผิดปกตินี้ได้รับปริศนาเป็นเวลานานและต้องมีลักษณะโครงสร้างที่แม่นยำ ในช่วงปีแรกของทศวรรษที่กลุ่มต่าง ๆ ที่ทำงานกับ PLA2s ตับอ่อนได้เสนอกลไกของปฏิกิริยาสำหรับเอนไซม์เหล่านี้ (Verheij et al, 1980;.. Dijkstra, et al, 1981) อย่างไรก็ตามรายละเอียดของโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาทางเคมีเป็นส่วนใหญ่ที่ไม่รู้จักในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980.
โครงการโครงสร้างทะเยอทะยานได้ดำเนินการโดยความร่วมมือระหว่างนักวิจัยของมหาวิทยาลัยของมหาวิทยาลัยเยลใน New Haven, และวอชิงตันในซีแอตเติ ในสามเอกสารตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์ในปี 1990 กลุ่มเหล่านี้อธิบายโครงสร้าง 3 มิติของ PLA2s จากพิษของงูเห่าจีน (จัดในขณะนี้เป็น N. atra) และผึ้งพันธุ์ (Apis mellifera) ในที่ซับซ้อนกับ Phosphonate transition- อนาล็อกรัฐสังเคราะห์โดยพวกเขา (สีขาวและคณะ, 1990;.. ก็อตต์, et al, 1990A b) โครงสร้างเหล่านี้ถูกนำมาเปรียบเทียบกับที่ของเอนไซม์งูเห่าไม่ถูกยับยั้ง การเปรียบเทียบโครงสร้างของ PLA2s complexed และ uncomplexed ได้รับอนุญาตสำหรับการวิเคราะห์ของ
การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเมื่อตั้งต้นผูกพันและยังเพื่อระบุตัวตนของสารตกค้างที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับสารตั้งต้นที่มีผลผูกพันและการเร่งปฏิกิริยา ผลการศึกษาพบว่า Phosphonate เทิดทูนกลาง tetrahedral ของ esterolysis และปฏิสัมพันธ์ของโมเลกุลนี้ที่มีสารตกค้างที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่สำคัญของเอนไซม์ที่ได้แสดงให้เห็นถึง กลไกการเร่งปฏิกิริยาที่เสนอซึ่งเป็นแบบเดียวกับที่สูงก่อนหน้านี้โดย Verheij และคณะ (1980) และรวมถึงการสกัดโปรตอนจากโมเลกุลน้ำโดย His48 และรักษาเสถียรภาพของตนโดย Asp99 การก่อตัวของ tetrahedral กลาง, และการล่มสลายของการผลิตเพิ่มเติมเพื่อให้ได้ผลิตภัณฑ์ที่มีการย่อยสลาย เรขาคณิตการประสานงานของแคลเซียมและบทบาทในการรักษาเสถียรภาพของกลางถูก tetrahedral อธิบายเช่นเดียวกับสารตกค้างที่เกี่ยวข้องในการประสานงานดังกล่าว มันก็แสดงให้เห็นว่า sn-1 และ sn-2 แทนที่อัลคิลตั้งอยู่ขนานในช่องขี้ Hydro- ยื่นออกมาจากเว็บไซต์ของตัวเร่งปฏิกิริยากับพื้นผิวของโมเลกุลใกล้กับ N-ปลายทาง ในทำนองเดียวกันพื้นผิวสัมผัสที่มีผลผูกพันที่ถูกระบุในบริเวณใกล้เคียงจากปากของช่องทางที่ไม่ชอบน้ำและรวมครึ่งปีแรกของเกลียวขั้วอะมิโนและสารตกค้างที่ไม่ชอบน้ำเพิ่มเติม.
บนพื้นฐานของการค้นพบโครงสร้างเหล่านี้ก็สรุปได้ว่าสัมผัสผูกพันไม่ได้ก่อให้เกิด การเปลี่ยนแปลง allosteric ของเอนไซม์โปรตีนตั้งแต่กระดูกภูมิหลังและเว็บไซต์หลักคือแคลเซียม superimposable ในพื้นเมืองและ complexed N. atra โครงสร้าง PLA2 ดังนั้นการทำงานร่วมกันของเอนไซม์ที่มีพื้นผิวของมันเกิดขึ้นในพื้นผิวภายในที่เป็นเกราะป้องกันจากตัวทำละลายเป็นกลุ่มเช่นโมเลกุลเรียมระหว่างการย่อยสลายออกรวมและถึงพื้นผิวของตัวเร่งปฏิกิริยาโดยการแพร่อำนวยความสะดวกผ่านช่องทางที่ไม่ชอบน้ำที่มีอยู่ในการเปิดสัมผัสผูกพัน พื้นผิว ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญคือไม่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการถ่ายโอนสารตั้งต้นในการผลิตโหมดเว็บไซต์ที่มีผลผูกพันและการถ่ายโอนของพื้นผิวที่จะใช้งานเว็บไซต์ที่เกิดขึ้นโดยไม่ต้องละลายของกลุ่มอัลคิลไม่ชอบน้ำ เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์เหล่านี้ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในกรณีของฟอสโฟกระจายเฉพาะในคนที่รวม เหล่านี้การศึกษาที่สง่างามและมีรายละเอียด crystallographic อย่างมีนัยสำคัญส่วนร่วมในการทำความเข้าใจลักษณะโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของเอนไซม์ PLA2 สว่างและกลไกของปฏิกิริยาสัมผัส.
ต่อไปนี้เป็นบัญชีส่วนบุคคลของการทำงานโดยเดวิดลิตรก็อตต์นี้: "ปฏิกิริยา Interfacial ประมาณปลายทศวรรษ 1980 เป็นแนวคิดที่ลึกลับที่ยั่วยุการคาดเดาที่ดีและแม้กระทั่งการอภิปรายอุ่นในหมู่นักวิจัยมีมารยาทเป็นอย่างอื่น ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ของฉัน, พอลบี Sigler MD PhD, นักวิทยาศาสตร์ที่มีพรสวรรค์ที่มีใจชอบสำหรับความคิดเห็นที่แข็งแกร่งเปรียบทำความเข้าใจโครงสร้างพื้นฐานสำหรับการเร่งปฏิกิริยาสัมผัสเพื่อแสวงหาจอกศักดิ์สิทธิ์ ก่อนหน้านี้ X-ray โครงสร้างผลึกของสาร phospholipases A2 (ePLA2) จากตับอ่อนและพิษงูกะปะได้สร้างพื้นฐานสำหรับการคาดเดาทราบ เทคนิคใหม่ ๆ เช่นฉับเว็บไซต์กำกับและโปรตีนมากกว่าการแสดงออกให้หมายถึงการปรับแต่งทฤษฎีเหล่านี้ในขณะที่การบรรเทาความเบื่อหน่ายในการเตรียมปริมาณมิลลิกรัมของโปรตีนบริสุทธิ์พิเศษสำหรับการทดลองการตกผลึก การถือกำเนิดของซินโครแหล่งรังสีตรวจจับดิจิตอลความละเอียดอ่อนและคอมพิวเตอร์เดสก์ท็ลดเวลาที่จำเป็นในการรวบรวมและวิเคราะห์ชุดข้อมูล crystallographic จากเดือนถึงไม่กี่ชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สก็อต , แอล , ขาว , SP otwinowski Z , , , หยวน , W . สีเหลือง m.h. ไซเกอเลอร์ p.b. , , , 2533 . ระหว่างการเร่งปฏิกิริยา : กลไกของ phospholipase A2 . วิทยาศาสตร์ 250 , 1541 – 1 .
เมื่อเทียบกับเอนไซม์ที่หลาย ๆ pla2s มีคุณสมบัติเฉพาะของการแสดงผลรวม preferentially บนพื้นผิว เช่น มั monolayers หรือ , เล็ก , ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า ' ระหว่างการเปิดใช้งาน 'ความเข้าใจของกลไกปฏิกิริยาที่ผิดปกตินี้เป็นปริศนามานาน และต้องแม่นยำโครงสร้างตัวละคร ในช่วงปีแรกของทศวรรษที่ กลุ่มต่างๆ ได้ทำงานกับ pla2s ตับอ่อนได้เสนอกลไกของปฏิกิริยาสำหรับเอนไซม์เหล่านี้ ( verheij et al . , 1980 ; ตรา et al . , 1981 ) อย่างไรก็ตามรายละเอียดโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาส่วนใหญ่จัก โดยปลายทศวรรษ 1980 .
โครงการโครงสร้างทะเยอทะยานถูกดำเนินการโดยความร่วมมือระหว่างนักวิจัยของมหาวิทยาลัย Yale ใน New Haven , และวอชิงตันในซีแอตเทิล 3 เอกสารที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์ ในปี 1990กลุ่มเหล่านี้อธิบาย 3D โครงสร้างของ pla2s จากพิษของงูเห่าจีน ( ตอนนี้จัดเป็น N . atra ) และผึ้ง ( ผึ้งพันธุ์ ) ในที่ซับซ้อนด้วยการเปลี่ยนสถานะจากฟอสโฟเนตสังเคราะห์โดยพวกเขา ( สีขาว et al . , 1990 ; สก็อต et al . , 1990a , B ) โครงสร้างเหล่านี้ถูกเปรียบเทียบกับที่ของเอนไซม์งูเห่าไม่ถูกยับยั้งการเปรียบเทียบโครงสร้างซับซ้อน uncomplexed pla2s และอนุญาตสำหรับการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างบนพื้นผิว
มีผลผูกพันและยังสำหรับการตกค้างที่สำคัญเกี่ยวข้องในพื้นผิว และปฏิกิริยา ผลการศึกษาพบว่า ฟอสโฟเนตขึ้นกลางของ esterolysis tetrahedral ,และปฏิกิริยาของโมเลกุลนี้ด้วยคีย์การตกค้างของเอนไซม์พบว่า กลไกเร่งเสนอ ซึ่งคล้ายกับหนึ่งก่อนหน้านี้ขั้นสูง โดย verheij et al . ( 1980 ) และรวมถึงการสกัดโปรตอนจากโมเลกุลของน้ำ โดย his48 และเสถียรภาพโดย asp99 , การก่อตัวของเตตระกลาง ,และเพิ่มเติมประสิทธิภาพ ยุบเพื่อผลผลิตผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยา . ประสานงานเรขาคณิตของแคลเซียมและบทบาทของมันในการรักษาเสถียรภาพของระดับกลาง tetrahedral คืออธิบาย รวมทั้งสารตกค้างที่เกี่ยวข้องในการประสานงานมันแสดงให้เห็นว่า sn-1 sn-2 หมู่อัลคิลและอยู่ขนานในน้ำ phobic ช่องทางขยายจากเว็บไซต์ตัวเร่งปฏิกิริยาให้ผิวของโมเลกุลที่ใกล้เคียงกับยีน . อนึ่งพื้นผิวผูกพันระหว่างถูกระบุในบริเวณปากช่อง ) และรวมครึ่งแรกของปลายอะมิโนเกลียวและสารตกค้าง ) เพิ่มเติม
บนพื้นฐานของข้อมูลโครงสร้างเหล่านี้สรุปได้ว่า การไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงระหว่างตัวควบคุมการทำงานของเอนไซม์ เนื่องจากโปรตีนกลับ - กระดูก และแคลเซียมในเว็บไซต์หลัก superimposable พื้นเมืองและซับซ้อน N . atra pla2 โครงสร้าง ดังนั้น ปฏิกิริยาของเอนไซม์กับสารเกิดขึ้นในภายในที่เป็นเกราะป้องกันผิวจากสารเคมี กลุ่ม คือโดยการรวมโมเลกุลไฮโดรฟอสโฟลิปิดทิ้ง และถึงพื้นผิวตัวเร่งปฏิกิริยาโดยฟลอริดาผ่านช่อง ) ซึ่งเปิดอยู่ในพื้นผิวผูกพันระหว่าง . ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญเป็นเพื่อให้บรรลุการโอน ( ผลผลิตรวมโหมดเว็บไซต์และการถ่ายโอนของวัสดุ active site เกิดขึ้นโดยไม่ต้องชั้นซอลเวชันของกลุ่มอัลคิล ) . เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นในกรณีของการกระจายกลุ่มเป้าหมายเฉพาะในรวมที่เหล่านี้สวยงามและศึกษารายละเอียดอย่างมากส่วนทางความเข้าใจลักษณะโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับเอนไซม์ pla2 และสว่างกลไกของปฏิกิริยา ( .
ต่อไปนี้เป็นบัญชีส่วนบุคคลของงานนี้ โดย เดวิด แอล. สกอตต์ : " ระหว่างการเร่ง ประมาณช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 เป็นลึกลับแนวคิดที่ทำให้ดีเดาและแม้แต่การอภิปรายอุ่นอย่างสุภาพ ระหว่างนักวิจัย อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ของฉัน พอลบีไซเกอเลอร์ MD PhD , นักวิทยาศาสตร์พรสวรรค์ที่มีใจชอบสำหรับความคิดเห็นที่แข็งแกร่งเปรียบความเข้าใจพื้นฐานโครงสร้างของผิวหน้าตัวเร่งเพื่อค้นหาจอกศักดิ์สิทธิ์ก่อนหน้านี้ทางเอกซเรย์โครงสร้างสำคัญ phospholipases A2 ( epla2 ) จากตับอ่อน และเป็นพิษงูหางกระดิ่งได้สร้างพื้นฐานสำหรับการแจ้งการคาดเดา เทคนิคใหม่ เช่น การนำโปรตีนมากกว่าการแสดงออกของเว็บไซต์และให้วิธีการเพื่อปรับปรุงทฤษฎีเหล่านี้ในขณะที่บรรเทาความน่าเบื่อของการเตรียมมิลลิกรัม ปริมาณของโปรตีนบริสุทธิ์พิเศษสำหรับการทดลองการตกผลึกการมาถึงของแหล่งรังสีซินโครตรอน เครื่องตรวจจับดิจิตอลและคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะไว ลดเวลาที่ใช้ในการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลจากทางเดือนเพียงชั่วโมง