The Bororo Zebu of the WoDaaBe in N

The Bororo Zebu of the WoDaaBe in Niger – selection for reliability in an extreme environment
The nutritional value of the range is maximized by moving the herd across zones that show spatially and temporally heterogeneous distribution of fodder. Additionally, the animals’ capacity as feeders is stretched beyond the natural level. While feeding capacity has in part a genetic base (for example the enzymatic system or the size and conformation of the mouth), it can also be greatly affected by learning, based on individual experience and imitation between social partners (for example efficient trekking and grazing behaviour and diet preferences). Animals’ feeding motivation is manipulated through optimizing their digestive feedback, and ensuring best fodder quality and preferred foraging conditions. A carefully diversified diet of grasses and browse is favoured, in order to correct nutritional imbalances which, particularly during the dry season, could keep feeding motivation low by triggering negative digestive feedback. The dry-season watering regime is also tailored in order to hone cattle’s digestive performance to meet the herders’ long-term strategic goal of maximizing reproduction. The production strategy is very demanding on both people and the herd. With the onset of the dry season, while other pastoral groups sharing the same ecosystem move closer to water points, where water is more accessible but pasture is poor, the WoDaaBe move in the opposite direction, trying to keep their camps close to prime fodder. This results in longdistance mobility and a watering regime which, at the peak of the hot season, often involves journeys of 25–30 kilometres to reach the well, with the herd drinking every third day. It is, therefore, essential to the WoDaaBe’s production strategy that functional behavioural patterns are maintained within the herd. Consequently, their breeding system focuses on fostering social organization and interaction within the herd. It encourages sharing of animals’ feeding competence across the breeding network, and tries to guarantee the genetic and “cultural” continuity of successful cattle lineages within the network. These lineages have proved capable of prospering under the WoDaaBe’s herd management system, and over a long enough period to have included episodes of severe stress. The breeding strategy focuses on ensuring the reliability of the herd’s reproductive performance,more than on maximizing individual performance in specific traits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Bororo Zebu ของ Wodaabe ในประเทศไนเจอร์ -
เลือกสำหรับความน่าเชื่อถือในสภาพแวดล้อมที่มากคุณค่าทางโภชนาการของช่วงขยายโดยการย้ายฝูงข้ามโซนที่แสดงตำแหน่งและการจัดจำหน่ายที่แตกต่างชั่วคราวของอาหารสัตว์ นอกจากนี้กำลังการผลิตสัตว์เหมือนเป็นตัวดูดถูกยืดเกินกว่าระดับที่เป็นธรรมชาติ ในขณะที่อาหารกำลังการผลิตที่มีอยู่ในส่วนฐานทางพันธุกรรม (ตัวอย่างเช่นระบบเอนไซม์หรือขนาดและโครงสร้างของปาก) ก็ยังสามารถได้รับผลกระทบอย่างมากจากการเรียนรู้จากประสบการณ์ของแต่ละบุคคลและการเลียนแบบระหว่างคู่ค้าทางสังคม (เช่นการเดินป่าที่มีประสิทธิภาพและการเลี้ยงสัตว์ พฤติกรรมการรับประทานอาหารและการตั้งค่า) แรงจูงใจในการให้อาหารสัตว์เป็น manipulated ผ่านการเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยอาหารความคิดเห็นของพวกเขาและสร้างความมั่นใจในคุณภาพอาหารสัตว์ที่ดีที่สุดและเงื่อนไขที่ต้องการหาอาหาร อาหารที่มีความหลากหลายของหญ้าอย่างรอบคอบและดูเป็นที่ชื่นชอบในการที่จะแก้ไขความไม่สมดุลทางโภชนาการซึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูแล้งสามารถให้แรงจูงใจให้อาหารต่ำโดยเรียกข้อเสนอแนะเชิงลบทางเดินอาหาร ฤดูกาลแห้งรดน้ำระบอบการปกครองยังสามารถปรับแต่งเพื่อเหลาประสิทธิภาพการย่อยอาหารของวัวเพื่อตอบสนองเลี้ยง 'ในระยะยาวเป้าหมายเชิงกลยุทธ์ของการเพิ่มการทำสำเนา กลยุทธ์การผลิตเป็นความต้องการมากในทั้งสองคนและฝูง กับการโจมตีของฤดูแล้งในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ร่วมกันอภิบาลระบบนิเวศเดียวกันย้ายใกล้ชิดกับจุดที่น้ำที่น้ำสามารถเข้าถึงได้มากขึ้น แต่ทุ่งหญ้าไม่ดีย้าย Wodaabe ในทิศทางที่ตรงข้ามพยายามที่จะให้ค่ายใกล้กับอาหารสัตว์ที่สำคัญ ซึ่งจะส่งผลในการเคลื่อนย้าย longdistance และระบอบการปกครองรดน้ำซึ่งที่จุดสูงสุดของฤดูร้อนมักจะเกี่ยวข้องกับการเดินทาง 25-30 กิโลเมตรในการเข้าถึงอย่างดีกับฝูงดื่มทุกวันที่สาม มันจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่จะใช้กลยุทธ์การผลิต Wodaabe ที่รูปแบบพฤติกรรมการทำงานมีการบำรุงรักษาภายในฝูง ดังนั้นระบบการผสมพันธุ์มุ่งเน้นไปที่การสนับสนุนให้เกิดองค์กรทางสังคมและการมีปฏิสัมพันธ์ภายในฝูง มันส่งเสริมให้ใช้งานร่วมกันของความสามารถการให้อาหารสัตว์ในเครือข่ายการเพาะพันธุ์และพยายามที่จะรับประกันทางพันธุกรรมและ "วัฒนธรรม" ต่อเนื่องของ lineages วัวที่ประสบความสำเร็จภายในเครือข่าย lineages เหล่านี้ได้พิสูจน์ให้เห็นความสามารถในการเจริญรุ่งเรืองภายใต้ระบบการจัดการฝูงของ Wodaabe และเป็นระยะเวลานานพอที่จะได้รวมตอนของความเครียดที่รุนแรง กลยุทธ์การปรับปรุงพันธุ์มุ่งเน้นไปที่การสร้างความมั่นใจความน่าเชื่อถือของการสืบพันธุ์ของฝูงมากกว่าการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของแต่ละบุคคลในลักษณะที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่โบโรโร่เซบูของวูดาบีในไนเจอร์–การเลือกเพื่อความน่าเชื่อถือในสภาพแวดล้อมสุดขั้ว
คุณค่าทางโภชนาการของช่วงเป็น maximized โดยย้ายฝูงวัวข้ามโซนที่แสดงความแตกต่างของข้อมูลและกระจายสินค้าชั่วคราวคนไร้ค่า นอกจากนี้ ความสามารถของสัตว์เป็นอาหาร คือ ยืดเกินระดับธรรมชาติในขณะที่อาหารผลิตได้ในส่วนที่เป็นฐานทางพันธุกรรม ( ตัวอย่างเช่นระบบเอนไซม์ หรือขนาดและโครงสร้างของปาก ) นอกจากนี้ยังสามารถได้รับผลกระทบอย่างมากโดยการเรียนรู้จากประสบการณ์ของแต่ละบุคคลและเทียมระหว่างหุ้นส่วนทางสังคม ( เช่นมีประสิทธิภาพเดินป่าและพฤติกรรมการแทะเล็มและการตั้งค่าอาหาร )สัตว์อาหารแรงจูงใจถูกควบคุมผ่านการย่อยอาหารของพวกเขากลับและการรับประกันที่ดีที่สุดคุณภาพที่ต้องการ และอาหารสัตว์ เช่น เงื่อนไข อาหารอย่างหลากหลายของหญ้าและเรียกดูเป็นที่ชื่นชอบเพื่อแก้ไขความไม่สมดุลทางโภชนาการที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูแล้งสามารถเก็บอาหารแรงจูงใจต่ำ โดยเรียกลบของความคิดเห็นฤดูแล้งรดน้ำระบอบการปกครองยังเหมาะในการฝึกโคของระบบย่อยอาหาร ประสิทธิภาพเพื่อตอบสนองเป้าหมายของ herders ' ยุทธศาสตร์ระยะยาวเพิ่มประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ กลยุทธ์การผลิต สำคัญมาก ทั้งผู้คนและฝูงสัตว์ มี onset ของฤดูแล้ง ส่วนพระกลุ่มร่วมกันย้ายระบบนิเวศเดียวกันใกล้จุดน้ำที่น้ำสามารถเข้าถึงได้มากขึ้น แต่อาหารไม่ดี , วูดาบีย้ายไปในทิศทางตรงกันข้าม พยายามเก็บค่ายใกล้นายกรัฐมนตรีคนไร้ค่า ผลนี้ในการเคลื่อนย้ายและรดน้ำ longdistance ระบอบการปกครองที่จุดสูงสุดของฤดูร้อน มักเกี่ยวข้องกับการเดินทาง 25 – 30 กิโลเมตร ถึง ดี กับฝูงดื่มทุก 3 วัน ดังนั้นจึงมีสรุปของวูดาบีกลยุทธ์การผลิตที่รูปแบบพฤติกรรมการทำงานรักษาภายในฝูง ดังนั้นระบบการผสมพันธุ์ของพวกเขามุ่งเน้นการเสริมสร้างสังคมขององค์กรและการปฏิสัมพันธ์ภายในฝูง มันกระตุ้นการแบ่งปันสัตว์หากินของความสามารถในการปรับปรุงเครือข่ายและพยายามที่จะรับประกันทางพันธุกรรมและความต่อเนื่องของ " วัฒนธรรม " โคพันธุ์ภายในเครือข่าย พันธุ์เหล่านี้ได้พิสูจน์ความสามารถในการเจริญรุ่งเรืองภายใต้ระบบการจัดการฝูงของวูดาบี และระยะเวลานานพอที่จะได้รวมตอนของความเครียดที่รุนแรง ผสมพันธุ์กลยุทธ์มุ่งเน้นสร้างความน่าเชื่อถือของการสืบพันธุ์ของฝูงมากกว่าในการเพิ่มประสิทธิภาพของบุคคลในลักษณะที่เฉพาะเจาะจง