And they assumed that the content o

And they assumed that the content of the public good would shift over time. “Constitutions of civil government,” argued Alexander Hamilton in Federalist No. 34, “are not to be framed upon a calculation of existing exigencies, but upon a combination of these with the probable exigencies of ages. . . . Nothing, therefore, can be more fallacious than to infer the extent of any power, proper to be lodged in the national government, from an estimate of its immediate necessities. There ought to be a CAPACITY to provide for future contingencies as they may happen.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และพวกเขาคิดว่าเนื้อหาของประชาชนดีจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา "รัฐธรรมนูญของรัฐบาลพลเรือน" ที่ถกเถียงกันอยู่ alexander แฮมิลตันโชคดีไม่มี 34 "จะไม่นำมาคำนวณตามกรอบของยกระดับที่มีอยู่ แต่เมื่อรวมกันของเหล่านี้ด้วยการยกระดับน่าจะเป็นวัย . . . อะไรจึงจะผิดพลาดมากกว่าที่จะสรุปขอบเขตของอำนาจใด ๆเหมาะสมที่จะอาศัยอยู่ในรัฐบาลแห่งชาติจากการประมาณการของความจำเป็นของตนทันที มีควรจะเป็นความสามารถในการจัดให้มีภาระผูกพันในอนาคตที่พวกเขาอาจจะเกิดขึ้น. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และพวกเขาสันนิษฐานว่า เนื้อหาของสาธารณกุศลจะกะเวลา "ธรรมนูญของรัฐบาลพลเรือน โต้เถียงอเล็กซานเดอร์แฮมิลตันใน Federalist หมายเลข 34, " จะไม่มีกรอบ ตามการคำนวณของ exigencies ที่มีอยู่ แต่ เมื่อรวมกันมี exigencies น่าเป็นวัย.... ดังนั้น มีอะไร fallacious ยิ่งกว่าการรู้ขอบเขตของอำนาจใด ๆ เหมาะสมต่อศาลในรัฐบาลแห่งชาติ จากการประเมินปัจจัยของมันทันที มีควรจะเป็นกำลังให้สำหรับ contingencies ในอนาคตอาจเกิดขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และพวกเขาได้ยอมรับว่าเนื้อหาที่ดีของประชาชนจะเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา "รัฐธรรมนูญของรัฐบาลพลเรือน"ได้ให้เหตุผลว่าอเล็กซานเดอร์แฮมิลตันในรวมกันขึ้นเป็นสหพันธ์ฉบับที่ 34 "จะต้องไม่มีการคำนวณตามกรอบของความฉุกเฉินที่มีอยู่แต่เมื่อรวมกันของเหล่านี้ด้วยความน่าจะเป็นไปได้ที่ในทุกช่วงวัย ..   .   . ไม่มีอะไรจึงสามารถได้มากขึ้นโดยผิดหลักเหตุผลมากกว่าที่จะลงความเห็นได้ที่ส่วนของอำนาจใดๆที่เหมาะสมจะเข้าไปอยู่ในรัฐบาลของชาติออกจากประมาณการความจำเป็นในทันที. ไม่ควรจะมีความจุที่ให้บริการสำหรับเหตุการณ์ในอนาคตที่อาจจะเกิดขึ้นได้"