The People’s Republic of China (PRC

The People’s Republic of China (PRC) has undergone some incredible changes since its establishment in 1949. Some would say that it has experienced more socio-political and economic extremes in its brief history as a republic than most countries have ever experienced in their entire histories. It was founded as a communist state and, 30 years ago, has moved forward to embrace the free market economy of globalization under the doctrine of “socialism with Chinese characteristics”; an explanation by former party leader Deng Xiaoping that to generate wealth in China was not divergent from socialism but supported it by enriching the Chinese people.
These relatively dramatic changes in such a brief period has not been without impact on Chinese culture. It has taught China to be resilient; it has taught them to persevere; it has taught them to work hard and work through – it has created the industrious engine of global growth that we see today.
The advent of China’s reform and opening-up over 30 years ago, a process championed by former leader Deng Xiaoping, has set the tone for the developing culture of post-Mao China. The latent creativity, enterprise and innovation that was controlled under the collective state in the Mao-era was allowed to flourish in gradual steps of economic and social reform.
Such gradual changes have seen ever-increasing dynamism in artistic creation with every step China takes in its reform process. There creative arts and crafts continue to increase in terms of quantity as well as quality, benefitting from the subsidies and creative platforms that the Ministry of Culture is committed to provide to further foster cultural growth. Its national initiatives, such as the China Arts Festival and China Theater Festival and WENS (Works of Excellence on the Nation’s Stage), publicise the creations of artists around China; and national awards ceremonies, the esteemed Wenhua (Culture) Awards ceremony (for professional artists) and Galaxy Awards (for amateur and community cultural contributions), work wonders to publicise the arts and aspiring artists at the national level.
The formative years of the PRC and the dramatic changes that society has experienced has interestingly encouraged the development of more historical and existential, rather than abstract, art forms in China. Artists tend to create works that focus on the real; on works that are relevant to reality, to life and to the people. High quality works including novels, films, plays, music, dance, fine arts and opera that reminisce on China’s mythical imperial past or even its modern history have emerged in great numbers. The government supports this cultural growth, especially for those art forms that are unique to China’s long history, such as Kunqu and Beijing Opera, which have enjoyed a veritable renaissance since the years of Mao due to this support.
Outreach programs such as “Bringing Culture to the Countryside” and “Art on Campus” have specifically targeted developing the arts at the grass roots level in local communities, such as Universities, where pressures of degree work might overcome interests in pursuing the arts; or rural communities, which might otherwise not benefit from immediate access to the arts that might be prevalent in urban centres. Such initiatives have driven cultural interest throughout all levels of society.
A network of public cultural services has been established and strengthened by local and central government support, which aims to bring cultural access to all areas of China’s diverse society. The network’s objective is to provide eventual universal cultural access for all of China’s people. It is part of a broader strategy towards greater social inclusion throughout China’s vastly diverse population
China’s state support for the cultural arts is more than considerable and is growing in proportion to China’s increasing economic successes: its cultural budget was 444 million RMB in 1978; 1.074 billion RMB in 1986; 1.728 billion RMB in 1991; 5.078 billion RMB in 1998; and 24.804 billion RMB in 2008. State support is likely to continue to grow above the national GDP growth in the future as China makes headway in developing a knowledge economy as well as an industrial economy: in recent years, the annual growth rate of the creative industries across China is more than 17%, 6-8% above concurrent GDP growth rates.
The public services to provide cultural access have similarly grown: by the end of 2008, there were 2,819 public libraries; 1,893 museums; 3,217 cultural centers (including community culture centers); 37,938 cultural stations (cultural outposts); and 247,332 village (community) cultural rooms around China.
At the same time, major cultural service programs have been carried out including the “Cultural Corridor along Ten-thousand Miles of Chinese Frontier”; “Project Knowledge” (for library service and book reading); the “Dandelion Program” (for children’s art); the “National Cultural Resources Information Sharing Project” (CRISP, providing internet service in the countryside among others); “Bringing Books to the Countryside”; and “Travelling Cultural Services” (such as stage trucks), which all aim to expand the coverage of public cultural services. Since 2004, a policy has been adopted whereby museums, memorials, art galleries and educational bases at all levels and of all kinds have begun to provide discount tickets or free access for the public.
A thriving creative industry market is emerging, which shows that the cultural arts are booming. Since the reform and opening-up of China, an integrated, open, competition-based market system has been established for the creative industries and arts, comprising entertainment, performing arts, audio-visual products, films, internet culture, artworks and more.
Publicly owned enterprises and private enterprises are equally successful in the market, although private creative enterprises are rapidly expanding into the sector. According to estimation, the ratio of publicly-owned creative enterprises to private creative enterprises has shifted from 1:1 in 2004 to 1:4 today. In 2007, there were 2,850 publicly-run artistic troupes and companies, whereas the number of private performing arts groups now exceeds 6,800.
While conventional creative and artistic industries are enjoying a new vibrancy, newly emerging creative media, such as cartoons, animation and online gaming, are growing booming as technological integration increases and our digital penetration develops. The creative and cultural industries of China are embracing a higher scale of economy, industrial intensification and professionalism.
There have been notable achievements in the protection of cultural heritage, and traditional cultural legacies are being well maintained and promoted. An inventory system recognising cultural heritage items on the national, provincial, municipal and county levels has long been established and is working wonders in protecting heritage sites that could otherwise fall into disrepair. The State Council has identified 2,351 national key heritage sites and 1,028 national natural cultural heritage items in 2 groups over the decades. Among some of the most effective cases of heritage protection are the protection and maintenance of such historical sites as the Potala Palace in Tibet, the archeological research, excavation and protection of cultural relics within the scope of key national construction projects such as the Three Gorges Reservoir, and the preservation of large heritage sites such as the Great Wall. Today, China has 38 heritage sites enlisted on the World Heritage List, ranking third in the world, second only to Italy and Spain. Four items, including Kunqu Opera, have been proclaimed by UNESCO as “Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity”. China has also published 298 volumes and 450 anthologies recording the long-cherished traditional and ethnic culture and arts across the country, and the third archeological survey has registered more than 400,000 immoveable cultural properties.
There is a lot of activity in China’s international cultural exchanges, which is a sign that the interest in Chinese culture is constantly increasing and improving. China now maintains good cultural relations with 160 nations and regions and has signed governmental cultural cooperation agreements and established about 800 executive programs with 145 nations. Today, China has 96 cultural sections in Chinese embassies and consulates in 82 nations, seven Chinese Cultural Centers and 140 Confucius Institutes abroad. A number of high profile and influential cultural exchange events have taken place such as the China-France Cultural Years, China-Russian National Years and the China-Japan Exchange Year for Culture and Sports. Popular events such as the celebration of Chinese New Year have attracted wide audiences both at home and abroad.
If we look at how recent the PRC was established and look at the changes that have arisen out of its development, such cultural growth is indicative of the creative spirit that China will continue to develop in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาธารณรัฐประชาชนจีน (PRC) ได้เปลี่ยนแปลงบางอย่างไม่น่าเชื่อนับตั้งแต่ก่อตั้งใน 1949 บางคนพูดว่า มีประสบการณ์มากขึ้นการเมือง และเศรษฐกิจที่สุดในสาธารณรัฐเป็นประวัติโดยย่อกว่าประเทศส่วนใหญ่เคยมีประสบการณ์ในประวัติของพวกเขาทั้งหมด ได้ก่อตั้งขึ้นเป็นรัฐคอมมิวนิสต์และ 30 ปี ได้ย้ายไปสวมกอดเศรษฐกิจตลาดเสรีของโลกาภิวัตน์ภายใต้ลัทธิของ "สังคมนิยมจีนลักษณะ" คำอธิบาย โดยหัวหน้าอดีตพรรคเต็ง Xiaoping ที่สร้างให้เลือกมากมายในประเทศจีนไม่ขันติธรรมจากสังคมนิยม แต่สนับสนุน โดยเสริมคนจีนไม่ได้เปลี่ยนแปลงเหล่านี้อย่างค่อนข้างมากในช่วงสั้น ๆ โดยไม่มีผลกระทบต่อวัฒนธรรมจีน มันมีสอนจีนให้ยืดหยุ่น มันได้สอนให้พากเพียร มันได้สอนให้ทำงานอย่างหนัก และทำงานผ่าน – มันได้สร้างเครื่องยนต์ขยันหมั่นเพียรของที่เราเห็นวันนี้การมาถึงของปฏิรูปของจีน และเปิดขึ้นกว่า 30 ปีที่ผ่านมา กระบวนการ championed โดยผู้นำอดีต Xiaoping เต็ง ได้ตั้งเสียงสำหรับการพัฒนาวัฒนธรรมของจีนลงเมา ความคิดสร้างสรรค์ที่แฝงอยู่ องค์กร และนวัตกรรมที่ถูกควบคุมภายใต้รัฐรวมในยุคเหมา ได้รับอนุญาตให้งอกงามในขั้นตอนค่อย ๆ ปฏิรูปเศรษฐกิจ และสังคมSuch gradual changes have seen ever-increasing dynamism in artistic creation with every step China takes in its reform process. There creative arts and crafts continue to increase in terms of quantity as well as quality, benefitting from the subsidies and creative platforms that the Ministry of Culture is committed to provide to further foster cultural growth. Its national initiatives, such as the China Arts Festival and China Theater Festival and WENS (Works of Excellence on the Nation’s Stage), publicise the creations of artists around China; and national awards ceremonies, the esteemed Wenhua (Culture) Awards ceremony (for professional artists) and Galaxy Awards (for amateur and community cultural contributions), work wonders to publicise the arts and aspiring artists at the national level.The formative years of the PRC and the dramatic changes that society has experienced has interestingly encouraged the development of more historical and existential, rather than abstract, art forms in China. Artists tend to create works that focus on the real; on works that are relevant to reality, to life and to the people. High quality works including novels, films, plays, music, dance, fine arts and opera that reminisce on China’s mythical imperial past or even its modern history have emerged in great numbers. The government supports this cultural growth, especially for those art forms that are unique to China’s long history, such as Kunqu and Beijing Opera, which have enjoyed a veritable renaissance since the years of Mao due to this support.โปรแกรมภาคสนามเช่น "นำวัฒนธรรมไปชนบท" และ "ศิลปะบนแคมปัส" ได้โดยเฉพาะเป้าหมายการพัฒนาศิลปะในระดับรากหญ้าในชุมชน เช่นมหาวิทยาลัย ที่ความดันของระดับงานอาจเอาชนะการสนใจในการใฝ่หาศิลปะ หรือ ชุมชนชนบท ซึ่งอาจเป็นอย่างอื่นไม่ได้ทันทีเข้ากับศิลปะที่แพร่หลายในเมืองศูนย์ โครงการดังกล่าวได้ขับเคลื่อนวัฒนธรรมสนใจทั่วทุกระดับของสังคมเครือข่ายของบริการสาธารณะทางวัฒนธรรมได้รับการก่อตั้ง และความเข้มแข็งท้องถิ่นและรัฐบาลกลางสนับสนุน ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อนำวัฒนธรรมเข้าไปทุกพื้นที่ของสังคมหลากหลายของจีน วัตถุประสงค์ของเครือข่ายให้เข้าถึงวัฒนธรรมสากลที่สุดของคนจีนทั้งหมดได้ เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ที่กว้างขึ้นต่อรวมมากกว่าสังคมทั่วประชากรหลากหลายสำคัญ ๆ ของจีนของจีนรัฐสนับสนุนศิลปะวัฒนธรรมเป็นมากกว่ามาก และเติบโตสัดของจีนเพิ่มความสำเร็จทางเศรษฐกิจ: งบประมาณของวัฒนธรรมถูก 444 ล้าน RMB ในปี 1978 1.074 ล้าน RMB ในปี 1986 1.728 พันล้าน RMB ในปี 1991 5.078 พันล้าน RMB ในปี 1998 และ 24.804 พันล้าน RMB ในปี 2008 สนับสนุนรัฐมีแนวโน้มการเติบโตสูงกว่าเศรษฐกิจแห่งชาติในอนาคตเนื่องจากจีนทำให้เจริญในการพัฒนาเศรษฐกิจความรู้เป็นเศรษฐกิจอุตสาหกรรม: ในปีล่าสุด อัตราการเติบโตรายปีของอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ในประเทศจีนมีมากกว่า 17%, 6-8% อัตราเติบโต GDP พร้อมกันThe public services to provide cultural access have similarly grown: by the end of 2008, there were 2,819 public libraries; 1,893 museums; 3,217 cultural centers (including community culture centers); 37,938 cultural stations (cultural outposts); and 247,332 village (community) cultural rooms around China.At the same time, major cultural service programs have been carried out including the “Cultural Corridor along Ten-thousand Miles of Chinese Frontier”; “Project Knowledge” (for library service and book reading); the “Dandelion Program” (for children’s art); the “National Cultural Resources Information Sharing Project” (CRISP, providing internet service in the countryside among others); “Bringing Books to the Countryside”; and “Travelling Cultural Services” (such as stage trucks), which all aim to expand the coverage of public cultural services. Since 2004, a policy has been adopted whereby museums, memorials, art galleries and educational bases at all levels and of all kinds have begun to provide discount tickets or free access for the public.A thriving creative industry market is emerging, which shows that the cultural arts are booming. Since the reform and opening-up of China, an integrated, open, competition-based market system has been established for the creative industries and arts, comprising entertainment, performing arts, audio-visual products, films, internet culture, artworks and more.Publicly owned enterprises and private enterprises are equally successful in the market, although private creative enterprises are rapidly expanding into the sector. According to estimation, the ratio of publicly-owned creative enterprises to private creative enterprises has shifted from 1:1 in 2004 to 1:4 today. In 2007, there were 2,850 publicly-run artistic troupes and companies, whereas the number of private performing arts groups now exceeds 6,800.While conventional creative and artistic industries are enjoying a new vibrancy, newly emerging creative media, such as cartoons, animation and online gaming, are growing booming as technological integration increases and our digital penetration develops. The creative and cultural industries of China are embracing a higher scale of economy, industrial intensification and professionalism.There have been notable achievements in the protection of cultural heritage, and traditional cultural legacies are being well maintained and promoted. An inventory system recognising cultural heritage items on the national, provincial, municipal and county levels has long been established and is working wonders in protecting heritage sites that could otherwise fall into disrepair. The State Council has identified 2,351 national key heritage sites and 1,028 national natural cultural heritage items in 2 groups over the decades. Among some of the most effective cases of heritage protection are the protection and maintenance of such historical sites as the Potala Palace in Tibet, the archeological research, excavation and protection of cultural relics within the scope of key national construction projects such as the Three Gorges Reservoir, and the preservation of large heritage sites such as the Great Wall. Today, China has 38 heritage sites enlisted on the World Heritage List, ranking third in the world, second only to Italy and Spain. Four items, including Kunqu Opera, have been proclaimed by UNESCO as “Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity”. China has also published 298 volumes and 450 anthologies recording the long-cherished traditional and ethnic culture and arts across the country, and the third archeological survey has registered more than 400,000 immoveable cultural properties.There is a lot of activity in China’s international cultural exchanges, which is a sign that the interest in Chinese culture is constantly increasing and improving. China now maintains good cultural relations with 160 nations and regions and has signed governmental cultural cooperation agreements and established about 800 executive programs with 145 nations. Today, China has 96 cultural sections in Chinese embassies and consulates in 82 nations, seven Chinese Cultural Centers and 140 Confucius Institutes abroad. A number of high profile and influential cultural exchange events have taken place such as the China-France Cultural Years, China-Russian National Years and the China-Japan Exchange Year for Culture and Sports. Popular events such as the celebration of Chinese New Year have attracted wide audiences both at home and abroad.
If we look at how recent the PRC was established and look at the changes that have arisen out of its development, such cultural growth is indicative of the creative spirit that China will continue to develop in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาธารณรัฐประชาชนจีน (PRC) มีระดับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่น่าทึ่งนับตั้งแต่การก่อตั้งในปี 1949 บางคนก็บอกว่ามันมีประสบการณ์สุดขั้วมากขึ้นทางสังคมการเมืองและเศรษฐกิจในประวัติโดยย่อของการเป็นสาธารณรัฐกว่าประเทศส่วนใหญ่มีประสบการณ์ที่เคยมีในประวัติศาสตร์ของพวกเขาทั้ง . ได้ก่อตั้งขึ้นเป็นรัฐคอมมิวนิสต์และ 30 ปีที่ผ่านมาได้ย้ายไปข้างหน้าจะโอบกอดเศรษฐกิจตลาดเสรีของโลกาภิวัตน์ภายใต้หลักคำสอนของ "สังคมนิยมที่มีลักษณะจีน"; คำอธิบายโดยบุคคลที่อดีตผู้นำเติ้งเสี่ยวผิงที่จะสร้างความมั่งคั่งในประเทศจีนก็ไม่ได้แตกต่างจากสังคมนิยม แต่มันได้รับการสนับสนุนโดยการเพิ่มคุณค่าของคนจีน.
การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ค่อนข้างน่าทึ่งเช่นในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ยังไม่ได้รับโดยไม่ต้องส่งผลกระทบต่อวัฒนธรรมจีน มันได้สอนจีนที่จะมีความยืดหยุ่น; มันได้สอนให้พวกเขาอดทน; มันได้สอนให้พวกเขาทำงานอย่างหนักและทำงานผ่าน - มันได้สร้างเครื่องมือขยันของการเจริญเติบโตทั่วโลกที่เราเห็นในวันนี้.
การถือกำเนิดของการปฏิรูปของจีนและเปิดขึ้นมานานกว่า 30 ปีที่ผ่านมาขั้นตอนการปกป้องโดยอดีตผู้นำเติ้งเสี่ยวผิงได้กำหนด เสียงสำหรับการพัฒนาวัฒนธรรมของการโพสต์เหมาจีน แฝงความคิดสร้างสรรค์ขององค์กรและนวัตกรรมที่ถูกควบคุมภายใต้สภาวะโดยรวมในยุคเหมาได้รับอนุญาตให้เจริญในขั้นตอนของการปฏิรูปอย่างค่อยเป็นค่อยไปเศรษฐกิจและสังคม.
การเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปดังกล่าวได้เห็นพลังที่เพิ่มมากขึ้นในการสร้างงานศิลปะกับทุกขั้นตอนจะใช้เวลาในประเทศจีน กระบวนการปฏิรูปของ มีความคิดสร้างสรรค์ศิลปะและงานฝีมือยังคงเพิ่มขึ้นในแง่ของปริมาณรวมทั้งคุณภาพฟิตติงจากเงินอุดหนุนและแพลตฟอร์มความคิดสร้างสรรค์ที่กระทรวงวัฒนธรรมมีความมุ่งมั่นที่จะให้เพื่อส่งเสริมให้เกิดการเจริญเติบโตทางวัฒนธรรม ความคิดริเริ่มของชาติเช่นจีนเทศกาลศิลปะและจีนเทศกาลภาพยนต์และ WENS (ผลงานของความเป็นเลิศในเวทีของประเทศ) เผยแพร่ความคิดสร้างสรรค์ของศิลปินทั่วประเทศจีน; และพิธีมอบรางวัลระดับชาติที่นับถือ Wenhua (วัฒนธรรม) พิธีมอบรางวัล (สำหรับศิลปินมืออาชีพ) และกาแล็กซี่ได้รับรางวัล (สำหรับผลงานของมือสมัครเล่นและวัฒนธรรมชุมชน), การทำงานสิ่งมหัศจรรย์เพื่อเผยแพร่ศิลปะและศิลปินในระดับชาติ.
ปีของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน และการเปลี่ยนแปลงอย่างมากว่าสังคมมีประสบการณ์ที่น่าสนใจได้สนับสนุนให้มีการพัฒนามากขึ้นทางประวัติศาสตร์และอัตถิภาวนิยมมากกว่านามธรรมรูปแบบศิลปะในประเทศจีน ศิลปินมีแนวโน้มที่จะสร้างผลงานที่มุ่งเน้นการจริง กับผลงานที่มีความเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงในการดำรงชีวิตและผู้คน ที่มีคุณภาพสูงการทำงานรวมถึงนวนิยาย, ภาพยนตร์, ละคร, เพลง, เต้นรำ, วิจิตรศิลป์และโรงละครโอเปร่าที่ระลึกถึงอดีตราชินีในตำนานของจีนหรือแม้กระทั่งประวัติศาสตร์สมัยใหม่ได้โผล่ออกมาในจำนวนมาก รัฐบาลสนับสนุนการเจริญเติบโตทางวัฒนธรรมนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับรูปแบบศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ของประวัติศาสตร์อันยาวนานของจีนเช่น Kunqu และปักกิ่งโอเปร่าที่มีความสุขยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจริงตั้งแต่ปีที่ผ่านมาของเหมาเนื่องจากการสนับสนุนนี้.
โปรแกรมวิชาการเช่น "นำวัฒนธรรม เพื่อชนบท "และ" ศิลปะในมหาวิทยาลัย "มีการกำหนดเป้าหมายโดยเฉพาะการพัฒนาศิลปะในระดับรากหญ้าในชุมชนท้องถิ่นเช่นมหาวิทยาลัยที่แรงกดดันของการทำงานการศึกษาระดับปริญญาอาจเอาชนะความสนใจในการใฝ่หาศิลปะ; หรือชุมชนในชนบทซึ่งอาจไม่ได้รับประโยชน์จากการเข้าถึงได้ทันทีเพื่อศิลปะที่อาจเป็นที่แพร่หลายในเมือง โครงการดังกล่าวมีการขับเคลื่อนที่น่าสนใจทางวัฒนธรรมทั่วทุกระดับของสังคม.
เครือข่ายการให้บริการประชาชนทางวัฒนธรรมที่ได้รับการยอมรับและความเข้มแข็งโดยการสนับสนุนของรัฐบาลกลางและท้องถิ่นซึ่งมีจุดมุ่งหมายที่จะนำวัฒนธรรมการเข้าถึงทุกพื้นที่ของสังคมที่มีความหลากหลายของจีน วัตถุประสงค์ของเครือข่ายคือการให้การเข้าถึงวัฒนธรรมสากลที่สุดสำหรับทุกคนของจีน มันเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ที่กว้างขึ้นไปสู่การรวมทางสังคมมากขึ้นตลอดทั้งประชากรมีความหลากหลายอย่างมหาศาลของจีน
การสนับสนุนจากรัฐของจีนสำหรับศิลปวัฒนธรรมเป็นมากกว่ามากและมีการเติบโตในสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของจีนที่ประสบความสำเร็จทางเศรษฐกิจ: งบประมาณทางวัฒนธรรมของตนเป็น 444,000,000 หยวนในปี 1978; 1074000000 หยวนในปี 1986; 1728000000 หยวนในปี 1991; 5078000000 หยวนในปี 1998; และ 24804000000 หยวนในปี 2008 การสนับสนุนจากรัฐมีแนวโน้มที่จะยังคงเติบโตดังกล่าวข้างต้นเจริญเติบโตของ GDP ของชาติในอนาคตจีนจะทำให้ความคืบหน้าในการพัฒนาเศรษฐกิจฐานความรู้เช่นเดียวกับเศรษฐกิจอุตสาหกรรมในปีที่ผ่านมาอัตราการเติบโตของความคิดสร้างสรรค์ อุตสาหกรรมทั่วประเทศจีนเป็นมากกว่า 17% 6-8% สูงกว่าอัตราการเติบโตของจีดีพีพร้อมกัน.
บริการสาธารณะเพื่อให้การเข้าถึงวัฒนธรรมมีการเติบโตใกล้เคียงกันโดยสิ้นปี 2008 มี 2819 ห้องสมุดประชาชน; 1893 พิพิธภัณฑ์; 3217 ศูนย์วัฒนธรรม (รวมทั้งศูนย์วัฒนธรรมชุมชน); 37938 สถานีวัฒนธรรม (นายทวารวัฒนธรรม); . และ 247,332 หมู่บ้าน (ชุมชน) ห้องวัฒนธรรมทั่วประเทศจีน
ในเวลาเดียวกัน, โปรแกรมบริการทางวัฒนธรรมที่สำคัญได้รับการดำเนินการรวมทั้ง "วัฒนธรรมทางเดินพร้อมสิบพันไมล์ของจีนชายแดน"; "โครงการความรู้" (สำหรับการให้บริการห้องสมุดและหนังสืออ่าน); "โปรแกรม Dandelion" (ศิลปะเด็ก); "วัฒนธรรมทรัพยากรสารสนเทศโครงการแบ่งปันแห่งชาติ" (คมชัดให้บริการอินเทอร์เน็ตในชนบทหมู่คนอื่น ๆ ); "นำหนังสือไปยังชนบท"; และ "บริการการเดินทางทางวัฒนธรรม" (เช่นรถบรรทุกเวที) ซึ่งทั้งหมดมีเป้าหมายที่จะขยายขอบเขตการให้บริการประชาชนทางวัฒนธรรม ตั้งแต่ปี 2004 นโยบายได้รับการรับรองโดยพิพิธภัณฑ์อนุสาวรีย์หอศิลป์และฐานการศึกษาในทุกระดับและทุกชนิดได้เริ่มที่จะให้บัตรส่วนลดหรือใช้บริการฟรีสำหรับประชาชน.
ตลาดอุตสาหกรรมความคิดสร้างสรรค์ความเจริญรุ่งเรืองที่เกิดขึ้นซึ่งแสดงให้เห็นว่า ศิลปวัฒนธรรมที่เฟื่องฟู ตั้งแต่การปฏิรูปและการเปิดขึ้นของจีนแบบบูรณาการเปิดตลาดระบบการแข่งขันตามที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมความคิดสร้างสรรค์และศิลปะความบันเทิงประกอบด้วยศิลปะการแสดงผลิตภัณฑ์ภาพและเสียง, ภาพยนตร์, วัฒนธรรม, อินเทอร์เน็ต, งานศิลปะและอื่น ๆ
ผู้ประกอบการเป็นเจ้าของและผู้ประกอบการภาคเอกชนที่ประสบความสำเร็จอย่างเท่าเทียมกันในตลาดแม้ว่าผู้ประกอบการสร้างสรรค์เอกชนมีการขยายตัวอย่างรวดเร็วในภาค ตามการประมาณค่าอัตราส่วนของสาธารณชนที่เป็นเจ้าของสถานประกอบการที่สร้างสรรค์เพื่อผู้ประกอบการมีความคิดสร้างสรรค์ส่วนตัวได้เปลี่ยนจาก 1: 1 ในปี 2004 เพื่อ 1: 4 ในวันนี้ ในปี 2007 มี 2,850 สาธารณชนทำงานเร่ร่อนศิลปะและ บริษัท ในขณะที่จำนวนของกลุ่มศิลปะการแสดงส่วนตัวขณะนี้สูงกว่า 6,800.
ในขณะที่อุตสาหกรรมการชุมนุมความคิดสร้างสรรค์และศิลปะมีความสุขกับความสั่นสะเทือนใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่สื่อสร้างสรรค์เช่นการ์ตูนแอนิเมชั่และออนไลน์ การเล่นเกมที่มีการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นเฟื่องฟูการบูรณาการเทคโนโลยีและการรุกดิจิตอลของเราพัฒนา อุตสาหกรรมสร้างสรรค์และวัฒนธรรมของประเทศจีนจะกอดระดับที่สูงขึ้นของเศรษฐกิจแรงอุตสาหกรรมและความเป็นมืออาชีพ.
มีความสำเร็จที่โดดเด่นในการคุ้มครองมรดกทางวัฒนธรรมและมรดกทางวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมที่มีการบำรุงรักษาอย่างดีและให้ความสำคัญ ระบบสินค้าคงคลังการรับรู้รายการมรดกทางวัฒนธรรมในระดับชาติระดับจังหวัดระดับเขตเทศบาลและได้รับการยอมรับและมีการทำงานสิ่งมหัศจรรย์ในการปกป้องมรดกที่อาจตกอยู่ในสภาพทรุดโทรม สภาแห่งรัฐได้ระบุ 2,351 มรดกที่สำคัญของชาติและ 1,028 รายการมรดกทางวัฒนธรรมของชาติธรรมชาติใน 2 กลุ่มในช่วงหลายทศวรรษ ในบางส่วนของกรณีที่มีประสิทธิภาพสูงสุดของการป้องกันมรดกทางวัฒนธรรมที่มีการป้องกันและการบำรุงรักษาสถานที่ทางประวัติศาสตร์เช่นพระราชวังโปตาลาในทิเบตวิจัยนักโบราณคดีขุดค้นและการปกป้องวัฒนธรรมพระธาตุภายในขอบเขตของโครงการก่อสร้างชาติที่สำคัญเช่นอ่างเก็บน้ำสามโตรก และการเก็บรักษามรดกขนาดใหญ่เช่นกำแพง วันนี้ประเทศจีนมี 38 แหล่งมรดกเกณฑ์ในรายชื่อมรดกโลกอันดับสามของโลกรองจากอิตาลีและสเปน สี่รายการรวมทั้ง Kunqu โอเปร่าได้รับการประกาศโดยยูเนสโกเป็น "ผลงานชิ้นเอกของช่องปากและไม่มีตัวตนมรดกของมนุษยชาติ" ประเทศจีนได้รับการตีพิมพ์ 298 เล่มและ 450 คราฟท์บันทึกวัฒนธรรมยาวหัวแก้วหัวแหวนแบบดั้งเดิมและชาติพันธุ์และศิลปะทั่วประเทศและการสำรวจทางโบราณคดีที่สามได้ลงทะเบียนมากกว่า 400,000 สมบัติทางวัฒนธรรมผู้ประเมิน.
มีจำนวนมากของกิจกรรมในประเทศจีนของการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมระหว่างประเทศคือ ซึ่งเป็นสัญญาณว่าความสนใจในวัฒนธรรมจีนที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและการปรับปรุง ประเทศจีนในขณะนี้ยังคงรักษาความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมที่ดีกับ 160 ประเทศและภูมิภาคและได้ลงนามในข้อตกลงความร่วมมือทางวัฒนธรรมและเป็นที่ยอมรับของภาครัฐประมาณ 800 โปรแกรมบริหารที่มี 145 ประเทศ วันนี้ประเทศจีนมี 96 ส่วนทางวัฒนธรรมในสถานทูตจีนและสถานกงสุลใน 82 ประเทศจีนเจ็ดศูนย์วัฒนธรรมขงจื้อและ 140 สถาบันในต่างประเทศ จำนวนรายละเอียดสูงและมีอิทธิพลเหตุการณ์การแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นเช่นจีนฝรั่งเศสปีวัฒนธรรมจีนรัสเซียปีแห่งชาติจีนและญี่ปุ่นปีแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและกีฬา กิจกรรมที่นิยมเช่นการเฉลิมฉลองปีใหม่ของจีนได้ดึงดูดผู้ชมที่กว้างทั้งในและต่างประเทศ.
ถ้าเราดูที่วิธีการที่ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ก่อตั้งขึ้นและมองไปที่การเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นจากการพัฒนาของการเจริญเติบโตทางวัฒนธรรมดังกล่าวเป็นตัวบ่งชี้ของ จิตวิญญาณของความคิดสร้างสรรค์ที่ประเทศจีนจะยังคงพัฒนาต่อไปในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาธารณรัฐประชาชนจีน ( PRC ) มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่น่าทึ่งนับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นในปี 1949 บ้างก็บอกว่าเป็นประสบการณ์ทางสังคมมากขึ้นทางการเมืองและเศรษฐกิจสุดขั้วในประวัติศาสตร์ของมันเป็นสาธารณรัฐกว่าประเทศส่วนใหญ่เคยมีประสบการณ์ในทั้งประวัติศาสตร์ ก่อตั้งขึ้นเป็นคอมมิวนิสต์ รัฐ และ เมื่อ 30 ปีที่แล้วได้ย้ายไปข้างหน้าเพื่อโอบกอดเศรษฐกิจตลาดเสรีโลกาภิวัตน์ภายใต้หลักการของ " สังคมนิยมที่มีลักษณะจีน " คำอธิบาย โดยหัวหน้าพรรค อดีต เติ้ง เสี่ยวผิง ที่สร้างความมั่งคั่งในจีนไม่แตกต่างกัน แต่ได้รับการสนับสนุนจากระบบสังคมนิยมโดยสมบูรณ์
คนจีนการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ค่อนข้างน่าทึ่งในช่วงเวลาสั้น ๆได้ โดยไม่ส่งผลกระทบต่อวัฒนธรรมจีน มันได้สอนจีนให้ยืดหยุ่น มันได้สอนให้อดทน มันได้สอนให้พวกเขาทำงานหนักและทำงานผ่าน และมันได้สร้างความขยัน เครื่องยนต์ของเศรษฐกิจโลกที่เราเห็นวันนี้
แอดเวนต์ของการปฏิรูปของจีนและเปิดขึ้น 30 ปีมาแล้วกระบวนการสนับสนุนโดยอดีตผู้นำเติ้ง เสี่ยวผิงได้ตั้งค่าเสียงสำหรับการพัฒนาวัฒนธรรมของโพสต์เหมาประเทศจีน ความคิดสร้างสรรค์ที่ซ่อนเร้น องค์กรและนวัตกรรมที่ถูกควบคุมภายใต้รัฐร่วมกันในยุคเหมา ได้รับอนุญาตให้ทำค่อยๆก้าวของการปฏิรูปทางเศรษฐกิจและสังคม .
เช่นการเปลี่ยนแปลงเพิ่มมากขึ้น ค่อยๆเห็นพลวัตในการสร้างสรรค์ศิลปะด้วยทุกขั้นตอนที่จีนใช้ในกระบวนการปฏิรูปของ มีความคิดสร้างสรรค์ศิลปะและงานฝีมือยังคงเพิ่มขึ้นในแง่ของปริมาณรวมทั้งคุณภาพ ประโยชน์จากการอุดหนุนและแพลตฟอร์มการสร้างสรรค์ที่กระทรวงวัฒนธรรม มีความมุ่งมั่น ที่จะให้เพิ่มเติม ส่งเสริมให้เกิดการเจริญเติบโตทางวัฒนธรรม ริเริ่มแห่งชาติของเช่น จีน เทศกาลศิลปะและเทศกาลละครจีน และ wens ( ผลงานยอดเยี่ยมบนเวทีของประเทศ ) , ประชาสัมพันธ์ผลงานของศิลปินทั่วประเทศจีน และพิธีมอบรางวัลแห่งชาติ นับถือ wenhua ( วัฒนธรรม ) พิธีมอบรางวัล ( สำหรับศิลปินมืออาชีพ ) และรางวัลกาแล็กซี ( สำหรับมือสมัครเล่นและวัฒนธรรมชุมชนสมทบ )ทำงานสิ่งมหัศจรรย์เพื่อเผยแพร่ศิลปะและศิลปินธีมในระดับชาติ .
ปีระหว่างของ PRC และการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ที่สังคมได้มีประสบการณ์ที่น่าสนใจที่สนับสนุนการพัฒนาของประวัติศาสตร์และ existential มากกว่านามธรรมรูปแบบศิลปะในประเทศจีน ศิลปินมักจะสร้างสรรค์ผลงานที่เน้นจริง ในงานที่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงชีวิตและผู้คน ที่มีคุณภาพสูงรวมทั้งผลงานนวนิยาย ภาพยนตร์ ละคร ดนตรี เต้นรำ วิจิตรศิลป์ และโอเปร่า ที่นึกถึงจีนตำนานจักรพรรดิในอดีต หรือแม้แต่ประวัติศาสตร์สมัยใหม่เกิดขึ้นจำนวนมาก รัฐบาลสนับสนุนการเติบโตของวัฒนธรรมนี้ โดยเฉพาะรูปแบบศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ของประวัติศาสตร์อันยาวนานของจีน เช่น kunqu และอุปรากรปักกิ่งซึ่งได้เพลิดเพลินกับการฟื้นฟูจริงตั้งแต่ปีเหมาเนื่องจากการสนับสนุนนี้ .
เผยแพร่โปรแกรมเช่น " นำวัฒนธรรมสู่ชนบท " และ " ศิลปะในมหาวิทยาลัย " โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีเป้าหมายพัฒนาศิลปะในระดับรากหญ้าในชุมชนท้องถิ่น เช่น มหาวิทยาลัย ที่งานอาจจะเอาชนะแรงกดดันของระดับความสนใจในการใฝ่หาศิลปะ หรือ ชุมชนในชนบทซึ่งอาจเป็นอย่างอื่นไม่ได้ประโยชน์จากการเข้าถึงได้ทันทีเพื่อศิลปะที่อาจจะแพร่หลายในศูนย์เมือง โครงการดังกล่าวได้ขับเคลื่อนความสนใจทางวัฒนธรรมทั่วทุกระดับของสังคม
เครือข่ายวัฒนธรรมการให้บริการประชาชนได้ก่อตั้งขึ้นและสร้างความเข้มแข็งให้ท้องถิ่นและส่วนกลาง โดยการสนับสนุนจากรัฐบาล ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อนำวัฒนธรรมการเข้าถึงทุกพื้นที่ของสังคมที่หลากหลายของจีน