Grammatical competence refers to th

Grammatical competence refers to the knowledge we have of a language that accounts for
our ability to produce sentences in a language. It refers to knowledge of the
building blocks of sentences (e.g., parts of speech, tenses, phrases, clauses, sentence
patterns) and how sentences are formed. Grammatical competence is the
focus of many grammar practice books, which typically present a rule of grammar
on one page, and provide exercises to practice using the rule on the other
page. The unit of analysis and practice is typically the sentence. While grammatical
competence is an important dimension of language learning, it is clearly
not all that is involved in learning a language since one can master the rules of
sentence formation in a language and still not be very successful at being able to
use the language for meaningful communication. It is the latter capacity which
is understood by the term communicative competence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถทางไวยากรณ์หมายถึงความรู้ที่เรามีภาษาที่บัญชีสำหรับการความสามารถของเราจะสร้างประโยคในภาษา จะหมายถึงความรู้สร้างบล็อกของประโยค (เช่น ส่วนของการพูด กาล วลี ประโยค ประโยครูปแบบ) และวิธีการรูปแบบประโยค มีความสามารถทางไวยากรณ์โฟกัสมากไวยากรณ์แบบฝึกหัดหนังสือ ซึ่งโดยปกติจะมีกฎของไวยากรณ์บนหน้า และให้ออกกำลังกายเพื่อฝึกการใช้กฎอื่น ๆหน้า หน่วยของการวิเคราะห์และการปฏิบัติโดยทั่วไปคือ ประโยค ในขณะที่ไวยากรณ์ความสามารถเป็นมิติสำคัญของภาษาที่เรียนรู้ มันเป็นอย่างชัดเจนไม่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องในการเรียนรู้ภาษาตั้งแต่หนึ่งสามารถหลักของประโยคในภาษา และยัง ไม่ประสบความสำเร็จมากที่ความสามารถในการใช้ภาษาในการสื่อสารสื่อความหมาย มันคือกำลังการผลิตหลังซึ่งคือเข้าใจตามความสามารถในการสื่อสารคำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถทางไวยากรณ์หมายถึงความรู้ที่เรามีภาษาที่บัญชีสำหรับ
ความสามารถของเราในการผลิตประโยคในภาษา มันหมายถึงความรู้เกี่ยวกับ
การสร้างบล็อกของประโยค (เช่นชิ้นส่วนในการพูดกาลวลีประโยคประโยค
รูปแบบ) และวิธีการที่ประโยคที่จะเกิดขึ้น ความสามารถทางไวยากรณ์เป็น
จุดเน้นของหนังสือหลายปฏิบัติไวยากรณ์ซึ่งโดยปกติจะนำเสนอกฎของไวยากรณ์
ในหนึ่งหน้าและให้การออกกำลังกายเพื่อฝึกการใช้กฎที่อื่น ๆ
หน้า หน่วยในการวิเคราะห์และการปฏิบัติโดยทั่วไปจะมีประโยคที่ว่า ในขณะที่ทางไวยากรณ์
สามารถเป็นมิติที่สำคัญของการเรียนภาษาก็เห็นได้ชัดว่า
ไม่ทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในการเรียนรู้ภาษาตั้งแต่หนึ่งสามารถหลักกฎของ
การสร้างประโยคในภาษาและยังคงไม่ประสบความสำเร็จมากในความสามารถในการ
ใช้ภาษาที่มีความหมายสำหรับ การสื่อสาร มันเป็นความหลังซึ่ง
เป็นที่เข้าใจกันโดยการสื่อสารระยะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถทางไวยากรณ์ หมายถึง ความรู้ที่เราได้จากภาษาที่บัญชีสำหรับ
ความสามารถของเราในการผลิตประโยคในภาษา มันหมายถึงความรู้ของ
สร้างบล็อกของประโยค ( เช่นส่วนของการพูด กาล วลี อนุประโยค , ประโยค
รูปแบบ ) และวิธีการสร้างรูปประโยค ความสามารถทางไวยากรณ์คือ
โฟกัสหนังสือการปฏิบัติไวยากรณ์มากมายซึ่งมักจะแสดงกฎของไวยากรณ์
ในหนึ่งหน้า และมีแบบฝึกหัดให้ฝึกใช้กฎในหน้าอื่น ๆ

หน่วยฝึกการวิเคราะห์และโดยปกติจะเป็นประโยค ในขณะที่ความสามารถทางไวยากรณ์
เป็นมิติที่สำคัญของการเรียนรู้ภาษา มันเป็นอย่างชัดเจน
ไม่ได้ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องในการเรียนรู้ภาษาตั้งแต่หนึ่งสามารถหลักกฎของ
การสร้างประโยคในภาษาและยังไม่ประสบความสำเร็จมากที่สามารถใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร

ความหมาย เป็นหลังความจุซึ่ง
เข้าใจโดยระยะเวลาและความสามารถ