The mathematician Alan Turing, who

The mathematician Alan Turing, who had been alerted to a problem of mathematical logic by the lectures of Max Newman at the University of Cambridge, wrote a paper in 1936 entitled On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem, which was published in the Proceedings of the London Mathematical Society.[6] In it he described a hypothetical machine which he called a "universal computing machine", and which is now known as the "Universal Turing machine". The hypothetical machine had an infinite store (memory in today's terminology) that contained both instructions and data. John von Neumann became acquainted with Turing while he was a visiting professor at Cambridge in 1935, and also during Turing's PhD year at the Institute for Advanced Study in Princeton, New Jersey during 1936 – 37. Whether he knew of Turing's paper of 1936 at that time is not clear.

In 1936, Konrad Zuse also anticipated in two patent applications that machine instructions could be stored in the same storage used for data.[7]

Independently, J. Presper Eckert and John Mauchly, who were developing the ENIAC at the Moore School of Electrical Engineering, at the University of Pennsylvania, wrote about the stored-program concept in December 1943.[8][9] In planning a new machine, EDVAC, Eckert wrote in January 1944 that they would store data and programs in a new addressable memory device, a mercury metal delay line memory. This was the first time the construction of a practical stored-program machine was proposed. At that time, he and Mauchly were not aware of Turing's work.

Von Neumann was involved in the Manhattan Project at the Los Alamos National Laboratory, which required huge amounts of calculation. This drew him to the ENIAC project, during the summer of 1944. There he joined into the ongoing discussions on the design of this stored-program computer, the EDVAC. As part of that group, he wrote up a description titled First Draft of a Report on the EDVAC[1] based on the work of Eckert and Mauchly. It was unfinished when his colleague Herman Goldstine circulated it with only von Neumann's name on it, to the consternation of Eckert and Mauchly.[10] The paper was read by dozens of von Neumann's colleagues in America and Europe, and influenced the next round of computer designs.

Jack Copeland considers that it is "historically inappropriate, to refer to electronic stored-program digital computers as 'von Neumann machines'".[11] His Los Alamos colleague Stan Frankel said of von Neumann's regard for Turing's ideas:

I know that in or about 1943 or '44 von Neumann was well aware of the fundamental importance of Turing's paper of 1936 ... Von Neumann introduced me to that paper and at his urging I studied it with care. Many people have acclaimed von Neumann as the "father of the computer" (in a modern sense of the term) but I am sure that he would never have made that mistake himself. He might well be called the midwife, perhaps, but he firmly emphasized to me, and to others I am sure, that the fundamental conception is owing to Turing— in so far as not anticipated by Babbage ... Both Turing and von Neumann, of course, also made substantial contributions to the "reduction to practice" of these concepts but I would not regard these as comparable in importance with the introduction and explication of the concept of a computer able to store in its memory its program of activities and of modifying that program in the course of these activities. [12]

At the time that the "First Draft" report was circulated, Turing was producing a report entitled Proposed Electronic Calculator which described in engineering and programming detail, his idea of a machine that was called the Automatic Computing Engine (ACE).[13] He presented this to the Executive Committee of the British National Physical Laboratory on February 19, 1946. Although Turing knew from his wartime experience at Bletchley Park that what he proposed was feasible, the secrecy surrounding Colossus, that was subsequently maintained for several decades, prevented him from saying so. Various successful implementations of the ACE design were produced.

Both von Neumann's and Turing's papers described stored-program computers, but von Neumann's earlier paper achieved greater circulation and the computer architecture it outlined became known as the "von Neumann architecture". In the 1953 publication Faster than Thought: A Symposium on Digital Computing Machines (edited by B.V. Bowden), a section in the chapter on Computers in America reads as follows:[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักคณิตศาสตร์ Alan ทัวริง ที่มีการแจ้งปัญหาของตรรกศาสตร์เชิงคณิตศาสตร์ โดยบรรยายของนิวแมนสูงสุดที่มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ เขียนกระดาษในค.ศ. 1936 ได้รับบน Computable หมายเลข มีโปรแกรมประยุกต์ Entscheidungsproblem ซึ่งถูกตีพิมพ์ในกระบวนการพิจารณาของสมาคมคณิตศาสตร์ของลอนดอน [6] ในนั้น เขาอธิบายเครื่องสมมุติที่เขาเรียกว่า "สากลเครื่องคอมพิวเตอร์" และซึ่งตอนนี้เรียกว่า "เครื่องจักรทัวริงสากล" เครื่องจักรสมมุติไม่จำกัดร้านค้า (หน่วยความจำในคำศัพท์วันนี้) ที่ประกอบด้วยคำสั่งและข้อมูลได้ จอห์นฟอน Neumann กลายเป็นความคุ้นเคยกับทัวริงศาสตราจารย์ที่เคมบริดจ์ ในปี 1935 และปีของทัวริงระดับปริญญาเอกในสถาบันศึกษาขั้นสูงพรินซ์ตัน นิวเจอร์ซีย์ในระหว่างค.ศ. 1936-37 ว่าเขารู้เรื่องของทัวริงกระดาษของ 1936 ที่ไม่ชัดเจนในค.ศ. 1936, Konrad Zuse ยังคาดว่าในโปรแกรมประยุกต์สิทธิบัตรทั้งสองให้คำแนะนำเครื่องอาจจะเก็บไว้ในเก็บข้อมูลเดียวกันที่ใช้กับข้อมูล [7]อิสระ J. Presper Eckert และ Mauchly จอห์น ที่ถูกพัฒนา ENIAC ที่มัวร์โรงเรียนวิศวกรรมไฟฟ้า มหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนีย ที่ เขียนเกี่ยวกับแนวคิดของโปรแกรมเก็บใน 1943 ธันวาคม [8] [9] ในการวางเครื่องใหม่ EDVAC, Eckert เขียนในเดือน 1944 มกราคมว่า พวกเขาจะเก็บข้อมูลและโปรแกรมในอุปกรณ์หน่วยความจำที่แอดเดรสใหม่ หน่วยความจำบรรทัดระหว่างโลหะปรอท นี้เป็นครั้งแรกที่มีเสนอสร้างเครื่องเก็บโปรแกรมปฏิบัติ ที่ เวลา และ Mauchly ได้ไม่ทราบงานของทัวริงฟอน Neumann เกี่ยวข้องกับโครงการแมนฮัตตันที่ Los Alamos ชาติห้องปฏิบัติการ ซึ่งจำเป็นต้องใช้จำนวนมากของการคำนวณ นี้วาดเขาโครงการ ENIAC ในฤดูร้อน 1944 มีเขาร่วมในการสนทนาอย่างต่อเนื่องในการออกแบบของคอมพิวเตอร์นี้เก็บโปรแกรม EDVAC เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มนั้น เขาเขียนค่าคำอธิบายชื่อร่างแรกของรายงาน EDVAC [1] ตามการทำงานของ Eckert และ Mauchly ก็ยังไม่เสร็จสิ้นเมื่อ Herman Goldstine เพื่อนร่วมงานของเขาหมุนเวียนไปจะ มีเฉพาะฟอน Neumann ชื่อบน consternation Eckert และ Mauchly [10] กระดาษถูกอ่าน ด้วยเพื่อนฟอน Neumann ในอเมริกาและยุโรป และอิทธิพลรอบถัดไปของการออกแบบคอมพิวเตอร์Copeland แจ็คพิจารณาว่า เป็น "อดีตไม่เหมาะสม การอ้างอิงถึงคอมพิวเตอร์ดิจิตอลเก็บโปรแกรมอิเล็กทรอนิกส์เป็น 'เครื่องจักร Neumann ฟอน'" [11] เพื่อนร่วมงานของ Los Alamos Frankel สแตนกล่าวถึงความเคารพความคิดของทัวริงฟอน Neumann:ฉันรู้ว่า หรือได้ตระหนักดีถึงความสำคัญพื้นฐานของกระดาษของทัวริงของ 1936 เกี่ยวกับ 1943 หรือ ' 44 Neumann ฟอน... ฟอน Neumann แนะนำฉัน กับกระดาษนั้น และ ที่เขากระตุ้นให้เรียนได้ ด้วยการดูแล หลายคนได้รางวัลฟอน Neumann เป็น "บิดาของคอมพิวเตอร์" (ในความรู้สึกทันสมัยคำ) แต่ฉันแน่ใจว่า เขาจะไม่เคยทำผิดพลาดนั้นเอง เขาอาจดีเรียกว่าฮีบรู อาจจะ แต่เขาย้ำให้ฉันมั่น และอื่น ฉันแน่ใจ ว่า ความคิดพื้นฐานคือ owing ไปทัวริงซึ่งคาดว่าในดังนั้นไกลไม่ตามแบบบิจ... ทัวริงและฟอน Neumann แน่นอน ยังทำผลงานพบกับการ "ลดการฝึก" ของแนวคิดเหล่านี้ แต่ฉันจะไม่พิจารณาเหล่านี้เป็นการเปรียบเทียบความสำคัญกับการแนะนำและ explication แนวความคิดของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สามารถเก็บในหน่วยความจำของโปรแกรมของกิจกรรม และ การปรับเปลี่ยนโปรแกรมในหลักสูตรของกิจกรรมเหล่านี้ [12]ในขณะที่รายงาน "ร่างแรก" ถูกหมุนเวียนไป ทัวริงถูกผลิตรายงานนำเสนอเครื่องคิดเลขอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งอธิบายในวิศวกรรม และเขียนรายละเอียด ความคิดของเขาของเครื่องที่ถูกเรียกว่าการอัตโนมัติการใช้งานเครื่องยนต์ (ACE) [13] เขาแสดงนี้กรรมการบริหารห้องปฏิบัติทางกายภาพของประเทศอังกฤษในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 1946 แม้ว่าทัวริงที่รู้จากประสบการณ์ความโหดร้ายที่ Bletchley Park ว่า สิ่งที่เขานำเสนอที่เป็นไปได้ เป็นความลับล้อมรอบโคลอสซัส ที่ได้มารับการรักษามาหลายทศวรรษ ป้องกันไม่ให้เขาพูดได้ ปฏิบัติการประสบความสำเร็จต่าง ๆ ของการออกแบบเอผลิตฟอน Neumann และของทัวริงเอกสารอธิบายโปรแกรมเก็บคอมพิวเตอร์ แต่ฟอน Neumann ก่อนหน้ากระดาษหมุนเวียนมากทำได้และสถาปัตยกรรมคอมพิวเตอร์ที่มันระบุไว้ก็เรียกว่า "สถาปัตยกรรมฟอน Neumann" งานพิมพ์ 1953 Faster กว่าที่คิด: วิชาการ A บนดิจิตอลคอมพิวเตอร์เครื่อง (แก้ไข โดย B.V. Bowden), ส่วนในบทคอมพิวเตอร์ในอเมริกาดังอ่าน: [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักคณิตศาสตร์อลันทัวริงที่ได้รับการแจ้งเตือนไปยังปัญหาของตรรกะทางคณิตศาสตร์โดยการบรรยายของแม็กซ์นิวแมนที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เขียนกระดาษในปี 1936 ได้รับสิทธิเกี่ยวกับหมายเลขคำนวณด้วยการประยุกต์ใช้ในการ Entscheidungsproblem ซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ของลอนดอนคณิตศาสตร์สังคม. [6] ในนั้นเขาอธิบายเครื่องสมมุติซึ่งเขาเรียกว่า "เครื่องคอมพิวเตอร์สากล" และที่เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็น "เครื่องนิเวอร์แซลทัวริง" เครื่องสมมุติมีร้านค้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด (หน่วยความจำในคำศัพท์ของวันนี้) ที่มีคำแนะนำและข้อมูลทั้ง จอห์นฟอนนอยมันน์เริ่มคุ้นเคยกับทัวริงในขณะที่เขาเป็นอาจารย์ไปที่เคมบริดจ์ในปี 1935 และยังอยู่ในระหว่างปีปริญญาเอกของทัวริงที่สถาบันการศึกษาขั้นสูงในพรินซ์ตัน, นิวเจอร์ซีย์ในช่วง 1936 - 37. ไม่ว่าเขารู้ว่ากระดาษทัวริง 1936 ที่ว่า เวลาไม่ชัดเจน. ในปี 1936 คอนราด Zuse ยังคาดว่าในสองยื่นขอจดสิทธิบัตรที่คำแนะนำเครื่องจะถูกเก็บไว้ในการจัดเก็บข้อมูลเดียวกับที่ใช้สำหรับข้อมูล. [7] อิสระเจ Presper Eckert และจอห์น Mauchly ที่ถูกพัฒนา ENIAC ที่ โรงเรียนมัวร์วิศวกรรมไฟฟ้าที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเขียนเกี่ยวกับแนวคิดโปรแกรมที่เก็บไว้ในเดือนธันวาคม 1943 [8] [9] ในการวางแผนเครื่องใหม่ EDVAC, Eckert เขียนไว้ในมกราคม 1944 ว่าพวกเขาจะเก็บข้อมูลและโปรแกรมใน อุปกรณ์หน่วยความจำแอดเดรสใหม่โลหะปรอทหน่วยความจำสายล่าช้า นี่เป็นครั้งแรกที่การก่อสร้างของเครื่องที่จัดเก็บโปรแกรมการปฏิบัติที่ถูกนำเสนอ ในเวลานั้นเขา Mauchly และไม่ทราบการทำงานของทัวริง. Von Neumann มีส่วนร่วมในโครงการแมนฮัตตันที่ Los Alamos ห้องปฏิบัติการแห่งชาติซึ่งจำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมากในการคำนวณ ดึงเขาไปที่โครงการ ENIAC ในช่วงฤดูร้อนของปี 1944 ที่นั่นเขาได้เข้าร่วมหารืออย่างต่อเนื่องในการออกแบบของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่จัดเก็บโปรแกรมนี้ที่ EDVAC ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่เขาเขียนถึงคำอธิบายชื่อร่างแรกของรายงานการ EDVAC a [1] ขึ้นอยู่กับการทำงานของ Mauchly และ Eckert มันก็ยังไม่เสร็จเมื่อเพื่อนร่วมงานของเขาเฮอร์แมน Goldstine หมุนเวียนด้วยชื่อฟอนเพียงนอยมันน์ที่มันจะตกตะลึงของ Mauchly และ Eckert ได้. [10] กระดาษได้อ่านโดยนับสิบของเพื่อนร่วมงานของ von Neumann ในอเมริกาและยุโรปและได้รับอิทธิพลรอบต่อไปของ . การออกแบบคอมพิวเตอร์. แจ็คโคปเห็นว่ามันคือ "ไม่เหมาะสมในอดีตในการอ้างถึงอิเล็กทรอนิกส์โปรแกรมที่เก็บไว้ดิจิตอลคอมพิวเตอร์เป็น 'ฟอนเครื่องนอยมันน์" [11] เพื่อนร่วมงานของเขา Los Alamos สแตนแฟรงเคิลกล่าวว่าจากเรื่อง von Neumann สำหรับความคิดของทัวริง: ฉันรู้ว่า ว่าในหรือประมาณ 1943 หรือ '44 von Neumann ได้ตระหนักถึงความสำคัญพื้นฐานของกระดาษทัวริง 1936 ... Von Neumann แนะนำฉันไปที่กระดาษและกระตุ้นของเขาผมเรียนด้วยความระมัดระวัง หลายคนได้รับรางวัล von Neumann เป็น "พ่อของคอมพิวเตอร์" (ในความหมายใหม่ของคำว่า) แต่ผมแน่ใจว่าเขาจะไม่ได้ทำผิดพลาดตัวเองว่า เขาดีอาจจะเรียกว่าผดุงครรภ์บางที แต่เขาเน้นแน่นกับฉันและกับคนอื่น ๆ ผมแน่ใจว่าเป็นความคิดพื้นฐานเนื่องจาก Turing- ในส่วนที่ไม่ได้คาดการณ์ไว้โดย Babbage ... ทั้งสองทัวริงและฟอนนอยมันน์ ของหลักสูตรยังได้มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญกับ "การลดลงในการปฏิบัติ" ของแนวคิดเหล่านี้ แต่ฉันจะไม่ถือว่าเป็นเปรียบเหล่านี้ในความสำคัญกับการแนะนำและการชี้แจงของแนวคิดของคอมพิวเตอร์ที่สามารถเก็บในหน่วยความจำของโปรแกรมของกิจกรรมและของ การปรับเปลี่ยนโปรแกรมที่อยู่ในหลักสูตรของกิจกรรมเหล่านี้ [12] ในเวลานั้นว่า "ครั้งแรกที่ร่าง" รายงานทั่วทัวริงกำลังการผลิตรายงานสิทธิเสนอเครื่องคิดเลขอิเล็กทรอนิกส์ที่อธิบายไว้ในงานวิศวกรรมและรายละเอียดการเขียนโปรแกรมความคิดของเขาในเครื่องที่ถูกเรียกว่าอัตโนมัติคอมพิวเตอร์เครื่องยนต์ (ACE). [ 13] เขานำเสนอไปยังคณะกรรมการบริหารของทางห้องปฏิบัติการแห่งชาติอังกฤษเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 1946 ถึงแม้ว่าทัวริงรู้จากประสบการณ์สงครามของเขาที่ Bletchley Park ว่าสิ่งที่เขาเสนอความเป็นไปได้ความลับรอบยักษ์ใหญ่ที่ถูกเก็บรักษาไว้ต่อมาหลายสิบปี , ป้องกันเขาจากการพูดเพื่อให้ การใช้งานที่ประสบความสำเร็จต่างๆของการออกแบบ ACE เป็นจำนวนมาก. ทั้งสอง von Neumann และเอกสารทัวริงอธิบายคอมพิวเตอร์ที่จัดเก็บโปรแกรม แต่ von Neumann กระดาษก่อนหน้านี้ประสบความสำเร็จมากขึ้นและการไหลเวียนของสถาปัตยกรรมคอมพิวเตอร์ที่ระบุไว้มันกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "von Neumann สถาปัตยกรรม" ในสิ่งพิมพ์ 1953 เร็วกว่าความคิด: การประชุมวิชาการเกี่ยวกับดิจิตอลคอมพิวเตอร์เครื่อง (แก้ไขโดย BV โบว์) ส่วนในบทที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ในอเมริกาอ่านดังนี้ [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักคณิตศาสตร์ อลัน ทูริ่ง ที่ได้รับการแจ้งเตือนปัญหาของตรรกะทางคณิตศาสตร์โดยการบรรยายของแม็กซ์ นิวแมน ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ เขียนกระดาษใน 1936 สิทธิไปคำนวณตัวเลข กับโปรแกรมประยุกต์ที่ซึ่งถูกตีพิมพ์ในการดำเนินการของสมาคมคณิตศาสตร์ลอนดอน[ 6 ] ในนั้นเขาอธิบายสมมุติเครื่องที่เขาเรียกว่า " เครื่อง " คอมพิวเตอร์สากล ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็น " เครื่องจักรทัวริงสากล " เครื่อง สมมุติมีร้านอนันต์ ( หน่วยความจำในศัพท์ของวันนี้ ) ที่มีทั้งคำสั่งและข้อมูล จอห์น ฟอน นอยมันน์มีความคุ้นเคยกับทัวริงในขณะที่เขาเป็นศาสตราจารย์ที่เคมบริดจ์ในปี 1935 ,และในช่วงปีปริญญาเอกที่ทำอยู่ที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูงใน Princeton , New Jersey ใน 1936 – 37 ว่าเขารู้เรื่องของกระดาษของทัวริง 2479 ในตอนนั้นไม่ชัด

ในปี 1936 คอนรัด ทซูเซอยังคาดจดสิทธิบัตรที่ใช้สองเครื่องจะถูกเก็บไว้ในที่เดียวกัน กระเป๋าที่ใช้สำหรับข้อมูล [ 7 ]

อย่างอิสระ และ จอห์น มอชลี เจ presper Eckert ,ที่ได้รับการพัฒนาอีนิแอกที่มัวร์โรงเรียนวิศวกรรมไฟฟ้าที่มหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนีย เขียนเกี่ยวกับที่เก็บโปรแกรมแนวคิดในธันวาคม 1943 . [ 8 ] [ 9 ] ในการวางแผนใหม่ฉบับ Eckert , เครื่องเขียนในมกราคม 2487 ที่พวกเขาจะเก็บข้อมูลและโปรแกรมในอุปกรณ์หน่วยความจำแอดเดรสใหม่ ปรอท โลหะสายล่าช้าหน่วยความจำนี่เป็นครั้งแรกที่สร้างจริงที่เก็บโปรแกรม เครื่อง เป็น เสนอ ตอนนั้น เขา และ มอชลี่ไม่ทราบแนวทางปฏิบัติงาน

ฟอนนอยมันน์มีส่วนร่วมในโครงการแมนฮัตตันที่ Los Alamos National Laboratory ซึ่งเป็นยอดเงินขนาดใหญ่ของการคำนวณ นี่วาดให้โครงการนีแอค ในช่วงฤดูร้อนของ 1944 .ที่นั่นเขาได้เข้าร่วมในการอภิปรายอย่างต่อเนื่องในการออกแบบนี้ที่เก็บโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ฉบับ . เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มนั้น เขาได้เขียนอธิบายเรื่องร่างฉบับแรกของรายงาน [ 1 ] ใช้งานของ Eckert และ มอชลี . มันยังไม่เสร็จ เมื่อเพื่อนร่วมงานของเขาเฮอร์แมน goldstine หมุนเวียนกับเพียงของฟอนนอยมันน์ชื่อบนมันเพื่อความตกตะลึงของ Eckert และ มอชลี .[ 10 ] กระดาษที่ถูกอ่านโดยนับสิบของเพื่อนร่วมงานของฟอนนอยมันน์ในอเมริกาและยุโรป และอิทธิพลในรอบต่อไปของการออกแบบคอมพิวเตอร์

แจ็ค โคปแลนด์ พิจารณาว่า มันคือ " ไม่เหมาะสมในอดีต อ้างถึงอิเล็กทรอนิกส์ที่เก็บโปรแกรมดิจิตอลคอมพิวเตอร์เป็นฟอนนอยมันน์เครื่องจักร ' " [ 11 ] ของเขา ลอส อลามอส เพื่อนร่วมงาน สแตน แฟรงเคิลกล่าวว่าเรื่องของฟอนนอยมันน์ :

ความคิด ทัวริงผมรู้ หรือใน 1943 หรือ ' 44 ฟอนนอยมันน์ได้ตระหนักดีถึงความสำคัญพื้นฐานของกระดาษของทัวริง 2479 . . . . . . . ฟอนนอยมันน์แนะนำฉันว่า กระดาษ และที่เขาเรียกร้องให้ฉันศึกษามันให้ดีด้วย หลายๆ คนได้รางวัลฟอนนอยมันน์เป็น " บิดาแห่งคอมพิวเตอร์ " ( ในความรู้สึกที่ทันสมัยของเทอม ) แต่ผมแน่ใจว่า เขาจะไม่ทำผิดพลาดเองเขาอาจจะเรียกได้ว่าพยาบาลผดุงครรภ์ บางที แต่เขาให้แน่นยิ่งขึ้น ฉัน และคนอื่น ๆที่ฉันแน่ใจว่า ความคิดพื้นฐานคือ เนื่องจากทัวริ่ง - เท่าที่คาดการณ์ไว้ โดยแบบเบจไม่ได้ . . . . . . . และทั้งทัวริ่ง ฟอน นอยมันน์ แน่นอน