NO3− predominated over NH4+ in the

NO3
− predominated over NH4
+ in the runoff during wheat seasons
(Fig. 6b; Table 4). One important reason might be that a great
amount of NO3
− from N fertilizer accumulated in the cultivated
layer (0–15 cm) could be transported horizontally into the 15 cm
drainage ditches and flow out of the field on rainy days (Fig. 2). Chen
et al. (2003) investigated the characteristics of nitrate horizontal
transport in paddy soil, and found that the horizontal transport of
NO3
− was strongly correlated with the soil moisture content. Using
the lysimeters (Fig. 3c), we were able to separate N runoff on the
soil surface from that at 15 cm soil depth during two consecutive
wheat growing seasons. The results interestingly revealed that on
average, 84% of N runoff occurred at the 15 cm depth, with only 16%
on the surface. This is because the horizontal transport of water
in the top 15 cm soil layer preceded the surface flow during the
gradual saturation of soil by rainwater. Obviously, the use of conventional
drainage ditches greatly increased the risk of runoff loss
for accumulated N in the cultivated layer, especially NO3
−, even
though this practice was certainly effective in preventing waterlogging
injury to wheat plants after frequent rain events. Further
investigations are needed on this phenomenon, since it has not
been mentioned in most previous studies. The quantities of accumulative
N runoff (33.4–58.7 kg N ha−1; Table 4) from the three
wheat seasons were far greater than those from the corresponding
rice seasons (2.65–21.8 kg N ha−1), even though N applied in
wheat season was 100 kg N ha−1 less than that in rice season. The
data were also higher than the field measurements reported by Guo
et al. (14.7 kg N ha−1; 2004b) and Tian et al. (5.2–38.6 kg N ha−1;
2007) in the same region. These results suggest that runoff driven
by precipitation and drainage ditches is a very important pathway
for N export from paddy soil during wheat season.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

NO3− predominated กว่า NH4+ ในไหลบ่าในช่วงซีซั่นข้าวสาลี(Fig. 6b ตาราง 4) เหตุผลสำคัญหนึ่งที่อาจจะดีจำนวน NO3−จากปุ๋ย N ที่สะสมในการปลูกชั้น (0-15 เซนติเมตร) สามารถขนส่งในแนวนอนลงใน 15 ซ.ม.คูระบายน้ำและไหลออกจากเขตในวันฝนตก (Fig. 2) เฉินal. ร้อยเอ็ด (2003) ตรวจสอบลักษณะของแนวไนเตรตขนส่งดินนา และพบว่าการขนส่งแนวนอนNO3−เป็นอย่างยิ่ง correlated กับดินชื้น โดยใช้lysimeters (Fig. 3 c), เราไม่สามารถแยกไหลบ่า N ในการผิวดินจากที่ 15 ซ.ม.ลึกดินระหว่างสองติดต่อกันข้าวสาลีฤดูการเจริญเติบโต ผลแล็เปิดเผยที่บนเฉลี่ย 84% ของไหลบ่า N เกิดขึ้นที่ความลึก 15 ซม. มีเพียง 16%บนพื้นผิว ทั้งนี้เนื่องจากการขนส่งที่แนวน้ำในดิน 15 ซม.ด้านบน ชั้นนำหน้ากระแสผิวในระหว่างอิ่มตัวที่สมดุลของดินโดยแบบสายฝน อย่างชัดเจน ใช้ทั่วไปคูระบายน้ำมากขึ้นความเสี่ยงของการสูญเสียที่ไหลบ่าสำหรับ N สะสมในชั้นปลูก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง NO3− แม้แต่แม้ว่า แบบฝึกหัดนี้ได้อย่างแน่นอนประสิทธิภาพในการป้องกัน waterloggingบาดเจ็บกับข้าวสาลีพืชหลังจากเหตุการณ์ฝนตกบ่อย เพิ่มเติมตรวจสอบจำเป็นในปรากฏการณ์นี้ เนื่องจากไม่มีการกล่าวถึงในการศึกษาส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้ ปริมาณปัจจุบันไหลบ่า N (ha−1 33.4-58.7 กก. N ตารางที่ 4) จากสามข้าวสาลีฤดูได้ไกลมากกว่าจากการตรงกันข้าวซีซั่น (2.65-21.8 กิโลกรัม N ha−1), แม้ว่าจะใช้ Nข้าวสาลีฤดูกาลถูก ha−1 100 กก. N น้อยกว่าที่ในฤดูข้าว ที่ข้อมูลก็ยังสูงกว่าวัดฟิลด์รายงาน โดยกูal. ร้อยเอ็ด (14.7 กก. N ha−1; 2004b) และ al. et เทียน (5.2-38.6 กก. N ha−12007) ในภูมิภาคเดียวกัน ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำที่ขับเคลื่อนที่ไหลบ่าโดยฝนและระบายน้ำคูเป็นทางเดินที่สำคัญมากสำหรับการส่งออก N จากดินนาในข้าวสาลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

NO3
- สมญามากกว่า NH4
+ ในการไหลบ่าในช่วงฤดูข้าวสาลี
(รูป 6b. ตารางที่ 4) เหตุผลหนึ่งที่สำคัญที่อาจเป็นไปได้ว่ายิ่งใหญ่
ปริมาณของ NO3
- จากไม่มีปุ๋ยสะสมในปลูก
ชั้น (0-15 เซนติเมตร) สามารถเคลื่อนย้ายเข้ามาในแนวนอน 15 ซม
ร่องระบายน้ำและการไหลออกจากสนามในวันที่ฝนตก (รูปที่ 2). . เฉิน
และอัล (2003) การตรวจสอบลักษณะของไนเตรตในแนวนอน
การขนส่งในดินนาและพบว่าการขนส่งในแนวนอนของ
NO3
- มีความสัมพันธ์อย่างมากกับดินที่มีความชื้น ใช้
lysimeters (รูป. 3c) เราก็สามารถที่จะแยกไหลบ่าไม่มีข้อความบน
ผิวดินจากที่อยู่ที่ 15 ซม. ความลึกของดินในช่วงสองติดต่อกัน
ในฤดูกาลที่กำลังเติบโตข้าวสาลี ผลการศึกษาพบว่าในวันที่น่าสนใจ
โดยเฉลี่ย 84% ของการไหลบ่าไม่มีเกิดขึ้นที่ระดับความลึก 15 ซม. มีเพียง 16%
บนพื้นผิว เพราะนี่คือการขนส่งในแนวนอนของน้ำ
ในด้านบน 15 ซมชั้นดินก่อนไหลพื้นผิวในช่วง
อิ่มตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไปของดินโดยน้ำฝน เห็นได้ชัดว่าการใช้งานของการชุมนุม
ร่องระบายน้ำเพิ่มขึ้นอย่างมากมีความเสี่ยงของการสูญเสียที่ไหลบ่า
สำหรับสะสมไม่มีในชั้นปลูกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง NO3
- แม้
แม้ว่าการปฏิบัตินี้ได้อย่างแน่นอนที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันน้ำขัง
ได้รับบาดเจ็บที่ต้นข้าวสาลีหลังจากเหตุการณ์ฝนตกบ่อย นอกจากนี้
การตรวจสอบที่มีความจำเป็นเกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้เพราะมันยังไม่ได้
รับการกล่าวถึงในการศึกษาก่อนหน้านี้มากที่สุด ปริมาณสะสม
ที่ไหลบ่า N (33.4-58.7 กิโลกรัมไนโตรเจนฮ่า-1; ตารางที่ 4) จากสาม
ฤดูกาลข้าวสาลีอยู่ไกลเกินกว่าผู้ที่มาจากที่สอดคล้อง
ฤดูกาลข้าว (2.65-21.8 กิโลกรัมไนโตรเจนฮ่า-1) ถึงแม้ว่ายังไม่มีข้อความที่ใช้ในการ
ฤดูกาลข้าวสาลีเป็น 100 กิโลกรัมไม่มีฮ่า-1 น้อยกว่าในช่วงฤดูข้าว
ข้อมูลก็ยังสูงกว่าวัดสนามรายงานโดย Guo
et al, (14.7 กิโลกรัมไนโตรเจนฮ่า-1; 2004b) และเทียน et al, (5.2-38.6 กิโลกรัมไนโตรเจนฮ่า-1;
2007) ในภูมิภาคเดียว ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการขับเคลื่อนที่ไหลบ่า
จากคูน้ำฝนและการระบายน้ำเป็นทางเดินที่สำคัญมาก
สำหรับการส่งออก N จากดินนาในช่วงฤดูข้าวสาลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 − predominated มากกว่า NH4

ในน้ำท่าในข้าวสาลีฤดูกาล
( รูปบน ตารางที่ 4 ) หนึ่งในเหตุผลสำคัญอาจจะว่าดี
3
−จากปริมาณของปุ๋ยไนโตรเจนที่สะสมในชั้นปลูก
( 0 – 15 ซม. ) สามารถเคลื่อนย้ายในแนวนอนเป็น 15 cm
ระบายน้ำคูและไหลออกจากสนามในวันฝนตก ( รูปที่ 2 ) เฉิน
et al .( 2003 ) ศึกษาคุณลักษณะของไนเตรทขนส่งแนวนอน
ในดินนาและพบว่าการขนส่งแนวนอน
3
−มีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับดิน ความชื้น ใช้ lysimeters
( รูปที่ 3 ) เราสามารถแยก N ไหลบ่าบนผิวดินจาก
ที่ 15 ซม. ความลึกของดินระหว่างสองติดต่อกัน
ข้าวสาลีฤดูกาลการเติบโต ผลลัพธ์ที่น่าสนใจ พบว่าบน
เฉลี่ย 84% ของน้ำท่าที่เกิดขึ้นที่ 15 เซนติเมตร มีเพียง 16 %
บนพื้นผิว นี้เป็นเพราะการขนส่งทางน้ำ
ในด้านบน 15 ซม. ผิวดินหน้าไหลระหว่าง
อิ่มตัวค่อยๆดินโดยน้ำฝน เห็นได้ชัดว่า การใช้น้ำ ธรรมดา

คูมากเพิ่มความเสี่ยงของการสูญเสียน้ำท่าเพื่อสะสมในชั้นปลูก โดยเฉพาะ
− 3 ,แม้
แม้ว่าการปฏิบัตินี้เป็นอย่างแน่นอนที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันน้ำขัง
บาดเจ็บข้าวสาลีพืชหลังจากเหตุการณ์ฝนตกบ่อย การตรวจสอบต่อไป
เป็นปรากฏการณ์นี้ เพราะมันไม่ได้ถูกกล่าวถึงในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่สุด
. ปริมาณน้ำท่าสะสม
n ( ลลา– 58.7 กก. N ฮา− 1 ; ตาราง 4 ) จาก 3
ข้าวสาลีฤดูกาลได้ไกลมากกว่านั้นจากที่
ข้าวฤดูกาล ( 2.65 ) 21.8 กก. N ฮา− 1 ) ถึงแม้ว่า N ประยุกต์
ฤดูข้าวสาลี 100 กก. N ฮา− 1 น้อยกว่าในฤดูข้าว
ข้อมูลยังสูงกว่าด้านการวัดที่รายงานโดย Guo
et al . ( 14.7 กก. N ฮา− 1 ; 2004b ) และเทียน et al . ( 5.2 ) 38.6 กก. N ฮา− 1 ;
2007 ) ในภูมิภาคเดียวกัน ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า น้ำท่าขับเคลื่อน
โดยการตกตะกอนและคูระบายน้ำ เป็นเส้นทางสำคัญมาก
n ส่งออกจากดินนาในฤดูข้าวสาลี