If he was to take something, then j

If he was to take something, then just take the best. So, she was certain that what the little divine dragon took away was definitely the purple-colored crystal stone.

Grandmaster Rong Yun’s expression did not change. His gaze when looking at the little divine dragon carried a trace of a gentle smile. In an indifferent voice, he instructed the chamberlain, “Pour it out and let’s have a look.”

“Yes, Master.” The coldly detached one stepped forward and picked up the corner of the embroidered purse. A crashing sound rang out and the crystal stones poured out onto the table.

Li Yaoxiang stared fixedly at that pile of crystal stones. After seeing things clearly, immediately, a huge change occurred in his expression.

“What just happened here? Where is the purple-colored crystal stone? And also, the blue-colored crystal stone? Why is it that they’re all gone?” The more he said, the more worked up he got.

At this moment, the little divine dragon had already returned back to Grandmaster Rong Yun’s arms. His little head was pressed tightly against Grandmaster Rong Yun’s chest. That pair of clammy, limpid eyes were simply way too lovable.

The moment Li Yaoxiang raised his head, he was faced with the little divine dragon’s innocent-looking eyes. Suddenly, a wave of anger rushed towards his head!

“Quickly, have the purple and blue-colored crystal stones returned! Otherwise, you’ll be skinned with your tendons pulled out!” How precious was the purple-colored crystal stone, that his family’s old father could not even bear to cultivate with it. Yet, now, it had been swallowed in one gulp by the little thing in front of his eyes!

The little divine dragon’s two small claws were clinging tightly to Grandmaster Rong Yun’s clothes, his pair of eyes looking innocent and at a loss.

The fierce and tough Li Yaoxiang going against the stupidly adorable little divine dragon… Even though everyone had seen the little divine dragon steal the crystal stones, but Li Yaoxiang’s aggressiveness made everyone furrow their eyebrows.

Li Yaoxiang wished he could rush up there, capture that little thing and immediately beat it to death!

Still pretending to be innocent, still pretending to be bewildered, pretending to be innocent and bewildered your sister’s fart! You little thief!

However, the little divine dragon, who had a backer, simply did not pay any attention to his volcanic eruption-like rage. He only looked towards Grandmaster Rong Yun without letting go. He knew that Grandmaster Rong Yun really favored him.

Confronted with Li Yaoxiang’s clownish hopping mad behavior, Grandmaster Rong Yun frowned slightly. He swept a disgusted glance over at Li Yaoxiang, “What are you anxious about? You’re scaring it.”

While Grandmaster Rong Yun smoothed out the little dragon’s scales, he was also trying to appease him.

Li Yaoxiang was immediately dumbfounded.

Not just Li Yaoxiang, it could be said that almost all the people present were dumbfounded.

Look at this. Grandmaster Rong Yun, who had always been just and harsh, what sort of thing did he just say?

This little thief stole something in a public place with numerous people, yet he wouldn’t even allow the victim to reproach it loudly because it would scare this little thief badly?

Everyone looked speechlessly towards Grandmaster Rong Yun… So, it turned out, that even someone as noble as Grandmaster Rong Yun, his heart also developed bias. Moreover, he was biased in such a justifiable and unbridled way.

Alas, who asked him to be set up so high, to be the Grandmaster Rong Yun that everyone wanted to look up to admirably?

At this time, countless people were delusionally fantasizing that they were the little dragon inside Grandmaster Rong Yun’s arms. To receive Grandmaster Rong Yun’s bias, how blessed would that be.

The Jade Lake’s fairy was almost unable to maintain the smile on her face anymore.

She had always thought that regardless if he was faced with a monk or even Buddha, Grandmaster Rong Yun would always be biased towards her.

However, it was when Li Yaoxiang was relentlessly reprimanded a moment ago, that she suddenly came to realize. The Grandmaster was most biased not towards her, nor Su Luo, but towards this little dragon!

Looking at this little dragon, the expression on the Jade Lake’s fairy’s face condensed into frosted ice. The rage inside her heart burned unceasingly.

How could she forget, that time when they were at the Amethyst Fish Palace, this little thing was still a little puppy at that time. However, it played tricks on her until such a shameful thing happened to her!

“Great Master…” The Jade Lake’s fairy held back the rage inside her heart and squeezed out a stiff smile onto her face: “Those pieces of purple and blue-colored crystal stones…”

Grandmaster Rong Yun lifted his hand.

The Jade Lake’s fairy immediately was unable to make a sound. No one else dared to jump out again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้ามันบาง เพียงแค่ใช้ที่ดีสุด ดังนั้น เธอได้แน่นอนว่า พระเจ้ามังกรน้อยเอาไปถูกแน่นอนหินคริสตัลสีม่วงเปลี่ยนนิพจน์ grandmaster ร่อง Yun ไม่ สายตาของเขาเมื่อมองจากพระเจ้ามังกรน้อยดำเนินการสืบค้นกลับของรอยยิ้มอ่อนโยน ในเสียงไม่แยแส เขาแนะนำแชมเบอร์เลน "เทออก และลองมาดู""ใช่ มาสเตอร์" หนึ่งเดี่ยวจ้างงานก้าวไปข้างหน้า และหยิบมุมของกระเป๋าปัก เสียงหยุดทำงานรังออกมา และหินคริสตัลเทออกลงในตารางLi Yaoxiang จ้อง fixedly ที่ที่กองหินคริสตัล หลังจากได้เห็นสิ่งต่าง ๆ ชัดเจน ทันที การเปลี่ยนแปลงใหญ่เกิดขึ้นในนิพจน์ของเขา"แค่อะไรที่นี่ หินคริสตัลสีม่วงอยู่ที่ไหน และยัง หินคริสตัลสีน้ำเงิน ทำไมคือมันก็หายไปทั้งหมด ยิ่งเขากล่าว ยิ่งทำงานขึ้นได้ขณะนี้ พระเจ้ามังกรน้อยได้แล้วส่งคืนกลับไปแขน Grandmaster ร้องยุน ศีรษะเล็กถูกกดแน่นกับ Yun Grandmaster ร่องอก ตาเปียกชื้น เชิญคู่ที่น่ารักเรียบง่ายเกินไปได้ขณะที่หลี่ Yaoxiang ยกศีรษะของเขา เขาได้ประสบกับตามองไม่รู้เรื่องพระเจ้ามังกรน้อย ทันใดนั้น คลื่นของความโกรธวิ่งไปทางหัวของเขา"อย่างรวดเร็ว มีหินคริสตัลสีม่วง และ สีน้ำเงินกลับ มิฉะนั้น คุณจะได้ผิว ด้วยเส้นเอ็นของคุณดึงออก" ว่ามีค่าหินคริสตัลสีม่วง ที่พ่อเก่าของครอบครัวของเขาไม่สามารถแม้กระทั่งแบกปลูกกับมัน ได้ ยัง ตอนนี้ มันได้ถูกกลืนกินดวด ด้วยสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ หน้าตาของเขามังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยสองก้ามเล็กถูกยึดมั่นแน่นผ้า Grandmaster ร่อง Yun เขาคู่ ของตามองไม่รู้เรื่อง และ ที่สูญเสียความรุนแรง และยาก Li Yaoxiang ไปกับรักถ้าคุณมังกรน้อยแห่งสวรรค์... แม้ว่าทุกคนได้เห็นพระเจ้ามังกรน้อยขโมยหินคริสตัล แต่ Li Yaoxiang แข็งขันทำ furrow คิ้วของพวกเขาทุกคนLi Yaoxiang ปรารถนาเขาอาจวิ่งขึ้น จับภาพสิ่งที่เล็กน้อย และทันทีตีตายยัง แอบอ้างว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ ยัง แอบอ้างว่าเป็นความสับสน แอบอ้างว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ และลำบากใจตดของน้องสาว คุณน้อยขโมยอย่างไรก็ตาม พระเจ้ามังกรน้อย ที่มีนายแบบ เพียงไม่ไม่สนใจใด ๆ กับความโกรธของเขาระเบิดเหมือนภูเขาไฟ เขาเพียงมองไปทาง Grandmaster ร่องยุน โดยให้ไป เขารู้ว่า ยุนนางรอง Grandmaster จริง ๆ ชื่นชอบเขาเผชิญกับ Li Yaoxiang clownish กระโดดบ้าพฤติกรรม ยุนนางรอง Grandmaster frowned เล็กน้อย เขากวาดสายตาเบื่อหน่ายมากกว่า Li Yaoxiang "สิ่งคุณกังวลเรื่องอะไร คุณกำลังกลัวมัน"ในขณะที่ยุนนางรอง Grandmaster แผ่กระจายออกเครื่องชั่งของมังกรน้อย เขาได้พยายามเอาใจเขาLi Yaoxiang ได้ทันทีมหาศาลไม่ใช่แค่ Li Yaoxiang มันอาจกล่าวได้ว่า เกือบทุกคนอยู่ได้มหาศาลดูที่นี้ ยุนนางรอง grandmaster ที่มีเพียง และรุนแรง เรียงลำดับของสิ่งใดเพียงอย่างไรก็ดีโจรนี้น้อยขโมยบางอย่างในสาธารณะกับคนมากมาย แต่แม้เขาจะไม่อนุญาตให้เหยื่อเพื่อตำหนิเสียงดัง เพราะมันขับไล่ขโมยเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ไม่ดีทุกคนมองไปทาง Grandmaster ร่องยุ speechlessly ... ดังนั้น มันเปิดออก ว่า แม้คนที่โนเบิลเป็น Grandmaster ร่อง Yun หัวใจของเขายังพัฒนาอคติ นอกจากนี้ เขาถูกลำเอียงในอันสมควร และอันแรงกล้าอนิจจา ที่ขอให้เขาตั้งค่าสูง จะ ยืน ร้อง Grandmaster ที่ทุกคนอยากดูถึงห้องตอนนี้ คนนับไม่ถ้วนถูก delusionally เพ้อว่า พวกเขามีมังกรน้อยภายในแขน Grandmaster ร่อง Yun จะได้รับอคติ Grandmaster ร่อง Yun ว่าความสุขที่ได้นางฟ้าของทะเลสาบหยกไม่เกือบสามารถรักษารอยยิ้มบนใบหน้าของเธออีกต่อไปเธอมีความคิดเสมอว่า ไม่คำนึงถึงถ้าเขาได้ประสบกับพระภิกษุสงฆ์หรือแม้แต่พระพุทธรูป ยุนนางรอง Grandmaster จะเสมอลำเอียงไปทางเธออย่างไรก็ตาม มันเป็นเมื่อ Li Yaoxiang คืบถูกตำหนิเมื่อครู่ ว่า เธอก็มาตระหนัก Grandmaster ถูกสุดลำเอียงไม่ ต่อเธอ หรือ Su Luo แต่ ต่อนี้มังกรน้อยการแสดงออกบนใบหน้าของนางฟ้าของทะเลสาบหยกมองที่นี้มังกรน้อย ควบแน่นกลายเป็นน้ำแข็งฝ้า ความโกรธภายในหัวใจของเธอเขียนคุณธรรมวิธีสามารถเธอลืม เวลาเมื่อพวกเขาอยู่ในวังปลาเขี้ยวหนุมาน สิ่งเล็กน้อยนี้ก็ลูกสุนัขเล็ก ๆ ในเวลานั้น อย่างไรก็ตาม มันเล่นเทคนิคเธอจนดังกล่าวเป็นสิ่งที่น่าอับอายที่เกิดขึ้นกับเธอ"ราชครู..." นางฟ้าของทะเลสาบหยกเฉย ๆ ความโกรธภายในหัวใจของเธอ และบีบออกรอยยิ้มแข็งลงบนใบหน้าของเธอ: "ชิ้นส่วนหินคริสตัลสีม่วง และ สีน้ำเงิน..."ยุนนางรอง grandmaster ยกมือของเขานางฟ้าของทะเลสาบหยกทันทีไม่สามารถทำเสียง ไม่มีใครกล้าที่จะกระโดดออกมาอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าเขาจะใช้สิ่งนั้นเพียงแค่ใช้เวลาที่ดีที่สุด ดังนั้นเธอจึงเป็นที่แน่นอนว่าสิ่งที่พระเจ้ามังกรเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาไปเป็นมั่นเหมาะสีม่วงสีหินคริสตัล.

แสดงออกมาสเตอร์ร่องหยุนไม่ได้เปลี่ยน สายตาของเขาเมื่อมองไปที่มังกรน้อยพระเจ้าดำเนินร่องรอยของรอยยิ้มอ่อนโยน ในการให้เสียงไม่แยแสเขาสั่งจางวาง "เทออกและขอให้ได้ดู."

"ใช่โท." แฝดหนึ่งก้าวไปข้างหน้าอย่างเย็นชาและหยิบขึ้นมามุมของกระเป๋าปัก เสียงกระแทกดังออกมาและหินคริสตัลเทลงมาบนโต๊ะ.

หลี่ Yaoxiang จ้องเป๋งที่กองหินคริสตัลที่ หลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่ชัดเจนทันทีที่มีการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นในการแสดงออกของเขา.

"สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นที่นี่? เป็นสีม่วงหินคริสตัลที่ไหน? และยังสีฟ้าหินคริสตัล? ทำไมมันจึงเป็นว่าพวกเขากำลังหายไปทั้งหมดหรือไม่ "ยิ่งเขากล่าวว่าทำงานขึ้นเขาได้.

ขณะนี้มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ได้กลับมาแล้วกลับไปที่แขนมาสเตอร์ร่องหยุนของ หัวเล็ก ๆ ของเขาถูกกดแน่นกับหน้าอกมาสเตอร์ร่องหยุนของ คู่ของชื้นตาใสที่มีเพียงวิธีน่ารักเกินไป.

ขณะที่หลี่ Yaoxiang ยกศีรษะของเขาเขาก็ต้องเผชิญกับดวงตาบริสุทธิ์ที่ดูมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเล็ก ๆ น้อย ๆ ทันใดนั้นคลื่นของความโกรธรีบวิ่งไปทางหัวของเขา!

"ได้อย่างรวดเร็วมีหินคริสตัลสีม่วงและสีฟ้ากลับมา! มิฉะนั้นคุณจะถูกถลกหนังกับเส้นเอ็นของคุณดึงออกมา! "วิธีที่มีค่าเป็นสีม่วงหินคริสตัล, ว่าพ่อเก่าของครอบครัวของเขาไม่สามารถที่จะแบกรับการปลูกฝังกับมัน แต่ตอนนี้มันได้ถูกกลืนกินในอึกเดียวโดยสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในสายตาของเขา

เล็ก ๆ น้อย ๆ มังกรเทพเจ้าสองกรงเล็บขนาดเล็กถูกยึดติดแน่นกับเสื้อผ้ามาสเตอร์ร่องหยุนของคู่ของเขาในสายตามองผู้บริสุทธิ์และที่สูญเสีย.

รุนแรง และยาก Li Yaoxiang ไปกับมังกรของพระเจ้าที่น่ารักอย่างโง่เขลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ... ถึงแม้ว่าทุกคนได้เห็นมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยขโมยหินคริสตัล แต่แข็งขัน Li Yaoxiang ทำให้ทุกคนร่องคิ้วของพวกเขา.

หลี่ Yaoxiang อยากที่เขาจะวิ่งไปอยู่ที่นั่นจับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ และทันทีที่เอาชนะมันให้ตาย!

ยังทำท่าจะเป็นผู้บริสุทธิ์ยังคงแกล้งทำเป็นสับสนทำท่าจะเป็นผู้บริสุทธิ์และสับสนผายลมน้องสาวของคุณ! คุณขโมยน้อย!

อย่างไรก็ตามมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีสปอนเซอร์เพียงแค่ไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ ที่จะโกรธปะทุของเขาเหมือนภูเขาไฟ เขาเพียง แต่มองต่อไปแกรนด์มาสเตอร์ร่องหยุนโดยไม่ต้องแจ้งไป เขารู้ว่าแกรนด์มาสเตอร์ร่อง Yun จริงๆที่ชื่นชอบเขา.

เผชิญหน้ากับพฤติกรรมบ้าตลกกระโดด Li Yaoxiang ของแกรนด์มาสเตอร์ร่องยันต์ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขากวาดอย่างรวดเร็วเบื่อหน่ายมากกว่าที่หลี่ Yaoxiang "สิ่งที่คุณกังวลเกี่ยวกับอะไร? คุณกำลังกลัวมัน. "

ในขณะที่แกรนด์มาสเตอร์ร่อง Yun เรียบออกเกล็ดมังกรน้อยของเขาก็ยังพยายามที่จะเอาใจเขา.

หลี่ Yaoxiang ตะลึงทันที.

ไม่เพียง แต่หลี่ Yaoxiang ก็อาจกล่าวได้ว่าเกือบทุกคนในปัจจุบันก็ตะลึง

ดูนี่สิ. แกรนด์มาสเตอร์ร่องหยุนที่ได้รับเสมอเพียงและรุนแรงสิ่งที่ประเภทของสิ่งที่เขาไม่เพียงแค่พูดว่า?

นี้โจรขโมยเล็ก ๆ น้อย ๆ บางสิ่งบางอย่างในสถานที่สาธารณะที่มีคนจำนวนมาก แต่เขาจะไม่ได้ช่วยให้เหยื่อมาเย้ยมันเสียงดังเพราะมันจะ หลอนนี้ขโมยเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ดี?

ทุกคนมองอย่างตื้นตันต่อมาสเตอร์ร่องหยุน ... ดังนั้นมันกลับกลายเป็นว่าแม้คนที่มีเกียรติเป็นมาสเตอร์ร่องยันต์หัวใจของเขายังพัฒนาอคติ นอกจากนี้เขาได้รับการลำเอียงในลักษณะที่สมเหตุสมผลและดื้อด้าน.

อนิจจาที่ขอให้เขาได้รับการตั้งค่าสูงมากที่จะเป็นมาสเตอร์ร่องหยุนว่าทุกคนต้องการที่จะมองขึ้นไปชื่นชม?

ในเวลานี้คนนับไม่ถ้วนถูก delusionally จินตนาการว่า พวกเขาเป็นมังกรน้อยภายในอ้อมแขนของแกรนด์มาสเตอร์ร่องหยุนของ ที่จะได้รับอคติมาสเตอร์ร่องหยุนของความสุขที่จะเป็น.

นางฟ้าหยกทะเลสาบก็เกือบจะไม่สามารถรักษารอยยิ้มบนใบหน้าของเธออีกต่อไป.

เธอคิดเสมอว่าไม่ว่าถ้าเขาต้องเผชิญกับพระภิกษุสงฆ์หรือแม้กระทั่งพระพุทธเจ้ามาสเตอร์ร่องจะหยุน มักจะลำเอียงต่อเธอ.

แต่มันเป็นเมื่อหลี่ Yaoxiang ถูกตำหนิอย่างไม่ลดละสักครู่ที่ผ่านมาว่าเธอก็มาที่จะตระหนักถึง มาสเตอร์เป็นส่วนใหญ่ไม่ลำเอียงต่อเธอหรือซู Luo แต่ต่อมังกรน้อยนี้!

มองไปที่มังกรน้อยนี้การแสดงออกบนใบหน้านางฟ้าของหยกทะเลสาบรวมตัวเป็นน้ำแข็งน้ำค้างแข็ง โกรธภายในหัวใจของเธอถูกเผาอย่างไม่หยุดยั้ง.

วิธีที่เธอจะลืมเวลาว่าเมื่อพวกเขาอยู่ในปลาพาเลซอเมทิส, สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังเป็นลูกสุนัขเล็ก ๆ น้อย ๆ ในช่วงเวลานั้น แต่ก็เล่นเทคนิคบนของเธอจนดังกล่าวเป็นสิ่งที่น่าอับอายที่เกิดขึ้นกับเธอ!

"Great Master ... " นางฟ้าหยกทะเลสาบกลั้นความโกรธในใจของเธอและบีบออกจากรอยยิ้มที่แข็งลงบนใบหน้าของเธอว่า "ชิ้นส่วนของสีม่วงและสีฟ้าเหล่านั้น หินสีคริสตัล ... "

แกรนด์มาสเตอร์ร่อง Yun ยกมือของเขา.

นางฟ้าหยกทะเลสาบทันทีไม่สามารถที่จะทำให้เสียง ไม่มีใครกล้าที่จะกระโดดออกมาอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเขาจะใช้อะไร ก็จะดีที่สุด ดังนั้น เธอมั่นใจว่ามังกรเทพน้อยเอาแน่นอนสีม่วงสีคริสตัลหินสีหน้าของ Grandmaster หรงหยุน ไม่ได้เปลี่ยน สายตาของเขาเมื่อมองไปที่มังกรเทพน้อยแบกร่องรอยของรอยยิ้มที่อ่อนโยน ในเสียงเฉย เขาสั่ง แชมเบอร์เลน " รินออกมา และมาดูกัน "" ค่ะ อาจารย์ " เสียงเย็นชาบ้านเดี่ยวหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและเลือกมุมของปักกระเป๋า เป็นเสียงกระแทกดังขึ้นและคริสตัลหินเท ลงบนโต๊ะหลี่ yaoxiang จ้องเป๋งที่กองหินคริสตัลที่ หลังจากที่เห็นสิ่งต่างๆได้ชัดเจน ทันที เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในสีหน้าของเขา" เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ที่เป็นสีม่วงสีคริสตัลหิน และ สีฟ้าคริสตัลหิน ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นไปหมดแล้ว ? " ยิ่งเขาบอกว่า ยิ่งทำเขาได้ในช่วงเวลานั้น มังกรเทพน้อยก็กลับมาเป็นอาจารย์ปู่ร้องยุนแขน หัวเล็ก ๆน้อย ๆของเขาถูกอัดแน่นกับหน้าอกของ Grandmaster หรงหยุน ของเย็นคู่นั้น ดวงตาที่ใสก็น่ารักเหมือนกันขณะที่หลี่ yaoxiang ยกศีรษะของเขา เขาต้องเจอกับเทพมังกรน้อยไร้เดียงสามองตา ทันใดนั้น คลื่นความโกรธวิ่งต่อหัว" ได้อย่างรวดเร็ว มีสีม่วงและสีฟ้าคริสตัลหินกลับมา มิฉะนั้นคุณจะถูกถลกหนังกับเส้นเอ็นของคุณดึงออก ! " มีค่าแค่ไหน คือ สีม่วง สีผลึกหิน , พ่อแก่ครอบครัวของเขาไม่สามารถทนฝึกฝนกับมัน แต่ตอนนี้มันได้ถูกกลืนเข้าไปในคำเดียว โดยสิ่งที่เล็ก ๆน้อย ๆในสายตาของเขาเทพมังกรน้อยสองเล็กกรงเล็บถูกยึดติดแน่นเสื้อผ้าของ Grandmaster หรงหยุน คู่ของตาดูไร้เดียงสา และการสูญเสียรุนแรงและเหนียว li yaoxiang ไปเทียบกับน่ารักๆ บ๊องๆ เทพมังกร . . . . . . . ถึงแม้ว่าทุกคนได้เห็นมังกรเทพน้อยขโมยคริสตัลหิน แต่หลี่ yaoxiang ของความก้าวร้าวทำให้ทุกคนร่องคิ้วของตนหลี่ yaoxiang หวังว่าเขาจะวิ่งขึ้นไปจับที่เล็กน้อยและรีบตีมันจนตายยังคงแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ยังแกล้งทำเป็นงง ทำเป็นไร้เดียงสา และงุนงง ผายลม น้องสาวของคุณ ! เจ้าหัวขโมย !อย่างไรก็ตาม มังกรเทพน้อย ใครมีผู้สนับสนุนเพียงไม่ได้สนใจภูเขาไฟระเบิดของเขาอย่างบ้าคลั่ง เขาเพียงมองไปยัง Grandmaster รงยุนไม่ให้ไป เขารู้ว่านายท่านร่องยุนจริงๆที่ชื่นชอบเขาเผชิญหน้ากับหลี่ yaoxiang ก็โปกฮากระโดดพฤติกรรมบ้า , Grandmaster หรงหยุนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาเหลือบมองไปที่หลี่กวาดขยะแขยง yaoxiang " แล้วเธอกังวลเรื่องอะไร คุณกลัวมันในขณะที่อาจารย์ปู่ร้องยุนเรียบออกเกล็ดมังกรน้อย เขาก็พยายามเอาใจเขาหลี่ yaoxiang ทันทีพูดไม่ออกไม่เพียง แต่หลี่ yaoxiang ก็อาจกล่าวได้ว่าเกือบทุกคนที่ทำให้พูดไม่ออกดูนี่สิ Grandmaster หรงหยุน ที่เสมอ และรุนแรง สิ่งที่จัดเรียงของสิ่งที่เขาเพิ่งพูดขโมยเล็กขโมยของในที่สาธารณะที่มีคนมากมาย แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เหยื่อว่ามันเสียงดัง เพราะมันจะทำให้ขโมยแบบนี้ ?ทุกคนดูคอแข็งกับ Grandmaster รงยุน . . . . . . . ดังนั้น มันกลับกลายเป็นว่ามีคุณธรรมเหมือน Grandmaster หรงหยุน หัวใจของเขายังพัฒนาลำเอียง นอกจากนี้ เขายังอคติในทางธรรม และดื้อด้าน ." ใครถามเขาจะตั้งค่าสูงดังนั้นเป็นปรมาจารย์หรงหยุนที่ทุกคนอยากดูน่าชื่นชมหรอครับ ?ณเวลานี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนถูก delusionally จินตนาการว่ามันเป็นมังกรน้อย ภายในร่อง Grandmaster ยุนแขน รับอคติของ Grandmaster หรงหยุน ให้พรนั้นเป็นนางฟ้าทะเลสาบหยก ก็เกือบจะไม่สามารถที่จะรักษารอยยิ้มบนใบหน้าของหล่อนอีกต่อไปเธอเคยคิดเสมอว่า แม้เขาต้องเผชิญกับพระพระพุทธเจ้าหรือ Grandmaster รงยุนเสมอจะเอนเอียงไปทางเธอแต่เมื่อหลี่ yaoxiang คือมุ่งมั่นตำหนิเมื่อครู่ ที่เธอเพิ่งมาตระหนัก นายใหญ่ คืออคติมากที่สุดไม่ใช่ต่อเธอ หรือ ซู ลู แต่ต่อมังกรน้อยนี้มองมังกรน้อยนี้ การแสดงออกบนใบหน้าของนางฟ้าที่ทะเลสาบหยกย่อเป็นฝ้าน้ำแข็ง ความโกรธในใจของเธอถูกเผาอย่างไม่เสื่อมคลายเธอจะลืมได้อย่างไร ตอนที่พวกเขาอยู่ที่อเมทิสปลาวัง สิ่งนี้ยังเป็นลูกสุนัขเล็ก ๆน้อย ๆในตอนนั้น แต่มันมีลูกเล่นกับเธอ จนกระทั่งเรื่องที่น่าอายเกิดขึ้นกับเธอ" เซียน . . . . . . . " หยกทะเลสาบนางฟ้ากลับมาโกรธอยู่ภายในหัวใจและบีบออกมาเป็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแข็ง " ชิ้นส่วนเหล่านั้นของสีม่วงและสีฟ้าคริสตัลหิน . . . . . . . "Grandmaster รงยุนหน้ามือนางฟ้าทะเลสาบหยกทันที ไม่สามารถพูดได้ ไม่มีใครกล้าที่จะกระโดดออกส