Jiang Huai frowned and stopped laug

Jiang Huai frowned and stopped laughing. He hadn’t expected Han Man to be that strong. A malicious grin appeared on his face and he thrust out with his left fist but Han Man easily blocked it with his palm. Suddenly he threw a white dust from his right hand directly into Han Man’s eyes. He carried this dust to blind enemies stronger than him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้วยเจียง frowned และหยุดหัวเราะ เขาไม่ได้คาดว่าคนฮั่นที่มีความแข็งแรง รอยยิ้มที่เป็นอันตรายที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา และเขาแทงออก ด้วยกำปั้นซ้าย แต่คนฮั่นได้บล็อกมันแบบปาล์มของเขา จู่ ๆ เขาโยนเป็นฝุ่นสีขาวจากขวาไปตาฮั่นคน เขาบรรทุกฝุ่นนี้จะตาบอดศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจียงห้วยขมวดคิ้วและหยุดหัวเราะ เขาไม่ได้คาดหวังฮันผู้ชายจะเป็นที่แข็งแกร่ง ยิ้มที่เป็นอันตรายปรากฏบนใบหน้าของเขาและเขาขับไล่ด้วยกำปั้นซ้ายของเขา แต่ฮันผู้ชายได้อย่างง่ายดายบล็อกด้วยฝ่ามือของเขา ทันใดนั้นเขาโยนฝุ่นสีขาวจากมือขวาของเขาโดยตรงเข้าไปในดวงตาของชายฮัน เขาดำเนินฝุ่นนี้เพื่อคนตาบอดศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจียงห้วยขมวดคิ้วและหยุดหัวเราะ เขาไม่ได้คาดหวัง ฮัน คนเข้มแข็งอย่างนั้น รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา และเขาเอากำปั้นซ้ายของเขาออกด้วย แต่ ฮัน คนได้อย่างง่ายดายปิดกั้นมัน ฝ่ามือของเขา ทันใดนั้นเขาก็ฝุ่นสีขาวจากมือขวาของเขาโดยตรงในฮันของมนุษย์ตา เขาแบกเอาไปให้ศัตรูตาบอดแข็งแกร่งกว่าเขา