In order to present a systematic re

In order to present a systematic review of the literature the author
dissects the structures of language and art into three components:
syntax, semantics and pragmatics (or simply: form, content and social
context). Among the topics discussed are: children’s linguistic and
graphic development, language and art making instincts, subject
matter as a reflection of interests and visual narrative and art as
representations of knowledge and emotion. The literature defines both
language and art as communication systems that utilize symbols (verbal
and visual) to express meaning and suggests that young children use
multimodal forms of expression (e.g. talking and drawing or painting
and singing) in order to more fully express their ideas and feelings, as
well as to communicate personal and cultural narratives. The author
raises the issue of the significance of context in the interpretation of
young children’s language and imagery and how children use language
and graphic symbols in social situations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตรวจสอบระบบของเอกสารประกอบการนำเสนอผู้เขียน dissects โครงสร้างภาษาและศิลปะเป็นส่วนประกอบที่สาม:ไวยากรณ์ ความหมาย และวจนปฏิบัติศาสตร์ (หรือเพียง: แบบฟอร์ม เนื้อหา และสังคมบริบท) หัวข้อที่กล่าวถึงมี: เด็กของภาษาศาสตร์ และการพัฒนากราฟิก ภาษา และศิลปะทำให้สัญชาตญาณ เรื่องเรื่องสิ่งแวดล้อมสนใจ และศิลปะเป็นภาพเล่าเรื่องนำเสนอความรู้และอารมณ์ วรรณคดีกำหนดทั้งสองภาษาและศิลปะเป็นระบบสื่อสารที่ใช้สัญลักษณ์ (คำพูดและภาพ) เพื่อแสดงความหมาย และแนะนำให้ เด็กใช้ทุกรูปแบบของนิพจน์ (เช่นพูดคุย และวาด หรือวาดภาพและร้องเพลง) เพื่อแสดงความความคิดและความรู้สึก เป็นขึ้นเต็มดีเป็นการสื่อสารส่วนบุคคล และวัฒนธรรม narratives ผู้เขียนยกประเด็นของความสำคัญของบริบทในการตีความของเด็กภาษา และภาพ และวิธีใช้ภาษาของเด็กและสัญลักษณ์กราฟิกในสถานการณ์ทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะนำเสนอการตรวจสอบระบบของวรรณกรรมผู้เขียน
dissects โครงสร้างของภาษาและศิลปะเป็นสามส่วน:
ไวยากรณ์ความหมายและเน้น (หรือเพียง: รูปแบบเนื้อหาและสังคม
บริบท) ในหัวข้อที่กล่าวถึงคือ: เด็กภาษาและ
การพัฒนากราฟิกภาษาและศิลปะการทำสัญชาตญาณเรื่อง
เรื่องเป็นภาพสะท้อนของผลประโยชน์และการเล่าเรื่องภาพและศิลปะ
การแสดงของความรู้และอารมณ์ วรรณกรรมกำหนดทั้ง
ภาษาและศิลปะเป็นระบบการสื่อสารที่ใช้สัญลักษณ์ (วาจา
และภาพ) เพื่อแสดงความหมายและแสดงให้เห็นว่าเด็กเล็กใช้
รูปแบบต่อเนื่องในการแสดงออก (เช่นการพูดคุยและการวาดภาพหรือภาพวาด
และการร้องเพลง) เพื่อให้มากขึ้นอย่างเต็มที่แสดงความคิดของพวกเขาและ ความรู้สึกเช่น
เดียวกับการสื่อสารเรื่องเล่าส่วนบุคคลและวัฒนธรรม ผู้เขียน
ยกประเด็นความสำคัญของบริบทในการตีความของ
ภาษาของเด็กหนุ่มและภาพและวิธีการใช้ภาษาของเด็ก
และสัญลักษณ์กราฟิกในสถานการณ์ทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนำเสนอการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบวรรณคดีผู้เขียน
ทำการชำแหละโครงสร้างของภาษาและศิลปะเป็นสามส่วนประกอบ :
ไวยากรณ์อรรถศาสตร์และวัจนปฏิบัติศาสตร์ ( หรือเพียง รูปแบบ เนื้อหา และบริบททางสังคม
) ในหัวข้ออภิปราย : เด็กภาษาและการพัฒนากราฟิก , ภาษาและศิลปะทำให้สัญชาตญาณ
, เรื่องไม่ว่าจะเป็นภาพสะท้อนของผลประโยชน์และการเล่าเรื่องและภาพศิลปะ
เป็นตัวแทนของความรู้และอารมณ์ วรรณกรรมกำหนดทั้ง
ภาษาศิลปะและเป็นระบบการสื่อสารที่ใช้สัญลักษณ์ ( วาจา
และภาพ ) เพื่อแสดงความหมายและบ่งบอกว่าเด็กหนุ่มใช้
แบบฟอร์มต่อเนื่องของการแสดงออก ( เช่น พูด และเขียน หรือวาดภาพ
และร้องเพลง ) เพื่อแสดงความคิดและความรู้สึกของตนเองอย่างเต็มที่ ตามที่
รวมทั้งสื่อสารบันทึกส่วนตัวและ วัฒนธรรม ผู้เขียน
ยกประเด็นความสำคัญของบริบทในการตีความของพยาบาลเด็กภาษาภาพและวิธีที่เด็กใช้
และสัญลักษณ์กราฟิกภาษาในสถานการณ์ทางสังคม