During the last three decades, natu

During the last three decades, natural disasters increased in terms of occurrence, number of
affected people and estimated damages (CRED, 2009). Local communities have to cope with
this new reality of raised natural hazard risk (NHR), but at the same time face the challenge of
developing in a sustainable way. The field of natural hazard risks governance (NHRG) has
advanced in the past two decades. The 1990–1999 International Decade for Natural Disaster
Risk Reduction helped consolidate international sustainable strategies to face natural hazards,
mainly through the concepts of vulnerability and resilience. To decrease vulnerability and
increase resilience, the notion of participation, ultimately to empower local communities, is a fundamental
dimension of sustainable development, as expressed in the Rio Declaration on Environment
and Development (United Nations, 1992).
This paper is concerned with the question of whether a sustainable model has been achieved in
local practices of NHRG, based on two main distinctions – different distributions of power among the civil-society and national, subnational, regional or local governments; and the difference
between active (civil-society having decisional influence) and passive (civil-society being
informed or consulted) forms of participation (see Section 2). To support the establishment of
research and policy priorities in supporting sustainable NHRG for the future, the main objective
is to evaluate the level of influence of sustainable development principles based on a macro-analysis
of the current practices in local NHRG.
Such an evaluation poses a methodological challenge, particularly in upscaling from local to
macro scale, due to the local specificity of natural risk contexts and the great diversity of local
practices in risk management. The analysis of case studies is a common approach and can illustrate
the current local practices (e.g. UNISDR, ITC, & UNDP, 2010), but case studies are sitespecific
and they are so numerous that they often are grouped in regional assessments (e.g.
World Bank et al., 2009).
Bibliometric analysis (BA) of global scientific article databases is a potentially powerful tool
to describe the state of the research in a selected field at the macro-scale. It has been used to assess
research on drinking water (Fu,Wang, & Ho, 2013) and urban studies (Kamalski & Kirby, 2012).
BA offers the advantage of assessing all the available scientific literature articles over a topic, not
just a sample. Moreover, limiting the analysis to articles databases removes redundancy that may
arise from scientific books that usually rely on many articles. There are potential biases associated
with term selection and temporal evolution of the databases, but it is possible to assess these (see
Section 3.1). Another limitation of BA is that it is confined to the ‘research’ side of current practices.
The method adopted here where the BA is complemented by international NGOs reports
(which reflects general practices) has the potential to draw a global picture of the field.
The final challenge is the establishment of the level of influence of sustainable development
and participation in planning design, decision-making or implementation. Two strategies are
possible: temporal and comparative. First, sustainable development benefits from an agreedupon
time-threshold: interest has grown since the early 1990 Rio Declaration (United Nations,
1992). Therefore, a similar temporal evolution of bibliometric indicators, like the frequency of
sustainable development key concepts in research abstracts, or of concept representation in international
discourse, would illustrate advances coherent with sustainable development. Second,
comparing the popularity of sustainable development keywords in different fields of local management
offers a baseline of comparison of the level of interest for sustainable topics. Two fields
of research were compared with NHRG: ‘environmental resource management (ERM)’ and ‘community
and livelihood development’. The former refers to decision-making regarding landscape
assets such as land, forest, fresh water, etc. The latter refers to decision-making regarding poverty
eradication and raising of social conditions. Both are similar to local natural risk management
due to:
. the inclusion of a strong local-context/community-based (CB) component, such as forestry
(Wilmsen, 2008) and public health promotion planning (Laverack & Labonte, 2000);
. the common necessity of integrated and spatial planning, like in ecosystem or landscape
management (Persson, 2013) and health, transport and rural community planning (Mala
et al., 2011; Yen & Van Luong, 2008);
. the raise of notions of common interest for a whole locality, in the stream of the ‘Commons’
debate (Aitken, Chapman, & McClure, 2011; Ostrom, 1990), like risk mitigation (Gamper
& Turcanu, 2009), ecosystem services and landscape intangible values (Laband, 2013;
Lant, Ruhl, & Kraft, 2008), poverty level or access to public facilities (Ahmed, Diffenbaugh,
& Hertel, 2009; Assan, Caminade, & Obeng, 2009);
. the common influence of the sustainability paradigm, as the three fields are implicit in the
Rio Principles (United Nations, 1992).They are also similar in their organization, as they have communities of practitioners in the
society, funded by NGOs or international funds, complemented by active academic research.
Finally, they may partially overlap in certain contexts and this should be considered in the
analysis.
In short, according to principles of sustainable development (United Nations, 1992), NHRG
and other fields of local governance should have the four explicit intentions of (i) reducing vulnerability,
(ii) increasing resilience, (iii) raising the participation level of civil-society, supported
by (iv) the establishment of CB decision-making. The remaining question is whether such concepts
have yet been achieved in the current practice of (NHRG). Vulnerability and resilience
have gained popularity over the decade of the 2000s (e.g. Adger, 2006; Berkes, 2007; Folke,
2006; Fussel, 2007). Participation and the CB model appear less popular. Godschalk, Brody, &
Burby (2003) indeed noted the difficulty of raising public interest in participative planning. No
macro-analysis has addressed the evolution of participation over recent decades. The analysis
that follows gets at the various forms of power distribution and participation. Their evolution
is traced within NHRG comparatively to other fields of local governance (ERM and community
development) and over time, using scientific literature and international reports and frameworks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงสามทศวรรษ ภัยธรรมชาติที่เพิ่มขึ้นในแง่ของเหตุการณ์ จำนวน
คนที่ได้รับผลกระทบ และประเมินความเสียหาย (ข้อมูลประจำตัว 2009) ชุมชนท้องถิ่นต้องรับมือกับ
ความท้าทายในการเผชิญกับความจริงใหม่นี้เสี่ยงอันตรายยกธรรมชาติ (NHR), แต่ ในเวลาเดียวกัน
พัฒนาแบบยั่งยืน ด้านการบริหารจัดการความเสี่ยงภัยธรรมชาติ (NHRG) ได้
ขั้นสูงในทศวรรษที่สอง 1990–1999 ทศวรรษนานาชาติสำหรับภัยธรรมชาติ
ช่วยลดความเสี่ยงรวมกลยุทธ์นานาชาติอย่างยั่งยืนที่ต้องเผชิญกับภัยธรรมชาติ,
ส่วนใหญ่ผ่านแนวคิดของความเสี่ยงและความยืดหยุ่น เพื่อลดความเสี่ยง และ
เพิ่มความยืดหยุ่น ความคิดของการเข้าร่วม ในที่สุดอำนาจชุมชน มีพื้นฐาน
มิติของการพัฒนาที่ยั่งยืน เป็นแสดงในปฏิญญาริโอในสภาพแวดล้อม
และการพัฒนา (สหประชาชาติ 1992)
กระดาษนี้เกี่ยวข้องกับคำถามที่ว่าได้รับการประสบความสำเร็จแบบยั่งยืนใน
ปฏิบัติภายในของ NHRG ตามความหลักสอง – การกระจายแตกต่างกันของพลังงานการประชาสังคมและรัฐบาลแห่งชาติ subnational ภูมิภาค หรือท้องถิ่น และความแตกต่าง
ระหว่างใช้งาน (-สังคมมีอิทธิพล decisional) และแฝง (ภาคประชาสังคมถูก
ทราบ หรือขอคำปรึกษา) รูปแบบของการมีส่วนร่วม (ดูส่วนที่ 2) เพื่อสนับสนุนการจัดตั้ง
วิจัยและนโยบายสำคัญในการสนับสนุน NHRG อย่างยั่งยืนสำหรับอนาคต วัตถุประสงค์หลัก
คือการ ประเมินระดับของอิทธิพลของหลักการพัฒนาที่ยั่งยืนตามแมโครวิเคราะห์
แนวทางปฏิบัติปัจจุบันในท้องถิ่น NHRG.
ท้าทาย methodological โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน upscaling จากภายในเพื่อทำการประเมิน
มาตราส่วนแม specificity ถิ่นของบริบทความเสี่ยงจากธรรมชาติและหลากหลายของท้องถิ่น
วิธีปฏิบัติในการบริหารความเสี่ยง การวิเคราะห์กรณีศึกษาเป็นวิธีการทั่วไป และสามารถแสดง
ท้องถิ่นปัจจุบันปฏิบัติ (เช่น UNISDR ซี & UNDP, 2010), แต่กรณีศึกษา sitespecific
และจะดังอีกมากมายที่พวกเขามักจะเป็นกลุ่มภูมิภาคประเมิน (e.g.
World ธนาคาร et al., 2009) .
การวิเคราะห์ Bibliometric (BA) ของฐานข้อมูลบทความทางวิทยาศาสตร์สากลเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพอาจ
เพื่ออธิบายสถานะของการวิจัยในเขตข้อมูลที่เลือกในแมโครสเกล มันถูกใช้เพื่อประเมิน
วิจัยน้ำดื่ม (ฟู วัง &โฮจิมินห์ 2013) และเมืองการศึกษา (Kamalski &เคอร์บี้ 2012) .
BA มีประโยชน์ของการประเมินบทความทางวิทยาศาสตร์วรรณคดีมีทั้งหมดมากกว่าหัวข้อ ไม่
เพียงตัวอย่าง นอกจากนี้ จำกัดการวิเคราะห์กับฐานข้อมูลบทความเอาซ้ำที่อาจ
เกิดจากหนังสือวิทยาศาสตร์ที่มักใช้ในบทความ มียอมเป็นที่เชื่อมโยง
ระยะเลือกและวิวัฒนาการชั่วคราวของฐานข้อมูล แต่เป็นไปได้ในการประเมินเหล่านี้ (ดู
3.1 ส่วน) มีข้อจำกัดอื่นของ BA จะถูกคุมขังให้ปฏิบัติปัจจุบันข้าง 'วิจัย' .
วิธีการรับรองที่นี่ที่ BA ที่ครบครัน โดยรายงานขององค์กรพัฒนาเอกชนนานาชาติ
(ซึ่งสะท้อนถึงแนวทางปฏิบัติทั่วไป) มีศักยภาพในการวาดรูปโลกของฟิลด์
ท้าทายสุดท้ายคือ การจัดตั้งระดับของอิทธิพลของการพัฒนาที่ยั่งยืน
และมีส่วนร่วมในการวางแผนออกแบบ การตัดสินใจ หรือดำเนินการ มีกลยุทธ์ 2
ได้: ขมับ และเปรียบเทียบได้ แรก ยั่งยืนพัฒนาได้รับประโยชน์จากการ agreedupon
ขีดจำกัดเวลา: สนใจได้พัฒนาตั้งแต่ปฏิญญาริ 1990 ช่วง (สหประชาชาติ,
1992) ดังนั้น คล้ายขมับวิวัฒนาการของตัวบ่งชี้ bibliometric เช่นความถี่ของ
พัฒนาแนวคิดหลัก ในบทคัดย่อจากงานวิจัย หรือแสดงแนวคิดในประเทศ
วาทกรรม จะแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้ากับการพัฒนาที่ยั่งยืน สอง,
เปรียบเทียบความนิยมของคำสำคัญการพัฒนาที่ยั่งยืนในมิติต่าง ๆ ของฝ่ายบริหาร
มีพื้นฐานของการเปรียบเทียบระดับความสนใจในหัวข้อต่าง ๆ อย่างยั่งยืน สอง
วิจัยได้เปรียบเทียบกับ NHRG: 'จัดการทรัพยากรสิ่งแวดล้อม (กีด)' และ ' ชุมชน
และการดำรงชีวิตพัฒนา ' อดีตถึงตัดสินเกี่ยวกับทิวทัศน์
สินทรัพย์เช่นที่ดิน ป่า น้ำ เป็นต้น หมายถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับความยากจนหลัง
ขจัดและเพิ่มเงื่อนไขทางสังคม ทั้งสองจะคล้ายกับการบริหารความเสี่ยงตามธรรมชาติภายใน
เนื่อง:
รวมของดีท้องถิ่นบริบท/ชุมชน (CB) ส่วนประกอบ เช่นป่าไม้
(Wilmsen, 2008) และวางแผนส่งเสริมการสาธารณสุข (Laverack & Labonte, 2000);
ความจำเป็นทั่วไปของปริภูมิ และรวมการวางแผน ชอบในระบบนิเวศหรือแนวนอน
(Persson, 2013) การจัดการ และสุขภาพ ขนส่ง และการวางแผนชุมชนชนบท (มาลา
et al., 2011 เย็น&ตู้ลอง 2008);
การเพิ่มความเข้าใจน่าสนใจทั่วไปในท้องที่ทั้งหมด ในกระแสของ 'ประชา'
อภิปราย (อะทิเค่นสเปนซ์ แชปแมน & McClure, 2011 Ostrom, 1990) ต้องการลดความเสี่ยง (Gamper
& Turcanu, 2009), บริการและภูมิทัศน์ค่าไม่มีตัวตนระบบนิเวศ (Laband, 2013;
Lant, Ruhl &คราฟท์ 2008), ระดับความยากจนหรือการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกสาธารณะ (Ahmed, Diffenbaugh,
& Hertel, 2009 Assan, Caminade & Obeng, 2009);
อิทธิพลร่วมของกระบวนทัศน์ความยั่งยืน ฟิลด์สามมีนัยในการ
ริโอหลัก (สหประชาชาติ 1992)จะคล้ายคลึงกันในองค์กรของพวกเขา ตามที่พวกเขามีชุมชนของผู้ใน
สังคม ได้รับการสนับสนุน โดยองค์กรพัฒนาเอกชนหรือกองทุนต่างประเทศ ครบครัน โดยงานศึกษาวิจัย
อาจซ้อนในบริบทเฉพาะบางส่วนในที่สุด และนี้ควรพิจารณาในการ
วิเคราะห์
ในระยะสั้น ตามหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืน (สหประชาชาติ 1992), NHRG
และเขตข้อมูลอื่น ๆ ของการปกครองท้องถิ่นควรมีสี่ชัดเจนคิด (i) ลดลง vulnerability,
(ii) เพิ่มความยืดหยุ่น, (iii) ยกระดับการมีส่วนร่วมของประชาสังคม สนับสนุน
โดย (iv) ก่อตั้งของ CB ตัดสินใจ คำถามที่เหลือคือว่าแนวคิดดังกล่าว
มียังได้ประสบความสำเร็จในการปฏิบัติปัจจุบัน (NHRG) ช่องโหว่และความยืดหยุ่น
ได้รับความนิยมมากกว่าทศวรรษ 2000s (เช่น Adger, 2006 Berkes, 2007 Folke,
2006 Fussel, 2007) มีส่วนร่วมและแบบ CB ปรากฏน้อยนิยม Godschalk โบรดี &
Burby ยากลำบากเพิ่มสาธารณประโยชน์ในการวางแผน participative กล่าว (2003) แน่นอน ไม่
วิเคราะห์โคมีอยู่การวิวัฒนาการร่วมทศวรรษล่าสุด การวิเคราะห์
ดังนี้ได้รับในรูปแบบต่าง ๆ ของการกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วม วิวัฒนาการของ
ติดตามภายใน NHRG ดีอย่างหนึ่งกับเขตข้อมูลการปกครองท้องถิ่น (กีด และชุมชน
พัฒนา) และช่วงเวลา ใช้วรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ และรายงานระหว่างประเทศ และกรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมาที่เกิด ภัยพิบัติ ทางธรรมชาติเพิ่มขึ้นในเรื่องของการเกิดขึ้นของหมายเลข
ซึ่งจะช่วยได้รับผลกระทบผู้คนและคาดว่าความเสียหาย( cred 2009 ) ชุมชนในท้องถิ่นได้ในการรับมือกับความเป็นจริง
ใหม่แห่งนี้มีความเสี่ยงการเกิดอันตรายขึ้นตามธรรมชาติ( nhr )แต่ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่ต้องเผชิญกับปัญหาท้าทายของ
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่ทาง ฟิลด์ที่มีการกำกับดูแลกิจการความเสี่ยงต่อการเกิดอันตรายตามธรรมชาติ( nhrg )มี
ตามมาตรฐานขั้นสูงในสองทศวรรษที่ผ่านมา
ซึ่งจะช่วยลดความเสี่ยงจาก ภัยธรรมชาติ 1990-1999 ระหว่างประเทศสำหรับช่วงทศวรรษที่ช่วยให้การผนวกรวมกลยุทธ์อย่างยั่งยืนระหว่างประเทศในการเผชิญหน้ากับอันตรายจากธรรมชาติ
ส่วนใหญ่จะผ่านแนวความคิดของจุดอ่อนและความยืดหยุ่น เพื่อลดความเสี่ยงและเพิ่มความยืดหยุ่น
ซึ่งจะช่วยเพิ่มความคิดของการมีส่วนร่วมในท้ายที่สุดเพื่อเพิ่ม ประสิทธิภาพ ชุมชนในท้องถิ่นเป็นพื้นฐานสำคัญที่
ขนาดของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและแสดงออกใน Rio คำประกาศที่
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาและสิ่งแวดล้อม( United Nations 1992 )..
กระดาษนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับคำถามที่ว่ารุ่นอย่างยั่งยืนที่ได้รับการทำ
ซึ่งจะช่วยในการปฏิบัติในท้องถิ่นของ nhrg ตามสองจำแนกความแตกต่างหลัก - การเผยแพร่อื่นของพลังงานในท่ามกลางรัฐบาลพลเรือนในระดับ ภูมิภาค และท้องถิ่น - สังคมและชาติ subnational ได้รูปแบบและระหว่างใช้งาน(พลเรือน - สังคมมีอิทธิพล'ปัญจญัต'( panchayat )และแบบ passive (พลเรือน - สังคมเป็น
ซึ่งจะช่วยแจ้งให้ทราบหรือปรึกษา)ความแตกต่าง
ซึ่งจะช่วยในการมีส่วนร่วม(ดูที่หัวข้อ 2 ) ในการสนับสนุนการจัดตั้งการลำดับความสำคัญ
การวิจัยและนโยบายในการสนับสนุน nhrg อย่างยั่งยืนในอนาคตซึ่งเป็นเป้าหมายหลัก
คือการประเมินผลระดับที่มีอิทธิพลต่อหลักการของการพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยขึ้นอยู่กับแมโคร - การวิเคราะห์
ซึ่งจะช่วยในการปฏิบัติในปัจจุบันที่อยู่ในท้องถิ่น nhrg .
การประเมินผลที่เป็นความท้าทายเช่นปวงชนโดยเฉพาะในการลดอัตราการสุ่มสัญญาณวิจากท้องถิ่นเพื่อ
ซึ่งจะช่วยปรับมาโครเนื่องจากพวกเขาถกเถียงในท้องถิ่นของบริบทความเสี่ยงจากธรรมชาติและความหลากหลายที่ดีเยี่ยมของท้องถิ่น
การปฏิบัติในการบริหารความเสี่ยงการวิเคราะห์ของกรณีศึกษาเป็นแนวทางทั่วไปและสามารถแสดงให้เห็นถึงการปฏิบัติในท้องถิ่นปัจจุบัน
(เช่น unisdr & UNDP , ITC Deltacom , 2010 )แต่การศึกษากรณีมี sitespecific
และพวกเขามีจำนวนมากที่พวกเขามักจะรวมเป็นกลุ่มในการประเมินในระดับ ภูมิภาค (เช่น
โลกธนาคาร et al . 2009 )..
bibliometric การวิเคราะห์( BA )ของฐานข้อมูลข้อทางด้านวิทยาศาสตร์ระดับโลกเป็นเครื่องมืออันทรงพลังที่ให้เกิด
ในการอธิบายถึงสถานะของการวิจัยที่อยู่ในฟิลด์ที่เลือกที่มาโครที่ โรงแรมได้รับการนำมาใช้เพื่อประเมิน
ซึ่งจะช่วยการวิจัยในการดื่มน้ำ(กังฟู,วัง,& HO , 2013 )และในเมืองการศึกษา( kamalski & the kirby drive , 2012 ). N BA จัดให้บริการประโยชน์ของการประเมินทั้งหมดที่มีอยู่ทางด้านวิทยาศาสตร์งานวรรณกรรมบทความในหัวข้อ,ไม่
เพียงตัวอย่าง. ยิ่งไปกว่านั้นการจำกัดการวิเคราะห์ที่ไปยังฐานข้อมูลข้อลบการสำรองการทำงานที่อาจเกิดขึ้นจากหนังสือ
ทางด้านวิทยาศาสตร์ซึ่งโดยปกติจะใช้ในบทความจำนวนมาก มีอคติมี ศักยภาพ เชื่อมโยง
และด้วยการพัฒนา Temporal Key Integrity Protocol และทางเลือกของฐานข้อมูลที่แต่มันมีความเป็นไปได้ในการประเมิน(ดูที่
ซึ่งจะช่วยส่วนที่ 3.1 ) การจำกัดอีกคนหนึ่งของ BA ที่ว่ามันเป็นการจำกัดขอบเขตอยู่ที่ด้านข้างของ'การวิจัยที่มีอยู่ในปัจจุบันของการปฏิบัติ.
วิธีการที่นำมาใช้ที่นี่เป็นที่เพิ่มความสมบรูณ์แบบด้วยอาหารนานาชาติเอ็นจีโอรายงาน
(ซึ่งสะท้อนถึงการปฏิบัติทั่วไป)มี ศักยภาพ ที่จะเข้าไปทำการจับรางวัลระดับโลก ภาพ ของฟิลด์.
สุดท้ายความท้าทายคือการจัดตั้งที่มีอิทธิพลต่อระดับของการพัฒนาอย่างยั่งยืน
และการมีส่วนร่วมในการวางแผนการออกแบบการตัดสินใจหรือการนำไปใช้งาน. สองยุทธศาสตร์เป็น
ซึ่งจะช่วยเป็นไปได้และความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบ Temporal Key Integrity Protocolครั้งแรกสิทธิประโยชน์การพัฒนาอย่างยั่งยืนจาก agreedupon
เวลา - เกณฑ์ขั้นต่ำที่ดอกเบี้ยมีแนวโน้มเติบโตขึ้นตั้งแต่ 1990 Rio คำประกาศช่วงต้น(สหประชาชาติ
1992 ) ดังนั้นการพัฒนา Temporal Key Integrity Protocol คล้ายกันการแสดง bibliometric เช่นความถี่ของแนวคิดหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืน
ซึ่งจะช่วยในการวิจัยหรือถอดถอนของแนวความคิดในการเป็นตัวแทนนานาชาติ
วาทกรรมจะแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าต่อเนื่องกันพร้อมด้วยการพัฒนาอย่างยั่งยืน ที่สอง
การเปรียบเทียบความนิยมของคำหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืนในฟิลด์ต่างๆของการจัดการท้องถิ่น
ซึ่งจะช่วยจัดให้บริการพื้นฐานของการเปรียบเทียบระดับที่น่าสนใจสำหรับหัวข้ออย่างยั่งยืน ทุ่งสอง
ซึ่งจะช่วยในการวิจัยได้เมื่อเทียบกับ nhrg 'การจัดการทรัพยากรสิ่งแวดล้อม(เออ!)'และ'ชุมชน
และการพัฒนาอาชีพ'อดีตที่หมายถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับ ทัศนียภาพ
สินทรัพย์เช่นดินน้ำป่าสดฯลฯซึ่งหมายถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับความยากจน
ซึ่งจะช่วยอย่างมากและการยกระดับของเงื่อนไขทางสังคม ทั้งสองมีความคล้ายคลึงกับการจัดการความเสี่ยงทางธรรมชาติท้องถิ่น
เนื่องจาก:การรวม
)ที่เข้มแข็งในท้องถิ่น - บริบท/ชุมชน( CB )คอมโพเนนต์ที่เช่นการทำป่าไม้
( wilmsen2008 )และการสาธารณสุขการส่งเสริมการขายการวางแผน( laverack & labonte , 2000 );
)ทั่วไปแบบอินทิเกรตและความจำเป็นของการวางแผนช่องเหมือนในระบบนิเวศหรือ ทัศนียภาพ
ซึ่งจะช่วยการจัดการ( persson , 2013 )และเพื่อ สุขภาพ ,การขนส่งและการวางแผนชุมชนชนบท(เดินเที่ยว Mala
et al ., 2011 ;ค่าเงินเยน&รถตู้ luong , 2008 );
.ที่ยกของความคิดความเข้าใจของทั่วไปสนใจสำหรับทั้งท้องที่,ในสตรีมของ' สภา '
การ อภิปราย ( aitken ,Chapman ' s Peak ,&ใน, 2011 ; ostrom , 1990 ),เช่นความเสี่ยงการลดระดับความรุนแรง( gamper
& turcanu , 2009 ),ระบบนิเวศวิทยาและ ทัศนียภาพ ไม่มีรูปร่างค่า( laband , 2013 ;
ฝักแค, ruhl ,& Kraft , 2008 ),ความยากจนระดับหรือการเข้าถึงประชาชนส่วนอำนวยความสะดวกต่างๆ( Ahmed , diffenbaugh ,
& hertel , 2009 ; assan , caminade ,& obeng , 2009 );
.ทั่วไปมีอิทธิพลต่อความคิดของความยั่งยืนและที่สามฟิลด์จะได้โดยปริยายใน
Rio หลักการ(สหประชาชาติ 1992 )..รวมทั้งยังความเหมือนในองค์กรที่มีชุมชนของผู้ประกอบใน
ซึ่งจะช่วยสังคมได้รับเงินทุนจากองค์กรพัฒนาเอกชนหรือกองทุนระหว่างประเทศเพิ่มความสมบรูณ์แบบด้วยการวิจัยทางการศึกษาแอคทีฟ
สุดท้ายพวกเขาก็อาจเป็นบางส่วนทับซ้อนกันในบริบทบางอย่างและในส่วนนี้จะมีการพิจารณาในการวิเคราะห์
.
ในระยะสั้นตามหลักการของการพัฒนาอย่างยั่งยืน(สหประชาชาติ 1992 ) nhrg
และอื่นๆของการกำกับดูแลกิจการท้องถิ่นจะต้องมีสี่ความตั้งใจชัดเจนของ( i )ลดจุดอ่อน
( ii )เพิ่มความยืดหยุ่นเพิ่มขึ้น( iii )การเพิ่มระดับการมีส่วนร่วมของประชาชน - สังคมที่สนับสนุน
โดย( IV )การจัดตั้ง CB การตัดสินใจ. คำถามที่เหลืออยู่คือว่าแนวความคิดดังกล่าว
ตามมาตรฐานได้รับความสำเร็จในการทำงานในปัจจุบันของ( nhrg )
ซึ่งจะช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นและความเสี่ยงได้รับความนิยมในช่วงทศวรรษที่ 2000 S (เช่น adger 2006 berkes 2007 folke
2006 fussel 2007 ) การมีส่วนร่วมและรุ่นของ CB ที่ไม่ได้รับความนิยม godschalk brody &
burby ( 2003 )จริงๆแล้วยากที่จะระบุไว้ในการยกดอกเบี้ยจะส่งผลสู่สาธารณะในการวางแผน ไม่มี
ตามมาตรฐานมาโครมาโคร - การวิเคราะห์ได้ส่งไปถึงวิวัฒนาการของการมีส่วนร่วมในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา การวิเคราะห์ที่
ซึ่งจะช่วยให้มีรายละเอียดดังนี้ได้รับในรูปแบบต่างๆของการมีส่วนร่วมและการกระจายอำนาจ พัฒนาการของเขา
จะถูกตรวจสอบมา ภายใน nhrg เมื่อเปรียบเทียบกับในฟิลด์อื่นๆของการกำกับดูแลกิจการท้องถิ่น(เออ!และชุมชน
ซึ่งจะช่วยพัฒนาการ)และเมื่อเวลาผ่านไปการใช้เอกสารทางด้านวิทยาศาสตร์และระหว่างประเทศรายงานและเฟรมเวิร์ก