the productivity of SEI's work forc

the productivity of SEI's work force increased significantly during the 1950s, so management adopted the total budget system. this system was integrated into SEI's existing productivity system. the TBS remained relatively unchanged until the mid-1960s, when the firm adopted a divisional form

SEI's divisional structure differed from that adopted by most Japanese firms. In SEI, the divisions were politically weaker and lacked full autonomy. For example, both finance and personnel were centralized functions and were managed at headquarters. The primary purpose of the divisions was to maximize their profits based upon the limited resources at their disposal. Senior management at SEI had decided against divisional autonomy because it believed that such an organizational form would encourage the divisions to maximize their own economic welfare and not that of the overall firm. By keeping certain critical functions centralized, top management believed it was better able to optimize overall firm performance. The cost of this organizational form was a larger head office staff than was usual for a japanese firm of SEI's size.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตภาพของแรงงานของอีไอเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงทศวรรษ 1950 เพื่อจัดการนำระบบงบประมาณรวม ระบบนี้ถูกรวมเข้าในระบบผลผลิตที่มีอยู่ของภ... TBS ที่ยังคงค่อนข้างไม่เปลี่ยนแปลงจนถึงกลาง 1960 เมื่อบริษัทนำแบบ divisionalของอีไอ divisional โครงสร้างแตกต่างจากรับรอง โดยบริษัทญี่ปุ่นส่วนใหญ่ ในอีไอ ส่วนแข็งแกร่งทางการเมือง และขาดอิสระเต็มรูปแบบ ตัวอย่าง ทางการเงินและบุคลากรมีหน้าที่ส่วนกลาง และถูกจัดการที่สำนักงานใหญ่ ส่วนวัตถุประสงค์หลักเพื่อ เพิ่มผลกำไรของพวกเขาขึ้นอยู่กับทรัพยากรที่จำกัดที่กำจัดได้ ผู้บริหารที่อีไอได้ตัดสินใจกับอิสระ divisional เนื่องจากเชื่อว่า ฟอร์มองค์กรดังกล่าวจะส่งเสริมให้ส่วนการเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจของตนเองและที่ของบริษัทโดยรวม โดยรักษาบางอย่างที่สำคัญด้านบน ส่วนกลางจัดการเชื่อไม่ดีสามารถปรับให้เหมาะสมโดยรวม ยืนยันประสิทธิภาพ ต้นทุนของแบบฟอร์มที่องค์กรนี้ถูกเจ้าหน้าที่สำนักงานใหญ่ใหญ่กว่าเป็นปกติสำหรับบริษัทญี่ปุ่นขนาดของภ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิภาพการผลิตของแรงงาน เซย์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงทศวรรษ 1950 จึงประกาศใช้ระบบการจัดการงบประมาณโดยรวม ระบบนี้ได้ถูกรวมเข้าไปในระบบ ประสิทธิภาพของระบบ ส่วน TBS ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงค่อนข้างจนกระทั่งช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 เมื่อ บริษัท อุปการะกองพลฟอร์ม

เซย์แผนกโครงสร้างแตกต่างจากที่ใช้โดยส่วนใหญ่ บริษัท ญี่ปุ่น . ในเซ ,หน่วยงานคือ การเมืองที่อ่อนแอและขาดอิสระเต็มรูปแบบ . ตัวอย่างเช่น การเงินและบุคลากรฟังก์ชันการจัดการจากส่วนกลางและที่สำนักงานใหญ่ วัตถุประสงค์หลักของหน่วยงาน เพื่อเพิ่มผลกำไรของพวกเขาขึ้นอยู่กับทรัพยากรที่ จำกัด ในการกำจัดของพวกเขาผู้บริหารระดับสูงที่เซย์ได้ตัดสินใจกับแผนกความเป็นอิสระ เพราะเชื่อว่าเป็นองค์กรรูปแบบจะกระตุ้นให้หน่วยงานที่จะเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจของพวกเขาเอง ไม่ใช่ที่ของ บริษัท โดยรวม โดยการรักษาฟังก์ชั่นที่สำคัญบางอย่างจากส่วนกลาง ผู้บริหารเชื่อว่ามันได้ดียิ่งขึ้นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของบริษัทโดยรวมค่าใช้จ่ายของรูปแบบองค์กรนี้เป็นขนาดใหญ่ที่สำนักงานใหญ่พนักงานกว่าปกติสำหรับ บริษัท ญี่ปุ่นของเซย์ขนาด