It is not our intent to criticize a

It is not our intent to criticize any of these suggestions. In fact, we believe that if each were followed, there would be a
radical and beneficial change in the accounting research agenda. Our concern, rather, is to understand why there has been so
little progress in implementing change in the past and why the action items of the Pathways Commission are at risk of
becoming merely a symbolic gesture.
We argue that the suggestions for change are largely ineffectual due to two closely related phenomena: first, Giddens’
(1984) notion of time-space distanciation, and second, that most of the proposed changes are operationalized at ‘‘moment
three’’ of the Barley and Tolbert (1997) model; that is, the moment at which actors either replicate or revise the existing
scripts.
Giddens (1984) describes time-space distanciation as the extent to which institutions become self-perpetuating over
time. He suggests that as time-space distanciation increases, the ability of individual actors to effect change is diminished. In
essence, as institutions become self-perpetuating over time, the opportunity for agents internal to the system to generate
change decreases. In the accounting research context, the extensive literature documented earlier suggests that the current
structure is characterized by substantial time-space distanciation. There is therefore a low probability that agents internal to
the system can effect change even if they wish to do so.
Closely related to this concern, then, is the fact that most change suggestions tend to apply at the moment at which
actors either revise or replicate the existing script (moment three of the Barley and Tolbert (1997) model). Recall, however,
that Barley and Tolbert describe the most likely outcome as replication because actors typically need some kind of
contextual change or resource shift in order for them to question current scripts. There must be some reason for actors to
reinterpret the script; absent such a reason, revision is unlikely. Coupled with the time-space distanciation issue, this
almost guarantees that there will be little real incremental change. This is borne out empirically in the constant failure of
the efforts of any AAA president (e.g. Rayburn, 2006; Sunder, 2006) to effect lasting change despite identifying the same
phenomenon. To understand these problems further, we apply them to several legitimate change suggestions that have
been made.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันไม่ใช่เจตนาของเราในการวิพากษ์วิจารณ์ข้อเสนอแนะเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ในความเป็นจริง เราเชื่อว่า ถ้าละแล้ว จะมีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง และเป็นประโยชน์ในวาระวิจัยบัญชี เรื่องของเรา แต่ เป็นที่ เข้าใจว่าทำไมมีได้นั้นความคืบหน้าน้อยในการเปลี่ยนแปลงในอดีตและรายการดำเนินการของคณะกรรมการทางที่เสี่ยงต่อการเป็นเพียงท่าทางสัญลักษณ์เราเถียงว่า คำแนะนำสำหรับการเปลี่ยนเป็น ineffectual ส่วนใหญ่เนื่องจากสองปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด: แรก Giddensความคิด (1984) ของพื้นที่เวลา distanciation และที่สอง ที่มากที่สุดของการเปลี่ยนแปลงจะ operationalized ที่ '' ขณะ3 '' รุ่นข้าวบาร์เลย์และ Tolbert (1997) คือ ขณะที่นักแสดงที่ทำซ้ำ หรือแก้ไขที่มีอยู่สคริปต์Giddens (1984) อธิบายพื้นที่เวลา distanciation เป็นขอบเขตซึ่งสถาบันเป็นถดไปครั้ง เขาแนะนำที่ เป็นการเพิ่มพื้นที่เวลา distanciation ความสามารถของนักแสดงแต่ละการเปลี่ยนแปลงผลจะลดลง ในสาระสำคัญ เป็นสถาบันที่เป็นถดเวลา โอกาสสำหรับตัวแทนภายในระบบเพื่อสร้างเปลี่ยนแปลงลดลง ในบริบทการวิจัยทางบัญชี วรรณกรรมมากมายที่บันทึกไว้ก่อนหน้านี้แนะนำที่ปัจจุบันโครงสร้างเป็นลักษณะ distanciation พื้นที่เวลาพบ จึงมีความน่าเป็นที่ต่ำที่ตัวแทนภายในระบบสามารถมีผลเปลี่ยนแปลงแม้ว่าพวกเขาต้องการทำเช่นนั้นสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเรื่องนี้ แล้ว เป็นความจริงที่ว่า ส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลงคำแนะนำมักจะ ใช้ในขณะที่นักแสดงแก้ไข หรือทำซ้ำสคริปต์ที่มีอยู่ (ช่วงที่สามของข้าวบาร์เลย์และ Tolbert (1997) รุ่น) เรียกคืน อย่างไรก็ตามว่า ข้าวบาร์เลย์และ Tolbert อธิบายน่าเป็นจำลองเนื่องจากนักแสดงจะต้องบางชนิดของบริบทเปลี่ยนเปลี่ยนหรือทรัพยากรเพื่อให้พวกเขาถามปัจจุบันสคริปต์จาก ต้องมีเหตุผลบางอย่างสำหรับนักแสดงreinterpret สคริปต์ ปรุงเป็นไม่น่าขาดเหตุผลดังกล่าว ควบคู่กับปัญหาพื้นที่เวลา distanciation นี้เกือบรับประกันว่า จะเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นจริงเล็กน้อย นี้ถูกพัดพาออกเชิงประสบการณ์ความล้มเหลวคงที่ของความพยายามของประธาน AAA ใด ๆ (เช่น Rayburn, 2006 ซันเดอร์ 2006) เพื่อเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนแม้ มีการระบุเหมือนกันปรากฏการณ์นี้ เข้าใจปัญหาเหล่านี้ ต่อไป เราใช้คำแนะนำการเปลี่ยนแปลงกฎหมายต่าง ๆ ที่มีรับทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ได้เป็นความตั้งใจของเราที่จะวิพากษ์วิจารณ์คำแนะนำเหล่านี้ ในความเป็นจริงเราเชื่อว่าถ้าแต่ละคนได้รับการปฏิบัติตามจะมีการ
เปลี่ยนแปลงที่รุนแรงและเป็นประโยชน์ในวาระการวิจัยการบัญชี ความกังวลของเราค่อนข้างที่จะเข้าใจว่าทำไมยังไม่มีการ
ความคืบหน้าในการดำเนินการเปลี่ยนแปลงในอดีตและทำไมรายการการดำเนินการของคณะกรรมการเตรียมความพร้อมมีความเสี่ยงของ
การเป็นเพียงสัญลักษณ์แสดงท่าทาง.
เรายืนยันว่าข้อเสนอแนะสำหรับการเปลี่ยนแปลงเป็นไม่ได้ผลส่วนใหญ่ เนื่องจากสองปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดเป็นครั้งแรก Giddens '
(1984) ความคิดของ distanciation เวลาพื้นที่และครั้งที่สองที่มากที่สุดของการเปลี่ยนแปลงที่เสนอจะ operationalized ที่' 'ช่วงเวลา
สาม' 'ของข้าวบาร์เลย์และ Tolbert (1997) รุ่น; นั่นคือช่วงเวลาที่นักแสดงทั้งทำซ้ำหรือแก้ไขที่มีอยู่
สคริปต์.
Giddens (1984) อธิบาย distanciation เวลาเป็นพื้นที่ขอบเขตที่สถาบันกลายเป็นความยืนยาวกว่า
เวลา เขาแสดงให้เห็นว่าเป็นเวลาพื้นที่ distanciation การเพิ่มขึ้นของความสามารถของนักแสดงแต่ละคนที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจะลดน้อยลง ใน
สาระสำคัญเช่นสถาบันกลายเป็นความยืนยาวในช่วงเวลาที่เปิดโอกาสให้ตัวแทนภายในระบบที่จะสร้าง
การเปลี่ยนแปลงลดลง ในบริบทการวิจัยการบัญชี, วรรณกรรมที่กว้างขวางเอกสารก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าปัจจุบัน
โครงสร้างเป็นลักษณะสำคัญ distanciation Time พื้นที่ ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ต่ำที่ตัวแทนภายใน
ระบบสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะทำเช่นนั้น.
อย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับความกังวลนี้ก็คือความเป็นจริงที่ว่าส่วนใหญ่ข้อเสนอแนะการเปลี่ยนแปลงมีแนวโน้มที่จะนำไปใช้ในขณะที่
นักแสดงทั้งแก้ไขหรือ ทำซ้ำสคริปต์ที่มีอยู่ (ช่วงเวลาที่สามของข้าวบาร์เลย์และ Tolbert (1997) Model) จำได้อย่างไร
ว่าข้าวบาร์เลย์และ Tolbert อธิบายผลส่วนใหญ่เป็นเพราะการจำลองแบบนักแสดงมักจะต้องชนิดของ
การเปลี่ยนแปลงบริบทหรือการเปลี่ยนแปลงทรัพยากรเพื่อให้พวกเขาตั้งคำถามกับสคริปต์ปัจจุบัน ต้องมีเหตุผลบางอย่างสำหรับนักแสดงที่จะ
แปลสคริปต์; ขาดเหตุผลเช่นการแก้ไขเป็นไปได้ยาก ควบคู่ไปกับปัญหา distanciation Time พื้นที่นี้
เกือบจะรับประกันได้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้นน้อยจริง นี้จะพัดพาออกไปสังเกตุในความล้มเหลวอย่างต่อเนื่องของ
ความพยายามของประธานาธิบดี AAA ใด ๆ (เช่นเบิร์น 2006; Sunder, 2006) ที่จะมีผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนแม้จะมีการระบุเดียวกัน
ปรากฏการณ์ เพื่อให้เข้าใจถึงปัญหาเหล่านี้ต่อไปเรานำไปใช้กับหลายข้อเสนอแนะการเปลี่ยนแปลงที่ถูกต้องที่ได้
รับการทำ