The factors affecting on the manage

The factors affecting on the management of sustainable destination can be defined as followings. The first factor is economic crisis. The economic recession has tremendous impacts on sustainable tourism development. It is quite tough for both private and government sector to earn the huge budgets for sustainable destination investment due to financial constraints. It cannot be denied that sustainable tourism development is the campaign which requires massive budgets. The budget allocation is prepared for not only facilities but also human resources. In this situation, it is not easy for governments and private sector to earn enough budgets for the project. The second factor is the shortage of human assets. Today, insufficient human resources seem to be a very critical problem for sustainable tourism management. Although there are many staffs working in the tourism industry, most of them do not have in-depth understanding in sustainable tourism. Especially, the university which offered the academic program or systematic education in the field of sustainable tourism management seems to be limited. Due to this fact, it is not surprising that there are so few specialists in this field. People who are really interested in sustainable tourism management have to gain knowledge and experiences from independent learning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการจัดการปลายทางที่ยั่งยืนสามารถกำหนดดังนี้ ปัจจัยแรกคือ วิกฤตเศรษฐกิจ ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจมีผลกระทบอย่างมากในพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน มันจะค่อนข้างยากสำหรับภาคเอกชนและภาครัฐจะได้รับงบประมาณมหาศาลเพื่อลงทุนปลายทางที่ยั่งยืนเนื่องจากข้อจำกัดทางการเงิน ไม่ปฏิเสธว่า การพัฒนาท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็นแคมเปญที่ต้องใช้งบประมาณมหาศาล การจัดสรรงบประมาณจะเตรียมไว้สำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกไม่เพียง แต่ยังทรัพยากรมนุษย์ ในสถานการณ์นี้ มันไม่ง่ายสำหรับรัฐบาลและภาคเอกชนจะได้รับงบประมาณเพียงพอสำหรับโครงการ ปัจจัยที่สองคือ การขาดแคลนสินทรัพย์มนุษย์ วันนี้ บุคลากรไม่เพียงพออาจจะ เป็นปัญหาสำคัญมากสำหรับการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน แม้ว่าจะมีพนักงานจำนวนมากทำงานในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ส่วนใหญ่ไม่ได้มีความเข้าใจในเชิงลึกในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มหาวิทยาลัยที่เสนอโปรแกรมที่ศึกษาหรือการศึกษาอย่างเป็นระบบในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน น่าจะจำกัด ความจริง ก็ไม่น่าแปลกใจว่า มีไม่กี่ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญในฟิลด์นี้ คนที่สนใจจริง ๆ ในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนได้รับความรู้และประสบการณ์จากการเรียนรู้อิสระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่มีผลในการบริหารจัดการของปลายทางที่ยั่งยืนสามารถกำหนดดังต่อไปนี้ ปัจจัยแรกคือวิกฤตเศรษฐกิจ ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจที่มีผลกระทบอย่างมากต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน มันค่อนข้างยากสำหรับทั้งภาคเอกชนและรัฐบาลที่จะได้รับงบประมาณมากสำหรับการลงทุนที่ยั่งยืนปลายทางเนื่องจากข้อ จำกัด ทางการเงิน มันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าการพัฒนาท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนคือการรณรงค์ที่ต้องใช้งบประมาณมหาศาล การจัดสรรงบประมาณที่เตรียมไว้สำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกไม่เพียง แต่ยังทรัพยากรมนุษย์ ในสถานการณ์เช่นนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับรัฐบาลและภาคเอกชนจะได้รับงบประมาณเพียงพอสำหรับโครงการ ปัจจัยที่สองคือการขาดแคลนของสินทรัพย์ของมนุษย์ วันนี้ทรัพยากรมนุษย์ไม่เพียงพอที่ดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่สำคัญมากสำหรับการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน แม้ว่าจะมีพนักงานจำนวนมากที่ทำงานในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่ได้มีความเข้าใจในเชิงลึกในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมหาวิทยาลัยซึ่งนำเสนอหลักสูตรการศึกษาหรือการศึกษาอย่างเป็นระบบในด้านการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่ดูเหมือนว่าจะถูก จำกัด เนื่องจากความเป็นจริงนี้ก็ไม่น่าแปลกใจว่ามีไม่กี่ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ คนที่มีความสนใจจริงๆในการบริหารจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนจะต้องได้รับความรู้และประสบการณ์จากการเรียนรู้ที่เป็นอิสระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการปลายทางที่ยั่งยืนสามารถกำหนดได้ดังนี้ ปัจจัยแรก คือ วิกฤตเศรษฐกิจ ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจที่มีผลกระทบอย่างมากต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน มันค่อนข้างยากสำหรับทั้งภาคเอกชนและภาครัฐ จะได้รับงบประมาณมากสำหรับปลายทางการลงทุนที่ยั่งยืน เนื่องจากข้อจำกัดด้านการเงิน ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เป็นโครงการที่ต้องใช้งบประมาณมหาศาล การจัดสรรงบประมาณที่เตรียมไว้สำหรับไม่เพียง แต่เครื่องแต่ยังทรัพยากรมนุษย์ ในสถานการณ์นี้ มันไม่ง่ายสำหรับรัฐบาลและเอกชนที่จะได้รับงบประมาณเพียงพอสำหรับโครงการ ปัจจัยที่สองคือ ขาดแคลนทรัพย์สินของมนุษย์ วันนี้ ทรัพยากรบุคคลไม่เพียงพอ ดูเหมือนจะเป็นปัญหาสำคัญมากสำหรับการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน แม้ว่าจะมีหลายพนักงานทำงานในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่ได้มีความเข้าใจในเชิงลึกในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยที่เสนอหลักสูตรการศึกษาหรือการศึกษาอย่างเป็นระบบในด้านการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ที่ดูเหมือนว่าจะ จำกัด เนื่องจากความเป็นจริงนี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีไม่กี่ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญในสาขานี้ ผู้ที่สนใจจริงๆในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนต้องได้รับความรู้และประสบการณ์จากการเรียนรู้ที่เป็นอิสระ