Building upon the concept of Device

Building upon the concept of Device to Device (D2D) communication technology of Bill Joy [1], Internet of Things (IoT) embodies the concept of free flow of information amongst the various embedded computing devices using the internet as the mode of intercommunication. The term “Internet of Things” was first proposed by Kevin Ashton in the year 1982 [2]. With the aim of providing advanced mode of communication between the various systems and devices as well as facilitating the interaction of humans with the virtual environment, IoT finds its application in almost anyfield. But as with all things using the internet infrastructure for information exchange, IoT to is susceptible to various security issues and has some major privacy concerns for the end users. As such IoT, even with all its advanced capabilities in the information exchange area, is a flawed concept from the security viewpoint and proper steps has to be taken in the initial phase itself before going for further development of IoT for an effective and widely accepted adoption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาคารตามแนวคิดของเทคโนโลยีการสื่อสารของอุปกรณ์ต่ออุปกรณ์ (D2D) ของบิลจอย [1], อินเทอร์เน็ตของสิ่ง (IoT) ผสานแนวคิดของกระแสข้อมูลในหมู่ต่าง ๆ ฝังระบบคอมพิวเตอร์อุปกรณ์ใช้อินเทอร์เน็ตเป็นโหมด intercommunication ระยะ "อินเทอร์เน็ตของสิ่ง" ถูกเสนอครั้งแรก โดย Kevin แอชตันในปี 1982 [2] มีจุดมุ่งหมายของการให้โหมดขั้นสูงของการสื่อสารระหว่างระบบและอุปกรณ์ต่าง ๆ รวมทั้งอำนวยความสะดวกในปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์กับสภาพแวดล้อมเสมือน IoT พบการประยุกต์ในเกือบ anyfield แต่เป็นกับทุกสิ่งโดยใช้โครงสร้างพื้นฐานอินเทอร์เน็ตสำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูล IoT จะไวต่อปัญหาด้านความปลอดภัยต่าง ๆ และมีความบางเป็นส่วนสำคัญสำหรับผู้ใช้ เช่น IoT แม้จะ มีความสามารถขั้นสูงในพื้นที่แลกเปลี่ยนข้อมูล เป็นแนวคิดข้อบกพร่องโดยคำนึงความปลอดภัย และมีขั้นตอนที่เหมาะสมเพื่อที่จะเริ่มต้นเฟสตัวเองก่อนที่จะพัฒนาในอนาคตของ IoT ปฏิบัติตามการยอมรับอย่างกว้างขวาง และมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สร้างเมื่อแนวคิดของอุปกรณ์เทคโนโลยีอุปกรณ์ (D2D) การสื่อสารของบิลจอย [1], อินเทอร์เน็ตของสิ่ง (IoT) ส่งเสริมแนวคิดของการไหลเวียนอย่างเสรีของข้อมูลในหมู่อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ฝังตัวต่างๆใช้อินเทอร์เน็ตเป็นรูปแบบของการสื่อสารระหว่างบุคคล คำว่า "อินเทอร์เน็ตของสิ่ง" เป็นครั้งแรกที่เสนอโดยเควินแอชตันในปี 1982 [2] โดยมีวัตถุประสงค์ให้โหมดขั้นสูงของการสื่อสารระหว่างระบบต่างๆและอุปกรณ์ตลอดจนการอำนวยความสะดวกในการทำงานร่วมกันของมนุษย์กับสภาพแวดล้อมเสมือนจริงที่ IoT พบการประยุกต์ใช้ในเกือบ anyfield แต่เช่นเดียวกับทุกสิ่งโดยใช้โครงสร้างพื้นฐานอินเทอร์เน็ตสำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูล IoT จะเป็นที่ประทับใจกับปัญหาด้านความปลอดภัยที่หลากหลายและมีความเป็นส่วนตัวบางอย่างที่สำคัญสำหรับผู้ใช้ ในฐานะที่เป็น IoT ดังกล่าวแม้จะมีความสามารถขั้นสูงทั้งหมดในพื้นที่การแลกเปลี่ยนข้อมูลที่เป็นแนวคิดที่มีข้อบกพร่องจากมุมมองของการรักษาความปลอดภัยและขั้นตอนที่เหมาะสมจะต้องมีการดำเนินการในระยะเริ่มต้นของตัวเองก่อนที่จะพัฒนาต่อไปของ IoT สำหรับการนำไปใช้อย่างมีประสิทธิภาพและเป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลาย .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สร้างบนแนวคิดของอุปกรณ์ไปยังอุปกรณ์ ( D2D ) เทคโนโลยีการสื่อสารของบิลจอย [ 1 ] , อินเทอร์เน็ตของสิ่ง ( IOT ) embodies แนวคิดของการไหลของข้อมูลฟรีหมู่ต่าง ๆอุปกรณ์ฝังตัวคอมพิวเตอร์ใช้อินเทอร์เน็ตเป็นโหมดของการติดต่อสื่อสาร . คำว่า " Internet ของสิ่งที่ " ถูกเสนอครั้งแรกโดยเควิน แอชตัน ในปี 1982 [ 2 ] กับจุดประสงค์ของการให้โหมดขั้นสูงของการสื่อสารระหว่างระบบและอุปกรณ์ต่างๆ รวมทั้งการปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์กับสภาพแวดล้อมเสมือนจริง ต้องพบการประยุกต์ใช้ในเกือบ anyfield . แต่เป็นกับทุกอย่างที่ใช้โครงสร้างพื้นฐานอินเทอร์เน็ตเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลเยอะเพื่อจะเสี่ยงต่อปัญหาด้านความปลอดภัยต่าง ๆ และมีความกังวลบางสาขาความเป็นส่วนตัวสำหรับผู้ใช้ เช่น กแม้จะมีทั้งหมดของความสามารถขั้นสูงในพื้นที่แลกเปลี่ยนข้อมูลเป็นแนวคิดที่สมบูรณ์จากมุมมองของความปลอดภัยและขั้นตอนที่เหมาะสมมีถ่ายในเบื้องต้นเฟสตัวเองก่อนที่จะไปสำหรับการพัฒนาที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับการยอมรับอย่างกว้างขวางและการยอมรับ