Everyone in Chaozhong knew prince J

Everyone in Chaozhong knew prince Jing was fond of orchids. As a matter of fact, as soon as they found out he was back in the capital, various officials eagerly sent some over to gain his favor.
His wrist was bandaged, after the imperial physician had examined the wound. He had said that the bite was deep, and even after it healed, a row of teeth marks would be left behind.
Zhe Geng bowed and started his report on the earlier events. When he reached the part where Wei Luo had stabbed Wuzhou, his tone revealed some admiration: “That little girl is really powerful, the man’s face was covered in blood…” He paused. Recalling that his prince had suffered a similar treatment, he immediately shut his mouth.
Zhao Jie, however, was rather composed. He asked: “Did you take her back?”
Zhu Geng nodded, “Your subordinate made sure she went inside.” Thinking about it, he really couldn’t understand: “Your Highness, why did you let her go so easily?”
Zhao Jie stroked the table with a slender finger, smiling playfully, “Didn’t you say she was crying?”
It was difficult to imagine that menacing little girl’s crying expression. Zhao Jie found it a little regrettable to have missed seeing it.
Zhu Geng’s face displayed some embarrassment, “Yes… A moment ago, she was still fine. Who’d have guessed she would start weeping after a bit of scolding.”
Zhao Jie raised his lips. Zhu Geng was unaware of what had happened, but he could probably guess most of it. Maybe she had put on an act of crying so pitifully, so Zhu Geng would be forced to release her. If that was really the case, then that little girl was simply too crafty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนใน Chaozhong รู้เจ้าจิงรักกล้วยไม้ เป็นแท้ที่จริง ทันทีที่พวกเขาพบเขาในเมืองหลวง เจ้าหน้าที่ต่าง ๆ รับส่งบางผ่านผลของเขาข้อมือของเขาถูก bandaged หลังจากที่แพทย์อิมพีเรียลได้ตรวจบาดแผล เขาได้บอกว่า ถูกกัดลึก และแม้กระทั่งหลังจากที่มันหาย แถวของเครื่องหมายจะถูกปล่อยทิ้งไว้ฟันเกิงเจอโค้งคำนับ และเริ่มต้นรายงานของเขาในเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เมื่อมาถึงส่วนที่ Wei Luo ได้แทงหวูโจว เสียงของเขาเปิดเผยชมเชยบาง: "ว่า เป็นสาวน้อย เลือด...คลุมใบหน้าของชายคนนั้น" เขาหยุดชั่วคราว เขาเรียกว่า เจ้าของเขาได้ประสบกับการรักษาที่คล้ายกัน ทันทีปิดปากของเขาZhao Jie แต่ เป็นองค์ประกอบค่อนข้าง เขาถาม: "คุณใช้เวลาหลังของเธอ"เลยต้องซื่อเกิง "subordinate ของคุณทำให้แน่ใจเธอไปภายใน" คิดเกี่ยวกับมัน เขาไม่เข้าใจจริง ๆ: "ฝ่าบาท ทำไมคุณไม่ให้เธอไปได้"Zhao Jie stroked ตาราง ด้วยนิ้วเรียว เล่น ยิ้ม "ไม่นะเธอร้องไห้"มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่า อันตรายสาวน้อยของร้องไห้นิพจน์ Zhao Jie พบเล็กน้อยพอมีพลาดมองไม่เห็นZhu เกิงหน้าแสดงความลำบากใจบางอย่าง "ใช่... ตะกี้ เธอยังคงปรับ ที่จะได้คาดเดาเธอจะเริ่มร้องไห้หลังจากความรู้สึก"Zhao Jie ยกริมฝีปากของเขา Zhu เกิงไม่ทราบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ แต่เขาอาจคิดว่า ส่วนใหญ่จะ บางทีเธอทำบนการกระทำของการร้องไห้นั้นน่าสมเพช เพื่อ Zhu เกิงจะถูกบังคับให้ปล่อยเธอ ถ้านั้นก็จริง ๆ แล้วที่สาวน้อยเป็นเพียงเจ้าเล่ห์เกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนใน chaozhong รู้ว่าเจ้าชายจิงคือรักกล้วยไม้ เป็นเรื่องของความเป็นจริง , ทันทีที่พวกเขาพบว่าเขากลับมาอยู่ในเมืองหลวง ขุนนางต่างตั้งหน้าตั้งตาส่งกว่าจะเป็นที่โปรดปรานของเขาข้อมือของเขาถูกพันไว้ หลังจากหมอหลวงได้ตรวจบาดแผล เขาได้กล่าวว่า กัดได้ลึก และถึงแม้มันจะหาย แถวรอยฟันจะถูกทิ้งไว้เบื้องหลังจื้อเกิงก้มหัวและเริ่มรายงานของเขาในเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาไปถึงส่วนที่ Wei หลัวมีแทง Wuzhou , เสียงของเขาเปิดเผยบางชื่นชม " สาวน้อยที่เต็มไปด้วยพลังจริงๆ ผู้ชายที่หน้าเต็มไปด้วยเลือด . . . . . . . " เขาชะงัก นึกถึงที่เจ้าชายของเขาได้รับการรักษาเหมือนกัน เขารีบปิดปากเขาจ้าวเจีย อย่างไรก็ตาม ค่อนข้างสงบ เขาถาม : " คุณพาเธอกลับมา ? "จูเกิงพยักหน้า " ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ ทำให้แน่ใจว่า เธอเข้าไป คิดเกี่ยวกับมัน เขาคงไม่เข้าใจ " องค์หญิง ทำไมถึงปล่อยไปง่ายๆเหรอ "จ้าวเจียลูบโต๊ะกับนิ้วเรียวยิ้มอย่างสนุกสนาน " ไม่พูดเธอร้องไห้ ? "มันยากที่จะจินตนาการว่า การคุกคามของเด็กสาวร้องอุทาน จ้าวเจีย พบเพียงเล็กน้อย น่าเสียดายที่จะพลาดดูมันใบหน้าของจูเกิงแสดงบางอับอาย " ค่ะ . . . . . . . เมื่อครู่ เธอยังสบายดี ใครจะคิดว่าเธอจะเริ่มร้องไห้หลังจากที่บิตของดุ”จ้าวเจียยกริมฝีปากของเขา จูเกิงไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาอาจจะคิดว่าส่วนใหญ่ของ บางทีเธออาจจะได้แสดงไห้อย่างน่าสงสาร แล้วจูเกิงจะถูกบังคับให้ปล่อยเธอ ถ้าเป็นอย่างนั้น แล้วเด็กคนนั้นก็เหมือนกัน เจ้าเล่ห์