Palfi’s aesthetic evokes the work o

Palfi’s aesthetic evokes the work of fabulists like Tim Burton, Terry Gilliam, and Jan Svankmajer, but he’s actually a more fluid filmmaker than those three; his approach is less dioramic and more breathlessly associative, more thoroughly surrealist. He rarely showcases his moments of genius, instead trolling deeper into unconscious impulses and visions. And though his decadent, dystopic, life-of-the-decaying-flesh worldview feels second hand and pat, his insatiable camera belies a hunger for life, a celebration of visual possibility. It’s this joy in creation that makes the film so compelling even as it transmits a steady, quite literal stream of bodily refuse and produce. Judging by sheer vomitous, bloody, ejaculative volume, Palfi’s second feature is easily the grossest film of the year. In terms of shot-making, it’s also one of the most impressive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำงานของ fabulists เช่นทิมเบอร์ตัน เทอร์รี่ Gilliam, Jan Svankmajer evokes ความงามของ Palfi แต่เขาเป็นจริงจุดที่ของเหลวมากขึ้นกว่าที่สาม วิธีการของเขาคือน้อย dioramic และ breathlessly มากสัมพันธ์ surrealist อย่างครบถ้วน เขาไม่ค่อยโชว์ผลงานของเขาช่วงเวลาของอัจฉริยะ แทน trolling ลึกเป็นแรงกระตุ้นจนหมดสติและวิสัยทัศน์ และแม้ว่า โลกทัศน์ของเขาชมวิว dystopic ชีวิตของเดอะสลายเนื้อรู้สึกมือสอง และ pat กล้องของประเทศไม่เพียงพอ belies หิวชีวิต ฉลองภาพความเป็นไปได้ ความสุขนี้ในการสร้าง ที่ทำให้ฟิล์มดังนั้น จับใจแม้ในขณะนั้นส่งกระแสความมั่นคง ค่อนข้างอักษรของปฏิเสธร่างกายผลิต ได้ ตัดสินโดยเต็ม vomitous เลือด ejaculative คุณลักษณะที่สองของ Palfi ได้ง่าย ๆ ฟิล์ม grossest ปี ในแง่ของการถ่ายทำ ก็ยังประทับใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความงามของ Palfi กระตุ้นการทำงานของ fabulists เช่นทิมเบอร์ตันเทอร์รี่กิลเลียมและ ม.ค. Svankmajer แต่เขาจริงอำนวยการสร้างภาพยนตร์ของเหลวมากขึ้นกว่าที่สาม; วิธีการของเขาน้อย dioramic และอื่น ๆ เชื่อมโยงกระหืดกระหอบเพิ่มเติมอย่างละเอียด surrealist เขาจะไม่ค่อยนำเสนอในช่วงเวลาที่เขาเป็นอัจฉริยะแทนที่จะหลอกลึกเข้าไปในแรงก​​ระตุ้นหมดสติและวิสัยทัศน์ และแม้ว่าเสื่อม dystopic, มุมมองชีวิตของเนื้อที่-เนื้อของเขารู้สึกมือสองและตบเบา ๆ , กล้องที่ไม่รู้จักพอของเขาปฏิเสธความหิวสำหรับชีวิตการเฉลิมฉลองของความเป็นไปได้ที่มองเห็น มันเป็นความสุขนี้ในการสร้างที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงน่าสนใจแม้ในขณะที่มันส่งมั่นคงกระแสตัวอักษรค่อนข้างของร่างกายปฏิเสธและผลิต ตัดสินโดยเลี่ยง vomitous เลือดปริมาณ ejaculative, คุณลักษณะที่สอง Palfi ถือว่าเป็นภาพยนตร์ grossest ของปี ในแง่ของการยิงทำก็ยังเป็นหนึ่งที่น่าประทับใจที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

palfi ของความงามกระตุ้นการทํางานของ fabulists ชอบทิมเบอร์ตัน เทอร์รี่ กิลเลียม และ ม.ค. svankmajer แต่ที่จริงแล้ว เขาเป็นผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ของเหลวมากกว่าสามเหล่านั้น วิธีการของเขาเป็น dioramic น้อยลงและเพิ่มเติม breathlessly เชื่อมโยง , ละเอียดเพิ่มเติม Surrealist . เขาไม่ค่อยโปรโมทช่วงเวลาของเขาที่อัจฉริยะ แต่เข้าไปลึกเข้าไปกระตุ้นสติ และวิสัยทัศน์ . และแม้ว่าเขา dystopic เสื่อม , ,ชีวิตของโลกทัศน์เก่าเนื้อรู้สึกมือสองและแพท กล้องของเขาไม่รู้จักพอ เห็นความหิวสำหรับชีวิต , การเฉลิมฉลองของความเป็นไปได้ที่มองเห็น มันคือความสุขในการสร้างที่ทำให้ภาพยนตร์ดังนั้นน่าสนใจแม้ในขณะที่มันส่งคงที่ค่อนข้างตามตัวอักษรลำธารปฏิเสธร่างกายและผลิต ตัดสินโดยเลี่ยง vomitous เลือด ejaculative ระดับเสียง2 palfi ได้อย่างน่าสะอิดสะเอียนที่สุดของภาพยนตร์แห่งปี ในแง่ของการยิง มันยังเป็นหนึ่งที่น่าประทับใจที่สุด

.