Running afoul of Tidewater gentleme

Running afoul of Tidewater gentlemen was a dangerous proposition. Late seventeenth and early eighteenth-century visitors constantly remarked on their haughty sense of personal honor and their furious reaction to the slightest insult. While the Yankee elite generally settled their disputes through the instrument of written laws, Tidewater gentry were more likely to resort to a duel. Commoners were equally prideful: arguments in the tavern commonly led to nasty fights in which it was acceptable to kick, bite, strangle, gouge out eyes, and dismember genitals of one’s opponent. Lower-status people almost never challenged their betters for fear of savage retribution. As gentlemen could have lesser persons whipped for minor offenses. When one commoner spoke out against a governor, a court ordered that he be brutally beaten by forty men, be fined £200 (a decade’s income for a peasant), have a hole bored through his tongue, and then be forever banished from Virginia. Indeed, cases that came to court were resolved by gentlemen judges who believed that issues should be

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิ่งปะทะกันของสุภาพบุรุษฝั่งทะเลเป็นเรื่องอันตราย ที่สิบเจ็ดปลายและต้นศตวรรษที่ผู้เข้าชมที่สิบแปดข้อสังเกตอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับความรู้สึกของพวกเขาหยิ่งผยองเกียรติส่วนบุคคลและปฏิกิริยาโกรธของพวกเขาที่จะดูถูกน้อยที่สุด ในขณะที่ยอด yankee ทั่วไปตัดสินข้อพิพาทของพวกเขาผ่านเครื่องมือของกฎหมายที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่ฝั่งทะเลผู้ดีมีแนวโน้มที่จะหันไปต่อสู้สามัญชนคนอย่างเท่าเทียมกันทร: ข้อโต้แย้งในโรงเตี๊ยมปกติจะนำการต่อสู้ที่น่ารังเกียจในสิ่งที่มันเป็นที่ยอมรับที่จะเตะกัดบีบคอ, ควักตาและตระหนกองคชาตของฝ่ายตรงข้ามอย่างใดอย่างหนึ่ง คนที่ต่ำกว่าสถานะแทบไม่เคยท้าทาย betters ของพวกเขาสำหรับความกลัวของการลงโทษที่ป่าเถื่อน เป็นสุภาพบุรุษอาจมีคนน้อยกว่าวิปปิ้งสำหรับความผิดเล็กน้อยเมื่อหนึ่งไพร่พูดออกมาต่อต้านผู้ปกครองที่ศาลสั่งว่าเขาถูกตีอย่างทารุณโดยสี่สิบคน, ถูกปรับ£ 200 (รายได้ทศวรรษสำหรับชาวนา) มีหลุมเบื่อผ่านลิ้นของเขาและจากนั้นได้รับการเนรเทศไปตลอดกาลจากเวอร์จิเนีย แน่นอนกรณีที่มาถึงศาลได้รับการแก้ไขโดยผู้พิพากษาสุภาพบุรุษที่เชื่อว่าประเด็นที่ควรจะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ชน Tidewater สุภาพบุรุษถูกเสนอเป็นอันตราย สาย seventeenth และต้นราชชมตลอดเวลากล่าวในความรู้สึกของพวกเขาถือตัวเกียรติบุคคลและปฏิกิริยาของพวกเขารุนแรงต้องดูถูกเพียงน้อยนิด ในขณะที่อีแยงตัดสินข้อพิพาทของตน โดยตรากฎหมายเป็นลายลักษณ์อักษรโดยทั่วไป สัญญาพวกมี Tidewater มีแนวโน้มที่จะหันไปปะทะคารม ไพร่ได้เท่า ๆ กันด้วย: อาร์กิวเมนต์ในทาเวิร์นมักนำไปสู่การต่อสู้ที่น่ารังเกียจซึ่งก็ยอมรับเตะ กัด strangle, gouge ออกตา และ dismember อวัยวะของฝ่ายตรงข้าม คนที่สถานะต่ำกว่าเกือบจะไม่ท้าทาย betters for fear of ภาวะป่าเถื่อนของพวกเขา เป็นสุภาพบุรุษได้น้อยกว่าคนที่ถูกตีสำหรับความผิดด้านรอง เมื่อหนึ่ง commoner พูดออกกับข้า ศาลสั่งว่า เขาหฤโหดจะตีที่ชายสี่สิบ สามารถปรับ £200 (ของทศวรรษรายได้ชาวนา), มีหลุมเบื่อผ่านลิ้นของเขา แล้ว มีตลอด banished จากเวอร์จิเนีย จริง กรณีที่มาศาลได้รับการแก้ไข โดยผู้พิพากษาท่านที่เชื่อว่า ปัญหาควรจะ