3. Results3.1. SurvivalThe survival

3. Results
3.1. Survival
The survival (Fig. 1) at the end of the experiment in the MacroGard®
fed group (22.8 ± 5.4%) was approximately three times
higher than in the control group (7.4 ± 4.7%). The two treatments
were significantly different (82 ¼ 98.7, df ¼ 1, p < 0.001).
3.2. Growth
The size parameters (standard length, width, weight) of the
larvae at the different sampling points are shown in Table 2. No
significant differences were found between treatments for the size
parameters. Similarly no differences were detected in the condition
factor as well as the RNA:DNA ratio on day 11 ph. SGR from 11 to
24 dph tended to be higher in the MacroGard® treated group than
in the control fed larvae (df ¼ 1, F ¼ 3.78, p ¼ 0.06).
3.3. Gene expression
All studied genes were expressed at 11 and 24 dph and multivariate
analysis revealed that gene expression was effected by thetreatments (df ¼ 1, F ¼ 3, p  0.05), the experimental duration
(df ¼ 1, F ¼ 5335.4, p  0.0001) and their interaction (df ¼ 1, F ¼ 4.9,
p  0.05) but not by tank dependent effects. Expression of genes
involved in growth, development, digestion, lipid metabolism,
antioxidative activity as well as immune response were analysed.
The MANOVA also revealed that genes involved in growth (gh,
ghp, ghr, igf2, rh1, ppar), antioxidative activity (sod, gpx, nkef, prx6)
and lipid metabolism (apo e, d6fad, lpl) were not influenced by the
immunomodulator (see supplementary data in Pangea database).
Genes related to development however were significantly
regulated due to the time (F ¼ 2821.2, p  0.0001), treatment and
their interaction (both F < 5, p  0.01; all df ¼ 1). This was
expressed in the enhancement of osteocalcin (ost) expression, a
gene involved in mineralization of bones, 24 days post hatch
(10.16 ± 2.32-fold, Dct ¼ 12.27 ± 0.40; df ¼ 1, F ¼ 13.94, p ¼ 0.003)
compared to the control (1.62 ± 0.42-fold, Dct ¼ 15.09 ± 0.44) but
not at 11 dph (Fig. 2).
Interestingly administration of b-glucan influenced genetic
pathways involved in digestion (F ¼ 3.3, p  0.01). These genes
were also influenced by experimental period (F ¼ 1641.4,
p  0.0001) and the interaction of time and treatment (F ¼ 6.0,
p  0.001; all df ¼ 1). Chymotrypsin (2.20 ± 0.22-fold,
Dct ¼ 0.48 ± 0.24; df ¼ 1, F ¼ 25.99, p < 0.0001) and trypsin
(3.74 ± 0.7-fold, Dct ¼ 12.47 ± 0.26; df ¼ 1, F ¼ 16.56, p < 0.0001)
were enhanced on day 11 ph compared to the control (1.13 ± 0.13,
1.22 ± 0.19-fold respectively and Dct ¼ 0.42 ± 0.17 and 14.0 ± 0.22,
respectively) (Fig. 3A). Enzymatic trypsin activity was also
measured on day 11 and 24 dph and normalized against the area of
the larvae. Activity of the enzyme was significantly heightened in
the MacroGard® fed fish (0.52 ± 0.08/mm2
) on day 11 ph compared
to the control (0.25 ± 0.07/mm2
). At 24 dph trypsin activity was not
different between the two groups (Fig. 3B).
MacroGard® feeding interacting with administration time led to
modulation of the immune system dependent on the diet (df ¼ 1,
F ¼ 4.4, p < 0.0001). Among the immune relevant genes, b-glucan
feeding did not modulate the expression of genes encoding for
bactericidal enzymes (glys, lys c), antimicrobial peptide (hep1) and
pattern recognition receptor (tlr3, Fig. 4). However, at 11 days post
hatch MacroGard® feeding led to an approximately doubling of the
gene expression of complement component c3 (2.22 ± 0.38-fold,
Dct ¼ 4.73 ± 0.37; df ¼ 1, F ¼ 6.81, p ¼ 0.015) compared to the
control (1.32 ± 0.24-fold, Dct ¼ 5.31 ± 0.28). Contrarily on day
24 dph dietary b-glucan reduced gene expression of interleukin 1
(il-1b, Dct ¼ 9.59 ± 0.24) and tumor necrosis factor a (tnf-a,
Dct ¼ 15.15 ± 0.23) by about 50e60% compared to the control (il1b:Dct ¼ 8.20 ± 0.34 and tnf-a: 13.95 ± 0.21; df ¼ 1, F ¼ 9.13 and 8.17,
p  0.05). In parallel gene expression of heat shock protein 70
(hsp70) was down-regulated at 24 dph (0.82 ± 0.04-fold,
Dct ¼ 1.46 ± 0.06) compared to the control (1.01 ± 0.04-fold,
Dct ¼ 1.16 ± 0.06; df ¼ 1, F ¼ 11.95, p ¼ 0.005).
3.4. Microbiota analysis
The band pattern shown on the RT-PCR-DGGE gel (Fig. 5)
differed between samples. In total 86 bands were detected with the
highest number (i.e. 32 bands) occurring in the pooled sample b of
control tank 2 at 11 dph and the lowest number (15 bands) being
found in the pool b of control tank 1 at 24 dph. The dendrogram
shows a separate cluster for the control samples from 11 dph. The
MacroGard® fed larvae from tank 1 seemed to have a similar
microbiota to these control samples whilst the other two MacroGard®
fed tanks were at 11 dph more similar to the microbiota
found in the samples from 24 dph. Correspondingly the microbiota
of the MacroGard® fed larvae sampled at 24 dph represented an
own cluster with similarity to the 24 dph control samples. Two
outliers (11 dph MacroGard® tank 3 pool b and 24 dph control tank
2 pool a) were found.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์3.1. ความอยู่รอดการอยู่รอด (รูปที่ 1) เมื่อสิ้นสุดการทดลองใน MacroGard ®รับกลุ่ม (22.8 ± 5.4%) ได้ประมาณสามครั้งที่สูงกว่าในกลุ่มควบคุม (7.4 ± 4.7%) การรักษาสองแตกต่าง (82 ¼ 98.7, df ¼ 1, p < 0.001)3.2. เติบโตพารามิเตอร์ขนาด (ความยาว ความกว้าง น้ำหนัก) ของการตัวอ่อนที่จุดเก็บตัวอย่างแตกต่างกันจะแสดงในตารางที่ 2 ไม่ใช่พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาขนาดพารามิเตอร์ ในทำนองเดียวกัน ความแตกต่างไม่พบในสภาพปัจจัยรวมทั้งอัตราส่วน RNA:DNA ในวันที่ 11 ด้านแสดงสรุป 11 การดีพีเอช 24 มีแนวโน้มจะสูงขึ้นในกลุ่ม MacroGard ®ได้รับการรักษามากกว่าในการควบคุมการเลี้ยงตัวอ่อน (df 1 ¼ F ¼ 3.78, p ¼ 0.06)3.3. ยีนศึกษายีนทั้งหมดที่แสดงที่ 11 และ 24 ดีพีเอชและหลายตัวแปรข้อวิเคราะห์เปิดเผยว่า ยีนมีผล โดย thetreatments (df 1 ¼ F ¼ 3, p 0.05), ระยะเวลาทดลอง(df 1 ¼ F ¼ 5335.4, p 0.0001) และปฏิสัมพันธ์ (df 1 ¼ F ¼ 4.9p 0.05) แต่ไม่ใช่ โดยถังขึ้นกับผลการ แสดงออกของยีนเกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโต พัฒนา ย่อยอาหาร เผา ผลาญไขมันantioxidative กิจกรรมเป็นการตอบสนองภูมิคุ้มกันถูกนำมาวิเคราะห์MANOVA เปิดเผยการที่ ยีนที่เกี่ยวข้องในการเจริญเติบโต (ghghp, ghr, igf2, rh1, ppar), กิจกรรม antioxidative (สด gpx, nkef, prx6)และเผาผลาญไขมัน (อาโป e, d6fad บี) ไม่ได้รับอิทธิพลจากการimmunomodulator (ดูข้อมูลเพิ่มเติมในฐานข้อมูลของ Pangea)ยีนที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาอย่างไรก็ตาม ได้อย่างมีนัยสำคัญควบคุมเนื่องจากเวลา (F ¼ 2821.2, p 0.0001), การรักษา และปฏิสัมพันธ์ (F ทั้ง < 5, p df 0.01 ทั้งหมด¼ 1) นี้ในการเพิ่มประสิทธิภาพของ osteocalcin (ost) การยีนที่เกี่ยวข้องในการ mineralization ของกระดูก 24 วันลงฟัก(10.16 ± 2.32-fold, Dct ¼ 12.27 ± 0.40; df 1 ¼ F ¼ p 13.94 ¼ 0.003)เมื่อเทียบกับการควบคุม (1.62 ± 0.42-fold, Dct ¼ 15.09 ± 0.44) แต่ไม่ได้อยู่ที่ 11 ดีพีเอช (2 รูป)ที่น่าสนใจบริหารของ b-กลูแคนอิทธิพลทางพันธุกรรมเส้นทางที่เกี่ยวข้องในการย่อยอาหาร (F ¼ 3.3, p 0.01) ยีนเหล่านี้ยังได้รับอิทธิพลจากระยะทดลอง (F ¼ 1641.4p 0.0001) และปฏิสัมพันธ์ของเวลาและการรักษา (F ¼ 6.0p 0.001 ทั้งหมด df ¼ 1) Chymotrypsin (2.20 ± 0.22-foldDct ¼± 0.48 0.24 df 1 ¼ F ¼ 25.99, p < 0.0001) และทริปซิน(3.74 ± 0.7-fold, Dct ¼ 12.47 ± 0.26; df 1 ¼ F ¼ 16.56, p < 0.0001)ได้เพิ่ม ph 11 วันเมื่อเทียบกับการควบคุม (1.13 ± 0.131.22 ± 0.19-fold ตามลำดับ และ Dct ¼± 0.42 0.17 และ 14.0 ± 0.22ตามลำดับ) (รูปที่ 3A) กิจกรรมของเอนไซม์ทริปซินเป็นวัดวันที่ 11 และ 24 ดีพีเอช และตามปกติกับพื้นที่ของตัวอ่อน กิจกรรมของเอนไซม์ถูกมากเย็นฉ่ำในMacroGard ®เลี้ยงปลา (0.52 ± 0.08/mm2) ในวันที่ 11 ph เมื่อเทียบการควบคุม (0.25 ± 0.07/mm2). ที่ 24 ดีพีเอช ทริปซินกิจกรรมไม่แตกต่างระหว่าง 2 กลุ่ม (รูปที่ 3B)MacroGard ®การโต้ตอบกับเวลาการจัดการให้อาหารที่นำไปสู่ปรับระบบภูมิคุ้มกันขึ้นอยู่กับการรับประทานอาหาร (df ¼ 1F ¼ 4.4, p < 0.0001) ระหว่างยีนที่เกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกัน b-กลูแคนอาหารไม่ได้ปรับการแสดงออกของยีนที่เข้ารหัสเอนไซม์จากแบคทีเรีย (glys, lys c), เปปไทด์ต้านจุลชีพ (hep1) และรับการรู้จำรูปแบบ (tlr3, 4 รูป) อย่างไรก็ตาม ในวันที่ลงรายการบัญชีฟัก MacroGard ®ให้อาหารนำไปสู่การประมาณสองเท่าของการยีนของ c3 ส่วนประกอบเสริม (2.22 ± 0.38-foldDct ¼ 4.73 ± 0.37 df 1 ¼ F ¼ p 6.81 ¼ 0.015) เมื่อเทียบกับการควบคุม (1.32 ± 0.24-fold, Dct ¼ 5.31 ± 0.28) อุปสงค์ในวัน24 ดีพีเอชอาหาร b-กลูแคนลดยีนของ interleukin 1(il-1b, Dct ¼ 9.59 ± 0.24) และเนื้องอกตายเฉพาะส่วนปัจจัย (tnf-aDct ¼ 15.15 ± 0.23) โดยเกี่ยวกับ 50e60% เมื่อเทียบกับการควบคุม (il1b:Dct ¼ 8.20 ± 0.34 และ tnf-a: 13.95 ± 0.21; df 1 ¼ F ¼ 9.13 และ 8.17p 0.05) ในขนานยีนโปรตีนช็อกความร้อน 70(hsp70) ถูกควบคุมลงที่ 24 ดีพีเอช (0.82 ± 0.04-foldDct ¼ 1.46 ± 0.06) เมื่อเทียบกับการควบคุม (1.01 ± 0.04-foldDct ¼ 1.16 ± 0.06 df 1 ¼ F ¼ 11.95, p ¼ 0.005)3.4. จุลินทรีย์วิเคราะห์รูปแบบวงดนตรีที่แสดงบนเจ RT-PCR-DGGE (5 รูป)แตกต่างระหว่างตัวอย่าง ในรวม 86 วงพบกับการหมายเลขสูงสุด (เช่น 32 วง) เกิดขึ้นในบีอย่าง pooled ของควบคุมเป็นถังที่ 2 ที่ 11 ดีพีเอชและหมายเลขต่ำสุด (15 วง)พบใน b สระถังควบคุม 1 ที่ 24 ดีพีเอช การ dendrogramแสดงคลัสเตอร์แยกต่างหากสำหรับตัวอย่างควบคุมจาก 11 ดีพีเอช การMacroGard ®เลี้ยงตัวอ่อนจากถัง 1 ดูเหมือนจะ มีความคล้ายคลึงกันจุลินทรีย์การควบคุมเหล่านี้ตัวอย่างขณะ® MacroGard อื่นที่สองรับถังได้ที่ 11 ดีพีเอชมากกว่าคล้ายกับจุลินทรีย์พบในตัวอย่างจาก 24 ดีพีเอช จำนวนจุลินทรีย์® MacroGard เลี้ยงตัวอ่อนดีพีเอช 24 แสดงการคลัสเตอร์เอง มีความคล้ายคลึงกับตัวอย่างควบคุมดีพีเอช 24 สองoutliers (11 ดีพีเอช MacroGard ®ถัง 3 สระ b และถังควบคุม 24 ดีพีเอชสระว่ายน้ำ 2 ตัว) พบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผล
3.1 การอยู่รอดอยู่รอด (รูปที่ 1). เมื่อสิ้นสุดการทดลองในMacroGard®ที่เลี้ยงกลุ่ม(22.8 ± 5.4%) อยู่ที่ประมาณสามครั้งสูงกว่าในกลุ่มควบคุม(7.4 ± 4.7%) ทั้งสองวิธีการรักษาอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกัน (82 ¼ 98.7, DF ¼ 1, p <0.001). 3.2 การเจริญเติบโตของพารามิเตอร์ขนาด (ความยาวมาตรฐาน, ความกว้างน้ำหนัก) ของตัวอ่อนที่จุดเก็บตัวอย่างที่แตกต่างกันจะแสดงในตารางที่2 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่พบระหว่างการรักษาสำหรับขนาดพารามิเตอร์ ในทำนองเดียวกันความแตกต่างที่ไม่ถูกตรวจพบในสภาพปัจจัยเช่นเดียวกับอาร์เอ็นเอที่อัตราส่วนดีเอ็นเอในวันที่ 11 พีเอช SGR 11 ไปจากตลอด24 DPH มีแนวโน้มที่จะสูงขึ้นในกลุ่มที่ได้รับการรักษาMacroGard®กว่าในการควบคุมที่เลี้ยงตัวอ่อน(DF ¼ 1, F ¼ 3.78 พี¼ 0.06). 3.3 การแสดงออกของยีนยีนศึกษาทั้งหมดได้รับการแสดงที่ 11 และ 24 DPH และหลายตัวแปรการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการแสดงออกของยีนได้รับผลกระทบจากthetreatments (DF ¼ 1, F ¼ 3, p? 0.05) ระยะเวลาการทดลอง(DF ¼ 1, F ¼ 5,335.4 พี ? 0.0001) และการมีปฏิสัมพันธ์ของพวกเขา (DF ¼ 1, F ¼ 4.9 พี? 0.05) แต่ไม่ได้โดยขึ้นอยู่กับผลกระทบถัง การแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโต, การพัฒนา, การย่อยอาหาร, การเผาผลาญไขมัน, กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระเช่นเดียวกับการตอบสนองของภูมิคุ้มกันวิเคราะห์. MANOVA ยังพบว่ายีนที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโต (GH, GHP, GHR, igf2, RH1, PPAR) กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ ( สด, GPX, nkef, prx6) และการเผาผลาญไขมัน (จ APO, d6fad, LPL) ที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากimmunomodulator (ดูข้อมูลเพิ่มเติมในฐานข้อมูล Pangea). ยีนที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา แต่อย่างมีนัยสำคัญการควบคุมเนื่องจากเวลา(F ¼ 2,821.2 ? พี 0.0001) การรักษาและการมีปฏิสัมพันธ์(ทั้ง F <5 พี 0.01; ทุก DF ¼ 1) นี้ได้รับการแสดงในการเพิ่มประสิทธิภาพของ osteocalcin (OST) การแสดงออกซึ่งเป็นยีนที่เกี่ยวข้องในแร่ธาตุของกระดูก24 วันฟักโพสต์(10.16 ± 2.32 เท่า Dct ¼ 12.27 ± 0.40; DF ¼ 1, F ¼ 13.94 พี¼ 0.003) เมื่อเทียบกับการควบคุม (1.62 ± 0.42 เท่า Dct ¼ 15.09 ± 0.44) แต่ไม่ได้อยู่ที่11 DPH (รูปที่. 2). การบริหารงานที่น่าสนใจของขกลูแคนพันธุกรรมมีอิทธิพลต่อวิถีการมีส่วนร่วมในการย่อยอาหาร (F ¼ 3.3 พี? 0.01) ยีนเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากระยะเวลาการทดลอง (F ¼ 1641.4, พี 0.0001?) และการมีปฏิสัมพันธ์ของเวลาและการรักษา (F ¼ 6.0 พี 0.001; ทุก DF ¼ 1) chymotrypsin (2.20 ± 0.22 เท่าDct ¼ 0.48 ± 0.24; DF ¼ 1, F ¼ 25.99, p <0.0001) และ trypsin (3.74 ± 0.7 เท่า Dct ¼ 12.47 ± 0.26; DF ¼ 1, F ¼ 16.56, p <0.0001) ได้รับการเพิ่มขึ้นในวันที่ 11 พีเอชเมื่อเทียบกับการควบคุม (1.13 ± 0.13, 1.22 ± 0.19 เท่าตามลำดับและ Dct ¼ 0.42 ± 0.17 และ 14.0 ± 0.22 ตามลำดับ) (รูป. 3A) กิจกรรมของเอนไซม์ trypsin ก็ยังวัดในวันที่11 และ 24 และ DPH ปกติกับพื้นที่ของตัวอ่อน กิจกรรมของเอนไซม์ความคิดริเริ่มมีนัยสำคัญในMacroGard®เลี้ยงปลา (0.52 ± 0.08 / mm2) ในวันที่ 11 พีเอชเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม(0.25 ± 0.07 / mm2) ณ วันที่ 24 กิจกรรม trypsin DPH ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างสองกลุ่ม(รูป. 3B). การให้อาหารMacroGard®มีปฏิสัมพันธ์กับการบริหารเวลาที่นำไปสู่การปรับของระบบภูมิคุ้มกันขึ้นอยู่กับการรับประทานอาหาร (DF ¼ 1, F ¼ 4.4, p <0.0001) ท่ามกลางยีนที่เกี่ยวข้องภูมิคุ้มกันขกลูแคนให้อาหารไม่ได้ปรับเปลี่ยนการแสดงออกของยีนที่เข้ารหัสสำหรับเอนไซม์ของแบคทีเรีย(glys, ลิซค) เปปไทด์ต้านจุลชีพ (hep1) และรับการจดจำรูปแบบ(TLR3, รูปที่. 4) อย่างไรก็ตามในวันที่ 11 โพสต์ฟักให้อาหารMacroGard®นำไปสู่การประมาณสองเท่าของการแสดงออกของยีนของส่วนประกอบc3 ส่วนประกอบ (2.22 ± 0.38 เท่าDct ¼ 4.73 ± 0.37; DF ¼ 1, F ¼ 6.81 พี¼ 0.015) เมื่อเทียบกับควบคุม (1.32 ± 0.24 เท่า Dct ¼ 5.31 ± 0.28) ตรงกันข้ามในวันที่24 DPH อาหารการแสดงออกของยีนที่ลดลงขกลูแคนของ interleukin 1 (il-1b, Dct ¼ 9.59 ± 0.24) และปัจจัยเนื้อร้ายเนื้องอก (TNF-a, Dct ¼ 15.15 ± 0.23) ประมาณ 50e60% เมื่อเทียบกับการควบคุม (il1b: Dct ¼ 8.20 ± 0.34 และ TNF-a: 13.95 ± 0.21; DF ¼ 1, F ¼ 9.13 และ 8.17,? พี 0.05) ในการแสดงออกของยีนขนาน 70 โปรตีนช็อกความร้อน(hsp70) ถูกควบคุมลงวันที่ 24 DPH (0.82 ± 0.04 เท่าDct ¼ 1.46 ± 0.06) เมื่อเทียบกับควบคุม (1.01 ± 0.04 เท่าDct ¼ 1.16 ± 0.06; DF ¼ 1, F ¼ 11.95 พี¼ 0.005). 3.4 การวิเคราะห์ microbiota รูปแบบวงดนตรีแสดงบนเจล RT-PCR-DGGE (รูปที่. 5) แตกต่างกันระหว่างกลุ่มตัวอย่าง ทั้งหมด 86 วงดนตรีที่ได้รับการตรวจพบมีจำนวนมากที่สุด(เช่น 32 วงดนตรี) ที่เกิดขึ้นในตัวอย่างรวบรวมขของถังควบคุม2 ที่ 11 DPH และจำนวนที่ต่ำที่สุด (15 วงดนตรี) ถูกพบในขสระว่ายน้ำของถังควบคุม1 ณ วันที่ 24 DPH dendrogram แสดงให้เห็นว่ากลุ่มที่แยกต่างหากสำหรับตัวอย่างการควบคุมจาก 11 DPH MacroGard®เลี้ยงตัวอ่อนจากถัง 1 ดูเหมือนจะมีคล้ายmicrobiota เหล่านี้ตัวอย่างการควบคุมในขณะที่อีกสองMacroGard®ถังที่เลี้ยงอยู่ที่11 DPH ขึ้นคล้ายกับ microbiota พบในตัวอย่างจาก 24 DPH ตามลําดับ microbiota ของMacroGard®เลี้ยงตัวอ่อนตัวอย่างที่ 24 DPH เป็นตัวแทนของกลุ่มตัวเองด้วยความคล้ายคลึงกันกับตัวอย่างควบคุมDPH 24 สองค่าผิดปกติ (11 DPH ถังMacroGard® 3 สระว่ายน้ำและ 24 ข DPH ถังควบคุม 2 สระว่ายน้ำ) พบ