OBJECTIVE: To determine the efficac

OBJECTIVE: To determine the efficacy of a metered-dose inhaler (MDI) with a large spacer device as compared to nebulized wet aerosols in the treatment of an unselected population with severe airflow limitation. DESIGN: Randomized, double blind, placebo-controlled trial. SETTING: University Hospital Department of Emergency Medicine (DEM). PATIENTS: Fifty patients, referred to the DEM between October 1, 1994 and March 31, 1995 with a severe, acute obstructive pulmonary event. Thirteen patients were diagnosed as having COPD; 37 patients were diagnosed as having asthma. INTERVENTION AND RESULTS: Patients received either placebo MDI through a 750-mL cone-shaped spacer (Glaxo) [2 puffs] and nebulized salbutamol aerosol 0.5 mL in 1.5 mL saline solution (group 1, n=25) or salbutamol MDI and 0.5 mL saline solution in 1.5 mL saline solution administered in the same manner as above (group 2, n=25). The above treatment was repeated three times every 15 min, unless side effects appeared. Upon enrollment into the study, the FEV1 in group 1 was 0.78+/-0.7 L (mean+/-SD), 32% of predicted, and in group 2, 0.74+/-0.51 L, 29% of predicted (p=0.83). The FEV1 values after the first, second, and third interventions were as follows: in group 1, 1.18+/-0.99 L, 1.40+/-0.8, and 1.47+/-0.79, respectively, and in group 2, 1.17+/-0.99 L, 1.46+/-1.01, and 1.54+/-0.79 (p=0.83, 0.36, and 0.48, respectively). We observed no difference in spirometric measurements between the two groups at any time. CONCLUSION: Even in the setting of the unselected group of patient referrals to the DEM for episodes of severe airflow limitation, the clinical and the objective bronchodilator responses to the administration of salbutamol are independent of the method of delivery: MDI with a large spacer vs aerosol nebulization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของเครื่องพ่นยาปริมาณ (MDI) กับ spacer ขนาดใหญ่ เมื่อเทียบกับอุปกรณ์ nebulized เปียกสเปรย์ในการรักษาของประชากรที่ไม่มีข้อจำกัดการไหลของอากาศอย่างรุนแรง ออกแบบ: สุ่ม ตาบ ทดลองควบคุมด้วยยาหลอก การตั้งค่า: มหาวิทยาลัยโรงพยาบาลแผนกการแพทย์ฉุกเฉิน (DEM) ผู้ป่วย: ผู้ป่วยห้าสิบ เรียกว่า DEM ระหว่าง 1 ตุลาคม และ 31 มีนาคม ความรุนแรง เฉียบพลันหายใจปอดกิจกรรม ผู้ป่วยสิบสามถูกวินิจฉัยว่าเป็น COPD 37 ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่ามีโรคหอบหืด แทรกแซงและผลลัพธ์: ผู้ป่วยได้รับยาหลอกทั้ง MDI ผ่าน 750 มล.กรวย spacer (Glaxo) [2 puffs] และ nebulized salbutamol สเปรย์เกลือ 1.5 mL 0.5 มล. (กลุ่ม 1, n = 25) หรือ salbutamol MDI และ 0.5 mL เกลือใน 1.5 mL เกลือยาในรูปแบบเดียวกับข้างต้น (กลุ่ม 2, n = 25) การรักษาข้างต้นเว้นแต่ว่าผลข้างเคียงที่ปรากฏซ้ำ 3 ครั้งทุก 15 นาที เมื่อลงทะเบียนในการศึกษา FEV1 ในกลุ่ม 1 เป็น 0.78+/-0.7 L (เฉลี่ย+/-SD), 32% ของคาดการณ์ และในกลุ่มที่ 2, 0.74+/-0.51 L, 29% ของคาดการณ์ (p = 0.83) ค่า FEV1 ที่หลังครั้งแรก ที่สอง และแทรกแซงสามมีดังนี้: ในกลุ่ม 1, 1.18+/-0.99 L, 1.40 +/-0.8 และ 1.47 +/-0.79 ตาม ลำดับ และในกลุ่ม 2, 1.17+/-0.99 L, 1.46 +/-1.01 และ 1.54+/-0.79 (p = 0.83, 0.36 และ 0.48 ตามลำดับ) เราสังเกตเห็นไม่แตกต่างกันในวัด spirometric ระหว่าง 2 กลุ่มตลอดเวลา สรุป: แม้ในการตั้งค่าของกลุ่มไม่ยากผู้ป่วยการ DEM ตอนข้อจำกัดการไหลของอากาศอย่างรุนแรง ในทางคลินิกและการตอบสนองวัตถุประสงค์อุดการใช้ยา salbutamol ได้ขึ้นอยู่กับวิธีการจัดส่ง: MDI กับ nebulization เป็นสเปรย์ vs spacer ขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของมิเตอร์ยาสูดพ่น (MDI) กับอุปกรณ์ spacer ที่มีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับละอองเปียก nebulized ในการรักษาประชากรที่ไม่ได้เลือกที่มีข้อ จำกัด การไหลของอากาศที่รุนแรง DESIGN: แบบ randomized, double ตาบอดทดลอง placebo-controlled การตั้งค่า: โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน (DEM) ผู้ป่วย: ห้าสิบผู้ป่วยเรียกว่า DEM ระหว่าง 1 ตุลาคม 1994 และ 31 มีนาคม 1995 มีความรุนแรงเหตุการณ์ปอดอุดกั้นเฉียบพลัน ผู้ป่วยที่สิบสามได้รับการวินิจฉัยว่ามีปอดอุดกั้นเรื้อรัง; 37 ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่ามีโรคหอบหืด การแทรกแซงและการผลการศึกษา: ผู้ป่วยที่ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งได้รับยาหลอก MDI ผ่าน 750 มิลลิลิตร spacer รูปทรงกรวย (Glaxo) [2 puffs] และสเปรย์ salbutamol nebulized 0.5 มิลลิลิตร 1.5 น้ำเกลือมล (กลุ่มที่ 1, N = 25) หรือ salbutamol MDI และ 0.5 มิลลิลิตร น้ำเกลือในน้ำเกลือ 1.5 มลบริหารงานในลักษณะเดียวกันกับข้างต้น (กลุ่มที่ 2, n = 25) การรักษาดังกล่าวข้างต้นซ้ำสามครั้งทุก 15 นาทียกเว้นในกรณีที่ผลข้างเคียงที่ปรากฏ เมื่อลงทะเบียนในการศึกษา, FEV1 ในกลุ่มที่ 1 เป็น 0.78 +/- 0.7 L (หมายถึง +/- SD) 32% ของคาดการณ์และในกลุ่มที่ 2 0.74 +/- 0.51 L, 29% ของคาดการณ์ (p = 0.83 ) ค่า FEV1 หลังจากที่ครั้งแรกที่สองและการแทรกแซงที่สามมีดังนี้กลุ่มที่ 1, 1.18 +/- 0.99 L, 1.40 +/- 0.8 และ 1.47 +/- 0.79 ตามลำดับและในกลุ่มที่ 2 + 1.17 / -0.99 L, 1.46 +/- 1.01 และ 1.54 +/- 0.79 (p = 0.83, 0.36 และ 0.48 ตามลำดับ) เราสังเกตเห็นความแตกต่างในการวัดสมรรถภาพระหว่างทั้งสองกลุ่มไม่ได้ตลอดเวลา สรุป: แม้ในการตั้งค่าของกลุ่มที่ไม่ได้เลือกของการอ้างอิงผู้ป่วยไปยัง DEM สำหรับตอนของการ จำกัด การไหลของอากาศที่รุนแรงทางคลินิกและการตอบสนอง bronchodilator วัตถุประสงค์ในการบริหารงานของ salbutamol เป็นอิสระของวิธีการจัดส่ง: MDI กับ spacer ขนาดใหญ่ VS สเปรย์ ยาขยายหลอดลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของยาโดยใช้เครื่องพ่นยา ( MDI ) กับอุปกรณ์ spacer ขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับ nebulized ละอองลอยเปียกในการรักษาประชาชนที่ไม่ได้เลือก ด้วยข้อจำกัดของรุนแรง ออกแบบ : การศึกษาคนตาบอดสอง และทดลอง สถานที่ศึกษา : โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน ( DEM ) ผู้ป่วย : ผู้ป่วย 50 อ้างถึงเด็ม ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2537 และวันที่ 31 มีนาคม 2538 ด้วยความรุนแรง เหตุการณ์ปอดอุดกั้นเฉียบพลัน ผู้ป่วยถูกวินิจฉัยว่ามีสิบสาม COPD ; 37 ผู้ป่วยถูกวินิจฉัยว่ามีหืด ผลการทดลอง และผู้ป่วยได้รับยาหลอกอย่างใดอย่างหนึ่ง MDI ผ่าน 750 มล. พีทีที spacer ( Glaxo ) [ 2 ] และ nebulized ชูระดับ 0.5 ml ใน 1.5 ml สเปรย์น้ำเกลือ ( กลุ่มที่ 1 , n = 25 ) หรือซัลบูทามอลและ MDI 0.5 มล. เกลือ 1.5 ml น้ำเกลือบริหารงานในลักษณะเดียวกับข้างต้น ( กลุ่ม 2 , n = 25 ) การรักษาดังกล่าวข้างต้นทำซ้ำสามครั้งทุก 15 นาที นอกจากผลข้างเคียงปรากฏ เมื่อลงทะเบียนเข้าศึกษา ในกลุ่มที่ 1 fev1 0.78 + / - 0.7 ลิตร ( ค่าเฉลี่ย + / - SD ) , 32 % ของที่คาดการณ์ไว้ และในกลุ่มที่ 2 แผ่น + / -0.51 L 29 % จากคาดการณ์ ( P = 0.83 ) การ fev1 ค่าหลังแรก , ที่สอง , ที่สามและการแทรกแซง ดังนี้ กลุ่มที่ 1 , 4 + / -0.99 L , 1.40 + / - 0.8 และ 1.47 + / -0.79 ตามลำดับ และในกลุ่มที่ 2 เท่ากับ + / -0.99 L 1.46 + / -1.01 และ 1.54 + / -0.79 ( P = 0.83 , 0.36 และ 0.48 ตามลำดับ ) เราพบความแตกต่างในการวัด spirometric ระหว่างสองกลุ่มในเวลาใด ๆ สรุป : ในการตั้งค่าของกลุ่มที่ไม่ได้เลือกของการส่งต่อผู้ป่วยไปเด็มสำหรับเอพจำกัดการไหลของอากาศที่รุนแรง ทางคลินิกและบร โชไดเลเตอร์วัตถุประสงค์ตอบสนองการบริหารยาอิสระของวิธีการจัดส่ง : MDI ที่มีขนาดใหญ่ของ nebulization spacer vs .