It was in a somewhat pensive frame

It was in a somewhat pensive frame of mind that Mr Dunning passed on the following day into the Select Manuscript Room of the British Museum, and filled up tickets for Harley 3586, and some other volumes. After a few minutes they were brought to him, and he was settling the one he wanted first upon the desk, when he thought he heard his own name whispered behind him. He turned round hastily, and in doing so, brushed his little portfolio of loose papers on to the floor. He saw no one he recognized except one of the staff in charge of the room, who nodded to him, and he proceeded to pick up his papers. He thought he had them all, and was turning to begin work, when a stout gentleman at the table behind him, who was just rising to leave, and had collected his own belongings, touched him on the shoulder, saying, 'May I give you this? I think it should be yours,' and handed him a missing quire. 'It is mine, thank you,' said Mr Dunning. In another moment the man had left the room. Upon finishing his work for the afternoon, Mr Dunning had some conversation with the assistant in charge, and took occasion to ask who the stout gentleman was. 'Oh, he's a man named Karswell,' said the assistant; 'he was asking me a week ago who were the great authorities on alchemy, and of course I told him you were the only one in the country. I'll see if I can't catch him: he'd like to meet you, I'm sure.'

'For heaven's sake don't dream of it!' said Mr Dunning, 'I'm particularly anxious to avoid him.'

'Oh! very well,' said the assistant, 'he doesn't come here often: I dare say you won't meet him.'

More than once on the way home that day Mr Dunning confessed to himself that he did not look forward with his usual cheerfulness to a solitary evening. It seemed to him that something ill-defined and impalpable had stepped in between him and his fellow-men--had taken him in charge, as it were. He wanted to sit close up to his neighbours in the train and in the tram, but as luck would have it both train and car were markedly empty. The conductor George was thoughtful, and appeared to be absorbed in calculations as to the number of passengers. On arriving at his house he found Dr Watson, his medical man, on his doorstep. 'I've had to upset your household arrangements, I'm sorry to say, Dunning. Both your servants hors de combat. In fact, I've had to send them to the Nursing Home.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันอยู่ในค่อนข้าง pensive กรอบของจิตใจที่นาย Dunning ผ่านเข้าสู่ห้องฉบับเลือกพิพิธภัณฑ์อังกฤษในวันต่อไปนี้ และตั๋วเต็มฮาร์เล่ย์ 3586 และไดรฟ์ข้อมูลอื่น หลังจากไม่กี่นาที พวกเขาได้นำเขา และเขาถูกจ่ายหนึ่งที่เขาต้องการก่อนตามโต๊ะ เมื่อเขาคิดว่า เขาได้ยินชื่อของเขาเองกระซิบหลังเขา เขาเปิดอย่างกระทันหัน การปัดเศษ และในการทำ งานผลงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเอกสารหลวมไปชั้น เขาเห็นไม่มีใครเขารู้จักยกเว้นชอบห้องพัก ที่พยักหน้าเขา อย่างใดอย่างหนึ่ง และเขาครอบครัวไปรับเอกสารของเขา เขาคิดว่า เขามีพวกเขาทั้งหมด และถูกเปิดเพื่อเริ่มการทำงาน เมื่อสุภาพบุรุษ stout ที่ตารางหลังเขา ที่มีเพียงขึ้นไป และได้รวบรวมไว้ของตัวเอง สัมผัสเขาบนไหล่ บอกว่า, ' อาจฉันจะคุณ ผมคิดว่า มันควรเป็นของคุณ, " และมอบเขา quire หายไป 'ก็ฉัน ขอบคุณ กล่าวว่า นาย Dunning ในขณะที่อีก คนได้ทิ้งห้องไว้ ตามงานของเขาสำหรับช่วงบ่าย นาย Dunning มีบางบทสนทนากับผู้ช่วยชอบ และเอาโอกาสถามผู้เป็นสุภาพบุรุษ stout ' โอ้ เขาเป็นคนที่ชื่อ Karswell' กล่าวว่า ช่วย ' เขาถูกถามสัปดาห์ที่ผ่านมาที่มีอำนาจมากในการเล่นแร่แปรธาตุ และแน่นอนฉันบอกเขาว่า คุณมีเพียงหนึ่งเดียวในประเทศ จะเห็นถ้าผมไม่จับเขา: เขาอยากจะพบคุณ ฉันแน่ใจว่า '

'สำหรับสวรรค์ของสาเกไม่ฝันมัน ' กล่าวว่า นาย Dunning 'ฉันกระตือรือร้นอย่างยิ่งในการหลีกเลี่ยงเขา '

' โอ้ ดี ผู้ช่วย กล่าวว่า ' เขาไม่มาที่นี่บ่อยครั้ง: ผมกล้าบอกว่า คุณจะไม่พบเขา '

มากกว่าหนึ่งครั้งทางบ้าน วันที่นาย Dunning สารภาพว่า ตนเองว่า เขาไม่ได้ไม่หวังกับเขา cheerfulness ปกติเย็นปัจเจก เหมือนเขาว่า สิ่งที่ ill-defined และ impalpable ได้ก้าวระหว่างเขาและเพื่อนคน - มีมาเขาชอบ were เป็นมัน เขาอยากนั่งใกล้กับประเทศเพื่อนบ้านของเขา ในรถไฟ และรถราง แต่เป็นโชคจะมี รถไฟและรถยนต์นั้นว่างเปล่าอย่างเด่นชัด นำจอร์จถูกเด่น และปรากฏ ว่าดูดซึมในการคำนวณกับจำนวนผู้โดยสาร ในการเดินทางมาที่บ้านของเขา เขาพบ Dr Watson คนทางการแพทย์ของเขา ในบันไดหน้าประตูของเขา ' ฉันเคยอารมณ์เสียจัดบ้านของคุณ ขอกล่าว Dunning ทั้งของคุณมหาดเล็ก hors เดอต่อสู้ ในความเป็นจริง ได้ผมจะส่งไปยังพยาบาล '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันอยู่ในกรอบที่ค่อนข้างหม่นของจิตใจว่านาย Dunning ผ่านในวันต่อไปนี้ในการเลือกห้องพักต้นฉบับของพิพิธภัณฑ์อังกฤษและเต็มไปตั๋วสำหรับฮาร์เลย์ 3586 และไดรฟ์อื่น ๆ หลังจากไม่กี่นาทีพวกเขาจะถูกนำมาให้เขาและเขาก็นั่งหนึ่งที่เขาอยากอยู่กับโต๊ะแรกเมื่อตอนที่เขาคิดว่าเขาได้ยินชื่อของตัวเองของเขากระซิบอยู่ข้างหลังเขา เขาหันกลับมาอย่างเร่งด่วนและในการทำเช่นแปรงผลงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาในเอกสารหลวมไปกองกับพื้น เขาเห็นคนที่เขาได้รับการยอมรับยกเว้นหนึ่งของพนักงานในความดูแลของห้องพักที่พยักหน้าให้เขาไม่ได้และเขาจะได้รับเอกสารของเขา เขาคิดว่าเขามีพวกเขาทั้งหมดและได้รับการเปลี่ยนเป็นเริ่มต้นการทำงานเมื่อสุภาพบุรุษอ้วนที่โต๊ะข้างหลังเขาที่เป็นเพียงการเพิ่มขึ้นที่จะออกและได้รวบรวมข้าวของของเขาเองสัมผัสเขาบนไหล่ว่า 'ฉันขอให้ คุณนี้ ฉันคิดว่ามันควรจะเป็นของคุณ 'และมือเขา Quire หายไป 'มันเป็นของเราขอขอบคุณ' นาย Dunning กล่าวว่า ในขณะที่อีกคนได้เดินออกจากห้อง เมื่อเสร็จสิ้นการทำงานของเขาสำหรับช่วงบ่ายนาย Dunning ได้พูดคุยกับผู้ช่วยในค่าใช้จ่ายบางส่วนและเอาโอกาสที่จะขอให้ผู้ที่อ้วนเป็นสุภาพบุรุษ 'โอ้เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งชื่อ Karswell' ผู้ช่วยกล่าวว่า 'เขาก็ขอให้ฉันสัปดาห์ที่ผ่านมาซึ่งเป็นหน่วยงานที่ดีในการเล่นแร่แปรธาตุและแน่นอนผมบอกเขาว่าคุณเป็นเพียงคนเดียวในประเทศ ฉันจะดูว่าฉันไม่สามารถจับเขาเขาต้องการที่จะได้พบคุณผมว่า '. 'เพื่อประโยชน์ของสวรรค์ไม่ได้ฝันของมัน! นาย Dunning กล่าวว่า "ผมกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะหลีกเลี่ยงเขา. ! โอ้ ดีมาก 'กล่าวว่าผู้ช่วย "เขาไม่ได้มาที่นี่มักจะ. ผมกล้าพูดว่าคุณจะไม่ได้พบกับเขา' มากกว่าหนึ่งครั้งระหว่างทางกลับบ้านวันนั้นนาย Dunning สารภาพกับตัวเองว่าเขาไม่ได้มองไปข้างหน้ากับเขา ความปลื้มปีติปกติในช่วงเย็นโดดเดี่ยว มันดูเหมือนกับเขาว่าสิ่งที่ไม่ดีที่กำหนดและไม่มีตัวตนที่ได้ก้าวเข้ามาระหว่างเขาและเพื่อนชายของเขา - เขาได้รับในค่าใช้จ่ายตามที่มันเป็น เขาอยากจะนั่งใกล้ชิดกับเพื่อนบ้านของเขาในรถไฟและรถรางใน แต่เป็นโชคดีจะได้มันทั้งรถไฟและรถที่ว่างเปล่าอย่างชัดเจน ตัวนำจอร์จเป็นความคิดและดูเหมือนจะถูกดูดซึมในการคำนวณว่าจำนวนผู้โดยสาร เมื่อเดินทางมาถึงที่บ้านของเขาเขาพบ Dr Watson, คนทางการแพทย์ของเขาในบันไดหน้าประตูของเขา 'ฉันเคยไม่พอใจการจัดบ้านของคุณฉันขอโทษที่จะบอกว่า Dunning ของคุณทั้งสองคนรับใช้ hors de ต่อสู้ ในความเป็นจริงเราได้มีการส่งพวกเขาไปยังสถานพยาบาล.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอยู่ในกรอบที่ค่อนข้างหม่นในใจคุณ ดันนิ่งผ่านในวันต่อไปนี้เป็นเลือกต้นฉบับในห้องของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษและเต็มไปขึ้นตั๋วสำหรับ 3586 และบางเล่มอื่น ๆ หลังจากไม่กี่นาทีพวกเขามาถึงเขา และเขาก็จ่ายเงินหนึ่งเขาต้องการลงบนโต๊ะ เมื่อเขาคิดว่าเขาได้ยินชื่อของตัวเองกระซิบอยู่ข้างหลังเขา เขาหันมองไปรอบๆอย่างรีบร้อน ,และในการทำเช่นนั้น , แปรงผลงานเล็ก ๆน้อย ๆของเขาของเอกสารหลวมบนพื้น เขาเห็น ไม่มีใครเขายอมรับ ยกเว้นพนักงานคนหนึ่งในค่าใช้จ่ายของห้องพักที่พยักหน้าให้เขา แล้วเขาก็หยิบกระดาษของเขา เขาคิดว่าเขาได้ทั้งหมด และกำลังจะเริ่มทำงาน เมื่อป้อมสุภาพบุรุษที่โต๊ะข้างหลังเขาซึ่งเพิ่งขึ้นไป และได้รวบรวมข้าวของของเขาเองสัมผัสเขาอยู่บนไหล่ว่า ฉันให้สิ่งนี้กับคุณ ฉันคิดว่ามันควรจะเป็นของคุณ และตกเขาหายไป quire ’ มันคือของฉัน ขอบคุณ ' คุณ ดันนิ่ง ในช่วงเวลาอื่นคนก็ออกจากห้องไป เมื่อเสร็จงานของเขาในช่วงบ่าย นายดันนิ่งได้สนทนากับผู้ช่วยดูแล และเอาโอกาสที่จะถามใคร ชายอ้วนก็ . โอ้ เขาเป็นผู้ชายที่ชื่อ karswell ,' ผู้ช่วย ' เขาถามฉัน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ที่เป็นหน่วยงานที่ดีในการเล่นแร่แปรธาตุและแน่นอนฉันบอกเขาว่าคุณคือคนเดียวในประเทศ ฉันจะดูว่า ฉันจับเขาไม่ได้ เขาต้องการที่จะได้พบคุณ ฉันแน่ใจว่า . . .

เพราะเห็นแก่สวรรค์อย่าฝันเลย ! นายดันนิ่ง ' ฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งกังวลที่จะหลีกเลี่ยงเขา . '

โอ้ ! ดีมาก ' ผู้ช่วย ' เขาไม่ได้มาที่นี่บ่อยๆ :ผมกล้าพูดว่าคุณจะไม่พบเขา . . .

มากกว่าหนึ่งระหว่างทางกลับบ้านในวันนั้น คุณ ดันนิ่ง ยอมรับกับตัวเองว่า เขาไม่ได้หวังกับเค้าปกติร่าเริงที่จะโดดเดี่ยว ตอนเย็น มันดูเหมือนเขาป่วยและสิ่งที่กำหนดซึ่งยากที่จะเข้าใจได้ก้าวระหว่างเขาและเพื่อน . . . เอาตัวไปดูแล เหมือนที่เคยเป็นเขาอยากนั่งใกล้ถึงเพื่อนบ้านของเขาในรถไฟ และรถราง แต่เป็นโชคดีจะได้มันทั้งรถไฟและรถยนต์เป็นอย่างว่างเปล่า คอนดักเตอร์ จอร์จ เป็นคนรอบคอบ และดูเหมือนจะถูกดูดซึมในการคำนวณจำนวนของผู้โดยสาร เมื่อมาถึงบ้านของเขาที่เขาพบ ดร. วัตสัน เพื่อนหมอของเขา ในบันไดหน้าประตูของเค้า ฉันต้องโกรธจัดครัวเรือนของคุณ ขอโทษที่ต้องพูดดันนิ่ง ทั้งผู้รับใช้ของพระองค์ท่าน เดอ ต่อสู้ ในความเป็นจริง ผมต้องส่งพวกเขาไปที่บ้านพยาบาล .