The formation of complex in solutio

The formation of complex in solution is often accompanied by the color appearance. Measurement of the absorbance of such a solution will afford a measure of the amount of complex ion in solution. For a reaction of the type, Mn+ + yL [MLy]n+ the amount of complex ionic solution can be determined colorimetrically for various ratios of [Mn+] to [L]; the total concentration of metal ion and ligand is kept constant. Measurements of the absorbance at a suitable wavelength will show a maximum when the ratio of ligand to metal is equal to that in the complex. The method is known as ‘Job’s Method’, after the originator, and is often referred to as ‘The Method of Continuous Variation’. Measurement may be made at any wavelength where the complex shows appreciable absorption. A portion of maximum absorption is preferred. If the measurements are made at only one wavelength then the system must such that only one complex is formed. This may be verified by making measurements at a number of wavelength within the absorption spectrum of the complex(es). If measurements at all wavelengths give the same result, it may be concluded that only a single compound is formed. Note that concurrent formation of a colorless compound may be overlooked by this method. In general, transition metal ions form a large number of complex compounds. For example, the almost colorless iron(II) cation reacts with 1,10-phenanthroline (o-phen, colorless) to form a red complex cation: xFe2+(aq) + y(o-phen) [Fex(o-phen)y]2+ Job’s method of continuous variation will be used in conjunction with visible spectroscopy to establish the formula of the complex formed by Fe(II) and 1,10-phenanthroline. Job’s method gives accurate results only under this circumstances :
Page 2
1. The reaction is a quantitative and complete. 2. A single complex species is formed, and the species is the stable under the condition of the reaction. 3. The λmax for the complex species is known and is that a different wavelength from either the ligand or the metal ion. 4. The pH and ionic strength of the solution remain constant. Using this method, one makes a series of absorbance measurements in which the concentration of Fe(II) and o-phen are varied, while the total number of moles remains constant. The requirement is most easily achieved by preparing solutions of Fe(II) and o-phen at identical concentration and then mixing them in various volume ratios, keeping the total volume constant. For example, the mole fraction of Fe(II) in a series of solution may be varied in increasing order (0, 0.10, 0.25, 0.40, 0.60, 0.75, 0.90 and 1.00) while the mole fraction of o-phen is varies in decreasing order (1.00, 0.90, 0.75, 0.60, 0.40, 0.25, 0.10 and 0). Note that the sum of the mole fractions of the metal ion and the ligand in each pair is constant. The mole fraction of the metal and the ligand are easily calculated. By definition, XM = nM/ nT and XL = nL /nT So that XM + XL = 1 or XM = 1 - XL Where nM and nL = number of moles of the metal cation and the ligand, respectively; nT = total number of moles (= nM + nL) and XM and XL = moles fraction of the metal and the ligand, respectively. Under ideal reaction conditions, the maximum amount of the complex [Fex(o-phen)y]2+ will form when the mole fraction of Fe(II) and o-phen are in the correct stoichiometric ratio. All other combinations result in the formation of less amounts of the complex. Since the product complex is colored, the absorbance or the solution mixture indicates the amount of the complex that has formed. A plot of absorbance versus the mole fraction of the metal ion (XM) and the ligand (XL) generate a graph (Figure 2.1) whose maximum indicates the stoichiometric composition. In Figure 2.1, the absorbance maximum occurs at about XL = 0.75 and XM = 0.25. The ratio between them XL/XM = 0.75/0.25 = 3, indicating that the ligand – to – metal mole ratio is 3 :1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การก่อตัวของความซับซ้อนในการแก้ปัญหามักตามมา ด้วยลักษณะสี วัด absorbance ของโซลูชันดังกล่าวจะสามารถวัดปริมาณของไอออนที่ซับซ้อนในการแก้ปัญหา สำหรับปฏิกิริยาของชนิด Mn + + เซต [MLy] n + ยอดเงินของการแก้ปัญหาไอออนที่ซับซ้อนสามารถกำหนด colorimetrically สำหรับอัตราส่วนต่าง ๆ [Mn +] [L]; ความเข้มข้นของไอออนโลหะและลิแกนด์ทั้งหมดจะถูกเก็บไว้คง การวัดค่า absorbance ที่ความยาวคลื่นที่เหมาะสมจะแสดงสูงสุดเมื่ออัตราส่วนของลิแกนด์โลหะจะเท่ากับที่ใน วิธีการที่เรียกว่า 'วิธีการของงาน' หลังผู้ริเริ่ม และว่าเป็น ' การวิธีของต่อเนื่องเปลี่ยนแปลง' เราอาจทำการวัดที่ความยาวคลื่นใด ๆ ที่ซับซ้อนแสดงเห็นดูดซึม ในส่วนของการดูดซึมสูงสุดคือต้อง ถ้าจะทำการวัดที่ความยาวคลื่นเดียวเท่านั้น แล้วระบบต้องเช่นคอมเพล็กซ์เดียวเท่านั้นที่จะเกิดขึ้น ซึ่งอาจถูกตรวจสอบ โดยการวัดที่ความยาวคลื่นภายในสเปกตรัมการดูดซึมของ complex(es) ถ้าวัดที่ความยาวคลื่นทั้งหมดให้ผลเดียวกัน มันอาจจะสรุปว่า จะเกิดสารประกอบเดียวเท่านั้น หมายเหตุที่ ก่อเกิดขึ้นพร้อมกันของสารประกอบไม่มีสีที่อาจมองข้ามวิธีนี้ ทั่วไป ไอออนโลหะเปลี่ยนฟอร์มตัวของสารประกอบที่ซับซ้อน เช่น ไอออน iron(II) เกือบไม่มีสีทำปฏิกิริยากับ 1, 10-phenanthroline (o-เพ็ญ ไม่มีสี) แบบไอออนซับซ้อนสีแดง: xFe2+(aq) + y(o-phen) [Fex(o-phen) y] 2 + งานวิธีการผันแปรต่อเนื่องจะใช้ร่วมกับมิกมองเห็นการสร้างสูตรซับซ้อนที่เกิดจากการ Fe(II) และ phenanthroline 1, 10 วิธีการของงานให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องเท่านั้นภายใต้สถานการณ์นี้:หน้า 21. The reaction is a quantitative and complete. 2. A single complex species is formed, and the species is the stable under the condition of the reaction. 3. The λmax for the complex species is known and is that a different wavelength from either the ligand or the metal ion. 4. The pH and ionic strength of the solution remain constant. Using this method, one makes a series of absorbance measurements in which the concentration of Fe(II) and o-phen are varied, while the total number of moles remains constant. The requirement is most easily achieved by preparing solutions of Fe(II) and o-phen at identical concentration and then mixing them in various volume ratios, keeping the total volume constant. For example, the mole fraction of Fe(II) in a series of solution may be varied in increasing order (0, 0.10, 0.25, 0.40, 0.60, 0.75, 0.90 and 1.00) while the mole fraction of o-phen is varies in decreasing order (1.00, 0.90, 0.75, 0.60, 0.40, 0.25, 0.10 and 0). Note that the sum of the mole fractions of the metal ion and the ligand in each pair is constant. The mole fraction of the metal and the ligand are easily calculated. By definition, XM = nM/ nT and XL = nL /nT So that XM + XL = 1 or XM = 1 - XL Where nM and nL = number of moles of the metal cation and the ligand, respectively; nT = total number of moles (= nM + nL) and XM and XL = moles fraction of the metal and the ligand, respectively. Under ideal reaction conditions, the maximum amount of the complex [Fex(o-phen)y]2+ will form when the mole fraction of Fe(II) and o-phen are in the correct stoichiometric ratio. All other combinations result in the formation of less amounts of the complex. Since the product complex is colored, the absorbance or the solution mixture indicates the amount of the complex that has formed. A plot of absorbance versus the mole fraction of the metal ion (XM) and the ligand (XL) generate a graph (Figure 2.1) whose maximum indicates the stoichiometric composition. In Figure 2.1, the absorbance maximum occurs at about XL = 0.75 and XM = 0.25. The ratio between them XL/XM = 0.75/0.25 = 3, indicating that the ligand – to – metal mole ratio is 3 :1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การก่อตัวของความซับซ้อนในการแก้ปัญหามักจะมาพร้อมกับการปรากฏตัวของสี การวัดการดูดกลืนแสงของการแก้ปัญหาดังกล่าวจะทำให้การวัดปริมาณของไอออนที่ซับซ้อนในการแก้ปัญหา สำหรับปฏิกิริยาของชนิด Mn + YL [Mly] N + จำนวนเงินของการแก้ปัญหาไอออนิกที่ซับซ้อนที่สามารถกำหนด colorimetrically อัตราส่วนต่างๆของ [Mn +] ไปที่ [L]; ความเข้มข้นรวมของโลหะไอออนและแกนด์จะถูกเก็บไว้อย่างต่อเนื่อง การวัดการดูดกลืนแสงที่ความยาวคลื่นที่เหมาะสมจะแสดงสูงสุดเมื่ออัตราส่วนของแกนด์กับโลหะมีค่าเท่ากับว่าในที่ซับซ้อน วิธีการที่เป็นที่รู้จักกันเป็น 'งานวิธี' หลังจากที่ริเริ่มและมักจะเรียกว่าเป็น 'วิธีการการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง' การวัดอาจจะทำที่ความยาวคลื่นใด ๆ ที่ซับซ้อนที่แสดงให้เห็นการดูดซึมเห็น เป็นส่วนหนึ่งของการดูดซึมสูงสุดเป็นที่ต้องการ หากวัดจะทำเพียงหนึ่งความยาวคลื่นจากนั้นระบบจะต้องดังกล่าวว่ามีเพียงหนึ่งที่ซับซ้อนจะเกิดขึ้น นี้อาจจะถูกตรวจสอบโดยการวัดที่จำนวนของความยาวคลื่นในสเปกตรัมการดูดซึมของความซับซ้อน (ES) หากวัดที่ความยาวคลื่นทั้งหมดให้ผลเดียวกันก็อาจจะสรุปได้ว่ามีเพียงสารเดียวจะเกิดขึ้น โปรดทราบว่าการก่อตัวพร้อมกันของสารไม่มีสีอาจถูกมองข้ามโดยวิธีนี้ โดยทั่วไปไอออนโลหะการเปลี่ยนแปลงรูปแบบเป็นจำนวนมากของสารที่ซับซ้อน ยกตัวอย่างเช่นเหล็กเกือบจะไม่มีสี (II) ไอออนบวกทำปฏิกิริยากับ 1,10-Phenanthroline (O-phen ไม่มีสี) ในรูปแบบที่ซับซ้อนไอออนบวกสีแดง: xFe2 + (AQ) + Y (O-phen) [Fex (O-phen) Y] 2+ วิธีการทำงานของการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องจะถูกใช้ร่วมกับสเปกโทรสโกมองเห็นได้ในการสร้างสูตรที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากเฟ (II) และ 1,10-Phenanthroline วิธีการทำงานของให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องเพียง แต่ภายใต้สถานการณ์นี้
หน้า 2
1. ปฏิกิริยาเป็นเชิงปริมาณและสมบูรณ์ 2. ชนิดที่ซับซ้อนเดียวจะเกิดขึ้นและเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีเสถียรภาพภายใต้เงื่อนไขของการเกิดปฏิกิริยา 3. λmaxสำหรับสายพันธุ์ที่มีความซับซ้อนเป็นที่รู้จักและเป็นที่ความยาวคลื่นที่แตกต่างกันจากทั้งแกนด์หรือไอออนโลหะ 4. ความเป็นกรดด่างและความแข็งแรงของอิออนของการแก้ปัญหายังคงไม่เปลี่ยนแปลง ใช้วิธีนี้หนึ่งที่ทำให้ชุดของการวัดการดูดกลืนแสงที่มีความเข้มข้นของ Fe (II) และ O-phen จะแตกต่างกันในขณะที่จำนวนรวมของไฝคงที่ ความต้องการที่จะประสบความสำเร็จได้ง่ายที่สุดโดยการเตรียมการแก้ปัญหาของเฟ (II) และ O-phen ที่ความเข้มข้นเหมือนกันแล้วผสมในอัตราส่วนปริมาณต่าง ๆ การรักษาอย่างต่อเนื่องปริมาณรวม ยกตัวอย่างเช่นส่วนโมลของเฟ (II) ในซีรีส์ของการแก้ปัญหาอาจจะแตกต่างกันในการเพิ่มการสั่งซื้อ (0, 0.10, 0.25, 0.40, 0.60, 0.75, 0.90 และ 1.00) ในขณะที่ส่วนโมลของ O-phen คือแตกต่างกันไปใน ลำดับที่ลดลง (1.00, 0.90, 0.75, 0.60, 0.40, 0.25, 0.10 และ 0) โปรดทราบว่าผลรวมของเศษส่วนโมลของไอออนโลหะและแกนด์ในแต่ละคู่ที่เป็นค่าคงที่ ส่วนโมลของโลหะและแกนด์จะคำนวณได้อย่างง่ายดาย ตามคำนิยาม XM = นาโนเมตร / NT และ XL = nL / NT เพื่อให้ XM + XL = 1 หรือ XM = 1 - XL ไหนนาโนเมตร nL = จำนวนโมลของไอออนโลหะและแกนด์ตามลำดับ; nT = จำนวนโมล (นาโนเมตร = + NL) และ XM และ XL = ส่วนไฝของโลหะและแกนด์ตามลำดับ ภายใต้เงื่อนไขการเกิดปฏิกิริยาที่เหมาะสำหรับจำนวนเงินสูงสุดที่ซับซ้อน [Fex (O-phen) Y] 2+ จะฟอร์มเมื่อส่วนโมลของเฟ (II) และ O-phen อยู่ในอัตราส่วนทฤษฎีที่ถูกต้อง ทุกชุดอื่น ๆ ส่งผลให้เกิดการก่อตัวของจำนวนเงินที่น้อยกว่าของที่ซับซ้อน เนื่องจากความซับซ้อนของผลิตภัณฑ์ที่เป็นสีที่ดูดกลืนหรือของผสมการแก้ปัญหาแสดงถึงปริมาณของความซับซ้อนที่ได้เกิดขึ้น พล็อตของการดูดกลืนแสงเมื่อเทียบกับส่วนไฝของโลหะไอออน (XM) และแกนด์ (XL) สร้างกราฟ (รูปที่ 2.1) ซึ่งสูงสุดที่บ่งชี้องค์ประกอบทางทฤษฎี ในรูปที่ 2.1 สูงสุดดูดกลืนแสงที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับ XL = 0.75 และ 0.25 XM = อัตราส่วนระหว่างพวกเขา XL / XM = 0.75 / 0.25 = 3 แสดงให้เห็นว่าแกนด์ - เพื่อ - โลหะอัตราส่วน 3: 1