The conventional means of producing

The conventional means of producing ethanol from food sources like corn and
sugarcane is, commercially, highly successful. In contrast, the production of
ethanol from nonfood biomass (ligno-cellulose), although feasible in principle,
is not widely used. More processing is required to make the sugar monomers
in ligno-cellulose feedstock available to the microorganisms that produce
ethanol by fermentation. However, production from food sources, even though
it strains the food supply and is wasteful, is widespread.
Consider that only 50% of the dry kernel mass is transformed into ethanol,
while the remaining kernel and the entire stock of the corn plant, regardless
that it is grown using cultivation energy and incurs expenses, remains unutilized.
It is difficult to ferment this part, which contains ligno-cellulose mass,
so it is discarded as waste. Alternative methods are being developed to convert
the cellulosic components of biomass into ethanol so that they can also be
utilized for transport fuel

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการทั่วไปของการผลิตเอทานอลจากแหล่งอาหารเช่นข้าวโพด และอ้อย พยายาม ไม่ประสบความสำเร็จ ในทางตรงข้าม การผลิตเอทานอลจากชีวมวล nonfood (ligno-เซลลูโลส), แต่เป็นไปได้ในหลักจะไม่ใช้ การประมวลผลเพิ่มเติมจะต้องทำ monomers น้ำตาลในวัตถุดิบ ligno เซลลูโลสที่มีจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดเอทานอล โดยการหมัก อย่างไรก็ตาม ผลิตจากอาหารแหล่ง แม้ว่ามัน strains ฟ้อง และเป็น wasteful เป็นที่แพร่หลายพิจารณาเท่านั้น 50% ของเมล็ดแห้ง มวลจะเปลี่ยนเป็นเอทานอลในขณะที่เมล็ดที่เหลือและหุ้นทั้งหมดของต้นข้าวโพด ไม่ว่า จะปลูกใช้ปลูกพลังงาน และใช้ค่าใช้จ่าย ยังคงประปา unutilizedเป็นการยากที่หมักส่วนนี้ ซึ่งประกอบด้วยมวล ligno-เซลลูโลสดังนั้น มันจะถูกยกเลิกเป็นขยะ การพัฒนาทางเลือกการแปลงคอมโพเนนต์ cellulosic ของชีวมวลในเอทานอลเพื่อให้พวกเขาสามารถใช้สำหรับขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการแบบเดิมในการผลิตเอทานอลจากแหล่งอาหารเช่นข้าวโพดและ
อ้อยเป็นเชิงพาณิชย์ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง ในทางตรงกันข้ามการผลิต
เอทานอลจากชีวมวลที่ไม่ใช่อาหาร (Ligno เซลลูโลส) แม้ว่าความเป็นไปได้ในหลักการ
ไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลาย การประมวลผลอื่น ๆ จะต้องทำให้โมโนเมอร์น้ำตาล
ในวัตถุดิบ Ligno เซลลูโลสที่มีให้กับจุลินทรีย์ที่ผลิต
เอทานอลโดยการหมัก อย่างไรก็ตามการผลิตจากแหล่งอาหารแม้ว่า
มันสายพันธุ์แหล่งอาหารและเป็นที่สิ้นเปลืองเป็นที่แพร่หลาย.
พิจารณาว่ามีเพียง 50% ของมวลเมล็ดแห้งจะกลายเป็นเอทานอล
ในขณะที่เมล็ดที่เหลืออยู่และหุ้นทั้งหมดของต้นข้าวโพดโดยไม่คำนึงถึง
ว่ามันเป็นที่ปลูกโดยใช้พลังงานเพาะปลูกและค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นยังคงไม่ได้ใช้.
มันเป็นเรื่องยากในการหมักในส่วนนี้ซึ่งมีมวล Ligno-เซลลูโลส
จึงทิ้งเป็นขยะ วิธีการทางเลือกที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อแปลง
เซลลูโลสส่วนประกอบของสารชีวมวลเป็นเอทานอลเพื่อให้พวกเขายังสามารถนำมา
ใช้สำหรับการขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายถึงปกติของการผลิตเอทานอลจากแหล่งอาหารเช่นข้าวโพดและอ้อยเป็น
ในเชิงพาณิชย์ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง ในทางตรงกันข้าม การผลิตเอทานอลจากชีวมวล nonfood
( ligno เซลลูโลส ) ถึงความเป็นไปได้ในหลักการ
ไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลาย การประมวลผลเพิ่มเติมจะต้องทำให้น้ำตาลในวัตถุดิบที่มีโมโนเมอร์
ligno เซลลูโลสกับจุลินทรีย์ที่ผลิต
เอทานอลจากการหมัก อย่างไรก็ตาม การผลิตจากแหล่งอาหาร แม้ว่า
มัน สายพันธุ์ อาหาร และสิ้นเปลืองเป็นที่แพร่หลาย .
พิจารณาเพียง 50% ของมวลเมล็ดแห้งจะถูกเปลี่ยนเป็นเอทานอล
ในขณะที่เหลือเมล็ดและหุ้นทั้งหมดของข้าวโพดพืช ไม่ว่าจะเป็นการใช้พลังงาน
ปลูกเพาะปลูกและ incurs ค่าใช้จ่ายยังคง
ยัง .มันเป็นเรื่องยากที่จะหมักส่วนนี้ซึ่งมีมวล ligno เซลลูโลส
จึงถูกทิ้งเป็นขยะ ทางเลือกที่เป็นวิธีการที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อแปลง
ส่วนประกอบของเซลลูโลสของชีวมวลเป็นเอทานอลเพื่อให้พวกเขายังสามารถใช้สำหรับขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิง