Chapter 14(narrated by Tommy)A Visi

Chapter 14
(narrated by Tommy)
A Visit to Rose Maylie
The next day Bill Sikes felt a little better and Nancy went out to buy food and drink with the money from Fagin.
Sikes drank a lot, then fell back into a deep sleep.
'Ah!' whispered Nancy as she stood up. 'I must go now or I may be too late.'
She quickly put on her hat and went out without a sound. She hurried through the busy London streets to the richer part of the town, where the streets were much quieter. As the clock struck eleven, she entered the hall of a quiet family hotel near Hyde Park. She felt nervous and waited for a few moments before she moved towards the stairs.
'Now, what do you want here?' asked one of the servants.
He saw that she was poor, pale and thin.
'I want to see a lady who is staying here,' answered Nancy.
'A lady! What lady?' answered the man, looking at Nancy carefully.
'Miss Maylie.'
'Come!' said the man, pushing her towards the door. 'You must leave now.'
'No!' replied Nancy. 'Please take a message for me. Tell her that a young woman wants to speak to her alone, and it is very important.'
The servant went up the stairs. He thought that Miss Maylie would refuse to see her. But soon he returned and asked Nancy to follow him.
'I am the person that you wanted to see,' Rose Maylie said in a sweet voice.
The kind voice and the gentleness of Miss Maylie surprised Nancy. She started to cry.
'Oh, lady, lady!' she said. 'If there were more people like you in the world, there would be fewer like me! '
'Please sit down,' said Rose.' If you are in trouble I will be glad to help you.'
'Is that door shut?' asked Nancy. 'I took little Oliver back to Fagin's on the night when he left that gentleman's house. I live among thieves but I have never known any better life. You have never known hunger and cold and slept in the streets with no friends, dear lady!' Nancy wept.
'I pity you!' said Rose.' I am so sorry for you.'
'Heaven bless you for your kindness,' said Nancy. 'Nobody knows that I am here. They would murder me if they knew. But I want to tell you something that I have heard. Do you know a man called Monks? '
'No,' said Rose.
'He knows you, and he knows that you are here,' said Nancy. 'That is how I found this hotel.'
'I have never heard the name,' said Rose.
'Then perhaps he has another name,' said Nancy. 'Last night I heard him talking to old Fagin. They know that Oliver is here and they are planning to catch him again. Monks intends to pay Fagin if Oliver becomes a thief again.'
'But why?' asked Rose.
'I don't really know,' said Nancy. 'But if Oliver is a thief, his life will always be in danger. Monks hates Oliver so much! He said that he had the young boy's money now and wished to see him dead. Monks said, That will be the end of my young brother, Oliver.'
'His brother!' cried Rose.
'Those were his words, lady,' said Nancy. 'And now it is late. I must get back before they find out that I have gone.'
'Don't go,' said Rose. 'Stay here. You will be safe with me. Why don't we tell the police?'
'I must go back,' said Nancy. 'How can I explain to a sweet, innocent lady like you? There is one man among the thieves that I love. I cannot leave him.’
'But you have come here to help Oliver. And it was dangerous for you. Let me help you now!' cried Rose.
'You are the first person who has ever spoken to me in such a kind way. But it is too late for me!'
'I can't let you leave like this,' said Rose. 'What shall I do?'
'You must tell this story to someone who will advise you,' said Nancy. 'We must save Oliver.'
'Where can I find you again if I need to?' asked Rose.
'Will you promise me that you will come alone, or with the only other person who knows about me?'
'I promise,' said Rose.
'Then, if I am alive,' said Nancy, 'I will walk on London Bridge every Sunday night from eleven until the clock strikes twelve. And now goodbye, dear lady.'
Chapter 15
(narrated by Daniel)
Old Friends Meet
Oliver wanted to see Mr Brownlow again, while they were staying in London. He had told the two ladies about his kindness.
So Rose went with Oliver. She decided to tell Mr Brownlow Nancy's secret. When they arrived at his house, she asked to see Mr Brownlow on very important business. She left Oliver in the carriage with Mr Giles, and followed the servant into an upstairs room. There she met a kind old gentleman. There was another old gentleman in the room who did not look so kind.
'Mr Brownlow, sir?' asked Rose, looking from one gentleman to the other.
'That is my name,' said the one with the kind face. 'This is my friend, Mr Grimwig. Grimwig, will you leave us for a few minutes?' Rose remembered what Oliver had told her about Mr Grimwig.
She said,
'I think Mr Grimwig knows the business that I wish to speak about.' Mr Grimwig bowed.
'I shall surprise you very much,' said Rose, 'but you were once very kind to a very dear young friend of mine. I'm sure that you will be interested to hear about him again. His name is Oliver Twist.'
'Well, well!' said Mr Brownlow. He and Mr Grimwig looked very surprised.
'A bad boy!' said Mr Grimwig, 'I'll eat my head if he isn't a bad boy!'
'He is a good boy,' said Rose quickly. 'He has a fine nature and a warm heart.'
'Tell us what you know about this poor child,' said Mr Brownlow. 'We are very interested in him.'
Rose described everything that had happened to Oliver. She told them too that Oliver had been sad that he could not see his dear old friend, Mr Brownlow.
'This makes me very happy, very happy!' said the old gentleman. 'But, Miss Maylie, you haven't told us where he is now. Why haven't you brought him with you?'
'He is waiting in the carriage at the door,' said Rose.
'At the door!' cried Mr Brownlow.
He hurried out of the room and down the stairs without another word.
When he had gone, Mr Grimwig got up from his chair and walked up and down the room. Then, stopping suddenly, he kissed Rose.
'Don't be afraid,' he said, as the young lady stood up in shock.
'I am old enough to be your grandfather. You are a sweet girl. I like you. Ah! Here they are!'
He returned quickly to his chair as Mr Brownlow came in with Oliver. Mrs Bedwin came too, and Oliver jumped into her arms.
While Oliver and the old lady were talking and laughing and crying and kissing, Mr Brownlow led Rose into another room. There he heard the story of Nancy’s visit to Rose.
'This is a very strange mystery,' said Mr Brownlow, 'and we will never understand it until we find this man, Monks.'
'Only Nancy can help us,' said Rose, 'and we cannot see her until next Sunday.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 14
(narrated by Tommy)
A ไป Rose Maylie
วันตั๋ว Sikes รู้สึกค่อยยังชั่วและ Nancy ถัดไปซื้ออาหารและเครื่องดื่มกับเงินจาก Fagin
Sikes ดื่มมาก แล้วตกกลับลงในลึกป.
'Ah ' กระซิบ Nancy เป็นเธอลุกขึ้นยืน 'ต้องไปตอนนี้ หรือฉันอาจจะสายเกินไป'
เธออย่างรวดเร็วบนหมวกของเธอ และออกไป โดยไม่มีเสียง เธอรีบผ่านถนนลอนดอนวุ่นวายไปหนึ่งเมือง ที่ถนนเงียบสงบมากยิ่งขึ้น เป็นนาฬิกาหลง 43 เธอป้อนฮอลล์ของครอบครัวสงบใกล้กับไฮด์พาร์ค เธอรู้สึกประสาท และรอสำหรับครู่ก่อนเธอย้ายไปทางบันได
'ตอนนี้ คุณต้องที่นี่ "ถามหนึ่งของข้าราชการ
เขาเห็นว่า เธอไม่ดี ซีด และบาง
'อยากเห็นผู้หญิงที่เข้ามาที่นี่ ตอบ Nancy
' สุภาพสตรี ผู้หญิงอะไร?' ตอบคน มอง Nancy อย่างระมัดระวัง.
'นาง Maylie'
'มา ' กล่าวว่า คน ผลักดันเธอไปประตู 'คุณต้องปล่อยตอนนี้'
'ไม่ ' ตอบกลับแนนซี่ ' กรุณาใช้ข้อความสำหรับฉัน บอกเธอว่า สาวที่อยากพูดคุยกับเธอคนเดียว และมีความสำคัญมากขึ้น '
คนใช้นั้นขึ้นบันไดไป เขาคิดว่า นางสาว Maylie จะปฏิเสธที่จะเห็นเธอ แต่เร็ว ๆ นี้เขากลับมา และถามแนนซี่ตามเขา
'ฉันเป็นคนที่คุณต้องการดู Rose Maylie กล่าวว่า ในความหวานเสียง
เสียงประเภทและมนต์เสนห์ของ Maylie นางสาวแนนซี่ประหลาดใจ เธอเริ่มร้อง
'Oh เลดี้ เลดี้ ' เธอบอกว่า "ถ้ามีคนอย่างคุณในโลก จะมีน้อยลงเช่นฉัน '
' กรุณานั่งลง'กล่าวว่า โรส' ถ้าคุณมีปัญหา ผมจะยินดีช่วยคุณ "
'เป็นประตูที่ปิดหรือไม่' ถามแนนซี่ ' ฉันก็พาโอลิเวอร์น้อยกลับไปของ Fagin ในคืนที่เมื่อเขาออกจากบ้านของสุภาพบุรุษที่ ฉันอยู่กับขโมย แต่ฉันไม่เคยได้รู้จักชีวิตใด ๆ ดีกว่า คุณไม่มีความหิวและเย็น และนอนในถนนกับเพื่อนไม่ หญิงที่รัก!' Nancy ร้องไห้.
'ผมสงสารคุณ ' กล่าวว่า กุหลาบ ' ผมขอให้คุณ'
'สวรรค์อวยพรสำหรับคุณเมตตา กล่าวว่า ซี ' ไม่มีใครรู้ว่า ฉันอยู่ที่นี่ พวกเขาจะฆ่าผมถ้าพวกเขารู้ แต่อยากจะบอกคุณบางสิ่งบางอย่างที่ผมเคยได้ยิน คุณรู้ว่าคนเรียกว่าพระสงฆ์ '
'ไม่ กล่าวว่า กุหลาบ.
แนนซี่กล่าวว่า 'เขารู้คุณ และเขารู้ว่า คุณอยู่ที่นี่ "นั่นเป็นวิธีพบแห่งนี้'
' ฉันมีไม่เคยได้ยินชื่อ กล่าวว่า กุหลาบ.
' แล้วบางทีเขามีชื่ออื่น' กล่าวว่า ซี "เมื่อคืนผมได้ยินเขาพูดกับ Fagin เก่า พวกเขารู้ว่า โอลิเวอร์อยู่ที่นี่ และพวกเขาวางแผนที่จะจับเขาอีก พระสงฆ์มีจ่าย Fagin ถ้าโอลิเวอร์จะ ขโมยอีก '
'แต่ทำไม ' ถามโรส.
'ฉันไม่ทราบจริง ๆ กล่าวว่า ซี "โอลิเวอร์ถูกขโมย ชีวิตเสมอจะตกอยู่ในอันตราย พระสงฆ์เกลียดโอลิเวอร์มาก เขากล่าวว่า เขามีเงินของชายหนุ่มทันที และต้องการเห็นเขาตาย กล่าวว่า พระสงฆ์ที่จะเป็นการสิ้นสุดของพี่สาว โอลิเวอร์ '
'น้อง ' ร้องเรียกกุหลาบ
'นั้นเป็นคำพูดของเขา ผู้หญิง กล่าวว่า ซี ' ตอนนี้ ก็สาย ฉันต้องได้รับกลับมาก่อนที่พวกเขาพบว่า ฉันได้ไป '
'ไม่ไป กล่าวว่า กุหลาบ "พักที่นี่ คุณจะปลอดภัยด้วย ทำไมไม่เราบอกตำรวจ? "
' ฉันต้องไปกลับ' กล่าวว่า ซี ' วิธีฉันสามารถอธิบายให้ผู้บริสุทธิ์ หวานสุภาพสตรีเช่นคุณ มีชายคนหนึ่งในหมู่ขโมยที่รัก ไม่สามารถปล่อยให้เขาได้ '
' แต่คุณมาที่นี่เพื่อช่วยให้โอลิเวอร์ และมันเป็นอันตรายสำหรับคุณ ผมช่วยเหลือคุณ!' ร้องเรียกกุหลาบ
' คุณเป็นคนแรกที่ได้พูดเคยให้ฉันในทางดี แต่ก็สายเกินไปสำหรับฉัน!'
'ฉันไม่ให้คุณออกจากนี้ กล่าวว่า กุหลาบ 'จะไร'
'คุณต้องแจ้งเรื่องนี้กับคนที่จะแนะนำคุณ กล่าวว่า ซี 'เราต้องบันทึกโอลิเวอร์'
'ที่จะหาคุณอีกครั้งถ้าต้องการให้' ถามโรส.
'จะคุณสัญญาฉันว่า คุณจะมาคนเดียว หรือเฉพาะบุคคลอื่นที่ทราบเกี่ยวกับฉันหรือ "
'ฉันสัญญา กล่าวว่า กุหลาบ.
'แล้ว ถ้าฉันมีชีวิตอยู่ Nancy กล่าวว่า ' ฉันจะเดินบนสะพานลอนดอนทุกคืนวันอาทิตย์จาก 43 จนกว่านาฬิกานัด twelve และตอนนี้ลา หญิงที่รักกัน '
บท 15
(narrated by Daniel)
พบกับเพื่อนเก่า
โอลิเวอร์อยากเห็นนาย Brownlow อีก ในขณะที่พวกเขาได้อยู่ในลอนดอน เขาได้บอกผู้หญิงสองเกี่ยวกับเมตตาเขา
กุหลาบดังนั้นไปกับโอลิเวอร์ เธอตัดสินใจบอกความลับนาย Brownlow แนนซี่ เมื่อพวกเขามาถึงที่บ้าน เธอถามหานาย Brownlow ธุรกิจสำคัญมาก เธอซ้ายโอลิเวอร์ในการขนส่งและนาย Giles และตามคนรับใช้ในห้องพักชั้นบน มีเธอได้พบสุภาพบุรุษเก่าดี มีสุภาพบุรุษเก่าอีกห้องที่ไม่ได้เป็นชนิดดังนั้นการ
'นาย Brownlow รัก ' ถามโรส มองจากสุภาพบุรุษที่หนึ่งไปยังอีก.
'คือชื่อของฉัน กล่าวว่า หนึ่งหน้าดี ' นี่คือเพื่อนของฉัน นาย Grimwig Grimwig จะคุณฝากกี่นาที?' กุหลาบจำอะไรโอลิเวอร์ก็บอกเธอเกี่ยวกับนาย Grimwig.
กล่าว,
'ฉันคิดว่า นาย Grimwig รู้ว่าธุรกิจที่ผมต้องการพูดถึงการ' นาย Grimwig ลง
'ฉันจะประหลาดใจมาก กล่าวว่า โรส, ' แต่คุณหนึ่งครั้งดีมากรักเพื่อนสาวของฉัน ฉันแน่ใจว่า คุณจะสนใจที่จะได้ยินเกี่ยวกับเขาอีกครั้ง ชื่อของเขาคือ โอลิเวอร์บิด '
'ดี ดี ' กล่าวว่า นาย Brownlow นาย Grimwig และดูดีมากมาก
นาย Grimwig กล่าวว่า 'ไม่ดีเด็กผู้ชาย ' 'ฉันจะ กินหัวของฉันถ้าเขาไม่ใช่เด็กดี '
'เขาเป็นเด็กดี กล่าวว่า ดอกกุหลาบได้อย่างรวดเร็ว 'เขาได้ธรรมชาติดีและอบอุ่นหัวใจ'
'บอกสิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับเด็กดี กล่าวว่า นาย Brownlow 'เรามีความสนใจในพระองค์'
โรอธิบายทุกอย่างที่เกิดกับโอลิเวอร์ เธอบอกว่า เกินว่า โอลิเวอร์เคยเศร้าที่เขาไม่สามารถเห็นของเก่าเพื่อนที่รัก นาย Brownlow
'ทำให้ฉันมีความสุขมาก มีความสุขมาก ' กล่าวว่า สุภาพบุรุษเก่า ' แต่ นางสาว Maylie คุณยังไม่บอกเราที่เขาเป็นตอนนี้ ทำไมไม่ได้คุณนำเขากับคุณ? "
' เขากำลังรอในรถที่ประตู' กล่าวว่า กุหลาบ.
'ที่ประตู ' ร้องเรียกนาย Brownlow
เขารีบออก จากห้อง และ ลงบันไดโดยไม่มีคำอื่นด้วย
เมื่อเขาก็หายไป นาย Grimwig มีค่าจากเก้าอี้ของเขา และเดินขึ้นห้อง เขาหยุดทันที รั้งแล้ว กุหลาบ.
'ดอนไม่กลัว เขากล่าวว่า เป็นหญิงสาวยืนในช็อต
' ฉันเก่าพอที่จะเป็นของคุณปู่ คุณเป็นผู้หญิงหวาน ฉันชอบเธอ อา ที่นี่พวกเขาได้'
เขากลับอย่างรวดเร็วให้เก้าอี้ของเขาเป็นนาย Brownlow มากับโอลิเวอร์ นาง Bedwin มาเกินไป และโอลิเวอร์ไปเป็นแขนของเธอ
พูดในขณะที่โอลิเวอร์และเลดี้เก่า และหัวเราะ และร้องไห้ และจูบ นาย Brownlow นำกุหลาบไปอีกห้อง มีเขาได้ยินเรื่องราวของแนนซี่กับโรส
' นี้ลึกลับแปลก ๆ กล่าวว่า นาย Brownlow "และเราไม่เคยจะเข้าใจมันจนกว่าเราพบชายคนนี้ พระสงฆ์"
'เดียว Nancy สามารถช่วยเรา กล่าวว่า โรส 'และเราไม่เห็นเธอจนถึงวันอาทิตย์ถัดไป '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 14
( บรรยายโดยทอมมี่ )
ชมกุหลาบ maylie
วันถัดไปบิลล์ ไซก์สรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย และแนนซี่ ออกไปซื้ออาหารและเครื่องดื่ม ด้วยเงินจากเฟกิ้น .
ไซก์สเมาแล้วตกกลับลงในการนอนหลับลึก 'ah '
! กระซิบ แนนซี่ เธอลุกขึ้นยืน . . . ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้ หรือผมอาจจะสายเกินไป '
เธอได้อย่างรวดเร็วใส่หมวกของเธอ และเดินออกไปอย่างเงียบๆเธอจึงรีบวิ่งผ่านถนนลอนดอนกำลังจะดีขึ้น ส่วนหนึ่งของเมืองที่ถนนเงียบกว่า . เมื่อนาฬิกาตี สิบเอ็ด เธอเข้ามาในห้องโถงของโรงแรม ไฮด์ปาร์ค เงียบสงบ ใกล้ครอบครัว . เธอรู้สึกตื่นเต้น รอสักครู่ ก่อนที่เธอจะเดินไปยังบันได
ตอนนี้ คุณต้องการอะไรที่นี่ ? ถามคนใช้คนหนึ่ง .
เขาเห็นว่าเธอจน ซีด ผอม
' ฉันต้องการที่จะเห็นผู้หญิงอยู่ที่นี่ ' ' แนนซี่ .
' เลดี้ ผู้หญิงอะไร ตอบคนมอง แนนซี่ รอบคอบ 'miss maylie
.
มา ! ผู้ผลักดันเธอตรงไปที่ประตู . . . คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ค่ะ '
' ! ' ' แนนซี่ กรุณาฝากข้อความค่ะ บอกเธอว่าหญิงสาวต้องการจะพูดกับเธอ และมันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก . '
ผู้รับใช้เดินขึ้นบันไดเขาคิดว่าคุณ maylie จะปฏิเสธที่จะมองเธอ แต่เร็ว ๆนี้เขากลับมาและถาม Nancy ตามเขา .
" คือคนที่อยากเห็น ' กุหลาบ maylie พูดด้วยเสียงหวาน
ประเภทเสียงและความนุ่มนวลของ คุณ maylie ประหลาดใจ แนนซี่ เธอเริ่มร้องไห้ .
' โอ คุณผู้หญิง คุณผู้หญิง ! เธอบอกว่า . . . ถ้า มีคน ชอบ คุณ ใน โลก ก็จะน้อยลง เหมือนฉัน
'please นั่งลง' โรส ' ถ้าคุณมีปัญหา ผมยินดีที่จะช่วยให้คุณ '
'is ประตู ปิด ? ' ถามว่าแนนซี่ ฉันใช้เวลาน้อยโอลิเวอร์กลับไปเฟกิ้นคือในคืนที่เขาออกจากบ้านที่สุภาพบุรุษ . ฉันอาศัยอยู่ในหมู่โจร แต่ฉันไม่เคยได้รู้ ๆดีกว่าชีวิต คุณเคยรู้จักความหิว และเย็น และนอนตามถนนโดยไม่มีเพื่อน ที่รัก ! แนนซี่ร้องไห้ .
" สงสารคุณ ! กล่าวว่า กุหลาบ ผมสงสารคุณ'
'heaven อวยพรท่านสำหรับน้ำใจ ' ' กล่าวว่าแนนซี่ ไม่มีใครรู้ว่าฉันมาที่นี่ พวกเขาจะฆ่าฉันถ้าพวกเขารู้ แต่ผมอยากจะบอกคุณบางอย่างที่ผมเคยได้ยิน คุณรู้จักผู้ชายที่ชื่อ พระสงฆ์ ?

' ' โรส เขารู้จักคุณ และเขาก็รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ ' ' แนนซี่ นั่นคือวิธีที่ผมพบว่าโรงแรมนี้ '
" ไม่เคยได้ยินชื่อ ' โรส
งั้น บางที เขาชื่ออื่น' ' แนนซี่ เมื่อคืนนี้ ผมได้ยินเขาพูดกับเก่าเฟกิ้น . พวกเขารู้ว่าโอลิเวอร์อยู่ที่นี่ และพวกเขากำลังวางแผนจะจับเขาอีก พระประสงค์จะจ่ายเฟกิ้นถ้าโอลิเวอร์กลายเป็นโจรอีก '
' แต่ทำไม ? ขอให้โรส .
" ไม่รู้ว่า ' แนน ' แต่ถ้าโอลิเวอร์เป็นขโมย ชีวิตของเขาก็อยู่ในอันตราย พระสงฆ์เกลียด Oliver มาก !เขากล่าวว่าเขาได้รับเงินของเด็กหนุ่มในตอนนี้ และปรารถนาที่จะเห็นเขาตาย พระบอกว่า จะทำให้เจ้าน้องชาย โอลิเวอร์ '
'his พี่ชาย ! ร้องไห้ โรส
'those คำพูดของเขา เลดี้ ' ' แนนซี่ และตอนนี้ก็สายแล้ว ฉันต้องรีบกลับไปก่อนที่พวกเขาจะรู้ ว่าผมได้ไป '
ห้ามไป ' กุหลาบ ' อยู่ที่นี่ คุณจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับผม ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจ ?
ฉันต้องกลับไป' ' แนนซี่ ฉันสามารถอธิบายให้หวาน ไร้เดียงสา เลดี้ชอบคุณ ? มีคนหนึ่งในหมู่โจร ที่ฉันรัก ผมทิ้งเขาไว้ไม่ได้ . . .
แต่คุณมาที่นี่เพื่อช่วยให้โอลิเวอร์ และมันก็เป็นอันตรายสำหรับคุณ ให้ฉันช่วยคุณแล้ว ! ร้องไห้ โรส .
คุณเป็นคนแรกที่เคยพูดกับผมแบบนั้นนะ แต่มันสายเกินไปสำหรับฉัน
ฉันไม่ให้เธอไปแบบนี้ ' โรส' ทำไงดี ?
คุณต้องเล่าเรื่องนี้ให้คนที่จะแนะนำคุณ ' ' กล่าวว่าแนนซี่ เราต้องช่วยโอลิเวอร์ '
'where ฉันสามารถพบคุณได้อีก ถ้าฉันต้อง ? ขอให้โรส .
'will คุณสัญญากับฉันว่าคุณจะมาคนเดียวหรือกับคนเดียวเท่านั้น ที่รู้เกี่ยวกับฉัน ?
" สัญญา ' โรส
งั้น ถ้าฉันยังมีชีวิตอยู่ ' แนนซี่ผมจะเดินบนสะพานลอนดอนทุกวันอาทิตย์จากสิบเอ็ดจนถึงเวลานัด 12 และตอนนี้ ลาก่อน ที่รัก '
บทที่ 15
( บรรยายโดยแดเนียล )

เพื่อนเก่าพบกับโอลิเวอร์ อยากเห็นนายบราวน์โลว์อีกครั้ง ในขณะที่พวกเขาอยู่ในลอนดอน เขาได้บอกกับสองสาวที่เกี่ยวกับความเมตตา
ดังนั้นกุหลาบไปกับโอลิเวอร์ เธอตัดสินใจบอกความลับของนายบราวน์โลว์แนนซี่ เมื่อพวกเขามาถึงที่บ้านของเขาเธอต้องการพบนายบราวน์โลว์ในธุรกิจที่สำคัญมาก เธอทิ้งโอลิเวอร์ในรถม้ากับนาย Giles และตามคนใช้เป็นห้องชั้นบน ที่นั่นเธอได้พบกับชนิดเก่าสุภาพบุรุษ มีสุภาพบุรุษเก่าในห้องที่ไม่ได้ดูเป็นคนใจดี .
คุณบราวน์โลว์ครับ ? ถามโรส ดูจากสุภาพบุรุษหนึ่งไปที่อื่น ๆ .
ที่ ฉันชื่อ ' หนึ่งด้วยใบหน้าที่อ่อนโยน .นี่คือเพื่อนของผม คุณ grimwig . grimwig คุณจะทิ้งเราไปไม่กี่นาที ? โรสจำได้ว่าโอลิเวอร์ได้บอกเธอเกี่ยวกับนาย grimwig .

" เธอกล่าวว่า คิดว่านาย grimwig รู้ว่าธุรกิจที่ฉันต้องการจะพูดเกี่ยวกับ ' นาย grimwig จมลง .
" จะทำให้คุณประหลาดใจมาก ' กุหลาบ ' แต่คุณเคยใจดีมากให้เพื่อนสาวที่รักของฉันฉันแน่ใจว่า คุณจะสนใจที่จะได้ยินเกี่ยวกับเขาอีก ชื่อของเขาคือ โอลิเวอร์ ทวิสต์ '
'well ดี ! นายบราวน์โลว์ . เขาและนาย grimwig ดูประหลาดใจมาก .
' แบดบอย ' ! นาย grimwig ' ผมจะกินหัวฉัน ถ้าเขาไม่ได้เป็นเด็กไม่ดี !
เขาเป็นเด็กดี ' ' เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เขามีนิสัยที่ดี และอบอุ่น . . .
'tell เราคุณรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้น่าสงสารเด็ก ' นายบราวน์โลว์ .เราสนใจมากในเขา . '
โรสอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้โอลิเวอร์ บอกเธอด้วยว่า โอลิเวอร์ ได้เศร้า เขาไม่อาจเห็นเพื่อนเก่าของเขาที่รักนายบราวน์โลว์ .
แบบนี้ทำให้ผมมีความสุขมาก มีความสุขมาก ! กล่าวว่า ' สุภาพบุรุษเก่า แต่คุณ maylie คุณยังไม่ได้บอกเราได้ว่าเขาอยู่ไหนตอนนี้ ทำไมคุณไม่พาเขามาด้วย ? "
เขารออยู่ในรถ ที่ประตู' โรส
'at ประตู ! ร้องไห้นายบราวน์โลว์ .
เขารีบเดินออกจากห้องลงบันไดโดยไม่มีคำอื่น .
เมื่อเขาได้ไป คุณ grimwig ลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินขึ้นลงห้อง แล้วหยุดทันที เขาจูบโรส
ห้ามกลัว ' เขากล่าวว่า เป็นหญิงสาวที่ยืนช็อก .
" ข้าพเจ้าแก่พอที่จะเป็นปู่ของคุณ คุณเป็นสาวหวาน ฉันชอบคุณ อ่า ! พวกเขามากันแล้ว !'
เขากลับมาอย่างรวดเร็วของเขาเก้าอี้นายบราวน์โลว์เข้ามากับโอลิเวอร์ คุณนายเบดูวินก็มาด้วย และ โอลิเวอร์ กระโดดเข้าไปในแขนของเธอ
ในขณะที่โอลิเวอร์และหญิงชราพูดและหัวเราะ และ ร้องไห้ และจูบ , นายบราวน์โลว์นำกุหลาบไปห้องอื่น เขาได้ยินเรื่องราวของแนนซี่ เยือน โรส
นี่คือความลึกลับแปลก ' นายบราวน์โลว์ ,และเราจะไม่มีวันเข้าใจมัน จนกว่าจะเจอคนๆนี้ พระสงฆ์ ที่ '
'only แนนซี่ช่วยเรา ' กุหลาบ ' และเราไม่สามารถเห็นเธอจนกว่าจะถึงวันอาทิตย์ '
.