social scientific discourses possib

social scientific discourses possible? At the same time, what are the conditions and processes that enable alternative epistemologies and imaginings without falling into the traps of essentialism or chauvinism? If indeed the project of knowledge production has become polycentric, would the agendas and ideas from regional scholarships be accepted into dominant paradigms, even if they were to overthrow their fundamental disciplinary and epistemological (theoretical-political) premises? What are the grounds for equal comparative intellectual exchanges that will recognize epistemic dissent from regional practices and effect changes in existing canons of knowledge? Could differen analytical and ethical imaginings emanating from diverse spatial and cultural settings help forge a new universal knowledge that does not explicitly or implicitly return us to Eurocentric legacies? Could regional remakings of Southeast Asian Studies within the context of power realignments in a post-Cold War era, in fact, overthrow assumptions about area studies being in a state of crisis
This volume will explore these and other related questions in the changing parameters of Southeast Asian Studies, in which the crisis of area studies has " revived controversies over the distinction between, and reconciliation of "insider versus "outsider" perspectives, so prevalent during the 1960s and 1970s
Using intellectual biographies of eleven Southeast Asian scholars, which arose from a workshop on local dimensions of Southeast Asian Studies, the contributors to this volume will explore how conceptualizations of Southeast Asia/Southeast Asian Studies from the region may be traced from the way regional practices in the humanities and social sciences (henceforth "human sciences”) are interconnected with, yet also distinct from, Euro-American disciplinary and conceptual legacies. Building from these individual intellectual biographies, this volume identifies specific disciplinary and epistemological practices in local institutional settings, and explores their potential to help address fundamental questions and gaps surrounding knowledge production on Southeast Asia Southeast/ Asian Studies as a means to engage with the crisis of area studies.
To fully appreciate how the intellectual biographies presented here provide us with alternative perspectives on the future of Southeast Asian Studies when compared with contemporary critiques of area studies, an exegesis of basic conceptual anxieties in the field and their intimate entwinement with questions of subject position (or where one stands/is located) is necessary. The individualized biographies offer us a glimpse into institutional, disciplinary, and theoretical evolution in parts of Southeast Asia, which are country-speci fic across different scholarship cohorts, reflecting a possible evolution of academic practices in particular country settings. Changing intellectual conditions

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วาทกรรมทางวิทยาศาสตร์สังคมไปได้หรือไม่ ในขณะเดียวกันสิ่งที่เป็นเงื่อนไขและกระบวนการที่ช่วยให้ epistemologies ทางเลือกและจินตนาการโดยไม่ต้องตกอยู่ในกับดักของ essentialism หรืออุดมการณ์หรือไม่ ถ้าจริงโครงการผลิตความรู้ที่ได้กลายเป็น Polycentric วาระการประชุมและความคิดจากทุนการศึกษาในระดับภูมิภาคจะได้รับการยอมรับในกระบวนทัศน์ที่โดดเด่นแม้ว่าพวกเขาจะล้มล้างวินัยพื้นฐานของพวกเขาและญาณวิทยา (ทฤษฎีการเมือง) สถานที่? สิ่งที่เป็นเหตุแห่งการแลกเปลี่ยนทางปัญญาเท่ากับการเปรียบเทียบที่จะตระหนักถึงความขัดแย้ง epistemic จากการปฏิบัติในระดับภูมิภาคและการเปลี่ยนแปลงที่มีผลบังคับใช้ในศีลของความรู้ที่มีอยู่? อาจแตกต่างกันจินตนาการวิเคราะห์และจริยธรรมเล็ดลอดออกมาจากการตั้งค่าเชิงพื้นที่และวัฒนธรรมที่หลากหลายช่วยให้ปลอมความรู้สากลใหม่ที่ไม่ชัดเจนหรือโดยปริยายกลับมาให้เราเพื่อมรดก Eurocentric? สามารถ remakings ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษาในบริบทของการปรับเปลี่ยนอำนาจในยุคของสหรัฐหลังสงครามเย็นในความเป็นจริงโค่นล้มสมมติฐานเกี่ยวกับการศึกษาในพื้นที่ที่อยู่ในรัฐของวิกฤต
ปริมาณนี้จะสำรวจคำถามที่เกี่ยวข้องเหล่านี้และอื่น ๆ ในการเปลี่ยนพารามิเตอร์ของตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียศึกษาซึ่งในช่วงวิกฤตของการศึกษาพื้นที่ที่ได้ "ฟื้นขึ้นมาถกเถียงกันมากกว่าความแตกต่างระหว่างและการตรวจสอบของ" วงในกับ "คนนอก" มุมมองที่แพร่หลายดังนั้นในช่วงปี 1960 และ 1970
โดยใช้ปัญญาชีวประวัติของเอ็ดนักวิชาการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเกิดขึ้นจากการ การประชุมเชิงปฏิบัติการในมิติท้องถิ่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษาร่วมสมทบกับไดรฟ์นี้จะสำรวจว่า conceptualizations ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ / เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษาจากภูมิภาคอาจจะตรวจสอบจากวิธีการปฏิบัติในระดับภูมิภาคในมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (ต่อจากนี้ไป "วิทยาศาสตร์ของมนุษย์") มีความ ที่เชื่อมต่อกันด้วย แต่ยังแตกต่างจากยูโรอเมริกันมรดกทางวินัยและความคิด. อาคารจากชีวประวัติทางปัญญาของแต่ละบุคคลเหล่านี้หนังสือเล่มนี้ระบุการปฏิบัติทางวินัยและญาณวิทยาที่เฉพาะเจาะจงในการตั้งค่าสถาบันในประเทศและสำรวจศักยภาพของพวกเขาที่จะช่วยให้อยู่คำถามพื้นฐานและช่องว่างรอบการผลิตความรู้ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตะวันออกเฉียงใต้ / เอเชียศึกษาเป็นวิธีการที่จะต่อสู้กับวิกฤตของการศึกษาพื้นที่.
อย่างเต็มที่ชื่นชมวิธีชีวประวัติทางปัญญานำเสนอที่นี่ให้เรามีมุมมองทางเลือกในอนาคตของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เอเชียศึกษาเมื่อเทียบกับการวิพากษ์วิจารณ์ร่วมสมัยของการศึกษาพื้นที่ อรรถกถาของความวิตกกังวลความคิดพื้นฐานในสนามและ entwinement ใกล้ชิดของพวกเขาที่มีคำถามเรื่องของตำแหน่ง (หรือที่หนึ่งยืน / ตั้งอยู่) เป็นสิ่งที่จำเป็น ชีวประวัติบุคคลให้เรามองเข้าไปในสถาบันทางวินัยและวิวัฒนาการทางทฤษฎีในส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเป็น FIC ประเทศ speci ทั่วผองทุนการศึกษาที่แตกต่างกันสะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการของการปฏิบัติที่เป็นไปได้ทางวิชาการในการตั้งค่าประเทศใดประเทศหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงสภาพทางปัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาศาสตร์สังคมวาทกรรมที่เป็นไปได้ ? ในเวลาเดียวกัน สิ่งที่เป็นเงื่อนไขและกระบวนการที่ช่วยให้ญาณวิทยาทางเลือกและ imaginings โดยไม่ตกอยู่ในกับดักของ 1 หรือลัทธิคลั่งชาติ ? ถ้าแน่นอนโครงการการผลิตความรู้กลายเป็นโพลีเซนตริก , วาระการประชุมและความคิดจากทุนการศึกษาในระดับภูมิภาคได้รับการยอมรับในแนวคิดที่โดดเด่น ,แม้ว่าพวกเขาจะล้มล้างของพื้นฐานทางวินัยและญาณวิทยา ( ทฤษฎีทางการเมือง ) สถานที่ ? อะไรคือเหตุผลสำหรับการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกันเปรียบเทียบภูมิปัญญาจะรับรู้ความสัมพันธ์จากการปฏิบัติการในภูมิภาคและผลกระทบการเปลี่ยนแปลงที่มีอยู่ศีลของความรู้สามารถคิดวิเคราะห์และจริยธรรม imaginings emanating จากการตั้งค่าพื้นที่และวัฒนธรรมหลากหลายช่วยสร้างจักรวาลใหม่ ความรู้ที่ไม่ชัดเจนหรือโดยปริยายกลับเราถึงประเพณีศูนย์ยุโรปมรดก ? สามารถ remakings ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษาในบริบทของ realignments อำนาจในหลังยุคสงครามเย็น ในความเป็นจริงล้มล้างสมมติฐานเกี่ยวกับการศึกษา พื้นที่อยู่ในสภาพวิกฤต
หนังสือเล่มนี้จะสำรวจเหล่านี้และคำถามอื่น ๆที่เกี่ยวข้องในการเปลี่ยนพารามิเตอร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา ซึ่งในภาวะวิกฤตของพื้นที่ศึกษามี " ได้รับการถกเถียงกับความแตกต่างระหว่าง และการปรองดองภายใน " และ " มุมมองคนนอก " เพื่อให้แพร่หลายในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970
ใช้ปัญญา ชีวประวัติของสิบเอ็ดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นักวิชาการ ซึ่งเกิดขึ้นจากการประชุมเชิงปฏิบัติการในมิติพื้นที่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษาร่วมสมทบกับปริมาณนี้จะสำรวจว่า conceptualizations เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ / เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษาจากเขตอาจจะติดตามได้จากทางภาค ปฏิบัติในสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ( ต่อจากนี้ " มนุษยศาสตร์ " ) จะเชื่อมต่อกันด้วย แต่ยังแตกต่างจาก ยูโรอเมริกันทางแนวคิดและมรดก . อาคารเหล่านี้แต่ละด้านชีวประวัติเล่มนี้ระบุการลงโทษทางวินัย และการตั้งค่าที่เฉพาะเจาะจงในญาณวิทยาสถาบันท้องถิ่น และสำรวจศักยภาพของพวกเขาเพื่อช่วยให้ที่อยู่พื้นฐานคำถามและช่องว่างรอบการผลิตความรู้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ / เอเชียศึกษาเป็นวิธีการที่จะต่อสู้กับวิกฤตของพื้นที่ศึกษา
ที่จะชื่นชมวิธีการนำเสนอชีวประวัติปัญญาที่นี่ให้เรามุมมองทางเลือกในอนาคตของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา เมื่อ เทียบ กับ การวิจารณ์ของพื้นที่ศึกษาร่วมสมัย , อรรถกถาของ anxieties แนวคิดพื้นฐานในเขต และเงื้อมือของพวกเขาใกล้ชิดกับคำถามของเรื่อง ( หรือตำแหน่งที่ยืน / ตั้งอยู่ ) เป็นสิ่งที่จำเป็นประวัติรายบุคคล ให้เราเห็นในสถาบัน ทางวินัย และทฤษฎี วิวัฒนาการในส่วนของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นประเภทฟิคข้ามประเทศไทยทุนการศึกษาที่แตกต่างกันสะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการที่เป็นไปได้ของการตั้งค่าการปฏิบัติงานวิชาการในประเทศใดประเทศหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข
.