I was tepid about the idea myself,

I was tepid about the idea myself, for I had developed a dislike for the very thought of educational establishments. However, the prospect of three extra seasons in the Alps was a considerable incentive, and by dint of an enormous mental effort I succeeded in cramming sufficient Latin into my head to pass (at my second attempt) the necessary entrance examination. In due course I went to be interviewed by the master of my prospective college. When I was asked what subject I propose to take when I came up to the university, I replied, somewhat diffidently, that I wanted to take Geology - diffidently, because I still regarded such things as having no reality in the hard world of work. The answer to my gisuggestion confirmed my fears. ‘What on earth do you want to do with Geology? There is no opening there unless you eventually get a first and become a lecturer in the subject.’ A first, a lecturer - I, who could not even learn a couple of books of Horace by heart! I felt that I was being laughed at. In fact I am sure I was not, and that my adviser was quite sincere and only trying to be helpful, but I certainly did not feel like arguing the matter. I listened meekly to suggestions that I should take Classics or Law, and left the room in a state of profound depression. ‘Oh Lord,’ I thought, ‘even here I won't be able to escape from Kennedy's Latin Primer,’ with which I had been struggling for ten years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผม tepid เกี่ยวกับความคิดตัวเอง สำหรับฉันได้พัฒนาไม่ชอบสำหรับการคิดมากของสถานประกอบการศึกษาการ อย่างไรก็ตาม โน้มเสริมสามฤดูในเทือกเขาแอลป์คือ จูงใจมาก และโดยอำนาจแห่งความพยายามอย่างมากที่จิต ผมสำเร็จในแต่ละตินเพียงพอเข้าไปในหัวของฉันผ่านการสอบเข้าที่จำเป็น (ที่ความพยายามของฉันที่สอง) ในครบกำหนดแน่นอนผมไปสัมภาษณ์ โดยหลักของวิทยาลัยของฉันคาดหวัง เมื่อถูกถามว่า เรื่องที่ผมเสนอไปเมื่อฉันมาถึงมหาวิทยาลัย ผมตอบ ค่อนข้าง diffidently ที่อยากจะใช้ diffidently ธรณีวิทยา - เพราะฉันยังถือสิ่งต่าง ๆ ว่ามีจริงไม่มีในโลกของการทำงานยากขึ้น คำตอบของฉัน gisuggestion ยืนยันความกลัวของฉัน ' ในโลกคุณต้องกับธรณีวิทยา มีไม่เปิดมียกเว้นว่าคุณได้รับเป็นครั้งแรกในที่สุด และเป็น วิทยากรในเรื่องนั้น ' เป็นครั้งแรก อาจารย์ประจำ - ฉัน ที่อาจไม่ได้เรียนสองเล่มของฮอเรซใจ ฉันรู้สึกว่า ฉันมีการหัวเราะที่ ในความเป็นจริงฉันแน่ใจว่า ไม่มี และที่ปรึกษาของฉันค่อนข้างจริงใจ และพยายามที่จะเป็นประโยชน์เฉพาะ แต่ฉันแน่นอนไม่ได้ไม่อยากโต้เถียงเรื่อง ผมฟัง meekly ให้คำแนะนำว่า ผมควรใช้คลาสสิกหรือกฎหมาย และเหลือห้องของภาวะซึมเศร้าอย่างลึกซึ้ง ' โอ้ พระเจ้า ฉันคิดว่า 'แม้แต่ที่นี่ฉันไม่ได้หนีจากรองพื้นละตินพิมพ์ใหญ่ของเคนเนดี้ ด้วยซึ่งผมได้รับการดิ้นรนสำหรับสิบปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมอุ่นเกี่ยวกับความคิดตัวเองเพราะเรามีการพัฒนาไม่ชอบความคิดของสถ​​านศึกษา อย่างไรก็ตามโอกาสของฤดูกาลที่สามเสริมในเทือกเขาแอลป์เป็นแรงจูงใจมากและโดยอาศัยความพยายามจิตมหาศาลผมประสบความสำเร็จในการยัดเยียดเพียงพอละตินในหัวของฉันที่จะผ่าน (ที่พยายามครั้งที่สองของฉัน) เข้าตรวจสอบที่จำเป็น ในหลักสูตรเนื่องจากผมไปรับการสัมภาษณ์โดยต้นแบบของวิทยาลัยที่คาดหวังของฉัน เมื่อฉันถูกถามว่าเรื่องผมเสนอที่จะใช้เมื่อฉันมาถึงมหาวิทยาลัยที่ผมตอบว่าค่อนข้างเอียงอายที่ฉันต้องการที่จะใช้ธรณีวิทยา - เอียงอายเพราะผมยังคงได้รับการยกย่อง ๆ เช่นมีความเป็นจริงในโลกของการทำงานอย่างหนัก คำตอบ gisuggestion ของฉันได้รับการยืนยันความกลัวของฉัน 'อะไรในโลกที่คุณต้องการจะทำอย่างไรกับธรณีวิทยา? ไม่มีการเปิดมีเว้นแต่คุณที่สุดคือการได้รับเป็นครั้งแรกและเป็นวิทยากรในเรื่อง. ' ครั้งแรกที่อาจารย์ - ฉันที่ไม่สามารถได้เรียนรู้คู่ของหนังสือของฮอเรซด้วยหัวใจ! ผมรู้สึกว่าผมถูกหัวเราะเยาะ ในความเป็นจริงผมมั่นใจว่าผมไม่ได้และที่ปรึกษาของฉันค่อนข้างจริงใจและพยายามที่จะเป็นประโยชน์ แต่แน่นอนฉันไม่ได้รู้สึกเหมือนเถียงเรื่อง ผมฟังอย่างอ่อนโยนให้คำแนะนำว่าผมควรจะคลาสสิกหรือกฎหมายและออกจากห้องในสภาพของภาวะซึมเศร้าที่ลึกซึ้ง 'โอ้พระเจ้า' ฉันคิดว่า 'แม้ว่าที่นี่จะไม่สามารถที่จะหนีจากประถมศึกษาละตินเคนเนดี้' ที่ฉันได้รับการดิ้นรนเป็นเวลาสิบปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเช็ดตัวกับความคิดตัวเอง ผมได้พัฒนาไม่ชอบความคิดในการศึกษา อย่างไรก็ตาม โอกาสของฤดูกาลที่สามพิเศษในเทือกเขาแอลป์เป็นแรงจูงใจมากและโดยอาศัยความพยายามมหาศาลจิตใจฉันได้อ่านหนังสือภาษาละตินเพียงพอในหัวผมให้ผ่าน ( วินาที ) เข้าสอบที่จำเป็นในหลักสูตรเนื่องจากไปให้สัมภาษณ์โดยอาจารย์ของมหาวิทยาลัยในอนาคตของฉัน เมื่อถูกถามเรื่องที่ผมเสนอไปเมื่อฉันมาถึงมหาวิทยาลัย ผมตอบว่า ค่อนข้างประหม่า ผมต้องการเอา ธรณีวิทยา - ประหม่า เพราะผมยังถือว่าสิ่งต่างๆเช่นไม่มีจริงในโลกที่ยากของการทำงาน ตอบ gisuggestion ของฉันยืนยันความกลัวของฉัน' คุณต้องการอะไรจะทำอย่างไรกับธรณีวิทยา ? ไม่เปิดมันจนกว่าคุณจะได้รับในที่สุดก็เป็นครั้งแรกและเป็นวิทยากรในหัวข้อ ' เป็นครั้งแรก เป็นอาจารย์ผม คนที่ไม่สามารถแม้แต่จะเรียนรู้คู่ของหนังสือของฮอเรซโดยหัวใจ ผมรู้สึกว่าผมถูกหัวเราะเยาะ ในความเป็นจริง ผมมั่นใจว่าผมไม่ได้และที่ปรึกษาของฉันค่อนข้างจริงใจ และพยายามที่จะเป็นประโยชน์แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกชอบเถียงกันเรื่อง ฉันได้ยินยอมข้อเสนอแนะที่ฉันควรใช้คลาสสิก หรือกฎหมาย และออกจากห้องไปในรัฐของภาวะซึมเศร้าอย่างหนัก ' โอ้ พระเจ้า ฉันคิดว่า แม้ผมจะไม่สามารถหลบหนีจากเคนเนดีเป็นภาษาละตินเช่น , ' ที่ฉันได้รับการดิ้นรนสำหรับสิบปี