Considering the swellability and bi

Considering the swellability and biodegradability of konjac flour,
Yong [40] prepared a controlled release urea fertilizer and studied its
effect on various process parameters. A pallet of urea was initially heat
molded to cake and then soaked in coating material. The coating
consisted of compound polyether added to water, silicon oil and a
catalyst that was fluffed uniformly under heat for 10 min. Heating and
whisking continued with a further addition of toluene diisocyanate
and konjac flour until the solution turned white. This was then spread
on the caked urea. The coated urea was oven dried at 60–80 °C, the
setting temperature of the coating material. To study controlled release
behavior, sodium hyposulfite titration experiments were used. Coated
samples were buried in soil in beakers at constant temperature with
an additional 500 ml of water. During the first 8 weeks, only a 20%
release was observed which then rose to 70–80%. This is because the
konjac flour initially absorbed water and swelled, which, in turn,
inhibited urea release by narrowing exhaust channels. Later, the
gelation of konjac flour occurred followed by microbial attack which
disintegrated the material and assured rapid urea release. Soil burial
tests at 70–90 °C proved that the coating material was biodegradable.
In another study, 5% acetone solution of ethyl cellulose and cellulose
acetate phthalate at 30 °C were used to coat urea beads in a Wurster
fluidized bed unit at temperatures ranging from 32 to 51 °C [67]. Soil
incubation tests were done in a soil filled flask mounted on an orbital
shaker kept rotating at 120 rpm. Released ureawas analyzed by conductivity
which indicated the release rate for coating with ethyl cellulose
was higher than that of cellulose acetate phthalate. However, both
coating materials were analogous in terms of the release mechanism.
The three stage release rate was initially high, followed by a fairly
constant release preceding a prolonged decline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณา swellability และย่อยสลายทางชีวภาพของแป้งบุก,
ยง [40] เตรียมปล่อยปุ๋ยยูเรียควบคุมและการศึกษาของ
ผลกระทบต่อพารามิเตอร์กระบวนการต่างๆ พาเลทของยูเรียในตอนแรกความร้อน
แม่พิมพ์เค้กและแช่แล้วในวัสดุเคลือบผิว เคลือบ
ประกอบด้วย polyether สารเพิ่มลงไปในน้ำ, น้ำมันซิลิกอนและ
ตัวเร่งปฏิกิริยาที่พองเหมือนกันภายใต้ความร้อนเป็นเวลา 10 นาที ร้อนและ
ตีต่อด้วยนอกจากนี้ต่อไปของ diisocyanate โทลูอีน
และแป้งบุกจนการแก้ปัญหากลายเป็นสีขาว นี้ได้รับการแพร่กระจายแล้ว
ยูเรีย caked ยูเรียเคลือบแห้งเตาอบที่ 60-80 องศาเซลเซียส
อุณหภูมิการตั้งค่าของวัสดุเคลือบผิว เพื่อศึกษาการควบคุมการปลดปล่อย
พฤติกรรมโซเดียม hyposulfite ทดลองไตเตรทถูกนำมาใช้ เคลือบ
ตัวอย่างที่ถูกฝังอยู่ในดินในบีกเกอร์ที่อุณหภูมิคงที่กับ
อีก 500 ml ของน้ำ ในช่วงแรก 8 สัปดาห์เพียง 20%
การเปิดตัวเป็นข้อสังเกตที่แล้วเพิ่มขึ้นถึง 70-80% เพราะนี่คือ
ครั้งแรกแป้งบุกดูดซึมน้ำและพองซึ่งในทางกลับกัน
ยับยั้งการปล่อยยูเรียโดยการลดช่องไอเสีย ต่อมา
เจลของแป้งบุกที่เกิดขึ้นตามมาจากการโจมตีของจุลินทรีย์ซึ่ง
ชำรุดทรุดโทรมวัสดุและมั่นใจได้ว่าการเปิดตัวยูเรียอย่างรวดเร็ว ฝังดิน
ทดสอบที่ 70-90 ° C พิสูจน์ให้เห็นว่าวัสดุเคลือบผิวที่ถูกย่อยสลาย.
ในการศึกษาอื่น, การแก้ปัญหาอะซีโตน 5% ของเซลลูโลสและเซลลูโลสเอทิล
อะซิเตท phthalate ที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียสโดยใช้ลูกปัดเสื้อยูเรียใน Wurster
หน่วยเตียง fluidized ที่อุณหภูมิ ตั้งแต่ 32-51 องศาเซลเซียส [67] ดิน
ทดสอบการบ่มได้ทำในดินที่เต็มไปด้วยขวดติดตั้งอยู่บนวงโคจร
หมุนปั่นเก็บไว้ที่ 120 รอบต่อนาที ureawas ปล่อยออกมาวิเคราะห์โดยการนำ
ซึ่งชี้ให้เห็นอัตราการปลดปล่อยสำหรับการเคลือบด้วยเอทิลเซลลูโลส
สูงกว่าของ phthalate เซลลูโลสอะซิเตท อย่างไรก็ตามทั้ง
วัสดุเคลือบมีความคล้ายคลึงในแง่ของกลไกการปล่อย.
ขั้นตอนที่สามอัตราการปลดปล่อยขั้นต้นอยู่ในระดับสูงตามที่ค่อนข้าง
คงที่การเปิดตัวก่อนหน้านี้ลดลงเป็นเวลานาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณา swellability และย่อยสลายทางชีวภาพจากแป้งบุก
ยง [ 40 ] เตรียมควบคุมการปลดปล่อยปุ๋ยยูเรีย และศึกษาผลของกระบวนการ
พารามิเตอร์ต่าง ๆ พาเลทของยูเรียตอนแรกความร้อน
แม่พิมพ์เค้กแล้วแช่วัสดุเคลือบ เคลือบ
ประกอบด้วยสารประกอบ polyether เพิ่มน้ำ , น้ำมันซิลิกอนและ
ตัวเร่งปฏิกิริยาที่ฟูขึ้นภายใต้ความร้อนนาน 10 นาที ความร้อนและ whisking อย่างต่อเนื่องที่มีการเพิ่มเพิ่มเติม

เนตของโทลูอีนและแป้งบุก จนโซลูชั่นเปิดสีขาว นี้คือการแพร่กระจายแล้ว
ที่เลอะจากยูเรีย ยูเรีย เคลือบ เตาอบ อบแห้งที่อุณหภูมิ 60 – 80 องศา C ,
ตั้งค่าอุณหภูมิของวัสดุเคลือบ การศึกษาการควบคุมการปลดปล่อย
พฤติกรรมโซเดียม hyposulfite การไทเทรตทดลองใช้ ตัวอย่างที่เคลือบ
ถูกฝังอยู่ในดินในบีกเกอร์ที่อุณหภูมิคงที่กับ
เพิ่มเติม 500 มิลลิลิตรของน้ำ ในช่วง 8 สัปดาห์แรก เพียง 20 %
ปล่อยพบซึ่งเพิ่มขึ้นถึง 70 - 80 % นี้เป็นเพราะ
แป้งบุกตอนแรกที่ดูดน้ำและพองตัว ซึ่ง จะ ออก โดยให้ยับยั้งยูเรีย
ช่องไอเสีย ต่อมา
การเกิดเจลแป้งบุกขึ้นโจมตีตามด้วยจุลินทรีย์ซึ่ง
สลายวัสดุและมั่นใจอย่างรวดเร็ว ยูเรีย ปล่อย ฝังดิน
ที่ 70 – 90 ° C การทดสอบได้พิสูจน์ว่า วัสดุเคลือบถูกย่อยสลาย .
ในการศึกษาอีก 5% เอธิลเซลลูโลสอะซีโทน โซลูชั่นของเซลลูโลสอะซิเตท 30 ° C
มีทัศนคติที่ใช้ยูเรียในเวิร์สเตอร์
เสื้อลูกปัดหน่วยในฟลูอิไดซ์เบดที่อุณหภูมิตั้งแต่ 32 51 ° C [ 67 ] ทดสอบการบ่มดิน
อยู่ในดินเต็มขวด ติดตั้งบนเครื่องปั่นโคจร
เก็บไว้หมุน 120 รอบต่อนาที ปล่อย ureawas โดยใช้ไฟฟ้า
ซึ่งแสดงถึงอัตราการปลดปล่อยสำหรับการเคลือบผิวด้วยเอทิลเซลลูโลส
สูงกว่าของเซลลูโลสอะซิเตท พทาเลต . อย่างไรก็ตาม ทั้ง
วัสดุเคลือบผิวอยู่เหมือนกันในแง่ของกลไกปล่อย .
3 เวทีปล่อยอัตราสูงในเบื้องต้น ตามด้วยรุ่นก่อนหน้านี้ค่อนข้าง
คงที่ลดลงเป็นเวลานาน