ฉันรักแปลIn this study the efficien

ฉันรักแปลIn this study the efficiency of different bare, doped and composite photocatalysts were compared, under UV and visible light irradiation in order to show a detailed picture of the relative performance of the best photocatalysts developed in our laboratories and the mostly investigated reference titanias. The syntheses of our photocatalysts were optimized in order to achieve maximum photocatalytic activity under UV and visible light irradiation. Non doped commercial (Aeroxide P25, Aldrich anatase) and synthesized titanias (produced by sol–gel and flame hydrolysis techniques) and nitrogen, iron, iodine doped and silver or gold deposited titanium dioxides were investigated with two model pollutants (phenol and oxalic acid) under identical experimental conditions. The material properties of these selected photocatalysts were thoroughly characterized by X-ray diffraction, diffuse reflectance spectroscopy, transmission electron microscopy, X-ray photoelectron spectroscopy, X-ray fluorescence spectroscopy and BET methods. The highest degradation rate of phenol was determined for the flame made titania sample with relatively low specific surface area (20 m2/g) when UV irradiation was applied. In contrast with that, our nitrogen doped photocatalyst with high specific surface area (139 m2/g) was the best for phenol degradation under visible light irradiation. Although the most efficient oxalic acid mineralization occurred with noble metal photodeposited samples under UV irradiation, this type of modification was detrimental when VIS irradiation is applied. The decomposition rate of oxalic acid was high under VIS irradiation using the iron and nitrogen doped photocatalysts. For both substrates and irradiation conditions our best photocatalysts were found to be significantly more active than Aeroxide P25 TiO2. Intermediate studies revealed that phenol degradation resulted in dihydroxy benzene intermediates, such as pyrocatechol and hydroquinone both under UV and visible light irradiation with our TiO2-N photocatalyst. The results of this comparative study could promote the determination of the optimal synthesis conditions of titanium dioxide based photocatalysts for a given organic pollutant in water.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรักแปลIn ประสิทธิภาพของ photocatalysts เปลือย doped และโดยรวมแตกต่างกันการศึกษานี้ได้เปรียบเทียบ ภายใต้ UV และวิธีการฉายรังสีแสงมองเห็นได้เพื่อแสดงรูปภาพรายละเอียดของประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของ photocatalysts ดีที่สุดที่ได้รับการพัฒนาในห้องทดลองของเราและ titanias ส่วนใหญ่ตรวจสอบอ้างอิง Syntheses ของ photocatalysts ของเราถูกปรับให้เหมาะสมเพื่อให้บรรลุกิจกรรมกระสูงสุดภายใต้รังสียูวีและมองเห็นวิธีการฉายรังสีแสง Doped ไม่ใช่พาณิชย์ (Aeroxide P25, Aldrich anatase) และสังเคราะห์ titanias (ผลิต โดยเทคนิคไฮโตรไลซ์โซลเจลและเปลวไฟ) และไนโตรเจน เหล็ก ไอโอดีน doped และทอง หรือเงินฝากไทเทเนียม dioxides ถูกสอบสวน ด้วยสารมลพิษรุ่นสอง (ผลิตสารฟีนอลและกรดออกซาลิก) ภายใต้เงื่อนไขการทดลองเหมือนกัน คุณสมบัติวัสดุของ photocatalysts เหล่านี้เลือกถูกทำลักษณะ โดยเอ็กซ์เรย์การเลี้ยวเบน กกระจายแบบสะท้อนแสง ส่งอิเล็กตรอน microscopy เอกซเรย์ photoelectron ก ก fluorescence เอกซเรย์ และวิธีการเดิมพัน กำหนดอัตราลดสูงสุดวางในเปลวไฟที่ทำตัวอย่างซซีด้วยค่อนข้างต่ำบางพื้นที่ (20 m2/g) เมื่อใช้วิธีการฉายรังสี UV In contrast with ที่ photocatalyst doped ไนโตรเจนของเรา มีพื้นที่ผิวสูงเฉพาะ (139 m2/g) ถูกย่อยสลายวางภายใต้วิธีการฉายรังสีแสงมองเห็นได้ดีที่สุด แม้ mineralization กรดออกซาลิกมีประสิทธิภาพสูงสุดที่เกิดขึ้นกับตัวอย่าง photodeposited โลหะภายใต้วิธีการฉายรังสี UV แก้ไขชนิดนี้ได้ผลดีเมื่อมีใช้วิธีการฉายรังสีวิ อัตราการแยกส่วนประกอบของกรดออกซาลิกได้สูงภายใต้วิวิธีการฉายรังสีที่ใช้เหล็กและไนโตรเจน doped photocatalysts สำหรับพื้นผิวและเงื่อนไขวิธีการฉายรังสี photocatalysts ของเราดีที่สุดพบมากขึ้นใช้กว่า Aeroxide P25 TiO2 การศึกษาระดับกลางเปิดเผยว่า วางสลายตัวให้ dihydroxy เบนซีน intermediates, pyrocatechol และ hydroquinone ทั้งภาย ใต้ UV และวิธีการฉายรังสีแสงเห็น ด้วยของเรา TiO2 N photocatalyst ผลการศึกษาเปรียบเทียบนี้สามารถส่งเสริมกำหนดเงื่อนไขสังเคราะห์ดีที่สุดของไทเทเนียมไดออกไซด์ที่ใช้ photocatalysts สำหรับมลพิษอินทรีย์ที่กำหนดในน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรักแปลในการศึกษานี้มีประสิทธิภาพที่แตกต่างกันเปลือยเจือและโฟโตคะคอมโพสิตเปรียบเทียบภายใต้รังสียูวีและการฉายรังสีแสงที่มองเห็นเพื่อแสดงภาพรายละเอียดผลการดำเนินงานของญาติของโฟโตคะที่ดีที่สุดของการพัฒนาในห้องปฏิบัติการของเราและการตรวจสอบส่วนใหญ่ titanias อ้างอิง . การสังเคราะห์ของโฟโตคะของเราได้รับการปรับให้เหมาะสมเพื่อให้บรรลุกิจกรรม photocatalytic สูงสุดภายใต้รังสียูวีและการฉายรังสีแสงที่มองเห็น ไม่เจือเชิงพาณิชย์ (Aeroxide P25, แอนาเทสดิช) และ titanias สังเคราะห์ (ผลิตโดยโซลเจลและเทคนิคการไฮโดรไลซิเปลวไฟ) และไนโตรเจน, เหล็ก, ไอโอดีนเจือและสีเงินหรือทองไทเทเนียมไดออกไซด์ฝากถูกตรวจสอบมีสองรูปแบบมลพิษ (ฟีนอลและกรดออกซาลิก) ภายใต้เงื่อนไขการทดลองเหมือนกัน คุณสมบัติของวัสดุของโฟโตคะเลือกเหล่านี้มีลักษณะอย่างละเอียดโดย X-ray diffraction, สเปกโทรสโกสะท้อนกระจายกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนสเปกโทรสโกโฟโตอิเล็กตรอน X-ray, สเปกโทรสโก X-ray fluorescence และวิธีการพนัน อัตราการย่อยสลายสูงสุดของฟีนอลถูกกำหนดสำหรับเปลวไฟที่ทำตัวอย่างไททาเนียมที่มีพื้นที่ผิวจำเพาะที่ค่อนข้างต่ำ (20 m2 / g) เมื่อฉายรังสียูวีที่ถูกนำมาใช้ ในทางตรงกันข้ามกับที่เราไนโตรเจนเจือ photocatalyst มีพื้นที่ผิวสูงเฉพาะ (139 m2 / g) เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับการย่อยสลายฟีนอลภายใต้การฉายแสงที่มองเห็น แม้ว่าแร่กรดออกซาลิมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่เกิดขึ้นกับโลหะมีเกียรติตัวอย่าง photodeposited ภายใต้การฉายรังสียูวีชนิดของการปรับเปลี่ยนครั้งนี้เป็นอันตรายเมื่อฉายรังสี VIS ถูกนำไปใช้ อัตราการสลายตัวของกรดออกซาลิกอยู่ในระดับสูงภายใต้การฉายรังสี VIS ใช้เหล็กและไนโตรเจนเจือโฟโตคะ สำหรับพื้นผิวและเงื่อนไขการฉายรังสีโฟโตคะดีที่สุดของเราพบว่ามีการใช้งานอย่างมีนัยสำคัญมากกว่า Aeroxide P25 TiO2 การศึกษาระดับกลางเปิดเผยว่าการย่อยสลายฟีนอลมีผลในตัวกลางเบนซิน dihydroxy เช่น Pyrocatechol และ hydroquinone ทั้งภายใต้รังสียูวีและการฉายรังสีแสงที่มองเห็นด้วย TiO2-N photocatalyst ของเรา ผลที่ได้จากการศึกษาเปรียบเทียบนี้สามารถส่งเสริมการกำหนดเงื่อนไขการสังเคราะห์ที่ดีที่สุดของโฟโตคะตามไทเทเนียมไดออกไซด์เป็นสารมลพิษอินทรีย์ที่ได้รับในน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรักแปลในการศึกษาประสิทธิภาพของตัวเร่งปฏิกิริยาที่มีแตกต่างกันเปลือย และคอมโพสิตเปรียบเทียบภายใต้แสง UV และการฉายรังสีเพื่อแสดงรายละเอียดของภาพประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของตัวเร่งปฏิกิริยาที่ดีที่สุดในการพัฒนาห้องปฏิบัติการของเราและว่าส่วนใหญ่อ้างอิง titanias .สังเคราะห์ตัวเร่งปฏิกิริยาของเราที่ดีที่สุดเพื่อให้บรรลุความว่องไวสูงสุดภายใต้แสงยูวี และการฉายรังสี ไม่เจือพาณิชย์ ( aeroxide p25 ดิช , แอนาเทส ) และสังเคราะห์ ( ผลิตโดย titanias โซลเจลและเทคนิคการย่อย ( เปลวไฟ ) และไนโตรเจน เหล็กโด๊ปด้วยไอโอดีนและ เงิน หรือทองฝากไดออกไซด์ไทเทเนียม คือ 2 ในรุ่น ( ฟีนอลและกรดออกซาลิ ) ภายใต้สภาวะการทดลองที่เหมือนกัน วัสดุเหล่านี้เลือกคุณสมบัติของตัวเร่งปฏิกิริยาโดยลักษณะการเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์แบบกระจายการสะท้อนแสงสเปกโทรสโกปี ส่งกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน photoelectron spectroscopy , รังสีเอกซ์การวาวรังสีเอกซ์และวิธีการเดิมพัน สูงสุดอัตราการสลายตัวของฟีนอลที่ถูกกำหนดสำหรับเปลวไฟทำให้ไททาเนียตัวอย่างที่มีพื้นที่ผิวจำเพาะค่อนข้างต่ำ ( 20 ตารางเมตร / กรัม ) เมื่อรังสี UV คือใช้ ในทางตรงกันข้ามกับที่ไนโตรเจนของเราเจือ photocatalyst ที่มีพื้นที่ผิวจำเพาะสูง ( 139 ตารางเมตร / กรัม ) คือที่ดีที่สุดสำหรับฟีนอลการเสื่อมสภาพภายใต้แสงรังสี .แม้ว่ากรดออกซาลิ มีประสิทธิภาพมากที่สุด การเกิดขึ้นกับโลหะมีตระกูล photodeposited ตัวอย่างภายใต้รังสี UV ในการปรับเปลี่ยนชนิดนี้เป็นอันตรายเมื่อปริมาณการฉายรังสีประยุกต์ อัตราการสลายตัวของกรดออกซาลิสูงภายใต้ปริมาณการฉายรังสีโดยใช้เหล็กและไนโตรเจนด้วยตัวเร่งปฏิกิริยา .ทั้งพื้นผิวและสภาพการฉายรังสีเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่ดีที่สุดของเรา ปรากฏว่าใช้งานกว่า aeroxide p25 ) . กลางการศึกษาพบว่ามีผลในการย่อยสลายฟีนอล dihydroxy เบนซินตัวกลาง เช่น ไฮโดรควิโนน และ pyrocatechol ทั้งภายใต้ UV และการฉายรังสีแสงสามารถมองเห็นได้ด้วย tio2-n photocatalyst ของเราผลการศึกษาเปรียบเทียบนี้อาจส่งเสริมการหาสภาวะเหมาะสมของการสังเคราะห์ตัวเร่งปฏิกิริยาไทเทเนียมไดออกไซด์ที่ใช้ให้อินทรีย์สารมลพิษในน้ำ