Session number and durationNeither

Session number and duration

Neither number of sessions nor session duration had an effect on child behavior in this current meta-analysis. For session

number, however, existing literature showed mixed results. Consistent with the resutls of this meta-analysis, Serketich and

Dumas (1996) also found that session number had no effect on child behavior. In contrast, Maughan et al. (2005) found that

L. Skotarczak, G.K. Lee / Research in Developmental Disabilities 38 (2015) 272–287 283

programs that have between two to five sessions were most efficacious. In terms of duration of sessions or intensity of

treatment, Tellegen and Sanders (2013) report that more intensive treatments intended to have larger effect sizes for

children exhibiting more severe behaviors. As all of the PMTs included in this study were intended for children with serious

difficulties, there is the possibility that heterogeneitity between studies may not be different enough to determine the effect

of session number and duration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเลขรอบเวลาและระยะเวลาจำนวนของเซสชันหรือช่วงระยะเวลาไม่มีผลกระทบพฤติกรรมเด็กใน meta-analysis นี้ปัจจุบัน สำหรับเซสชันหมายเลข ไร วรรณคดีที่แสดงให้เห็นว่าการที่มีอยู่ผสมผล สอดคล้องกับ resutls meta-วิเคราะห์นี้ Serketich และดูมาส (1996) พบว่า หมายเลขเซสชันได้ไม่มีผลต่อพฤติกรรมเด็ก ในทางตรงกันข้าม Maughan et al. (2005) พบว่าL. Skotarczak ลี G.K. / วิจัยในพิการพัฒนาการ 38 (2015) 272-287 283โปรแกรมที่มีระหว่างสองถึงห้ารอบได้สุดบ็อช ในช่วงเวลาของเซสชันหรือความเข้มของรักษา Tellegen และแซนเดอร์ส์ (2013) รายงานว่า รักษาแบบเร่งรัดขึ้นวัตถุประสงค์เพื่อมีขนาดผลใหญ่สำหรับเด็กอย่างมีระดับพฤติกรรมรุนแรงมากขึ้น เป็น PMTs รวมอยู่ในการศึกษานี้ทั้งหมดมีไว้สำหรับเด็กอย่างจริงจังความยากลำบาก มีโอกาสที่ heterogeneitity ระหว่างการศึกษาอาจไม่พอแตกต่างกันเพื่อดูผลหมายเลขรอบเวลาและระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนและระยะเวลาในเซสชั่นทั้งจำนวนหรือระยะเวลาช่วงเซสชั่นมีผลต่อพฤติกรรมของเด็กในการวิเคราะห์ข้อมูลในปัจจุบัน สำหรับเซสชั่นจำนวน แต่วรรณกรรมที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าผลการผสม สอดคล้องกับ resutls นี้ meta-analysis, Serketich และมัส (1996) นอกจากนี้ยังพบจำนวนเซสชันนั้นไม่มีผลกระทบต่อพฤติกรรมของเด็ก ในทางตรงกันข้าม Maughan และคณะ (2005) พบว่าลิตร Skotarczak, GK ลี / การวิจัยในการพัฒนาคนพิการ 38 (2015) 272-287 283 โปรแกรมที่มีระหว่าง 2-5 การประชุมมีประสิทธิภาพมากที่สุด ในแง่ของระยะเวลาของการประชุมหรือความเข้มของการรักษา Tellegen และแซนเดอ (2013) รายงานว่าการรักษาเข้มข้นมากขึ้นตั้งใจที่จะมีผลกระทบขนาดใหญ่สำหรับเด็กการแสดงพฤติกรรมที่รุนแรงมากขึ้น เป็นทั้งหมดของ PMTs รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์สำหรับเด็กที่มีความร้ายแรงยากลำบากมีความเป็นไปได้ที่ heterogeneitity ระหว่างการศึกษาอาจจะไม่แตกต่างกันมากพอที่จะตรวจสอบผลกระทบของจำนวนและระยะเวลาในเซสชั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนครั้งและระยะเวลา

ทั้งจำนวนครั้งและระยะเวลาระยะเวลามีผลต่อพฤติกรรมเด็กในการวิเคราะห์อภิมานในปัจจุบันนี้ สำหรับเซสชัน

เบอร์ แต่วรรณกรรมที่มีอยู่แสดงผลผสม สอดคล้องกับ resutls การวิเคราะห์อภิมานนี้และ serketich

ดูมัส ( 1996 ) พบว่า จำนวนครั้งไม่มีผลต่อพฤติกรรมของเด็ก ในทางตรงกันข้าม maughan et al .( 2005 ) พบว่า

. skotarczak g.k. ลี / วิจัย , พิการพัฒนาการ 38 ( 2015 ) 272 - 287 283

โปรแกรมที่ได้ระหว่างสองถึงห้าครั้ง ส่วนใหญ่ผู้ ในแง่ของระยะเวลาของเซสชันหรือความเข้มของ

รักษา tellegen และ แซนเดอร์ ( 2013 ) รายงานว่า การรักษาแบบตั้งใจให้มีขนาดใหญ่ขนาดอิทธิพลสำหรับ

เด็กแสดงพฤติกรรมรุนแรงมากขึ้น .เป็นทั้งหมดของ pmts รวมอยู่ในการศึกษานี้ มีวัตถุประสงค์ให้เด็กเครียด

ปัญหา มีความเป็นไปได้ว่า heterogeneitity ระหว่างการศึกษาอาจไม่แตกต่างเพียงพอที่จะตรวจสอบผล

จำนวนครั้งและระยะเวลา