Suppose society has a given amount

Suppose society has a given amount of resources to invest to raise output. The objective is to allocate these limited resources to achieve the largest possible increase in the economy’s capacity to produce goods and services. A standard approach, social benefit–cost analysis, more comprehensive than the just-discussed labor absorption criterion, states that you maximize the net social income (social benefits minus social costs) associated with a dollar of investment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติว่า สังคมมีจำนวนทรัพยากรการลงทุนเพื่อเพิ่มผลผลิตให้ วัตถุประสงค์คือเพื่อ ปันส่วนทรัพยากรจำกัดเพื่อเพิ่มกำลังการผลิตของเศรษฐกิจในการผลิตสินค้าและบริการได้มากที่สุด วิธีมาตรฐาน วิเคราะห์ต้นทุน – benefit สังคม ครอบคลุมมากขึ้นกว่าเกณฑ์ดูดซึมเพียงกล่าวถึงแรง ระบุที่ คุณขยายสังคมสุทธิรายได้ (สังคม benefits ลบต้นทุนสังคม) เกี่ยวข้องกับดอลลาร์ลงทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมสมมติว่ามีจำนวนที่กำหนดของทรัพยากรในการลงทุนที่จะเพิ่มการส่งออก โดยมีวัตถุประสงค์ในการจัดสรรทรัพยากรที่มี จำกัด เหล่านี้เพื่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นเป็นไปได้ที่ใหญ่ที่สุดในระบบเศรษฐกิจกำลังการผลิตในการผลิตสินค้าและบริการ วิธีการมาตรฐานสังคม Bene Fi วิเคราะห์ t-ค่าใช้จ่ายที่ครอบคลุมมากขึ้นกว่าเพียงแค่กล่าวถึงเกณฑ์การดูดซึมแรงงานระบุว่าคุณเพิ่มรายได้สุทธิทางสังคม (FI Bene สังคม TS หักด้วยต้นทุนทางสังคม) ที่เกี่ยวข้องกับเงินดอลลาร์ของการลงทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมมติว่า สังคมได้กำหนดปริมาณของทรัพยากรที่จะลงทุน เพื่อเพิ่มผลผลิต วัตถุประสงค์ คือ การจัดสรรทรัพยากรที่ จำกัด เหล่านี้เพื่อให้บรรลุที่สุดเพิ่มศักยภาพของเศรษฐกิจ เพื่อผลิตสินค้าและบริการ วิธีการมาตรฐาน สังคมดีจึงที–ต้นทุนการวิเคราะห์ที่ครอบคลุมมากขึ้นกว่าเพียงแค่กล่าวถึงเกณฑ์การแรงงานรัฐเพิ่มรายได้ทางสังคมสุทธิ ( ดีสังคมจึงเป็นลบด้วยต้นทุนทางสังคม ) ที่เกี่ยวข้องกับเงินดอลลาร์ของการลงทุน