Liberia (CNN) First, the good news:

Liberia (CNN) First, the good news: Ebola is in decline.
2014 was a year of profound fear for communities living with -- and dying of -- the disease; of health workers making the ultimate sacrifice, dying as they tried to save; of apocalyptic forecasts as to the disease's possible spread.
With 8,810 dead, governments and aid agencies are now giving a timeline on when they might reach zero cases -- and they're saying that could be in just a few months.
That there are just a handful of cases left now in Liberia is an incredible feat, but it has come at an equally incredible cost.
And Ebola is still critically dangerous. Hotspots remain. Sierra Leone has 65 confirmed cases, most in the west of the country around the capital and Port Loco where the disease spreads through overcrowded slums.
The World Health Organisation (WHO) said last week that only half the cases in Liberia and Guinea came from known Ebola contacts, which suggests that hidden cases are causing outbreaks.
Even as states of emergency and quarantine restrictions are lifted, there is a chorus of warnings against complacency.
"A single new case is enough to reignite an outbreak," says Brice de la Vigne, director of operations at Medecins sans Frontieres (Doctors Without Borders). "Until everyone who has come into contact with Ebola is identified, we cannot rest easy."
And getting to zero can't be the end of it. Oxfam is calling for "a massive post-Ebola Marshall Plan," saying the world "cannot dither on recovery as it dithered over Ebola."
Their plea comes as the WHO and other agencies engage in intense soul-searching: What went wrong? Why did it take so long to turn the corner on this disease? Could it happen again?
Admitting to organizational shortcomings Margaret Chan, the WHO's Director General, has asked the world's wealthier nations to step up to the plate and support poor countries' fragile health care systems.
"Well-functioning health systems are not a luxury," she insists. "Well-functioning health systems are the cushion that keeps sudden shocks from reverberating throughout the fabric that holds societies together, ripping them apart."
Liberia, Sierra Leone and Guinea have never had well-functioning health systems. They have always had some of the lowest ratio of healthcare workers to patients in the world. Liberia had just one doctor for every 100,000 people in 2013 according to WHO figures. That works out at around 40 doctors for the whole country. Sierra Leone had two per 100,000 people. And there weren't even statistics for Guinea.
Then Ebola destroyed what little healthcare they had, taking the lives of 488 health workers and leaving people too terrified to go through the doors of clinics they saw as harbourers of the disease. Children weren't vaccinated against other critical diseases. Centers distributing anti-retrovirals to the tens of thousands of people with HIV were closed. Mothers gave birth at home.
Now trust in the region's decimated health care system is beginning -- albeit painfully slowly -- to return.
At a clinic in Monrovia, mothers fill a waiting room. They've brought their babies in to be vaccinated -- there are no Disneyland immunization issues here.
"We know that during the height of the epidemic immunization rates collapsed by some 70%," says Sheldon Yett, UNICEF's country representative in Liberia. "Now we're trying to climb back up but it will take time."
Placing preliminary healthcare within the community has also been a success.
Laboratoriess and Ebola Treatment Units (ETUs) have been followed by Community Care Centres, or CCCs. The first were built in November in Sierra Leone. Now there are dozens in Sierra Leone and Liberia. Their basic aim is to provide a place within the community where people can be isolated and provided with preliminary care -- pain relief and oral rehydration -- in an environment which is safe and humane.
Susan Michaels-Strasser, project director of the Global Nurse Capacity Building Programme at the Mailman School of Public Health at Colombia University, has just spent three weeks assessing the impact of these CCCs in Sierra Leone. She thinks they've played a huge role in restoring people's faith in Ebola-related care.
"We saw some amazing innovation," she explains. "Where the family members can see their loved ones who have Ebola, so they're not taken behind a blue fence and never seen again. And even if the person doesn't survive they saw the care that was provided, they saw the attempts to save the life."
The original idea behind the CCCs was to train local volunteers in infection control procedures and have them man the units. But it turned out there were better options.
"What the various partners found when they went into these communities was that there were people, there were nursing students, there were retired nurses, there were nurses who had left the profession but had the skills, the ability and the desire to help," says Michaels-Strasser.
And for all the fear, the heartache and the stigma around the disease, there's a clear sense of pride amongst those who are leading the charge against Ebola at a community level.
Fanah Manasare is from Guinea's Forest Region. Aged 18 years old, he survived Ebola and now he goes from village to village spreading the word about the disease.
"Even elders will listen to me more than they would to you because I have been a victim of Ebola," he says, beaming with pride.
Josephine Conteh says she is "happy" to be working as a nurse at the Pate Bana Maran Community Care Centre in Sierra Leone. "My conscience -- if I saved one person here, I'm thinking that I have saved the whole nation. That makes me feel good."
The Ebola outbreak has helped create some hastily pulled together infrastructure which could form the building blocks of a more robust healthcare system in these three traumatised countries.
And the disease leaves behind people galvanised for action as a result of their ordeal.
Now the question is how to use these resources to transition from an emergency response situation to more sustainable healthcare provision in the future.
By Diana Magnay, CNN , January 30, 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไลบีเรีย (CNN) แรก ข่าวดี: อีโบลาอยู่ในลดลง2014 เป็นปีของความกลัวที่ลึกซึ้งสำหรับชุมชนที่อาศัยอยู่กับ - และตายของ - โรค สุขภาพผู้ปฏิบัติงานเสียสละที่ดีที่สุด ทำให้ตาย ตามที่พวกเขาพยายามบันทึก การคาดการณ์พยากรณ์เป็นการแพร่กระจายของโรคได้ตาย 8810 รัฐบาลและหน่วยงานความช่วยเหลืออยู่ตอนนี้ให้เส้นเวลาในเมื่อพวกเขาอาจมาถึงกรณีศูนย์ - และพวกเขากำลังพูดซึ่งอาจจะเป็นเพียงไม่กี่เดือนที่มีเพียงหยิบกรณีที่เหลือตอนนี้ในไลบีเรียเป็นเพลงเหลือเชื่อ แต่มาที่มีต้นทุนเท่า ๆ กันเหลือเชื่อและอีโบลายังอันตรายมิ ฮอตสปอครั้ง สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนได้ 65 กรณียืนยัน สุดตะวันตกของประเทศทุนและพอร์ต Loco ที่โรคแพร่กระจายผ่าน slums เหนื่อยเมื่อยล้าองค์การสุขภาพโลก (คน) กล่าวว่า สัปดาห์ที่แล้วว่า กรณีเพียงครึ่งในไลบีเรียและหนูมารู้จักติดต่ออีโบลา ซึ่งแสดงให้เห็นว่า กรณีที่ซ่อนไว้ทำให้แพร่ระบาดแม้เป็นรัฐฉุกเฉินและตรวจสอบข้อจำกัดถูกยก มีคอรัสของคำเตือนกับ complacency"กรณีใหม่เดียวจะพอ reignite ระบาด กล่าวว่า วิลเลี่ยมไบรส์เดอลา Vigne กรรมการการดำเนินงานที่ Medecins นอยซานส์ Frontieres (แพทย์ไม่มีเส้นขอบ) "จนกว่าทุกคนที่มาไปยังฝั่งอีโบลามีระบุ เราไม่สามารถพักผ่อนอย่างสบาย"และการเดินทางไปศูนย์ไม่เป็นการสิ้นสุดของมัน Oxfam เรียกเป็น "ตัวใหญ่ไปรษณีย์อีโบลาแผนมาร์แชลล์, " โลกพูดว่า "ไม่ dither ในกู้คืนเป็นมัน dithered กว่าอีโบลาได้"ต่าง ๆ ของพวกเขามาเป็นคน และหน่วยงานอื่น ๆ มีส่วนร่วมใน soul-searching รุนแรง: อะไรผิด ทำไมใช้เวลานาน เปิดมุมในโรคนี้หรือไม่ มันอาจเกิดขึ้นอีกหรือไม่Admitting จะแสดงองค์กรมาร์กาเร็ตจันทร์ คนของอธิบดี ขอโลก wealthier ประเทศขั้นกับจาน และสนับสนุนระบบสุขภาพที่เปราะบางของประเทศยากจน"ระบบสุขภาพดีทำงานไม่หรู เธอรมย์ "ระบบสุขภาพดีทำงานเป็นเบาะที่แรงกระแทกอย่างฉับพลันจาก reverberating ทั่วผ้าที่มีสังคมกัน คัดลอกออกจากกัน"ไลบีเรีย สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน และหนูไม่เคยมีระบบสุขภาพที่ดีทำงาน พวกเขาเสมอมีอัตราส่วนต่ำสุดของผู้ปฏิบัติงานสุขภาพกับผู้ป่วยบางคนในโลก ไลบีเรียมีแพทย์เพียงหนึ่งคนทุก 100000 ในปี 2013 ตามที่ตัวเลข ที่ทำออกมาที่ประมาณ 40 แพทย์ทั้งประเทศ สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนได้สองต่อ 100000 คน และไม่มีแม้แต่สถิติสำหรับแล้ว อีโบลาทำลายสุขภาพสิ่งเล็ก ๆ พวกเขา การชีวิตของผู้ปฏิบัติงานสุขภาพ 488 และปล่อยให้ผู้คนกลัวเกินไปไปผ่านประตูของคลินิกที่เห็นเป็น harbourers ของการเกิดโรค เด็กไม่ได้ฉีดจากโรคสำคัญอื่น ๆ ศูนย์กระจายต่อต้าน-retrovirals ถึงหมื่นคนที่มีเอชไอวีถูกปิด มารดาที่ให้กำเนิดที่บ้านตอนนี้ความน่าเชื่อถือในภูมิภาคของ decimated ระบบสุขภาพ เป็นจุดเริ่มต้น - แม้ว่าที่เจ็บปวดช้า - กลับที่คลินิกในมันโรเวีย มารดาระบุห้องพักรอ พวกเขาได้นำทารกของพวกเขาในการได้รับวัคซีน - ไม่มีดิสนีย์แลนด์รับวัคซีนปัญหาที่นี่"เรารู้ว่าในระหว่างความสูงของราคารับวัคซีนติดต่อยุบบาง 70% กล่าวว่า Yett ภัณฑ์เชลด้อน ตัวแทนประเทศของ UNICEF ในไลบีเรีย "ตอนนี้ เรากำลังพยายามที่จะปีนขึ้นไป แต่จะใช้เวลา"วางเบื้องต้นสุขอนามัยภายในชุมชนยังได้รับความสำเร็จLaboratoriess และหน่วยรักษาอีโบลา (ETUs) ได้ถูกปฏิบัติตาม โดยศูนย์ดูแลชุมชน หรือ CCCs ครั้งแรกถูกสร้างขึ้นในเดือนพฤศจิกายนในสาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน ขณะนี้ มีหลายสิบในสาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนและไลบีเรีย จุดมุ่งหมายพื้นฐานของพวกเขาจะมีภายในชุมชนที่ผู้คนสามารถแยกต่างหาก และให้ดูแลเบื้องต้น -ความเจ็บปวดบรรเทาและปาก rehydration - ในสภาพแวดล้อม และมนุษยธรรมซูซานไมเคิลส์ชตราสเซอร์ ผู้อำนวยการโครงการส่วนกลางพยาบาลกำลังอาคารโครงการที่แก่โรงเรียนสาธารณสุขที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย เพียงได้ใช้เวลาสามสัปดาห์ประเมินผลกระทบของเหล่านี้ CCCs ในสาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน เธอคิดว่า พวกเขาได้เล่นบทบาทอย่างมากในการเรียกคืนความเชื่อของประชาชนในการดูแลที่เกี่ยวข้องกับอีโบลา"เราเห็นนวัตกรรมบางอย่างตื่นตาตื่นใจ เธออธิบาย "สมาชิกในครอบครัวสามารถมองเห็นความรักที่มีอีโบลา ดังนั้นพวกเขากำลังใช้หลังรั้วสีฟ้า และไม่เคยเห็นอีก และถ้าบุคคลไม่รอด เห็นการดูแลที่ได้รับ พวกเขาเห็นความพยายามในการบันทึกชีวิต"ความคิดเดิมหลัง CCCs การฝึกอาสาสมัครท้องถิ่นในขั้นตอนการควบคุมการติดเชื้อ และให้คนในหน่วยได้ แต่มันเปิดออกมามีตัวเลือกที่ดีกว่า"อะไรพันธมิตรต่าง ๆ พบเมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในชุมชนเหล่านี้ว่า มีคน มีนักศึกษาพยาบาล มีวาระพยาบาล มีพยาบาลซ้ายอาชีพ แต่มีทักษะ ความสามารถ และความปรารถนาจะช่วย กล่าวว่า ไมเคิลส์ชตราสเซอร์และความกลัวทั้งหมด heartache ที่ และภาพดอกไม้ทั่วโรค มีความภูมิใจท่ามกลางผู้ที่จะนำค่าธรรมเนียมกับอีโบลาในระดับชุมชนที่ ชัดเจนFanah Manasare มาจากพื้นที่ป่าของหนู อายุ 18 ปี เขารอดชีวิตอีโบลา และตอนนี้ เขาไปจากหมู่บ้านบ้านกระจายคำเกี่ยวกับโรค"ผู้สูงอายุแม้จะฟังฉันมากกว่าที่ทำให้คุณได้เนื่องจากได้ตกเป็นเหยื่อของอีโบลา เขากล่าวว่า อย่างเบิกบาน ด้วยความภาคภูมิใจJosephine Conteh กล่าวว่า เธอมี "ความสุข" จะทำงานเป็นพยาบาลที่หัว Bana มารานชุมชนดูแลศูนย์สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน "สามัญสำนึกของฉัน — ถ้าบันทึกคนนี่ ฉันคิดว่า มีบันทึกทั้งประเทศ ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น"ระบาดของโรคอีโบลาได้ช่วยสร้างบางรีบดึงกันโครงสร้างพื้นฐานซึ่งอาจเป็นการสร้างบล็อกของระบบสุขภาพแข็งแรงมากขึ้นในประเทศเหล่านี้ traumatised สามและโรคใบหลังคนต่อสำหรับการดำเนินการผลของการทรมานตอนนี้ คำถามคือ วิธีการใช้ทรัพยากรเหล่านี้เพื่อเปลี่ยนแปลงจากสถานการณ์การตอบโต้ภาวะฉุกเฉินเพื่อเตรียมการดูแลสุขภาพอย่างยั่งยืนมากขึ้นในอนาคตโดย Diana Magnay, CNN, 30 มกราคม 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ไลบีเรีย (ซีเอ็นเอ็น) ครั้งแรกข่าวดี: อีโบลาอยู่ในการปฏิเสธ
2014 เป็นปีแห่งความหวาดกลัวอย่างยิ่งสำหรับการใช้ชีวิตร่วมกับชุมชน - และตาย - โรค; ของคนทำงานด้านสุขภาพการเสียสละตายขณะที่พวกเขาพยายามที่จะช่วยให้รอด . ของการคาดการณ์ที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ที่การแพร่กระจายโรค
ด้วย 8810 ตายรัฐบาลและหน่วยงานความช่วยเหลืออยู่ในขณะนี้ให้ระยะเวลาเมื่อพวกเขาอาจจะถึงศูนย์กรณี -. และพวกเขากำลังจะบอกว่าอาจจะอยู่ในเพียงไม่กี่เดือน
ที่มีเพียง กำมือของกรณีที่เหลือในขณะนี้ในประเทศไลบีเรียเป็นความสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ก็มีมาในราคาที่ไม่น่าเชื่ออย่างเท่าเทียมกัน.
และอีโบลายังคงเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ยังคงฮอตสปอต เซียร์ราลีโอนมี 65 ยืนยันกรณีส่วนใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตกของประเทศทั่วเมืองหลวงและพอร์ต Loco ที่เป็นโรคแพร่กระจายผ่านสลัมแออัด.
องค์การอนามัยโลก (WHO) กล่าวว่าสัปดาห์ที่ผ่านมาว่าเพียงครึ่งหนึ่งของกรณีในประเทศไลบีเรียกินีและมาจากที่รู้จักกัน รายชื่ออีโบลาซึ่งแสดงให้เห็นว่ากรณีที่ซ่อนไว้จะก่อให้เกิดการระบาดของโรค.
แม้จะเป็นรัฐที่มีเหตุฉุกเฉินและข้อ จำกัด กักกันจะถูกยกมีนักร้องของคำเตือนกับความพึงพอใจ.
"ใหม่กรณีเดียวก็เพียงพอที่จะ reignite ระบาด" ไบรส์เดอลา Vigne กล่าวว่า ผู้อำนวยการของการดำเนินงานที่ Medecins Sans Frontieres (แพทย์ไร้พรมแดน) "จนกระทั่งทุกคนที่ได้เข้ามาติดต่อกับอีโบลาจะถูกระบุเราไม่สามารถพักผ่อนได้ง่าย."
และการเดินทางไปยังศูนย์ไม่สามารถเป็นจุดสิ้นสุดของมัน ออกซ์แฟมเรียกร้องให้ "โพสต์ Ebola แผนมาร์แชลล์ขนาดใหญ่" บอกโลก "ไม่สามารถเนื้อ dither ในการกู้คืนในขณะที่มันแหลกมากกว่า Ebola."
ข้ออ้างของพวกเขามาเป็นใครและหน่วยงานอื่น ๆ ที่มีส่วนร่วมในการค้นหาจิตวิญญาณที่รุนแรง: สิ่งที่ผิดพลาด? ทำไมมันใช้เวลานานมากในการเปิดมุมเกี่ยวกับโรคนี้หรือไม่? มันจะเกิดขึ้นอีกครั้งหรือไม่
ยอมรับข้อบกพร่องขององค์กรร์กาเร็ตชานผู้อำนวยการองค์การอนามัยทั่วไปได้ขอให้ประเทศที่ร่ำรวยของโลกที่จะก้าวขึ้นไปแผ่นและสนับสนุนประเทศยากจน 'เปราะบางระบบการดูแลสุขภาพ.
"ดีทำงานระบบสุขภาพไม่ได้หรูหรา "เธอยืนยัน "ดีทำงานระบบสุขภาพมีเบาะที่ช่วยให้การกระแทกอย่างฉับพลันจากก้องตลอดทั้งเนื้อผ้าที่มีสังคมร่วมกันฉีกออกจากกัน."
ไลบีเรีย, เซียร์ราลีโอนและกินีไม่เคยมีดีทำงานระบบสุขภาพ พวกเขาได้เคยมีบางส่วนของอัตราส่วนต่ำสุดของบุคลากรทางการแพทย์ให้แก่ผู้ป่วยในโลก ไลบีเรียมีเพียงหนึ่งแพทย์ทุก 100,000 คนในปี 2013 ตามตัวเลขขององค์การอนามัยโลก ที่ทำงานออกที่ประมาณ 40 แพทย์ทั้งประเทศ เซียร์ราลีโอนมีสองต่อ 100,000 คน และมีไม่ได้สถิติกินี.
แล้ว Ebola ทำลายสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้านการดูแลสุขภาพที่พวกเขามีการใช้ชีวิตของคนทำงานด้านสุขภาพ 488 และออกจากคนกลัวเกินไปที่จะไปผ่านประตูของคลินิกที่พวกเขาเห็นว่าเป็น harbourers ของการเกิดโรค เด็กไม่ได้รับการฉีดวัคซีนป้องกันโรคที่สำคัญอื่น ๆ ศูนย์กระจาย retrovirals ต่อต้านการนับหมื่นของคนที่มีเอชไอวีถูกปิด มารดาผู้ให้กำเนิดที่บ้าน.
ตอนนี้วางใจในภูมิภาคทำลายระบบการดูแลสุขภาพเป็นจุดเริ่มต้น - แม้ว่าเจ็บปวดช้า -. เพื่อกลับไป
ที่คลินิกในมอนโรเวียแม่เติมห้องรอ พวกเขาได้นำทารกของพวกเขาในการที่จะได้รับการฉีดวัคซีน - ไม่มีดิสนีย์แลนด์ประเด็นการสร้างภูมิคุ้มกันที่นี่.
"เรารู้ว่าในช่วงความสูงของอัตราการฉีดวัคซีนโรคระบาดทรุดตัวลงโดย 70%" เชลดอน Yett ตัวแทนประเทศของยูนิเซฟกล่าวว่าในประเทศไลบีเรีย "ตอนนี้เรากำลังพยายามที่จะปีนกลับขึ้น แต่มันจะใช้เวลา."
การดูแลสุขภาพเบื้องต้นวางภายในชุมชนยังได้รับการประสบความสำเร็จ.
Laboratoriess อีโบลาและหน่วยรักษา (ETUs) ได้รับตามชุมชนศูนย์ดูแลหรือ CCCs ครั้งแรกที่ถูกสร้างขึ้นในเดือนพฤศจิกายนในเซียร์ราลีโอน ตอนนี้มีหลายสิบในเซียร์ราลีโอนและไลบีเรีย จุดประสงค์พื้นฐานของพวกเขาคือการให้สถานที่ในชุมชนที่ผู้คนสามารถแยกและให้มีการดูแลเบื้องต้น - บรรเทาอาการปวดและการคืนช่องปาก -. ในสภาพแวดล้อมที่มีความปลอดภัยและมีมนุษยธรรม
ซูซานไมเคิล-Strasser ผู้อำนวยการโครงการของพยาบาลทั่วโลก ความจุโครงการอาคารที่โรงเรียน Mailman สาธารณสุขที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียได้ใช้เวลาเพียงสามสัปดาห์การประเมินผลกระทบของ CCCs เหล่านี้ในเซียร์ราลีโอน เธอคิดว่าพวกเขาได้เล่นบทบาทอย่างมากในการฟื้นฟูความเชื่อของผู้คนในการดูแลที่เกี่ยวข้องกับอีโบลา.
"เราเห็นบางนวัตกรรมที่น่าตื่นตาตื่นใจ" เธออธิบาย "ที่สมาชิกในครอบครัวสามารถมองเห็นคนที่รักของพวกเขาที่มีอีโบลาดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ดำเนินการหลังรั้วสีฟ้าและไม่เคยเห็นอีกครั้ง. และแม้ว่าคนที่ไม่รอดที่พวกเขาเห็นการดูแลที่ถูกจัดให้พวกเขาเห็นความพยายาม เพื่อช่วยชีวิต. "
ความคิดเดิมที่อยู่เบื้องหลัง CCCs คือการฝึกอบรมอาสาสมัครท้องถิ่นในขั้นตอนการควบคุมการติดเชื้อและมีพวกเขาคนหน่วย แต่มันกลับกลายเป็นมีตัวเลือกที่ดี.
"สิ่งที่คู่ค้าต่างๆพบว่าเมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในชุมชนเหล่านี้คือการที่มีคนมีนักเรียนได้รับการพยาบาลมีเกษียณพยาบาลมีพยาบาลที่ได้ทิ้งอาชีพ แต่มีทักษะ ความสามารถและความปรารถนาที่จะช่วยกล่าวว่า "ไมเคิล-Strasser.
และสำหรับทุกความกลัว, ความโศกเศร้าและความอัปยศรอบโรคที่มีความรู้สึกที่ชัดเจนของความภาคภูมิใจในหมู่ผู้ที่จะนำค่าใช้จ่ายกับอีโบลาในระดับชุมชน.
Fanah Manasare จากภาคป่ากินี อายุ 18 ปีเขารอดชีวิตอีโบลาและตอนนี้เขาจะไปจากหมู่บ้านไปยังหมู่บ้านกระจายคำเกี่ยวกับโรค.
"แม้ผู้สูงอายุจะฟังผมมากขึ้นกว่าที่พวกเขาจะกับคุณเพราะผมได้ตกเป็นเหยื่อของอีโบลา" เขากล่าวยิ้มแย้มแจ่มใส ด้วยความภาคภูมิใจ.
โจเซฟิน Conteh บอกว่าเธอคือ "ความสุข" ที่จะได้ทำงานเป็นพยาบาลที่กบาล Bana Maran ดูแลศูนย์ชุมชนในเซียร์ราลีโอน "จิตสำนึกของฉัน - ถ้าฉันบันทึกของคนคนหนึ่งที่นี่ฉันคิดว่าฉันได้บันทึกไว้ทั้งชาติที่ทำให้ฉันรู้สึกดี.."
การระบาดของโรคอีโบลาได้มีส่วนช่วยในการสร้างโครงสร้างพื้นฐานร่วมกันดึงบางอย่างเร่งรีบซึ่งสามารถสร้างหน่วยการสร้างของ ระบบการรักษาพยาบาลมีประสิทธิภาพมากขึ้นในทั้งสามประเทศบอบช้ำ.
และโรคใบหลังคนชุบสังกะสีสำหรับการกระทำที่เป็นผลมาจากความเจ็บปวดของพวกเขา.
ตอนนี้คำถามคือวิธีการใช้ทรัพยากรเหล่านี้จะเปลี่ยนจากสถานการณ์การตอบสนองฉุกเฉินกับการให้การดูแลสุขภาพอย่างยั่งยืนมากขึ้นในอนาคต .
โดยไดอาน่า Magnay, CNN, 30 มกราคม 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาธารณรัฐไลบีเรีย ( ซีเอ็นเอ็น ) ก่อน ข่าวดี : อีโบลาในปฏิเสธ
2014 เป็นปีของความกลัวที่ลึกซึ้งสำหรับชุมชนที่อาศัยอยู่กับ . . . กับ . . . ตาย . . . โรค ของเจ้าหน้าที่สาธารณสุขให้การเสียสละที่ดีที่สุด , ตายเช่นที่พวกเขาพยายามที่จะบันทึก ; การคาดการณ์สันทรายเป็นไม่ใช่โรคที่เป็นไปได้ 8810
กับการแพร่กระจาย ตายรัฐบาลและหน่วยงานช่วยเหลือตอนนี้ให้ระยะเวลาเมื่อพวกเขาอาจจะถึงศูนย์กรณี -- และเขาก็บอกว่าอาจจะแค่ไม่กี่เดือน
ว่ามีแค่ไม่กี่ราย แล้วในไลบีเรียเป็น feat เหลือเชื่อ แต่มันมาเสียค่าใช้จ่ายอย่างเท่าเทียมกัน และยังอันตราย
อีโบล่า อย่างยิ่ง จุดที่ยังคงอยู่ เซียร์ราลีโอนมี 65 ยืนยันกรณีส่วนใหญ่ในทางตะวันตกของประเทศรอบๆ เมืองหลวง และพอร์ตโลโกที่โรคแพร่กระจายผ่านชุมชนสลัม .
องค์การอนามัยโลก ( WHO ) กล่าวว่าสัปดาห์ที่เพียงครึ่งคดีในไลบีเรียและกินีมารู้จักอีโบล่า รายชื่อผู้ติดต่อ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าคดีอยู่ที่ก่อให้เกิดการระบาด
แม้จะเป็นรัฐฉุกเฉินและกักกันข้อ จำกัด จะยกเลิกมีคอรัสของการตักเตือนความพึงพอใจ .
" ซิงเกิ้ลใหม่กรณีมีเพียงพอที่จะ reignite ระบาด , กล่าวว่า " Brice de la vigne ผู้อำนวยการของการดำเนินงานที่ Sans ในคน ( แพทย์ไร้พรมแดน ) ถึงทุกคนที่ได้เข้ามาสัมผัสกับอีโบล่า ระบุ เราสามารถพักผ่อนได้ง่าย . "
และการเดินทางไปศูนย์ก็ไม่มีสิ้นสุดแฟม เรียกร้องให้ " โพสต์ขนาดใหญ่อีโบล่า มาร์แชลแผน " พูด " โลกไม่สามารถทำให้การฟื้นตัวเป็น dithered กว่าอีโบล่า "
ของพวกเขาขอร้องมาเป็นใคร และหน่วยงานอื่น ๆมีส่วนร่วมในการค้นหาวิญญาณที่รุนแรง : เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมมันใช้เวลานานเพื่อเปิดมุมในโรคนี้ มันอาจจะเกิดขึ้นอีก
ยอมรับกับข้อบกพร่องของ มาร์กาเร็ต ชาน ซึ่งเป็นผู้อำนวยการทั่วไปมีการถามของโลกซึ่งสหประชาชาติขึ้นมา และสนับสนุนประเทศยากจนบางระบบการดูแลสุขภาพ .
" ด้วยระบบการทำงานสุขภาพไม่หรู " เธอยืนยัน " . ด้วยระบบการทำงานสุขภาพเป็นเบาะที่ช่วยให้ขึ้นมากระแทกจากดังก้องทั่วผ้าที่ถือ หุ้นอยู่ในสังคมร่วมกันฉีกพวกเขาออกจากกัน "
ไลบีเรียเซียร์ราลีโอน และหนูไม่เคยทํางานได้ดี ระบบสุขภาพ พวกเขามักจะมีบางส่วนของอัตราต่ำสุดของบุคลากรทางการแพทย์กับผู้ป่วยทั่วโลก ไลบีเรีย มีเพียงหนึ่งแพทย์ทุกคนใน 100000 2013 ตามที่ตัวเลข ผลงานออกมาหมอประมาณ 40 สำหรับทั้งประเทศ เซียร์ราลีโอน ได้สองต่อ 100000 คน และมันไม่ได้เป็นสถิติของประเทศกินี