The Last Supper measures 460 cm × 8

The Last Supper measures 460 cm × 880 cm (180 in × 350 in) and covers an end wall of the dining hall at the monastery of Santa Maria delle Grazie in Milan, Italy. The theme was a traditional one for refectories, although the room was not a refectory at the time that Leonardo painted it. The main church building had only recently been completed (in 1498), but was remodeled by Bramante, hired by Ludovico Sforza to build a Sforza family mausoleum.[2] The painting was commissioned by Sforza to be the centerpiece of the mausoleum.[3] The lunettes above the main painting, formed by the triple arched ceiling of the refectory, are painted with Sforza coats-of-arms. The opposite wall of the refectory is covered by the Crucifixion fresco by Giovanni Donato da Montorfano, to which Leonardo added figures of the Sforza family in tempera. (These figures have deteriorated in much the same way as has The Last Supper.) Leonardo began work on The Last Supper in 1495 and completed it in 1498—he did not work on the painting continuously. The beginning date is not certain, as the archives of the convent for the period have been destroyed and a document dated 1497 indicates that the painting was nearly completed at that date.[4] One story goes that a prior from the monastery complained to Leonardo about the delay, enraging him. He wrote to the head of the monastery, explaining he had been struggling to find the perfect villainous face for Judas, and that if he could not find a face corresponding with what he had in mind, he would use the features of the prior who complained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซุปเปอร์ล่าสุดวัด 460 cm × 880 ซม. (180 ในฟิลด์ใน 350) และผนังการสิ้นสุดของห้องอาหารที่อารามของซานตามาเรียเดลเล Grazie ในมิลาน อิตาลี ชุดรูปแบบหนึ่งแบบดั้งเดิมสำหรับ refectories แม้ว่าไม่มีผับในขณะที่ Leonardo ทาสีมัน อาคารโบสถ์ได้เท่านั้นเพิ่งเสร็จ (ในเบง), แต่ถูกออกแบบ โดย Bramante การจ้างงาน โดย Ludovico สฟอร์ซาสร้างสุสานเป็นแฟมิลี่สฟอร์ซา [2] ภาพได้โดยกล่าวว่าสฟอร์ซาเป็น พื้นที่ส่วนกลางของสุสาน [3] lunettes อยู่เหนือภาพหลัก ก่อตั้งขึ้น โดยเพดานผับ มนสามจะวาด ด้วยสฟอร์ซาตราของแผ่นดิน ผนังด้านตรงข้ามของผับถูกปกคลุม โดยจิตรกรรมฝาผนังการตรึงกางเขนโดย Giovanni โดนาโตดา Montorfano ซึ่ง Leonardo เพิ่มตัวเลขของสฟอร์ซาในอุณหภูมิ (รูปเหล่านี้มีรูปมากเหมือนเป็นซุปเปอร์ล่าสุดมีทาง) Leonardo เริ่มทำงานในซุปเปอร์ล่าสุดในปี 1495 และเสร็จสมบูรณ์ในเบง — เขาไม่ทำงานบนภาพต่อเนื่อง วันเริ่มต้นไม่แน่นอน เป็นคลังเก็บของคอนแวนต์สำหรับรอบระยะเวลาได้ถูกทำลาย และเอกสารลง 1497 ระบุว่า ภาพเขียนเกือบเสร็จในวันที่ [4] เรื่องหนึ่งไปว่า ก่อนจากอารามเปดการ Leonardo กล่าว enraging เขา เขาเขียนหัวของอาราม อธิบายเขาได้ดิ้นรนไปหาหน้าโลหะโกยูดาส และว่า หากเขาไม่พบกับสิ่งที่เขามีในใจใบหน้า เขาจะใช้คุณลักษณะของก่อนใครแนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระยาหารค่ำมื้อสุดท้ายมาตรการ 460 ซม. × 880 เซนติเมตร (180 × 350) และครอบคลุมผนังท้ายของห้องอาหารที่อาราม Santa Maria delle Grazie ในมิลาน, อิตาลี รูปแบบเป็นแบบหนึ่งสำหรับ refectories แม้ว่าห้องพักที่ไม่ได้รับประทานอาหารในเวลานั้นเลโอนาร์โดวาดมันเป็น อาคารโบสถ์ใหญ่เสร็จสมบูรณ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ (ใน 1498) แต่ได้รับการออกแบบโดย Bramante ได้รับการว่าจ้างโดย Ludovico Sforza ที่จะสร้างสุสานของครอบครัวฟอร์ซา. [2] ภาพวาดที่ได้รับการมอบหมายจากฟอร์ซาจะเป็นศูนย์กลางของหลุมฝังศพที่. [3 ] lunettes ข้างต้นภาพหลักที่เกิดขึ้นจากเพดานโค้งสามของหอจะถูกวาดด้วยเสื้อของแขนฟอร์ซา ผนังตรงข้ามของหอได้รับการคุ้มครองโดยภาพตรึงกางเขนโดยจิโอวานนี่โดนาดา MONTORFANO เพื่อที่เลโอนาร์โดเพิ่มตัวเลขของครอบครัวฟอร์ซาในอุบาทว์ (ตัวเลขเหล่านี้ได้เสื่อมโทรมในลักษณะเดียวกับที่มีพระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้าย.) เลโอนาร์โดเริ่มทำงานในพระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้ายใน 1495 และเสร็จสมบูรณ์ใน 1498 เขาไม่ได้ทำงานในการวาดภาพอย่างต่อเนื่อง วันที่เริ่มต้นไม่ได้เป็นบางอย่างที่เป็นที่เก็บของคอนแวนต์เป็นระยะเวลาที่ได้รับการทำลายและเอกสารลงวันที่ 1497 แสดงให้เห็นว่าภาพวาดเสร็จสมบูรณ์เกือบ ณ วันนั้น. [4] เรื่องหนึ่งไปว่าก่อนจากวัดบ่นกับเลโอนาร์โด เกี่ยวกับความล่าช้ายั่วเขา เขาเขียนไปที่หัวของวัดอธิบายเขาได้รับการดิ้นรนเพื่อหาใบหน้าชั่วร้ายที่สมบูรณ์แบบสำหรับคนทรยศและถ้าเขาไม่สามารถหาใบหน้าที่สอดคล้องกับสิ่งที่เขามีอยู่ในใจเขาจะใช้คุณสมบัติของก่อนที่บ่น .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระยาหารมื้อสุดท้ายมาตรการ 460 cm × 880 ซม ( 180 ใน× 350 ใน ) และครอบคลุมปลายผนังของห้องอาหารที่อารามของนักคาราเต้ในมิลาน , อิตาลี ธีมเป็นหนึ่งแบบดั้งเดิมสำหรับ refectories ถึงแม้ว่าห้องไม่ได้หอในเวลาที่ Leonardo วาดมัน อาคารโบสถ์หลักมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้เสร็จ ( 1498 ) แต่ถูกออกแบบโดย บรามานเต ,ว่าจ้างโดยดิเออร์ลีซิงเกิลสร้างสุสานตระกูลสฟอร์ซา [ 2 ] เป็นภาพโดยนายสฟอร์ซาเป็นแกนกลางของสุสาน [ 3 ] ภาพหลัก ลันเนเทสข้างต้นเกิดขึ้น โดยเพดานโค้งสามของหอฉัน , ทาสีกับตระกูลสฟอร์ซาเสื้อแขน ผนังตรงข้ามของหอฉันปกคลุมด้วยการตรึงกางเขนโดยจิโอวานนิดา montorfano กลางแจ้ง Donato ,ที่ลีโอนาโด เพิ่มตัวเลขของตระกูลสฟอร์ซาในสีฝุ่น . ( ตัวเลขเหล่านี้มีเสื่อมโทรมมาก เหมือนกับมีอาหารค่ำ ล่าสุด ) เลโอนาร์โดเริ่มทำงานใน 1 มื้อสุดท้ายและเสร็จสมบูรณ์ใน 1498 เขาไม่ได้ทำงานเกี่ยวกับการวาดภาพอย่างต่อเนื่อง วันที่เริ่มไม่แน่ใจเป็นคลังของคอนแวนต์ระยะเวลาที่ถูกทำลาย และเอกสารลงวันที่ 1497 แสดงว่าเป็นภาพเกือบสมบูรณ์ในวันที่ [ 4 ] หนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนจากวัดว่าลีโอนาร์โด เรื่องล่าช้าไปยั่วโมโหเขา เขาเขียนถึงหัววัดอธิบายเขาได้รับการดิ้นรนเพื่อหาที่สมบูรณ์แบบเป็นหน้าสำหรับยูดาสและถ้าเขาไม่อาจหาใบหน้าที่สอดคล้องกันกับสิ่งที่เขาคิด เขาจะใช้คุณสมบัติของก่อนใครบ่น