European Court of JusticeFrom Wikip

European Court of Justice


From Wikipedia, the free encyclopedia


Jump to: navigation, search


Not to be confused with the European Court of Human Rights, the court of the Council of Europe.

"ECJ" redirects here. For the collective judicial institutions of the European Union, see Court of Justice of the European Union. For other uses, see ECJ (disambiguation).


Court of Justice

European Court of Justice.png
Emblem of the Court of Justice of the European Union

European Union (orthographic projection).svg
Jurisdiction of the Court of Justice


Established
1952

Country
European Union

Location
Luxembourg

Number of positions
28+8

Website
Curia.europa.eu

President


Currently
Koen Lenaerts

Since
8 October 2015

Vice-President


Currently
Antonio Tizzano

Since
8 October 2015

European Union
Flag of the European Union

This article is part of a series on the
politics and government
of the European Union



Executive[show]












Legislature[show]







































European Council[show]








Judiciary[show]









Central Bank[show]









Eurozone in 2011



Court of Auditors[show]






Other bodies[show]










Policies and issues[show]





































Elections[show]








Parliamentary constituencies




Law[show]







v ·
t ·
e


The European Court of Justice (ECJ), officially just the Court of Justice (French: Cour de Justice), is the highest court in the European Union in matters of European Union law. As a part of the Court of Justice of the European Union it is tasked with interpreting EU law and ensuring its equal application across all EU member states.[1] The Court was established in 1952 and is based in Luxembourg. It is composed of one judge per member state – currently 28 – although it normally hears cases in panels of three, five or thirteen judges. The court has been led by president Koen Lenaerts since 2015.[1]



Contents [hide]
1 History
2 Overview
3 Composition 3.1 Judges
3.2 President
3.3 Vice-President
3.4 Advocates General
3.5 The Registrar
3.6 Chambers

4 Jurisdiction and powers 4.1 Actions for failure to fulfil obligations: infringement procedure
4.2 Actions for annulment
4.3 Actions for failure to act
4.4 Application for compensation based on non-contractual liability
4.5 Appeals on points of law
4.6 References for a preliminary ruling

5 Procedure
6 Seat
7 Impact on European integration
8 Landmark decisions
9 Criticism
10 See also
11 References
12 Further reading
13 External links


History[edit]

Further information: History of the European Union

The court was established in 1952, by the Treaty of Paris (1951) as part of the European Coal and Steel Community.[1] It was established with seven judges, allowing both representation of each of the six member States and being an unequal number of judges in case of a tie. One judge was appointed from each member state and the seventh seat rotated between the "large Member States" (Germany, France and Italy). It became an institution of two additional Communities in 1957 when the European Economic Community (EEC), and the European Atomic Energy Community (Euratom) were created, sharing the same courts with the European Coal and Steel Community.

The Maastricht Treaty was ratified in 1993, and created the European Union. The name of the Court did not change unlike the other institutions. The power of the Court resided in the Community pillar (the first pillar).[2]

The Court gained power in 1997 with the signing of the Amsterdam Treaty. Issues from the third pillar were transferred to the first pillar. Previously, these issues were settled between the member states.

Following the entrance into force of the Treaty of Lisbon on 1 December 2009, the ECJ's official name was changed from the "Court of Justice of the European Communities" to the "Court of Justice" although in English it is still most common to refer to the Court as the European Court of Justice. The Court of First Instance was renamed as the "General Court", and the term "Court of Justice of the European Union" will officially designate the two courts, as along with its specialised tribunals, taken together.[3]

Overview[edit]





Seat of the ECJ in Luxembourg-Kirchberg
The ECJ is the highest court of the European Union in matters of Union law, but not national law. It is not possible to appeal the decisions of national courts to the ECJ, but rather national courts refer questions of EU law to the ECJ. However, it is ultimately for the national court to apply the resulting interpretation to the facts of any given case. Although, only courts of final appeal are bound to refer a question of EU law when one is addressed. The treaties give the ECJ the power for consistent application of EU law across the EU as a whole.

The court also acts as arbiter between the EU's institutions and can annul the latter's legal rights if it acts outside its powers.[1]

The judicial body is now undergoing strong growth, as witnessed by its continually rising caseload and budget. The Luxembourg courts received more than 1,300 cases when the most recent data was recorded in 2008, a record. The staff budget also hit a new high of almost €238 million in 2009,[4] while in 2014 €350 million were budgeted.[5]

Composition[edit]

Further information: List of members of the European Court of Justice

Judges[edit]

The Court of Justice consists of 28 Judges who are assisted by nine[6][dated info] Advocates-General. The Judges and Advocates-General are appointed by common accord of the governments of the member states[7] and hold office for a renewable term of six years. The treaties require that they are chosen from legal experts whose independence is "beyond doubt" and who possess the qualifications required for appointment to the highest judicial offices in their respective countries or who are of recognised competence.[7] 37% of judges had experience of judging appeals before they joined the ECJ.[8] In practice, each member state nominates a judge whose nomination is then ratified by all the other member states.[9]

President[edit]

The President of the Court of Justice is elected from and by the judges for a renewable term of three years. The president presides over hearings and deliberations, directing both judicial business and administration (for example, the time table of the Court and Grand Chamber). He also assigns cases to the chambers for examination and appoints judge as rapporteurs (reporting judges).[10] The Council may also appoint assistant rapporteurs to assist the President in applications for interim measures and to assist rapporteurs in the performance of their duties.[11]


#

Term

President

State

1 1952–1958 Massimo Pilotti Italy
2 1958–1964 Andreas Matthias Donner Netherlands
3 1964–1967 Charles Léon Hammes Luxembourg
4 1967–1976 Robert Lecourt France
5 1976–1980 Hans Kutscher Germany
6 1980–1984 Josse Mertens de Wilmars Belgium
7 1984–1988 John Mackenzie-Stuart United Kingdom
8 1988–1994 Ole Due Denmark
9 1994–2003 Gil Carlos Rodriguez Iglesias Spain
10 7 October 2003–6 October 2015 Vassilios Skouris Greece
11 8 October 2015–incumbent
Term expires 6 October 2018 Koen Lenaerts Belgium
Source: "The Presidents of the Court of Justice". CVCE. Retrieved 19 April 2013.

Vice-President[edit]

The post of vice-president was created by amendments to the Statute of the Court of Justice in 2012. The duty of the Vice-President is to assist the President in the performance of his duties and to take the President's place when the latter is prevented from attending or when the office of president is vacant. In 2012, judge Koen Lenaerts of Belgium became the first judge to carry out the duties of the Vice-President of the Court of Justice. Like the President of the Court of Justice, the Vice-President is elected by the members of the Court for a term of three years.[12]


#

Term

President

State

1 9 October 2012–6 October 2015 Koen Lenaerts Belgium
2 8 October 2015–incumbent
Term expires 6 October 2018 Antonio Tizzano Italy

Advocates General[edit]

The judges are assisted by nine[6][dated info] Advocates General who are responsible for presenting a legal opinion on the cases assigned to them. They can question the parties involved and then give their opinion on a legal solution to the case before the judges deliberate and deliver their judgment. The intention behind having Advocates General attached is to provide independent and impartial opinions concerning the Court's cases. Unlike the Court's judgments, the written opinions of the Advocates General are the works of a single author and are consequently generally more readable and deal with the legal issues more comprehensively than the Court, which is limited to the particular matters at hand. The opinions of the Advocates General are advisory and do not bind the Court, but they are nonetheless very influential and are followed in the majority of cases.[13] As of 2003, Advocates General are only required to give an opinion if the Court considers the case raises a new point of law.[1][14]

Six of the nine[6][dated info] Advocates General are nominated as of right by the six largest member states of the European Union: Germany, France, the United Kingdom, Italy, Spain and Poland.[citation needed][clarification needed] The other three positions rotate in alphabetical order between the 23 smaller Member States: currently Belgium, Sweden and Finland.[15] Being only a little smaller than Spain, Poland has repeatedly requested a permanent Advocate General.[clarification needed] Under the Lisbon Treaty, the number of Advocates General may—if the Court so requests—be increased to 11, with six being held permanently by the six biggest member states (adding Poland to the above-mentioned five member states), and five being rotated between the other member states.[16]

The Registrar[edit]

The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศาลยุติธรรมแห่งยุโรปจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีข้ามไป: นำทาง ค้นหา ไม่สับสนกับยุโรปศาลสิทธิมนุษยชน ศาลสภายุโรป"ECJ" เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สถาบันยุติธรรมที่รวมของสหภาพยุโรป การศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรป สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดู ECJ (แก้ความกำกวม)ศาลยุติธรรมศาลยุโรป Justice.png ตราแผ่นดินของศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปสหภาพยุโรป (ฉาย orthographic) .svg อำนาจของศาลยุติธรรม ก่อตั้งขึ้น1952 ประเทศสหภาพยุโรป สถานที่ตั้งลักเซมเบิร์ก จำนวนของตำแหน่งงาน28 + 8 เว็บไซต์Curia.europa.eu กรรมการผู้จัดการใหญ่ในขณะนี้Lenaerts โคเอ็น ตั้งแต่8 2015 ตุลาคม รองประธานในขณะนี้Antonio Tizzano ตั้งแต่8 2015 ตุลาคม สหภาพยุโรป ธงชาติสหภาพยุโรปบทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดในการการเมืองและรัฐบาล ของสหภาพยุโรป ผู้บริหาร [แสดง] ทูลเกล้าทูลกระหม่อม [แสดง] สภายุโรป [แสดง] ยุติธรรม [แสดง] ธนาคารกลาง [แสดง]ยูโรโซนในปี 2554 ศาลสอบ [แสดง] ร่างกายอื่น ๆ [แสดง] นโยบายและปัญหา [แสดง] การเลือกตั้ง [แสดง]ชุมชนที่รัฐสภา กฎหมาย [แสดง]v · t · อี ศาลยุโรปของความยุติธรรม (ECJ), เพียงอย่างเป็นทางการศาลยุติธรรม (ฝรั่งเศส: เดโคทคัวร์ยุติธรรม), เป็นศาลสูงสุดในสหภาพยุโรปในเรื่องของกฎหมายสหภาพยุโรป เป็นส่วนหนึ่งของศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรป นั้นจะมารับมอบหมาย ด้วยการตีความกฎหมายของ EU และบริการแอพพลิเคชันเท่านั้นในรัฐสมาชิก EU ทั้งหมด [1] ศาลก่อ 1952 และอยู่ในประเทศลักเซมเบิร์ก ประกอบด้วยผู้พิพากษาหนึ่งต่อรัฐสมาชิก –ปัจจุบัน 28 – แม้ว่าจะได้ยินกรณีในแผงของผู้พิพากษาสาม ห้า หรือสิบสามลักษณะปกติ ศาลมีการนำ โดยประธานโคเอ็น Lenaerts พ.ศ. 2015 [1]เนื้อหา [ซ่อน] ประวัติศาสตร์ 1ภาพรวม 23 องค์ประกอบที่ 3.1 ผู้พิพากษา3.2 กรรมการผู้จัดการใหญ่3.3 รองประธาน3.4 สนับสนุนทั่วไป3.5 นายทะเบียน3.6 แชมเบอร์ส4 อำนาจ และอำนาจกระทำ 4.1 สำหรับความล้มเหลวในการตอบสนองพันธกรณี: ขั้นตอนการละเมิด4.2 การดำเนินการสำหรับการทำลายล้าง4.3 การดำเนินการสำหรับความล้มเหลวในการดำเนินการ4.4 การขอค่าตอบแทนตามความรับผิดตามสัญญาไม่4.5 การอุทธรณ์ในประเด็นของกฎหมาย4.6 การอ้างอิงสำหรับปกครองเบื้องต้นขั้นตอนที่ 56 ที่นั่ง7 ผลกระทบการรวมยุโรปตัดสินใจมาร์ค 89 วิจารณ์ดู 10อ้างอิง 11อ่านเพิ่มเติม 12เชื่อมโยงภายนอก 13[แก้ไข] ประวัติศาสตร์ข้อมูลเพิ่มเติม: ประวัติศาสตร์สหภาพยุโรปศาลก่อตั้งขึ้นใน 1952 โดยสนธิสัญญาปารีส (1951) ของถ่านหินยุโรปชุมชนเหล็ก [1] ก่อตั้งกับเจ็ดผู้พิพากษา ช่วยให้ทั้งการแสดงของแต่ละรัฐสมาชิก 6 และมีจำนวนผู้พิพากษาในกรณีผูกที่ไม่ มีการแต่งตั้งผู้พิพากษาหนึ่งจากแต่ละรัฐสมาชิก และนั่งเจ็ดหมุนระหว่าง "ขนาดใหญ่สมาชิกรัฐ" (เยอรมนี ฝรั่งเศส และอิตาลี) ได้กลายเป็นสถาบันของชุมชนสองเพิ่มเติมใน 1957 เมื่อประชาคมเศรษฐกิจยุโรป (EEC), และประชาคมพลังงานปรมาณูยุโรป (Euratom) ถูกสร้าง ใช้ศาลเดียวกันร่วมกับถ่านหินยุโรปและชุมชนเหล็กสนธิสัญญามาสทริชต์เป็นสำคัญในปี 1993 และสร้างสหภาพยุโรป มีการเปลี่ยนแปลงชื่อของศาลได้ไม่แตกต่างจากสถาบันอื่น ๆ อำนาจของศาลที่อยู่ในชุมชนหลัก (หลักแรก) [2]ศาลได้รับพลังงานในปีพ.ศ. 2540 มีการลงนามสนธิสัญญาอัมสเตอร์ดัม ปัญหาจากเสาที่สามถูกโอนย้ายไปที่เสาแรก ก่อนหน้านี้ ปัญหาเหล่านี้ถูกตัดสินระหว่างรัฐสมาชิกต่อไปนี้เข้าใช้บังคับของสนธิสัญญาลิสบอนเมื่อวันที่ 1 2552 ธันวาคม ชื่ออย่างเป็นทางการของ ECJ ถูกเปลี่ยนแปลงจาก "ศาลของความยุติธรรมของยุโรปชุมชน" ไป "ศาลยุติธรรม" แม้ว่าในภาษาอังกฤษ จะยังคงทั่วไปหมายถึงศาลเป็นศาลยุติธรรมยุโรป ศาลอย่างแรกถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "ศาลทั่วไป" และคำว่า "ศาลของความยุติธรรมของสหภาพยุโรป" จะเป็นทางกำหนดศาลสอง เป็นกับ tribunals พิเศษของ ปวง [3]ภาพรวม [แก้ไข] นั่งของ ECJ ในลักเซมเบิร์ก-KirchbergECJ ในศาลสูงสุดของสหภาพยุโรปในเรื่องของกฎหมายสหภาพ กฎหมายแห่งชาติไม่ได้ ไม่สามารถดึงดูดการตัดสินใจของศาลแห่งชาติ ECJ แต่ศาลแห่งชาติแทนที่จะอ้างอิงคำถามกฎหมาย EU ไป ECJ อย่างไรก็ตาม เป็นที่สุดสำหรับศาลแห่งชาติเพื่อใช้ตีความผลลัพธ์กับข้อเท็จจริงของกรณีที่ได้รับมอบ ถึงแม้ว่า ศาลของสุดท้ายอุทธรณ์ถูกผูกไว้เพื่ออ้างอิง คำถามกฎหมาย EU เมื่อถูกส่ง สนธิสัญญาให้ ECJ อำนาจสำหรับโปรแกรมประยุกต์ที่สอดคล้องกันของกฎหมาย EU ใน EU ทั้งหมดศาลยังทำหน้าที่เป็นการตัดสินระหว่างสถาบันของสหภาพยุโรป และสามารถยกเลิกสิทธิ์หลังของกฎหมายถ้ามันทำงานอยู่นอกอำนาจ [1]เนื้อความยุติธรรมเป็นตอนนี้ระหว่างการเจริญเติบโตแข็งแกร่ง เป็นพยานของ caseload เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและงบประมาณ ศาลลักเซมเบิร์กได้รับมากกว่า 1300 กรณีเมื่อบันทึกข้อมูลล่าสุดในปี 2008 คอร์ด พนักงานงบประมาณยังตีคุณภาพสูงของเกือบ €238 ล้านในปี 2009, [4] ในขณะที่ในปี 2014 €350 ล้านได้รับงบประมาณ [5]องค์ประกอบ [แก้ไข]ข้อมูลเพิ่มเติม: รายชื่อสมาชิกของศาลยุติธรรมยุโรปผู้พิพากษา [แก้ไข]ศาลยุติธรรมประกอบด้วยผู้พิพากษา 28 ผู้ช่วย โดยเก้า [6] [เช็คข้อมูล] Advocates-General ผู้พิพากษาและ Advocates-General แต่ง โดยสอดคล้องทั่วไปของรัฐบาลของรัฐสมาชิก [7] และดำรงตำแหน่งสำหรับทดแทนวาระ 6 ปี สนธิสัญญาต้องว่า พวกเขาจะถูกเลือกจากผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายเป็นอิสระซึ่งเป็น "ต้องสงสัย" และมีคุณสมบัติที่จำเป็นสำหรับการนัดหมายไปที่สำนักงานยุติธรรมสูงสุดของประเทศที่เกี่ยวข้อง หรือที่ได้รับการยอมรับสาย [7] 37% ของผู้พิพากษามีประสบการณ์ตัดสินอุทธรณ์ก่อนที่จะเข้าร่วม ECJ [8] ในทางปฏิบัติ แต่ละรัฐสมาชิกแสดงให้ทราบเป็นผู้พิพากษาที่สรรหาเป็นสำคัญ โดยทั้งหมดสมาชิกรัฐอื่นแล้ว [9]ประธาน [แก้ไข]ประธานศาลยุติธรรมถูกเลือกจาก และ โดยคณะกรรมการในวาระหมุนเวียน 3 ปี ประธาน presides ทรัพย์สินและอย่างรอบคอบยิ่งขึ้น ผู้กำกับดูแล (เช่น ตารางเวลาของศาลและหอแกรนด์) และธุรกิจที่ยุติธรรม นอกจากนี้เขายังกำหนดกรณีหอตรวจสอบ และแต่งตั้งผู้พิพากษาเป็น rapporteurs (รายงานผู้พิพากษา) [10] สภายังอาจแต่งตั้ง rapporteurs ผู้ช่วยช่วยเหลือประธานในโปรแกรมประยุกต์สำหรับมาตรการชั่วคราว และ rapporteurs ทำหน้าที่ของตน [11]#ระยะกรรมการผู้จัดการใหญ่รัฐอิตาลี 1952-1958 Massimo พิลลอตตี้ 1 2 1958-1964 Andreas Matthias Donner เนเธอร์แลนด์ 3 ปี 1964-1967 ชาร์ลส์ Léon Hammes ลักเซมเบิร์ก 4 1967 – 1976 โรเบิร์ต Lecourt ประเทศฝรั่งเศส เยอรมนี 1976 – 1980 ฮันส์ Kutscher 5 6 ปี 1980 – 1984 Josse Mertens de Wilmars ในประเทศเบลเยียม 7 ปี 1984 – 1988 จอห์นแมคสจ๊วตสหราชอาณาจักร 8 1988-1994 ole เนื่องเดนมาร์ก 9 ปี 1994-2003 Gil Carlos ร็อดริเกซ Iglesias สเปน 10 2546 ตุลาคม 7 – 6 2015 ตุลาคม Vassilios Skouris ประเทศกรีซ 11 8 ตุลาคม 2015 – incumbentระยะเวลาหมดอายุ 6 2018 ตุลาคมเบลเยียม Lenaerts โคเอ็น ที่มา: "ที่ประธานาธิบดีของศาลยุติธรรม" CVCE ดึงข้อมูล 19 2013 เมษายน [แก้ไข] รองประธานการโพสต์ของรองขึ้น โดยแก้ไขกฎหมายของศาลยุติธรรมใน 2012 หน้าที่ของรองประธานคือ ช่วยประธานในการทำหน้าที่ของเขา และใช้สถานที่ของประธานเมื่อหลังจะป้องกันไม่ให้เข้าร่วมหรือเมื่อสำนักงานของประธานาธิบดีว่าง ใน 2012 โคเอ็น Lenaerts เบลเยียมผู้พิพากษาเป็น ผู้พิพากษาครั้งแรกเพื่อปฏิบัติหน้าที่ของรองประธานของศาลยุติธรรม เช่นประธานศาลยุติธรรม รองประธานถูกเลือก โดยสมาชิกของศาลในระยะ 3 ปีนี้ [12]#ระยะกรรมการผู้จัดการใหญ่รัฐ1 9 2012 ตุลาคม – 6 2015 ตุลาคมโคเอ็น Lenaerts เบลเยียม 2 8 2015 ตุลาคม – incumbentระยะเวลาหมดอายุ 6 2018 ตุลาคมอิตาลี Antonio Tizzano สนับสนุนทั่วไป [แก้ไข]ผู้พิพากษาจะช่วยเก้า [6] [เช็คข้อมูล] สนับสนุนทั่วไปที่รับผิดชอบนำเสนอความเห็นทางกฎหมายในกรณีที่กำหนดไว้ ให้สามารถถามบุคคลที่เกี่ยวข้อง และให้แสดงความคิดเห็นในปัญหากฎหมายคดีก่อนผู้พิพากษากระทำแล้ว และส่งผู้พิพากษา ตั้งใจอยู่เบื้องหลังมีสนับสนุนทั่วไปแนบคือการ ให้ความเห็นอิสระ และเป็นธรรมเกี่ยวกับกรณีของศาล ซึ่งแตกต่างจากคำพิพากษาของศาล ความเห็นเป็นลายลักษณ์อักษรของทั่วไปสนับสนุนการเป็นผลงานของผู้เขียนเดียวได้ดังนั้นโดยทั่วไปจะอ่านได้ง่ายขึ้น และจัดการกับปัญหากฎหมายครบถ้วนกว่าศาล ซึ่งเป็นเรื่องเฉพาะที่จำกัด ความคิดเห็นของทั่วไปสนับสนุนจะให้คำปรึกษา และผูกศาล ได้มีกระนั้นพ่อ และตามในกรณีส่วนใหญ่ [13] ณ 2003 สนับสนุนทั่วไปเท่านั้นจำเป็นต้องให้ความเห็นถ้าศาลพิจารณากรณีเพิ่มจุดใหม่ของกฎหมาย [1] [14]หกเก้า [6] [เช็คข้อมูล] สนับสนุนทั่วไปเสนอชื่อ ณขวา โดยรัฐสมาชิกที่ใหญ่ที่สุด 6 ของสหภาพยุโรป: เยอรมนี ฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร อิตาลี สเปน และโปแลนด์ [ต้องการอ้างอิง] [ชี้แจงที่จำเป็น] ตำแหน่งที่สามอื่น ๆ หมุนตามลำดับตัวอักษรระหว่างรัฐสมาชิกขนาดเล็ก 23: ปัจจุบันเบลเยียม สวีเดน และฟินแลนด์ [15] เป็นเพียงเล็กน้อยมีขนาดเล็กกว่าประเทศสเปน ประเทศโปแลนด์ได้ซ้ำ ๆ ขอแบบถาวรสนับสนุนทั่วไป [ชี้แจงที่จำเป็น] ภายใต้สนธิสัญญาลิสบอน จำนวนสนับสนุนทั่วไปอาจ — ถ้าศาลร้องขอซึ่งได้เพิ่มขึ้น 11, 6 ขึ้นอย่างถาวร โดยหกที่ใหญ่ที่สุดหนึ่งอเมริกา (เพิ่มโปแลนด์ไปที่รัฐสมาชิกดังกล่าว 5), และ 5 การหมุนระหว่างรัฐสมาชิกอื่น ๆ ได้ [16]นายทะเบียน [แก้ไข]ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุโรปศาลยุติธรรมจากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีไปที่: นำทาง, ค้นหา. เพื่อไม่ให้สับสนกับศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปศาลของสภายุโรป"ECJ" นี่นำไปสู่ สำหรับสถาบันการพิจารณาคดีรวมของสหภาพยุโรปเห็นศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรป สำหรับความหมายอื่นดู ECJ (disambiguation). ศาลยุติธรรมยุโรปศาล Justice.png สัญลักษณ์ของศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปสหภาพยุโรป (ฉาย orthographic) .svg สังกัดศาลยุติธรรมก่อตั้ง1952 ประเทศสหภาพยุโรปที่ตั้งลักเซมเบิร์กจำนวนตำแหน่ง28 + 8 เว็บไซต์Curia.europa.eu ประธานปัจจุบันKoen Lenaerts ตั้งแต่8 ตุลาคม 2015 รองประธานปัจจุบันอันโตนิโอTizzano ตั้งแต่8 ตุลาคม 2015 สหภาพยุโรปธงของสหภาพยุโรปบทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดที่การเมืองและรัฐบาลของสหภาพยุโรปบริหาร [แสดง] สภานิติบัญญัติ [แสดง] สภายุโรป [แสดง] ตุลาการ [แสดง] ธนาคารกลาง [แสดง] ยูโรโซนในปี 2011 ศาลตรวจสอบ [แสดง] ร่างกายอื่น ๆ [แสดง] นโยบายและปัญหา [แสดง] การเลือกตั้ง [แสดง] รัฐสภา การเลือกตั้งกฎหมาย[แสดง] วี·เสื้อ· e ยุโรปศาลยุติธรรม (ECJ) อย่างเป็นทางการเพียงศาลยุติธรรม (ฝรั่งเศส: ศาลสูงเดอยุติธรรม) เป็นศาลที่สูงที่สุดในสหภาพยุโรปในเรื่องของกฎหมายสหภาพยุโรป ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปก็มีการมอบหมายการตีความกฎหมายของสหภาพยุโรปและสร้างความมั่นใจแอพลิเคชันที่เท่าเทียมกันของทุกประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป. [1] ศาลก่อตั้งขึ้นในปี 1952 และตั้งอยู่ในลักเซมเบิร์ก มันประกอบด้วยผู้พิพากษาต่อประเทศสมาชิก - ปัจจุบัน 28 - แม้ว่ามันจะได้ยินตามปกติในกรณีที่แผงของสามห้าหรือสิบสามผู้พิพากษา ศาลได้รับนำโดยประธาน Koen Lenaerts ตั้งแต่ปี 2015 [1] [ซ่อน] 1 ประวัติ2 ภาพรวม3 องค์ประกอบ 3.1 ผู้พิพากษา3.2 ประธาน3.3 รองประธาน3.4 ประชาสัมพันธ์ทั่วไป3.5 นายทะเบียน3.6 Chambers 4 เขตอำนาจศาลและอำนาจ 4.1 การดำเนินการสำหรับความล้มเหลวในการ ปฏิบัติตามข้อผูกพัน: ขั้นตอนการละเมิด4.2 การดำเนินการเพิกถอน4.3 การดำเนินการสำหรับความล้มเหลวที่จะทำหน้าที่4.4 การประยุกต์ใช้สำหรับค่าตอบแทนขึ้นอยู่กับหนี้สินไม่สัญญา4.5 อุทธรณ์ในประเด็นของกฎหมาย4.6 การอ้างอิงสำหรับการพิจารณาคดีเบื้องต้น5 ขั้นตอน6 ที่นั่ง7 ผลกระทบต่อการบูรณาการยุโรป8 การตัดสินใจแลนด์มาร์ค9 วิจารณ์10 ดูเพิ่มเติม11 อ้างอิง12 อ่านเพิ่มเติม13 ลิงค์ภายนอกประวัติศาสตร์[แก้ไข] ข้อมูลเพิ่มเติม: ประวัติศาสตร์ของสหภาพยุโรป. ศาลได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1952 โดยสนธิสัญญาปารีส (1951) เป็นส่วนหนึ่งของถ่านหินและเหล็กยุโรปชุมชน [ 1] มันเป็นที่ยอมรับกับผู้พิพากษาเจ็ดช่วยให้ตัวแทนของแต่ละหกประเทศสมาชิกทั้งสองและความไม่เท่าเทียมกันจำนวนของผู้พิพากษาในกรณีที่มีการผูก หนึ่งในผู้พิพากษาได้รับการแต่งตั้งจากรัฐสมาชิกแต่ละคนและที่นั่งที่เจ็ดหมุนระหว่าง "ประเทศสมาชิกที่มีขนาดใหญ่" (เยอรมนีฝรั่งเศสและอิตาลี) มันกลายเป็นสถาบันการศึกษาของทั้งสองชุมชนเพิ่มเติมในปี 1957 เมื่อประชาคมเศรษฐกิจยุโรป (EEC) และยุโรปประชาคมพลังงานปรมาณู (Euratom) ถูกสร้างขึ้นร่วมกันสนามเดียวกันกับถ่านหินและเหล็กยุโรปชุมชน. สนธิสัญญา Maastricht เป็นที่ยอมรับในปี 1993 และสร้างสหภาพยุโรป ชื่อของศาลไม่ได้เปลี่ยนแปลงแตกต่างจากสถาบันอื่น ๆ อำนาจของศาลที่อาศัยอยู่ในชุมชนเสา (เสาแรก). [2] ศาลได้รับอำนาจในปี 1997 ด้วยการลงนามในสนธิสัญญาอัมสเตอร์ดัม ประเด็นจากเสาหลักที่สามถูกย้ายไปเสาแรก ก่อนหน้านี้ปัญหาเหล่านี้ได้รับการตัดสินระหว่างประเทศสมาชิก. ต่อไปนี้เข้าสู่การบังคับของสนธิสัญญาลิสบอนวันที่ 1 ธันวาคม 2009 ชื่ออย่างเป็นทางการ ECJ ก็เปลี่ยนจาก "ศาลยุติธรรมของยุโรปชุมชน" กับ "ศาลยุติธรรม" แม้ว่าในภาษาอังกฤษก็ยังคงเป็นที่พบมากที่สุดในการอ้างถึงศาลในขณะที่ยุโรปศาลยุติธรรม ศาลศาลชั้นต้นถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "ศาล" และคำว่า "ศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรป" อย่างเป็นทางการจะกำหนดสองสนามเป็นพร้อมกับศาลพิเศษที่นำมารวมกัน. [3] ภาพรวม [แก้ไข] ที่นั่งของ ECJ ในลักเซมเบิร์ก Kirchberg ECJ เป็นศาลที่สูงที่สุดของสหภาพยุโรปในเรื่องของกฎหมายสหภาพ แต่ไม่กฎหมายระดับชาติ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะอุทธรณ์คำวินิจฉัยของศาลแห่งชาติเพื่อ ECJ แต่ศาลค่อนข้างชาติดูคำถามของกฎหมายของสหภาพยุโรปที่จะ ECJ แต่ก็เป็นในท้ายที่สุดศาลแห่งชาติที่จะใช้การตีความที่เกิดกับข้อเท็จจริงของคดีใดก็ตาม แม้ว่าศาลเพียงของการอุทธรณ์ครั้งสุดท้ายที่จะผูกพันที่จะดูคำถามของกฎหมายของสหภาพยุโรปเมื่อหนึ่งจ่าหน้า สนธิสัญญาให้ ECJ พลังงานสำหรับการใช้งานที่สอดคล้องกันของกฎหมายของสหภาพยุโรปทั่วสหภาพยุโรปโดยรวม. ศาลยังทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินระหว่างสถาบันของสหภาพยุโรปและสามารถยกเลิกหลังของสิทธิตามกฎหมายในกรณีที่จะทำหน้าที่นอกพลังของมัน. [1] ร่างกายการพิจารณาคดี ขณะนี้อยู่ระหว่างการเจริญเติบโตที่แข็งแกร่งเท่าที่เห็นจากปริมาณคดีที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและงบประมาณ ศาลลักเซมเบิร์กที่ได้รับมากกว่า 1,300 กรณีที่ข้อมูลล่าสุดได้รับการบันทึกในปี 2008 บันทึก งบประมาณพนักงานยังตีใหม่สูงเกือบ€ 238,000,000 ในปี 2009 [4] ในขณะที่ในปี 2014 350,000,000 €ได้รับงบประมาณ [5]. องค์ประกอบ [แก้ไข] ข้อมูลเพิ่มเติม: รายชื่อสมาชิกของยุโรปศาลยุติธรรมพิพากษา[แก้ไข ] ศาลยุติธรรมประกอบด้วย 28 ผู้พิพากษาที่ได้รับการช่วยเหลือจากเก้า [6] [ข้อมูลวัน] ประชาสัมพันธ์ทั่วไป ผู้พิพากษาและประชาสัมพันธ์ทั่วไปได้รับการแต่งตั้งโดยตกลงร่วมกันของรัฐบาลของรัฐสมาชิก [7] และสำนักงานถือเป็นระยะทดแทนหกปี สนธิสัญญาจำเป็นต้องให้พวกเขาได้รับการแต่งตั้งจากผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายที่มีความเป็นอิสระคือ "ไม่มีข้อสงสัย" และผู้ที่มีคุณสมบัติที่จำเป็นสำหรับการได้รับการแต่งตั้งไปยังสำนักงานการพิจารณาคดีที่สูงที่สุดในประเทศของตนหรือผู้ที่มีความสามารถได้รับการยอมรับ. [7] 37% ของผู้พิพากษาที่มีประสบการณ์ ของการตัดสินอุทธรณ์ก่อนที่พวกเขาเข้าร่วม ECJ ได้. [8] ในทางปฏิบัติแต่ละประเทศสมาชิกเสนอชื่อเป็นผู้พิพากษาที่มีการเสนอชื่อเป็นที่ยอมรับแล้วโดยทั้งหมดที่รัฐสมาชิกอื่น ๆ . [9] ประธาน [แก้ไข] ประธานศาลยุติธรรมได้รับการเลือกตั้งจาก และผู้พิพากษาในระยะทดแทนสามปี ประธานประธานในการพิจารณาคดีและการพิจารณาผู้กำกับทั้งนักธุรกิจการพิจารณาคดีและการบริหารจัดการ (เช่นตารางเวลาของศาลและแกรนด์หอการค้า) นอกจากนี้เขายังได้มอบหมายให้กรณีห้องสำหรับการตรวจสอบและการแต่งตั้งผู้พิพากษาเป็น rapporteurs (ผู้พิพากษารายงาน). [10] สภาอาจแต่งตั้ง rapporteurs ผู้ช่วยที่จะช่วยให้ประธานในการใช้งานสำหรับมาตรการระหว่างกาลและให้ความช่วยเหลือ rapporteurs ในการปฏิบัติหน้าที่ของตน. [ 11] # ระยะประธานรัฐ1 1952-1958 Massimo Pilotti อิตาลี2 1958-1964 แอนเดรีเนอร์แมทเธียเนเธอร์แลนด์3 1964-1967 ชาร์ลส์ลีออง Hammes ลักเซมเบิร์ก4 1967-1976 โรเบิร์ต Lecourt ฝรั่งเศส5 1976-1980 ฮันส์ Kutscher เยอรมนี6 1980-1984 Josse Mertens เดอ Wilmars เบลเยี่ยม7 1984-1988 จอห์นแม็คเคนซี่-จวร์ตสหราชอาณาจักร8 1988-1994 Ole เนื่องจากเดนมาร์ก9 1994-2003 คาร์ลอจิลโรดริเกอิเกลเซีสเปน10 7 ตุลาคม 2003-6 ตุลาคม 2015 Vassilios Skouris กรีซ11 8 ตุลาคม 2015-หน้าที่ระยะเวลาหมดอายุ6 ตุลาคม 2018 Koen Lenaerts เบลเยี่ยมที่มา: "ประธานาธิบดีของศาลยุติธรรม" CVCE แปล 19 เมษายน 2013 รองประธาน [แก้ไข] ตำแหน่งรองประธานถูกสร้างขึ้นโดยการแก้ไขธรรมนูญศาลยุติธรรมในปี 2012 หน้าที่ของรองประธานจะให้ความช่วยเหลือประธานในการปฏิบัติหน้าที่ของเขา และจะใช้สถานที่ของประธานาธิบดีเมื่อหลังถูกขัดขวางจากการเข้าร่วมหรือเมื่อสำนักงานของประธานาธิบดีว่าง ในปี 2012 ผู้พิพากษา Koen Lenaerts เบลเยียมกลายเป็นผู้พิพากษาแรกที่จะปฏิบัติหน้าที่ของรองประธานศาลยุติธรรม เช่นเดียวกับประธานาธิบดีของศาลยุติธรรมรองประธานาธิบดีได้รับการเลือกตั้งจากสมาชิกของศาลเป็นระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา. [12] # ระยะประธานรัฐ1 9 ตุลาคม 2012-6 ตุลาคม 2015 Koen Lenaerts เบลเยี่ยม2 8 ตุลาคม 2015 -incumbent ระยะหมดอายุ 6 ตุลาคม 2018 อันโตนิโอ Tizzano อิตาลีประชาสัมพันธ์ทั่วไป[แก้ไข] ผู้พิพากษาที่ได้รับการช่วยเหลือจากเก้า [6] [ข้อมูลวัน] ประชาสัมพันธ์ทั่วไปที่มีความรับผิดชอบในการนำเสนอความเห็นทางกฎหมายในกรณีที่ได้รับมอบหมาย พวกเขาสามารถตั้งคำถามกับทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องแล้วให้ความเห็นของพวกเขาในการแก้ปัญหาทางกฎหมายในคดีก่อนที่ผู้พิพากษาพิจารณาและส่งมอบการตัดสินใจของพวกเขา ความตั้งใจที่อยู่เบื้องหลังมีการประชาสัมพันธ์ทั่วไปที่แนบมาคือการให้ความคิดเห็นที่เป็นอิสระและเป็นกลางเกี่ยวกับกรณีของศาล ซึ่งแตกต่างจากคำตัดสินของศาลที่เขียนความเห็นของประชาสัมพันธ์ทั่วไปเป็นผลงานของนักเขียนที่เดียวและโดยทั่วไปจึงอ่านได้มากขึ้นและจัดการกับประเด็นทางกฎหมายที่ครอบคลุมมากขึ้นกว่าที่ศาลซึ่งมีข้อ จำกัด ในเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อยู่ในมือ ความเห็นของนายพลประชาสัมพันธ์เป็นที่ปรึกษาและไม่ได้ผูกศาล แต่พวกเขาจะยังคงมีอิทธิพลมากและมีการใช้ในกรณีส่วนใหญ่. [13] ในขณะที่ปี 2003 ประชาสัมพันธ์ทั่วไปจะต้องเท่านั้นที่จะให้ความเห็นในกรณีที่ศาลจะพิจารณา กรณีที่ทำให้เกิดจุดใหม่ของกฎหมาย [1] [14]. หกเก้า [6] [ข้อมูลวัน] ประชาสัมพันธ์ทั่วไปการเสนอชื่อเป็นสิทธิโดยหกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรป: เยอรมนี, ฝรั่งเศส, สห ราชอาณาจักร, อิตาลี, สเปนและโปแลนด์ [อ้างจำเป็น] [ชี้แจงจำเป็น] อีกสามตำแหน่งที่หมุนตามลำดับตัวอักษรระหว่าง 23 ประเทศสมาชิกที่มีขนาดเล็ก.. ขณะเบลเยี่ยมสวีเดนและฟินแลนด์ [15] เป็นเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีขนาดเล็กกว่าสเปน, โปแลนด์ ได้ขอซ้ำทั่วไปสนับสนุนถาวร. [ชี้แจงจำเป็น] ภายใต้สนธิสัญญาลิสบอนจำนวนประชาสัมพันธ์ทั่วไปอาจถ้าศาลร้องขอ-จะเพิ่มขึ้นถึง 11 หกถูกจัดขึ้นอย่างถาวรโดยหกที่ใหญ่ที่สุดของประเทศสมาชิก (เพิ่มโปแลนด์ ดังกล่าวข้างต้นห้าประเทศสมาชิก) และห้าถูกหมุนระหว่างรัฐสมาชิกอื่น ๆ . [16] นายทะเบียน [แก้ไข]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุโรปศาลยุติธรรม


จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


ข้ามไปที่ : นำทาง , ค้นหา


ไม่ต้องสับสนกับศาลสิทธิมนุษยชนของยุโรป ศาล สภายุโรป ได้

" ECJ " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับสถาบันตุลาการรวมของสหภาพยุโรปเห็นศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป สำหรับการใช้งานอื่น ๆ , เห็น ECJ ( disambiguation )




ศาลยุติธรรมของ justice.png
สัญลักษณ์ของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป

สหภาพยุโรปศาลยุโรป ( ระบบปฏิบัติการ ) . svg
สังกัดศาลยุติธรรม






สร้าง 1952 ประเทศสหภาพยุโรปลักเซมเบิร์กสถานที่





28 ตำแหน่ง 8




curia.europa.eu เว็บไซต์ ท่านประธาน





ตั้งแต่ lenaerts ในปัจจุบัน 5
8 ตุลาคม 2015




ปัจจุบันรองประธาน tizzano


อันโตนิโอตั้งแต่วันที่ 8 ตุลาคม 2015



ธงของสหภาพยุโรปสหภาพยุโรป

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดบน

การเมืองและรัฐบาลของสหภาพยุโรป



) [ แสดง ]












สภานิติบัญญัติ [ แสดง ]







































สภายุโรป [ แสดง ]








ศาลยุติธรรม [ แสดง ]









[ แสดง ]









ธนาคารกลางยูโร 2011



[ ]
ศาลของผู้สอบบัญชีแสดง





ร่างอื่น ๆ [ แสดง ]










นโยบายและปัญหา [ แสดง ]





































การเลือกตั้ง [ แสดง ]








รัฐสภาการเลือกตั้ง




กฎหมาย [ แสดง ]







V
e
t ด้วยด้วย

ยุโรปศาลยุติธรรม ( ECJ ) อย่างเป็นทางการเพียงศาลยุติธรรม ( ฝรั่งเศส : คอร์ท เดอ ความยุติธรรม ) เป็นศาลที่สูงที่สุดในสหภาพยุโรปในเรื่องของกฎหมายสหภาพยุโรปเป็นส่วนหนึ่งของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปเป็น tasked กับการตีความกฎหมายของสหภาพยุโรป และมั่นใจว่าโปรแกรมเท่ากันทั่วประเทศสมาชิก EU [ 1 ] ศาลก่อตั้งขึ้นในปี 1952 และอยู่ในประเทศลักเซมเบิร์ก มันประกอบด้วยหนึ่งตัดสินต่อ–ประเทศสมาชิกปัจจุบัน 28 –แม้ว่าปกติจะได้ยินกรณีแผง 3 , 5 หรือสิบสามผู้พิพากษาศาลได้นำโดยประธาน lenaerts ตั้งแต่ 5 ปี [ 1 ]



เนื้อหา [ ซ่อน ]
1
2
3 องค์ประกอบภาพรวมประวัติผู้พิพากษา

3.3 3.1 3.2 ประธานรองประธาน
3.4 สนับสนุนทั่วไป

3.6 3.5 นายทะเบียนห้อง

4 สังกัด และพลังในการกระทำสำหรับความล้มเหลวที่จะตอบสนอง หน้าที่ : การละเมิดขั้นตอนกระทำงาน

4.2 4.3 การกระทำสำหรับความล้มเหลวที่จะกระทำ
44 การชดเชยตามความรับผิดตามสัญญา
4.5 ไม่อุทธรณ์ในข้อกฎหมาย
4.6 สำหรับการอ้างอิงเบื้องต้นคดี

5
6
7 ขั้นตอนที่นั่งต่อการบูรณาการยุโรป
8
9
1 วิจารณ์การตัดสินใจ 10 ดู

12 11 อ้างอิงเพิ่มเติมอ่าน
13 การเชื่อมโยงภายนอก


ประวัติศาสตร์ [ แก้ไข ข้อมูลเพิ่มเติม : ประวัติ ]



ของสหภาพยุโรปศาลก่อตั้งขึ้นในปี 1952 ,โดยสนธิสัญญาปารีส ( 2494 ) เป็นส่วนหนึ่งของประชาคมถ่านหินและเหล็กยุโรป . [ 1 ] มันถูกสร้างด้วยเจ็ดผู้พิพากษาอนุญาตให้ทั้งการเป็นตัวแทนของแต่ละหกประเทศสมาชิกและเป็นจำนวนที่ไม่เท่ากันของผู้พิพากษาในคดีของไท เป็นหนึ่งในผู้พิพากษาได้รับการแต่งตั้งจากแต่ละประเทศสมาชิกและที่นั่งเจ็ดหมุนระหว่าง " รัฐสมาชิกใหญ่ " ( เยอรมัน , ฝรั่งเศสและอิตาลี )เป็นสถาบันการศึกษาของชุมชนสองเพิ่มเติมในปี 1957 เมื่อประชาคมยุโรป ( EEC ) และยุโรปอะตอมพลังงานชุมชน ( ประชาคมพลังงานปรมาณูแห่งยุโรป ) ที่ถูกสร้างขึ้น , ใช้สนามเดียวกันกับประชาคมถ่านหินและเหล็กยุโรป .

ได้ให้สัตยาบันในสนธิสัญญามาสทริชต์ ปี 1993 และสร้างสหภาพยุโรป ชื่อของศาลไม่ได้เปลี่ยนแปลงแตกต่างจากสถาบันอื่น ๆ