ขอโทษนะที่ตอบกลับเธอช้าไปหน่อย เมื่อวานฉันต้องออกไปเยี่ยมบ้านของผู้ป่วย ทำให้ไม่มีเวลา.สิ่งแรกที่ฉันทำในวันนี้เมื่อมาถึงที่ทำงานคือส่งข้อความถึงเธอ ฉันเองก็อ่อนแอเหมือนกันโดยเฉพาะช่วงนี้ จิตใจมันสับสน บางคืนนอนไม่ค่อยหลับ เป็นกังวลหลายเรื่อง โดยเฉพาะแผ่นดินไหวที่ยังคงมีAfter shock อยู่เรื่อย ถึงแม้ว่าจะเบาบางลงบ้างแล้ว.อย่างไรก็ตามฉันก็ได้กำลังใจจาก ครอบครัว ญาติ เพื่อน ที่ให้กำลังใจฉันตลอดมา.เธอเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีขึ้นหรือยัง เธอต้องกินน้ำมากๆ พักผ่อนเยอะๆนะ ออกกำลังกายจะช่วยได้มากเลย ฉันเองหลังจากแผ่นดินไหวก็ไม่มีกำลังใจจะออกกำลังกายเหมือนที่เคยทำ ฉันเริ่มทำใจได้แล้วกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เลยเริ่มต้นใหม่ไปปั่นจักรยาน ทุกเช้า ฉันตื่นตี5 ไปกับพ่อของฉัน ฉันคิดเสมอว่าเราต้องดูแลตัวเองให้แข็งแรง จะได้ไม่เป็นภาระให้คนอื่นต้องดูแลเรา ฉันรู้สึกว่าเธอจะจริงจังกับการที่จะได้เจอฉันมากๆเลย ทั้งที่เรารู้จักกันน้อยมาก เธอไว้วางใจฉันเหรอ ฉันอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอคิดก็ได้นะ อย่าเพิ่งเชื่อฉันทั้งหมด จริงๆแล้วฉันมีคำถามมากมายอยากถามเธอนะ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นการเสียมารยาทหรือไม่ เพราะบางคำถามมันเป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ แต่ฉันก็คิดว่ามันจำเป็นนะถ้าเราจะพูดคุยกันต่อไป ฉันขออนุญาตถามเรื่องส่วนตัวของเธอนะ
เธออายุเท่าไหร่ และตอนนี้อยู่กะใคร ครอบครัวเธอเป็นอย่างไรบ้าง ถ้าเธออยากถามอะไรฉันก็ได้นะ ฉันยินดีตอบเธอ เรายังไม่เคยเห็นหน้ากันเลยนะ เธอเคยเห็นฉันในเฟสบุ๊คมาก่อนหน้านี้หรือเปล่า ฉันขอโทษนะที่คำถามอาจจะทำให้เธอไม่พอใจ สิ่งที่ฉันกังวลมากที่สุดก็คือ ฉันสามารถคุยกับเธอทางอีเมลล์ได้ แต่ฉันพูดและฟังภาษาอังกฤษไม่ค่อยเข้าใจ อาจจะทำให้เธอรำคาญก็ได้นะ ช่วงนี้เราคุยกันไปเรื่อยๆก่อนนะ ฉันขอโทษที่อาจจะทำให้เธอผิดหวัง ที่ไม่ได้มาเมืองไทย ขอให้เธอใจเย็นๆ รอไปก่อน จนกว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะมั่นใจมากกว่านี้ ขอให้หายเร็วๆ รักษาสุขภาพนะ