Regular removal of milk from the ma

Regular removal of milk from the mammary gland
is required for the maintenance of established lactation.
Indeed, frequency of milk removal is positively correlated
with milk yield (Ludwin, 1942; Erdman and
Varner, 1995). Cows responded to an increase in milking
frequency by producing more milk within 1 d of
treatment (Morag, 1973; Svennersten et al., 1990). During
middle to late lactation, resuming a reduced milking
frequency resulted in an immediate decrease in milk
yield (Morag, 1973; Svennersten et al., 1990). In contrast,
increasing milking frequency from 2 to 4 times
or from 3 to 6 times daily during early lactation elicited
an increase in milk yield that persisted even after lower
milking frequency was resumed (Bar-Peled et al., 1995;
Hale et al., 2003; Dahl et al., 2004). The mechanism by
which frequent milking during early lactation elicits a
persistent effect on milk yield is unknown; however,
Hale et al. (2003) suggested that it may be because of
greater mammary cell proliferation in frequently
milked cows.
Concentrations of prolactin (PRL) in circulation increase
transiently by approximately 3-fold in response
to milking (Koprowski and Tucker, 1973). As lactation
progresses, milking-induced PRL release declines, coinciding
with a decrease in milk yield (Koprowski and
Tucker, 1973). In target tissues, PRL binds to its receptor,
activates several pathways including the Janus kinase/signal
transducers and activators of transcription
pathway, and thereby regulates transcription of PRLresponsive
genes (Hennighausen et al., 1997). In the
mammary gland, these genes are associated with proliferation,
differentiation, and lactogenesis. Cellular response
to PRL is regulated by the inverse relationship
between PRL concentrations and prolactin receptor expression
(Hennighausen et al., 1997), as well as the
recently discovered suppressors of cytokine signaling

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กำจัดปกติของนมจากต่อมน้ำนม. เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการบำรุงรักษาของการให้นมจัดตั้งแท้จริงความถี่ของการกำจัดนมความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลผลิตน้ำนม(Ludwin 1942; Erdman และVarner, 1995) วัวตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นในการรีดนมความถี่โดยการผลิตนมมากขึ้นภายใน 1 วันของการรักษา(Morag 1973. Svennersten, et al, 1990) ในช่วงกลางถึงปลายให้นมบุตรรับประทานรีดนมลดความถี่ผลในการลดลงทันทีในนมผลผลิต(Morag 1973; Svennersten et al, 1990). ในทางตรงกันข้ามความถี่รีดนมที่เพิ่มขึ้น 2-4 ครั้งหรือ3-6 ครั้งต่อวันในช่วงให้นมบุตรออกมาในช่วงต้นของการเพิ่มขึ้นของผลผลิตน้ำนมยืนยันว่าแม้หลังจากที่ต่ำกว่าความถี่รีดนมก็กลับ(Bar-Peled, et al, 1995;. เฮล et al, 2003. ดาห์ล, et al, 2004) กลไกโดยที่รีดนมที่พบบ่อยในช่วงให้นมบุตรในช่วงต้นองค์ผลถาวรต่อผลผลิตนมไม่เป็นที่รู้จัก; แต่เฮล et al, (2003) ชี้ให้เห็นว่ามันอาจจะเป็นเพราะการเพิ่มจำนวนเซลล์เต้านมที่พบบ่อยมากขึ้นในวัวรีดนม. ความเข้มข้นของโปรแลคติน (PRL) ในการเพิ่มการไหลเวียนของtransiently ประมาณ 3 เท่าในการตอบสนองในการรีดนม(Koprowski และทักเกอร์ 1973) ขณะที่ให้นมบุตรดำเนินปฏิเสธปล่อย PRL รีดนมที่เกิดขึ้นประจวบกับการลดลงของผลผลิตน้ำนม(Koprowski และทักเกอร์1973) ในเนื้อเยื่อเป้าหมาย PRL จับกับตัวรับของมันป็นทางเดินหลายคนรวมทั้งไคเนสเจนัส/ สัญญาณก้อนและกระตุ้นการถอดความทางเดินและจึงควบคุมการถอดความจากPRLresponsive ยีน (Hennighausen et al., 1997) ในต่อมน้ำนม, ยีนเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับการขยายความแตกต่างและlactogenesis การตอบสนองของโทรศัพท์มือถือที่จะ PRL ถูกควบคุมโดยความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างความเข้มข้นPRL และการแสดงออกของตัวรับโปรแลคติน(Hennighausen et al., 1997) เช่นเดียวกับsuppressors เพิ่งค้นพบสัญญาณของไซโตไคน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำจัดปกติของน้ำนมจากต่อมน้ำนม
ต่อมที่จําเป็นสําหรับการบํารุงรักษาของก่อตั้งขึ้น 1 .
แน่นอน ความถี่ของการดื่มนม มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับผลผลิตน้ำนม (
Ludwin 1942 ; เอิร์ดเมินแล้ว
varner , 1995 ) วัวตอบเพิ่มความถี่ในการรีดนม
โดยการผลิตนมมากขึ้นภายใน 1 D
รักษา ( โมราก 1973 ; svennersten et al . , 1990 ) ในช่วงกลางถึงปลาย
การให้นมเริ่มลดลงการรีดนม
ความถี่ส่งผลลดลงทันทีในน้ำนม
( โมราก 1973 ; svennersten et al . , 1990 ) ในทางตรงกันข้าม
เพิ่มความถี่การรีดนมจาก 2 ไป 4 ครั้ง
หรือ 3 - 6 ครั้งต่อวัน ในเดือนที่ 4-6 โดยใช้
เพิ่มผลผลิตน้ำนมที่ยังคงแม้หลังจากที่ลดความถี่ในการรีดนม
กลับมา ( บาร์ peled et al . , 1995 ;
เฮล et al . , 2003 ; Dahl et al . , 2004 ) .กลไกการหลั่งน้ำนมในช่วงเช้าซึ่งบ่อย

ผลถาวรให้ต่อผลผลิตน้ำนมไม่ทราบ อย่างไรก็ตาม
เฮล et al . ( 2003 ) เสนอว่าอาจเป็นเพราะเซลล์ต่อมน้ำนม
มากขึ้นมากขึ้นบ่อย

รีดนมวัว ความเข้มข้นของ prolactin ( PRL ) ในการหมุนเวียนเพิ่ม
บุคคลหรือสิ่งที่อยู่ชั่วคราว ประมาณ 3-fold ตอบสนอง
เพื่อรีดนม ( koprowski และ Tucker , 1973 )เป็นนม
ดำเนินการรีดนมและปล่อยฮอร์โมนที่ลดลง , ประจวบ
กับการลดลงของผลผลิตน้ำนม ( koprowski และ
ทัคเกอร์ , 1973 ) ในเนื้อเยื่อเป้าหมายของ PRL ผูกกับตัวรับ ใช้เส้นทางหลายรวมทั้งเจน

ไคเนส / transducers สัญญาณ และตัวกระตุ้นของบัณฑิตยสถาน
ทางเดิน เพื่อควบคุมการถอดรหัสของยีน ( prlresponsive
hennighausen et al . , 1997 ) ใน
ต่อมน้ำนม ซึ่งยีนที่เกี่ยวข้องกับการ
ความแตกต่าง และ lactogenesis . การตอบสนองของเซลล์จะถูกควบคุมโดยฮอร์โมน

ความสัมพันธ์ผกผันระหว่างความเข้มข้นของฮอร์โมนโพรแลคตินและตัวรับสีหน้า
( hennighausen et al . , 1997 ) รวมทั้ง
เพิ่งพบ suppressors สัญญาณไซโตไคน์