Cambodian dance can be divided into

Cambodian dance can be divided into three main categories: Khmer classical dance, folk dance, and social dances. The exact origins of Khmer classical dance are disputed. Most native Khmer scholars trace modern dance forms back to the time of Angkor, seeing similarities in the temple engravings of the period, while others hold that modern Khmer dance styles were learned (or re-learned) from Siamese court dancers in the 1800s.
Khmer classical dance is the form of stylised performance art established in the royal courts of Cambodia exhibited for both entertainment and ceremonial purposes.[161] The dances are performed by intricately costumed, highly trained men and women on public occasions for tribute, invocation or to enact traditional stories and epic poems such as Reamker, the Khmer version of the Ramayana.[162] Known formally as Robam Preah Reach Trop (របាំព្រះរាជទ្រព្យ "theater of royal wealth") it is set to the music of a pinpeat ensemble accompanied by a vocal chorus.
Cambodian folk dance, often performed to mahori music, celebrates the various cultural and ethnic groups of Cambodia. Folk dances originated in the villages and are performed, for the most part, by the villagers for the villagers.[163] The movements are less stylised and the clothing worn is that of the people the dancers are portraying, such as hill tribes, Chams or farmers. Typically faster-paced than classical dance, folk dances display themes of the "common person" such as love, comedy or warding off evil spirits.[163]
Social dances are those performed by guests at banquets, parties or other informal social gatherings. Khmer traditional social dances are analogous to those of other Southeast Asian nations. Examples include the circle dances Romvong and Romkbach as well as Saravan and Lam Leav. Modern western popular dances including Cha-cha, Bolero, and the Madison, have also influenced Cambodian social dance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เต้นรำกัมพูชาสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภทหลัก: รำเขมร รำพื้นเมือง และสังคมเต้นได้ กำเนิดของรำเขมรแน่นอนจะมีข้อโต้แย้ง ดั้งเดิมที่สุดเขมรนักวิชาการติดตามเดิร์นแดนซ์ฟอร์มไปเวลาของอังกอร์ เห็นความคล้ายคลึงในการสลักลายบนวัดระยะเวลา ในขณะที่ผู้อื่นถือว่า ทันสมัยเขมรเต้นรำลักษณะถูกเรียนรู้ (หรือใหม่เรียนรู้) จากสยามคอร์ทนักเต้นเพราะการรูปแบบของศิลปะการแสดง stylised ก่อตั้งขึ้นในศาลหลวงของกัมพูชาที่จัดแสดงทั้งความบันเทิงและเพื่อวัตถุประสงค์ในพิธีรำเขมรได้ [161] เต้นที่ดำเนินการ โดยประณีต costumed การอบรมชายและหญิงในโอกาสต่าง ๆ หรือ เพื่อดำเนินเรื่องราวดั้งเดิมและบทกวีมหากาพย์เช่นเรียมเกร์ รุ่นรามายนะเขมร ส่วย เรียก [162] ที่รู้จักกันอย่างเป็นกิจจะลักษณะเป็น Trop การถึงเปรห์ชาน Robam (របាំព្រះរាជទ្រព្យ "โรงละครรอยัลมั่งคั่ง") จะถูกตั้งค่าเป็นเพลงของวงดนตรี pinpeat มาพร้อมกับคอรัส vocalเต้นรำพื้นบ้านประเทศกัมพูชา มักจะทำเพลงวงมโหรี ฉลองทางวัฒนธรรม และชาติพันธุ์กลุ่มต่าง ๆ ของกัมพูชา รำมาในหมู่บ้าน และ ดำเนินการ ส่วนใหญ่ โดยชาวบ้านชาวบ้าน [163] มี stylised เคลื่อนไหวน้อย และเสื้อผ้าที่สวมใส่คือคนที่เต้นอยู่ขัด เช่นชนเผ่า ของชาวจาม หรือเกษตรกร โดยทั่วไปรำเร็ว-paced กว่ารำ แสดงรูปแบบของ "บุคคลทั่วไป" เช่นความรัก ตลก หรือ warding ปิดวิญญาณร้าย [163]เต้นที่สังคมเป็นผู้ดำเนินการ โดยพักห้องจัดเลี้ยง งานเลี้ยง หรือสังสรรค์อื่น ๆ เป็น เขมรรำสังคมจะคล้ายคลึงกับบรรดาประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อื่น ๆ ตัวอย่างเช่นเต้นวงรำวง และ Romkbach เป็น Saravan และรายการอาหาร ในลำ สมัยตะวันตกนิยมเต้นชาช่า เสื้อชนิดหนึ่ง และ เมดิสัน ยังได้รับอิทธิพลเต้นสังคมกัมพูชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต้นรำกัมพูชาสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภทหลัก: เขมรรำฟ้อนรำพื้นบ้านและการเต้นรำสังคม ต้นกำเนิดที่แท้จริงของรำเขมรมีความไม่แน่นอน นักวิชาการเขมรพื้นเมืองส่วนใหญ่ติดตามรูปแบบการเต้นรำที่ทันสมัยกลับไปที่เวลาของนครเห็นความคล้ายคลึงกันในการแกะสลักที่วัดในช่วงเวลาขณะที่คนอื่นบอกว่าเต้นเขมรที่ทันสมัยรูปแบบที่ได้รับการเรียนรู้ (หรือ re-เรียนรู้) จากนักเต้นศาลไทยในปี 1800.
เขมร เต้นรำคลาสสิกเป็นรูปแบบของผลงานศิลปะเก๋ที่จัดตั้งขึ้นในราชสำนักกัมพูชาแสดงทั้งความบันเทิงและวัตถุประสงค์ในการพระราชพิธี. [161] ที่เต้นรำจะดำเนินการโดยประณีตคิวคนได้รับการฝึกฝนอย่างมากและผู้หญิงในโอกาสประชาชนส่วยภาวนาหรือที่จะออกกฎหมาย เรื่องราวแบบดั้งเดิมและบทกวีมหากาพย์เช่น Reamker รุ่นเขมรของรามเกียรติ์. [162] เป็นที่รู้จักอย่างเป็นทางการเป็น Robam พระเข้าถึง Trop (របាំព្រះរាជទ្រព្យ "โรงละครพระราชมั่งคั่ง") มีการตั้งค่าไปกับเสียงเพลงของวงดนตรี pinpeat ที่มาพร้อมกับนักร้องแกนนำ .
การเต้นรำพื้นบ้านเขมรมักจะดำเนินการวงมโหรีเพลงพระราชนิพนธ์กลุ่มวัฒนธรรมและชาติพันธุ์ต่างๆของกัมพูชา เต้นรำพื้นบ้านที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านและจะดำเนินการส่วนใหญ่โดยชาวบ้านชาวบ้าน. [163] การเคลื่อนไหวที่มีความเก๋น้อยและเสื้อผ้าที่สวมใส่เป็นที่ของคนนักเต้นที่มีจิตรเช่นชาวเขา, Chams หรือเกษตรกร โดยปกติได้เร็วขึ้นรวดเร็วกว่ารำพื้นบ้านเต้นรำรูปแบบการแสดงผลของ "คนทั่วไป" เช่นความรัก, ตลกหรือ warding ปิดวิญญาณชั่วร้าย. [163]
เต้นรำสังคมเป็นผู้ดำเนินการโดยผู้เข้าพัก ณ งานเลี้ยงปาร์ตี้หรือการชุมนุมทางสังคมอื่น ๆ ที่ไม่เป็นทางการ เต้นรำสังคมเขมรแบบดั้งเดิมที่คล้ายคลึงกับของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตัวอย่างเช่นเต้นรำวงกลม Romvong และ Romkbach เช่นเดียวกับ Saravan และลำเลียบ โมเดิร์นเต้นรำที่นิยมตะวันตกรวมทั้งชะอำชะอำ, Bolero และเมดิสันมีอิทธิพลต่อสังคมยังเต้นกัมพูชา