Several studies have reported the t

Several studies have reported the therapeutic use of caffeoylquinic acid (CQA) derivatives in the management of hyperglycemia. This study used a simulated in vitro gastrointestinal digestion model to assess the inhibitory effects of CQA derivatives-rich sweet potato leaf extract (SPLE) and a commercially produced green coffee bean extract (GCBE), each with total polyphenols contents of 452 mg g−1 and 278 mg g−1, respectively, against starch digestion. The changes in the amounts of total polyphenols and total CQA derivatives during in vitro gastrointestinal digestion were also examined. The results indicated that both extracts contained substantial levels of CQA derivatives (136 mg g−1 and 83.5 mg g−1 of extract for SPLE and GCBE, respectively). The amounts of total polyphenols and total CQA derivatives in 20 mg of SPLE and GCBE samples decreased from 9.04 mg to 0.58 mg and from 5.56 mg to 0.58 mg, and from 2.72 mg to 0.16 mg and from 1.67 mg to 0.10 mg, respectively, following in vitro gastrointestinal digestion and subsequent dialysis. When SPLE and GCBE were accompanied with starch for in vitro digestion test, they both exhibited inhibitory effect against starch digestion during simulated intestinal digestion, with estimated half maximal inhibitory concentration (IC50) values of 4.91 mg and 6.06 mg polyphenols, respectively. The amount of glucose permeated through dialysis membrane also decreased significantly in comparison with the extract-negative control. Thus, both SPLE and GCBE were capable of modulating the release of glucose from starch digestion in simulated intestinal tract. The observed inhibitory effects against glucose release were presumably due in part to the presence of CQA derivatives in the tested extracts. The SPLE had higher inhibitory effect against in vitro starch digestion than the commercially prepared reference GCBE. Therefore, the SPLE might be used to manage hyperglycemia over the long term.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาหลายแห่งได้มีการรายงานการใช้การรักษาของกรด caffeoylquinic (CQA) สัญญาซื้อขายล่วงหน้าในการบริหารจัดการน้ำตาลในเลือดสูง การศึกษาครั้งนี้ใช้จำลองในหลอดทดลองรูปแบบการย่อยอาหารระบบทางเดินอาหารที่จะประเมินผลกระทบการยับยั้งของ CQA สัญญาซื้อขายล่วงหน้าที่อุดมไปด้วยสารสกัดจากใบมันเทศ (SPLE) และผลิตในเชิงพาณิชย์กาแฟสกัดถั่วเขียว (GCBE) แต่ละที่มีเนื้อหาโพลีฟีนรวมของ 452 มิลลิกรัมต่อกรัม-1 และ 278 มิลลิกรัมต่อกรัม-1 ตามลำดับเมื่อเทียบกับการย่อยแป้ง การเปลี่ยนแปลงในปริมาณของโพลีฟีรวมและอนุพันธ์รวมในช่วง CQA ในหลอดทดลองการย่อยอาหารในทางเดินอาหารมีการตรวจสอบยัง ผลการวิจัยพบว่าสารสกัดที่มีทั้งระดับที่สำคัญของสัญญาซื้อขายล่วงหน้า CQA (136 มก. G-1 และ 83.5 มิลลิกรัมต่อกรัม-1 ของสารสกัดสำหรับ SPLE และ GCBE ตามลำดับ) ปริมาณของโพลีฟีรวมและอนุพันธ์ CQA รวมใน 20 มิลลิกรัม SPLE และตัวอย่าง GCBE ลดลงจาก 9.04 มก. 0.58 มก. และ 5.56 มก. 0.58 มก. และจาก 2.72 มก. 0.16 มก. และ 1.67 มก. 0.10 มิลลิกรัมตามลำดับดังต่อไปนี้ ในการย่อยอาหารระบบทางเดินอาหารและการฟอกเลือดในหลอดทดลองที่ตามมา เมื่อ SPLE และ GCBE ถูกพร้อมกับแป้งสำหรับการทดสอบในหลอดทดลองการย่อยอาหารที่พวกเขาทั้งสองแสดงผลยับยั้งการย่อยแป้งในระหว่างการย่อยในลำไส้จำลองที่มีความเข้มข้นประมาณครึ่งยับยั้งสูงสุด (IC50) ค่า 4.91 มก. และ 6.06 มก. โพลีฟีนตามลำดับ ปริมาณของน้ำตาลกลูโคสแทรกซึมผ่านเยื่อฟอกเลือดยังลดลงอย่างมากเมื่อเทียบกับการควบคุมสารสกัดจากเชิงลบ ดังนั้นทั้งสอง SPLE GCBE และมีความสามารถในการปรับการเปิดตัวของกลูโคสจากการย่อยแป้งในทางเดินลำไส้จำลอง สังเกตผลกระทบยับยั้งการปล่อยกลูโคสถูกสันนิษฐานว่าเนื่องจากในส่วนที่การปรากฏตัวของสัญญาซื้อขายล่วงหน้า CQA ในสารสกัดจากการทดสอบ SPLE มีผลยับยั้งขึ้นเมื่อเทียบกับในหลอดทดลองการย่อยแป้งกว่า GCBE เตรียมอ้างอิงในเชิงพาณิชย์ ดังนั้น SPLE อาจจะใช้ในการจัดการน้ำตาลในเลือดสูงในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาหลายแห่งได้รายงานการใช้ caffeoylquinic acid ( CQA ) อนุพันธ์ในการจัดการ hyperglycemia . ในการศึกษานี้ได้ใช้แบบจำลองการจำลองในทางเดินอาหารย่อยเพื่อศึกษาผลของสารอนุพันธ์ของ CQA รวยมันเทศสกัดจากใบ ( sple ) และผลิตในเชิงพาณิชย์กาแฟสารสกัดจากถั่วเขียว ,แต่ละที่มีเนื้อหาของโพลีฟีนทั้งหมด 452 mg G − 1 และ 278 มก. G − 1 ) ต่อการย่อยแป้ง การเปลี่ยนแปลงปริมาณโพลีฟีนอลทั้งหมด และรวมในการเสนอและทางเดินอาหารการย่อยอาหารยังตรวจสอบ ผลการศึกษาพบว่าทั้งสารสกัดที่มีอยู่มากมายระดับ CQA อนุพันธ์ ( 136 มิลลิกรัม G − 1 mg G − 1 สารสกัดจากต้นอ่อน และ gcbe สำหรับ sple ,ตามลำดับ ) ปริมาณโพลีฟีนอลทั้งหมดและทั้งหมดเสนอ 20 มิลลิกรัมอนุพันธ์ sple และตัวอย่าง gcbe ลดลงจาก 0.58 มิลลิกรัมต่อมิลลิกรัมและ 9.04 จาก 5.56 มิลลิกรัม จะ 0.58 มิลลิกรัม และจาก 2.72 มก. 0.16% มิลลิกรัมและจาก 1.67 มก. ไป 0.10 มิลลิกรัม ตามลำดับ ต่อหลอดทางเดินอาหารการย่อยอาหารและการฟอกไต และเมื่อ sple gcbe ถูกพร้อมกับแป้งในหลอดทดสอบการย่อย ,พวกเขาทั้งสองมีผลต่อการยับยั้งการย่อยแป้งในการย่อยอาหารในลำไส้จำลองด้วยประมาณครึ่งหนึ่งของการยับยั้งสูงสุด ( ic50 ) เท่ากับ 4.91 มิลลิกรัมและโพลีฟีนอลโดยมิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ ปริมาณกลูโคสแทรกซึมผ่านเยื่อกรองยังลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการเปรียบเทียบกับสารสกัดจากลบควบคุม ดังนั้นsple gcbe ทั้งสองและมีความสามารถของการปล่อยกลูโคสจากการย่อยแป้งในการจำลองระบบลำไส้ . ศึกษาผลการยับยั้งต่อปล่อยกลูโคสถูกสันนิษฐานว่าเนื่องจากในส่วนของการแสดงตนของ CQA อนุพันธ์ในการทดสอบสารสกัด การ sple สูงกว่าผลต่อการยับยั้งการสลายแป้งกว่าในเชิงพาณิชย์เตรียมอ้างอิง gcbe . ดังนั้นการ sple อาจจะใช้ในการจัดการร่วมกันในระยะยาว