ในตอนเย็นคุณพ่อก็มารับฉันและพี่สาวกลับบ้าน ในขณะนั้นคุณแม่ก็ทำอาหารรอให้พวกเรากลับไปรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน
พอฉันโตขึ้นและเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ฉันก็นึกย้อนกลับไปถึงความทรงจำนั้น มันทำให้ฉันคิดถึง เพราะช่วงเวลานั้นฉันและครอบครัวมีเวลาทำกิจกรรมร่วมกันมากมาย ซึ่งมันแตกต่างจากตอนนี้ เพราะฉันไม่มีเวลาให้ครอบครัวและฉันต้องใช้ชีวิตกับเพื่อนๆในมหาวิทยาลัยมากกว่ากับครอบครัว