when this accident befell the Princ

when this accident befell the Princess; but she was instantly informed of it by a little dwarf, who had seven-leagued boots, that is, boots with which he could stride over seven leagues of ground at once. The fairy started off at once, and arrived, about an hour later, in a fiery chariot drawn by dragons.
The King handed her out of the chariot, and she approved everything he had done; but as she had very great foresight, she thought that when the Princess should awake she might not know what to do with herself, if she was all alone in this old palace. This was what she did: she touched with her wand everything in the palace (except the King and Queen),—governesses, maids of honor, ladies of the bedchamber, gentlemen, officers, stewards, cooks, undercooks, kitchen maids, guards with their porters, pages, and footmen; she likewise touched all the horses which were in the stables, the cart horses, the hunters and the saddle horses, the grooms, the great dogs in the outward court, and little Mopsey, too, the Princess's spaniel, which was lying on the bed.

As soon as she touched them they all fell asleep, not to awake again until their mistress did, that they might be ready to wait upon her when she wanted them. The very spits at the fire, as full as they could hold of partridges and pheasants, fell asleep, and the fire itself as well. All this was done in a moment. Fairies are not long in doing their work.

And now the King and Queen, having kissed their dear child without waking her, went out of the palace and sent forth orders that nobody should come near it.

These orders were not necessary; for in a quarter of an hour's time there grew up all round about the park such a vast number of trees, great and small, bushes and brambles, twining one within another, that neither man nor beast could pass through; so that nothing could be seen but the very top of the towers of the palace; and that, too, only from afar off. Every one knew that this also was the work of the fairy in order that while the Princess slept she should have nothing to fear from curious people.

After a hundred years the son of the King then reigning, who was of another family from that of the sleeping Princess, was a-hunting on that side of the country, and he asked what those towers were which he saw in the middle of a great thick wood. Every one answered according as they had heard. Some said that it was an old haunted castle, others that all the witches of the country held their midnight revels there, but the common opinion was that it was an ogre's dwelling, and that he carried to it all the little children he could catch, so as to eat them up at his leisure, without any one being able to follow him, for he alone had the power to make his way through the wood.

The Prince did not know what to believe, and presently a very aged countryman spake to him thus:—

"May it please your royal Highness, more than fifty years since I heard from my father that there was then in this castle the most beautiful princess that was ever seen; that she must sleep there a hundred years, and that she should be waked by a king's son, for whom she was reserved."

The young Prince on hearing this was all on fire. He thought, without weighing the matter, that he could put an end to this rare adventure; and, pushed on by love and the desire of glory, resolved at once to look into it.

As soon as he began to get near to the wood, all the great trees, the bushes, and brambles gave way of themselves to let him pass through. He walked up to the castle which he saw at the end of a large avenue; and you can imagine he was a good deal surprised when he saw none of his people following him, because the trees closed again as soon as he had passed through them. However, he did not cease from continuing his way; a young prince in search of glory is ever valiant.

He came into a spacious outer court, and what he saw was enough to freeze him with horror. A frightful silence reigned over all; the image of death was everywhere, and there was nothing to be seen but what seemed to be the outstretched bodies of dead men and animals. He, however, very well knew, by the ruby faces and pimpled noses of the porters, that they were only asleep; and their goblets, wherein still remained some drops of wine, showed plainly that they had fallen asleep while drinking their wine.

He then crossed a court paved with marble, went up the stairs, and came into the guard chamber, where guards were standing in their ranks, with their muskets upon their shoulders, and snoring with all their might. He went through several rooms full of gentlemen and ladies, some standing and others sitting, but all were asleep. He came into a gilded chamber, where he saw upon a bed, the curtains of which were all open, the most beautiful sight ever beheld—a princess who appeared to be about fifteen or sixteen years of age, and whose bright and resplendent beauty had something divine in it. He appr

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่ออุบัติเหตุนี้ befell เจ้าหญิง แต่เธอได้ทันทีทราบของมันโดยน้อยคนแคระ ที่มีเจ็ด leagued รองเท้าบูท นั่นคือ รองเท้าบูทซึ่งเขาสามารถก้าวย่างไปเจ็ดลีของพื้นดินพร้อมกัน นางฟ้าเริ่มปิดในครั้งเดียว และ ถึง ประมาณหนึ่งชั่วโมงในภายหลัง ในอย่างรถม้าคะนองวาด โดยมังกรคิงมอบเธอจากราชรถ และเธอได้รับการอนุมัติทุกอย่างที่เขาทำ แต่เป็นเธอมองอนาคตมาก เธอคิดว่า ที่เมื่อเจ้าหญิงควรตื่นขึ้นมาเธออาจไม่รู้ว่าจะทำ ด้วยตัวเอง ถ้าเธอเป็นคนเดียวในพระราชวังนี้ นี่คือสิ่งที่เธอได้: เธอสัมผัสกับไม้เท้าของเธอทุกอย่างในวัง (ยกเว้นกษัตริย์และราชินี), — governesses แม่บ้านเกียรติยศ ผู้หญิงของห้องบรรทม สุภาพบุรุษ เจ้าหน้าที่ สำนัก พ่อครัว undercooks ห้องครัวแม่บ้าน ยามกับพนักงานยกกระเป๋า หน้า และ เสก เธอในทำนองเดียวกันสัมผัสม้าทั้งหมดซึ่งอยู่ในคอก รถม้า นายพราน และอานม้า เจ้า บ่าว สุนัขดีในศาลออกไปด้านนอก และน้อย Mopsey เกินไป เจ้าหญิงสเปเนียล ซึ่งกำลังนอนบนเตียงทันทีที่เธอสัมผัสพวกเขา พวกเขาทั้งหมดหลับ ไม่ให้ตื่นตัวอีกครั้งจนกระทั่งผู้เป็นที่รักของพวกเขาไม่ ว่า พวกเขาอาจพร้อมที่จะรอเมื่อเธอเมื่อเธอต้องการพวกเขา นนมมากที่ไฟไหม้ เต็ม ตามที่พวกเขาถือของ partridges และอาศัย ตกนอนหลับ และไฟตัวเองเช่นกัน ทั้งหมดนี้ทำในช่วงเวลา นางฟ้าไม่นานในการทำงานของพวกเขาและตอนนี้มีจูบลูกรักโดยไม่ต้องตื่นเธอ สมเด็จไปจากพระราชวัง และส่งกลับใบสั่งที่ไม่มีใครควรเข้ามาใกล้มันคำสั่งเหล่านี้ไม่ได้จำเป็น สำหรับในไตรมาสที่หนึ่งชั่วโมงมีเวลาเติบโตทั้งหมดรอบเกี่ยวกับสวนดังกล่าวจำนวนมากต้นไม้ ใหญ่ และขนาด เล็ก พุ่มไม้ และเที่ยว กิ่งหนึ่งภายในอื่น ที่ไม่มีคนหรือสัตว์สามารถผ่าน ดังนั้น อาจเห็นว่าไม่มีอะไรแต่ด้านบนสุดของอาคารพระราชวัง และที่ เกินไป ปที่ปิด ทุกคนรู้ว่า นี้ยังการทำงานของนางฟ้าที่ในขณะที่นอนเจ้าหญิง เธอควรมีทักษิณจากคนอยากรู้อยากเห็นหลังจากร้อยปี บุตรชายของพระมหากษัตริย์ที่ครองราชย์แล้ว ผู้ของครอบครัวอื่นจากที่นอนเจ้าหญิง ถูกที่ล่าสัตว์บนด้านข้างของประเทศ และเขาถามว่า อาคารเหล่านั้นได้ซึ่งเขาเห็นกลางไม้หนาดี ทุกคนตอบ according ตามที่พวกเขาได้ยิน บางคนกล่าวว่า มันเป็นปราสาทผีสิงเก่าแก่ อื่น ๆ ที่แม่มดของประเทศจัดขึ้นเที่ยงคืนของพวกเขาทั้งหมดหุ่ยมี แต่เป็นความเห็นร่วมกันว่า เป็นที่อยู่อาศัยของปอบ และว่า เขาดำเนินการกับเด็กเล็ก ๆ ทั้งหมด เขาอาจ จับ เพื่อที่จะกินพวกเขาที่ของเขา ไม่มีความสามารถในการติดตามพระองค์ เขาคนเดียวมีอำนาจที่จะทำให้ทางของเขาผ่านไม้เจ้าชายไม่รู้ว่าควรจะเชื่อ และปัจจุบันกล่าวใน countryman อายุมากเขาจึง: —"อาจจะโปรดสมเด็จ มากกว่าห้าสิบปีของคุณเนื่องจากผมได้ยิน จากพ่อที่มี แล้ว ในนี้ปราสาทเจ้าหญิงที่สวยที่สุดที่ได้เคยเห็น ว่า เธอต้องนอนมีร้อยปี และว่า เธอควร waked โดยพระโอรส ที่เธอสงวนไว้"เจ้าชายหนุ่มเมื่อได้ยินนี้ถูกไฟไหม้ทั้งหมด เขาคิดว่า โดยไม่ต้องชั่งน้ำหนักว่า ว่า เขาอาจยุติการผจญภัยนี้หายาก และ ผลักบนความรักและความปรารถนาของพระสิริ แก้ไขได้ในครั้งเดียวเพื่อทำตรวจสอบทันทีที่เขาเริ่มที่จะอยู่ใกล้ ๆ ต้นดี พุ่มไม้ ไม้ และเที่ยวให้วิธีของตัวเองให้เขาผ่าน เขาเดินขึ้นไปยังปราสาทซึ่งเขาเห็นที่สิ้นสุดของถนนใหญ่ คุณสามารถจินตนาการเขาประหลาดใจดี ๆ เมื่อเขาเห็นไม่มีคนของเขาตามเขา เพราะต้นไม้อีกครั้งทันทีที่เขาได้ผ่านไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่ไม่หยุดจากทางของเขา เจ้าชายหนุ่มตามหาเกียรติกล้าหาญเคยได้เขาเข้ามาในศาลด้านนอกกว้างขวาง และสิ่งที่เขาเห็นก็เพียงพอที่จะหยุดเขา ด้วยความกลัว เงียบ frightful ครองราชย์กว่าทั้งหมด ภาพความตายได้ทุกที่ และมีอะไรที่จะเห็น แต่สิ่งที่ดูเหมือนจะ outstretched ร่างกายของคนตายและสัตว์ เขา อย่างไรก็ตาม ดีรู้ ทับทิมใบหน้าและจมูก pimpled ทิป ว่า พวกเขามีเพียงหลับ และ goblets ของพวกเขา ประเด็นยังคงยังคงบางหยดของไวน์ แสดงให้เห็นชัดถ้อยชัดคำว่า พวกเขาได้ลดลงนอนหลับขณะดื่มไวน์ของพวกเขาเขาข้ามศาลที่ปู ด้วยหินอ่อน ขึ้นบันได แล้วเข้าหอยาม ที่ยามยืนอยู่ในอันดับของพวกเขา กับตน muskets เมื่อไหล่ของพวกเขา และนอนกรน มีทั้งหมดอาจมา เขาก็ผ่านหลายห้องเต็มของสุภาพบุรุษ และ สุภาพสตรี ยืนบาง และอื่นๆ นั่งเล่น แต่ทั้งหมดก็หลับ เขาเข้ามาในห้องหอคำ ที่เขาเห็นเมื่อเตียงนอน ผ้าม่านที่กำลังเปิดอยู่ทั้งหมด ตาสวยที่สุดที่เคยทั้ง — เป็นเจ้าหญิงที่ดูเหมือนจะเป็นประมาณสิบห้า หรือสิบหกปี และความงามสดใส และรุ่งโรจน์มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในมัน เขา(ประมาณ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเกิดอุบัติเหตุนี้เกิดขึ้นกับเจ้าหญิง; แต่เธอได้รับแจ้งทันทีของมันด้วยการเป็นดาวแคระเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีรองเท้าเจ็ด leagued นั่นคือรองเท้าที่เขาสามารถก้าวกว่าเจ็ดไมล์จากพื้นดินในครั้งเดียว นางฟ้าเริ่มออกในครั้งเดียวและมาถึงประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาในรถม้าคะนองวาดโดยมังกร.
พระมหากษัตริย์ทรงส่งเธอออกจากรถม้าและเธอได้รับการอนุมัติทุกอย่างที่เขาเคยทำมา; แต่ขณะที่เธอมีความสุขุมที่ดีมากที่เธอคิดว่าเมื่อเจ้าหญิงควรตื่นเธออาจจะไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรกับตัวเองว่าเธอเป็นคนเดียวในพระราชวังเก่า นี่คือสิ่งที่เธอทำเธอสัมผัสกับทุกสิ่งที่ไม้เท้าของเธอในวัง (ยกเว้นพระมหากษัตริย์และพระราชินี) - governesses แม่บ้านของเกียรติสุภาพสตรีของห้องนอนที่สุภาพบุรุษเจ้าหน้าที่เสนาบดีพ่อครัว undercooks แม่บ้านห้องครัว, ฝาครอบด้วย คนเฝ้าประตูของพวกเขาหน้าและคัน เธอเช่นเดียวกันสัมผัสม้าทั้งหมดที่อยู่ในคอกม้า, รถเข็นม้าล่าสัตว์และม้าอานเจ้าบ่าว, สุนัขที่ดีในการที่ศาลออกไปด้านนอกและ Mopsey น้อยเกินไปสแปเนียลเจ้าหญิงซึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียง .

ทันทีที่เธอสัมผัสพวกเขาพวกเขาทั้งหมดก็ผล็อยหลับไปไม่ได้ที่จะตื่นขึ้นมาอีกครั้งจนเป็นที่รักของพวกเขาไม่ว่าพวกเขาอาจจะพร้อมที่จะรอคอยเธอเมื่อเธออยากให้พวกเขา ถ่มน้ำลายมากในการเกิดไฟไหม้เป็นเต็มรูปแบบที่พวกเขาสามารถถือของนกกระทาและไก่ฟ้าผล็อยหลับไปและไฟของตัวเองเช่นกัน ทั้งหมดนี้ได้ทำในช่วงเวลาที่ . นางฟ้าจะไม่นานในการทำผลงานของพวกเขา

และตอนนี้ในหลวงและพระราชินีมีจูบเด็กรักของพวกเขาโดยไม่ต้องตื่นเธอเดินออกไปจากพระราชวังและส่งคำสั่งออกมาว่าไม่มีใครจะมาอยู่ใกล้มัน.

คำสั่งเหล่านี้ไม่จำเป็น สำหรับในไตรมาสของเวลาหนึ่งชั่วโมงมีเติบโตขึ้นมาตลอดเกี่ยวกับสวนสาธารณะดังกล่าวเป็นจำนวนมากมายของต้นไม้ใหญ่และเล็กพุ่มไม้และหนาม, Twining หนึ่งภายในอีกว่าไม่ว่าคนหรือสัตว์จะผ่านไป ดังนั้นไม่มีอะไรที่อาจจะเห็น แต่ด้านบนสุดของอาคารของพระราชวัง; และที่มากเกินไปเท่านั้นจากที่ไกลออกไป ทุกคนรู้ว่าเรื่องนี้ก็เป็นผลงานของนางฟ้าในการสั่งซื้อว่าในขณะที่เจ้าหญิงนอนหลับเธอควรจะมีอะไรที่ต้องกลัวจากคนที่อยากรู้อยากเห็น.

หลังจากร้อยปีบุตรชายของกษัตริย์แล้วปกครองซึ่งเป็นของครอบครัวอื่นจากที่ ปริ๊นเซนอนหลับเป็นล่าในด้านของประเทศที่และเขาถามว่าอาคารเหล่านั้นซึ่งท่านได้เห็นในช่วงกลางของไม้หนาดี ทุกคนตอบตามที่พวกเขาเคยได้ยิน บางคนบอกว่ามันเป็นปราสาทผีสิงเก่าคนอื่น ๆ ที่แม่มดทั้งหมดของประเทศที่จัดขึ้นสำมะเลเทเมาเที่ยงคืนของพวกเขามี แต่ความคิดเห็นที่พบบ่อยคือว่ามันเป็นที่อยู่อาศัยของผีปอบและบอกว่าเขาดำเนินการไปทั้งหมดให้เด็กเล็ก ๆ ที่เขาจะจับ เพื่อที่จะกินพวกเขาขึ้นที่พักผ่อนของเขาโดยไม่ต้องหนึ่งความสามารถในการปฏิบัติตามเขาเพื่อเขาคนเดียวที่มีอำนาจที่จะทำให้ทางของเขาผ่านไม้ใด ๆ .

เจ้าชายไม่ทราบว่าสิ่งที่จะเชื่อและปัจจุบันชาติตรัสอายุมากที่จะ เขาจึง: -

"อาจเป็นที่พอพระทัยพระราชทานของคุณมากกว่าห้าสิบปีนับตั้งแต่ที่ผมได้ยินจากพ่อของฉันว่ามีแล้วในปราสาทแห่งนี้เจ้าหญิงที่สวยที่สุดที่เคยเห็นว่าเธอจะต้องนอนหลับมีเป็นร้อย ๆ ปีและบอกว่าเธอ ควรได้รับการปลุกโดยลูกชายของกษัตริย์ซึ่งเธอถูกสงวนไว้. "

หนุ่มเจ้าชายเมื่อได้ยินทั้งหมดนี้เป็นไฟไหม้ เขาคิดว่าโดยไม่ต้องชั่งน้ำหนักเรื่องที่ว่าเขาจะหมดสิ้นไปผจญภัยที่หายากนี้; และผลักด้วยความรักและความปรารถนาแห่งความรุ่งโรจน์ได้มีมติในครั้งเดียวเพื่อดูเป็นมัน.

ทันทีที่เขาเริ่มที่จะได้รับที่อยู่ใกล้กับไม้ทุกต้นที่ดีพุ่มไม้และหนามให้วิธีการของตัวเองเพื่อให้เขาผ่าน ตลอด เขาเดินขึ้นไปยังปราสาทซึ่งท่านได้เห็นในตอนท้ายของถนนที่มีขนาดใหญ่; และคุณสามารถจินตนาการเขาได้รับการจัดการที่ดีประหลาดใจเมื่อเขาเห็นไม่มีคนของเขาต่อไปนี้เขาเพราะต้นไม้ปิดอีกครั้งโดยเร็วที่สุดเท่าที่เขาเคยผ่านพวกเขา แต่เขาไม่ได้หยุดจากการศึกษาวิธีการของเขา; เจ้าชายหนุ่มในการค้นหาของพระสิริเคยองอาจ.

เขาเข้ามาในศาลนอกกว้างขวางและสิ่งที่เขาเห็นก็เพียงพอที่จะหยุดเขาด้วยความกลัว เงียบที่น่าตกใจก็ทรงครอบครองอยู่เหนือทุกสิ่ง ภาพของการเสียชีวิตได้ทุกที่และไม่มีอะไรที่จะเห็น แต่สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหน่วยงานที่ยื่นออกมาของคนตายและสัตว์ เขา แต่รู้ได้เป็นอย่างดีโดยใบหน้าและจมูกทับทิมกระปมกระเปาของคนเฝ้าประตูที่พวกเขากำลังนอนหลับเท่านั้น และแก้วน้ำของพวกเขานั้นยังคงลดลงบางส่วนของไวน์ที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาก็ผล็อยหลับไปในขณะที่ดื่มไวน์ของพวกเขา.

จากนั้นเขาก็ข้ามศาลปูด้วยหินอ่อน, เดินขึ้นบันไดและเดินเข้ามาในห้องยามที่ยามยืนอยู่ การจัดอันดับของพวกเขาด้วยปืนของพวกเขาบนไหล่ของพวกเขาและการนอนกรนด้วยกำลังของเขา เขาเดินผ่านหลายห้องเต็มรูปแบบของสุภาพบุรุษและสุภาพสตรียืนบางคนและคนอื่น ๆ นั่งอยู่ แต่ทั้งหมดกำลังนอนหลับ เขาเข้ามาในห้องที่ปิดทองที่เขาเห็นบนเตียง, ผ้าม่านซึ่งเปิดทุกสายตาที่สวยงามที่สุดเท่าที่เคยมองดู-เจ้าหญิงที่ดูเหมือนจะเป็นประมาณสิบห้าหรือสิบหกปีของอายุและมีความงามที่สดใสและรุ่งโรจน์มี บางสิ่งบางอย่างของพระเจ้าอยู่ในนั้น เขา appr